BAM! Mijn grootste angst is weer waarheid geworden

De kwaaltjes werden minder, en voelde dat er iets niet goed was.
Ik was zo onzeker en vertrouwde mijn eigen lichaam niet meer. Donderdag ochtend in paniek
het ziekenhuis gebeld. Mijn verhaal verteld, iets wat overdreven anders mocht ik niet langs komen. Gelukkig mocht ik meteen langskomen.
Onderweg in de auto, was ik bang , onzeker en brak de paniek mij uit. Ik was alleen want mijn vriend was naar zijn werk. Eenmaal in het ziekenhuis ontvangen
door een lieve gynaecoloog en stelde mij gerust. Echo gemaakt via mijn buik, maar we zagen het niet goed, dan maar inwendig.
Op de echo was onze mooie baby te zien, die na een week tijd alweer flink was gegroeid. Je zag echt al een mini mensje. Druk was ik aan het zoeken naar een hartslag, maar ik kon het niet vinden.
De baby bewoog niet, en zag geen hartslag. De gynaecoloog vertelde me na een onderzoek dat mijn gevoel klopte, en onze mooi baby ons heeft verlaten.

Waarsschijnlijk is het een paar dagen daarvoor gebeurd. Mijn wereld storte voor de tweede keer in, en alle ellende begon weer opnieuw. Ik wil onderzoeken , waarom gaat dit voor een tweede keer mis, wat is er met mij aan de hand?
Ik heb meteen om medicatie gevraagd, en ben hiermee donderdag avond begonnen. Ons mooie baby’tje is weg, en wij moeten dit een plekje gaan geven. Onze tweede miskraam in 7 maanden tijd! Voor ons even rust!