ICSI -> radeloos

Hey meiden,

Ruim 4 jaar geleden hebben mijn nieuwe man en ik besloten om te kijken of we onze kinderwens in vervulling konden laten gaan.

Mijn man heeft al 3 oudere kinderen en had zich op zijn 26e al laten helpen, we hebben dit toen in 2016 ongedaan laten maken maar helaas bleek dat niet gelukt. Eigenlijk werden we zo achtergelaten en wisten niet zo goed de vervolg stappen.
In 2017 verloor ik mijn zus en zodoende is alles even op een laag pitje beland. Ook het samengestelde gezin leek lastiger dan ik in eerste instantie dacht. Mijn zoontje was pas 6 en zijn kinderen al jong volwassen.

Maar de kinderwens bleef knagen en ook mijn zoontje wilde zo graag een broertje of zusje. Mijn man heeft zodoende in 2019 aangegeven best nog eens een operatie te willen proberen. We werden doorverwezen naar het UMC en toen kwam corona, het kon wel meer dan een jaar duren gaf ze aan voordat hij überhaupt geopereerd kon worden. Dus de wens toch maar weer een beetje uit mijn hoofd gezet. Na een paar maanden werdt hij plots gebeld, hij kon al super snel terecht en in oktober stond hij gepland. Deze operatie werd een week van tevoren gecanceld, verschoven naar begin december. Weer 24 uur van te voren gecanceld... toen eindelijk een week later was het zover. Helaas kon het niet meer hersteld worden, 1 zijde was teveel ingedroogd en de zijde die nog goede spoeling had bevatte zaadjes zonder staartjes. 

Evengoed hebben ze 10 rietjes met goede zaadjes kunnen invriezen. En dan... dan is alleen ICSI nog mogelijk. We hebben altijd gezegd zover gaan we niet, maar toch sta ik nu voor de keuze en nu weet ik het niet meer.

In mijn hoofd bedenk ik allemaal redenen waarom ik het niet zou doen en ik vind het traject doodeng haha. Inmiddels ben ik 38 en mijn 47 en denk ik dat kan niet meer we zijn gewoon te oud, het mocht niet zo wezen. Anderzijds denk ik de kans ligt er, het is nu of nooit.

Donderdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, ik heb zovaak afscheid genomen van het idee dat ik ooit nog moeder zou worden en nu ligt die kans weer open.
Herkennen er meiden zich hierin? Ik zou heel graag eens lezen wat voor jullie keuze bepakend is geweest.