Hallo dames (en mogelijke heren)!
Bijna 6 maanden geleden ben ik moeder geworden van mijn kleine man Jason! Ik ben supergelukkig en zijn papa en ik hebben ons ontwikkeld tot een echte papa en mama, haha. We zijn erg gelukkig met zn drietjes, vooral aangezien ik diabetes mellitus type 1 heb (suikerziekte) en alles met zowel de zwangerschap als de bevalling top verlopen is!
Ik ben na de zwangerschap weer netjes aan de pil gegaan. Ik ben echter van de mini pil (ik gaf bv tot Jason 3 maanden was) naar de gewone pil overgestapt. Helaas hebben wij ergens niet goed genoeg opgepast, want vanochtend, 12 februari, kwam ik er ineens achter dat ik zwanger was.
Nu ben ik zelf heel blij met dit nieuws, al komt het op een onhandige tijd en is er veel dat nu geregeld moet gaan worden! Ik ben zo blij dat het mij gegund is nogmaals zwanger te raken en naar mijn mening is het een geschenk. Mijn vriend denkt daar anders over...
Mijn vriend is een schat van een vent en hij zou mij nooit dwingen iets te doen wat ik niet wil, maar vanochtend was hij vrij resoluut en zei hij dat ik bij de huisarts maar pillen moest halen dat het kindje vanzelf uit mijn lichaam werd verwerkt. Gelukkig zouden we het er vanavond nog eens over hebben, dus ik hoop dat hij bijdraait. Anders gaan we denk ik een moeilijke periode tegemoet.
Dankjulliewel voor het lezen, ik moest mijn verhaal toch even kwijt!
Groetjes en geniet van de rest van jullie dag!
reacties (0)