Wat mooi begon eindige minder leuk

Het is 9 oktober 2017 en ik voelde me anders dan anders,
we hadden in augustus besloten om te stoppen
met de pil.

Ik kan me die 9 oktober 2017 nog heel goed voor de geest halen.
Ik had die dag (de verjaardag van mijn vader*) een positieve zwangerschapstest heel licht nog maar wat waren we blij
Aidan zou grote broer worden. We hadden de eerste controle afspraak op 28 oktober om 20.00 uur zodat man lief ook mee kon.
De hele dag vlinders in mijn buik want wat was ik gelukkig, samen gegeten en ons zoontje lekker gedoucht.
Ik moest naar de wc en tot mijn schrik zag ik een plas met helder rood bloed. Ik naar boven en ben in huilen uitgebarsten, mijn man zei bel de verloskundige maar.
Zo gezegt zo gedaan en we mochten eerder komen ik een oppas geregeld want ging uit van het ergste.
We waren rond kwart over 6 bij de verloskundige hadden half 7 een echo afspraak, nou geloof me de tijd ging heel langzaam voorbij.
We waren na voor mijn gevoel uren later was hooguit 15 minuten later, ik ging met lood in mijn schoenen naar binnen.
Ik mocht meteen gaan liggen en tot mijn grote verbazing zagen we een heel mooi kloppend hartje en een baby van 6 week en 2 dagen oud.
Ik heb gehuild en nog meer gehuild alle spanning viel weg ik was heel blij.
Als het bloeden met 2 dagen niet gestopt was moest ik weer bellen.
Ik telde de uren af en het bloeden hielt maar niet op dus ik weer bellen kreeg 3 dagen na de eerste echo weer een echo, het kindje was mooi gegroeit.
Maar ik bleef bloeden dag in dag uit het maakte me erg onzeker en bang.
Uit eindelijk heeft de verloskundige mij over gedragen naar het ziekenhuis.
Elke week moest ik komen elke week kreeg ik een echo en elke weekngroeide ons kleintje mooi door.
Met 18 week zwangerschap kwamen ze dan eindelijk achter de oorzaak er zat achter de baby buiten de vruchtzak een hematoom dit veroorzaakte het bloeden.
Vanaf dat moment werdt de controle nog strenger en zat ik buiten de standaard controle regelmatig
Op de verlosafdeling ik was zo bang om dit meisje, (want we wisten inmiddels dat we zwanger waren van een meisje) te verliezen.
Met 22 week leek het bloeden wat minder te worden en na grondig onderzoek bleek de hematoom indd zo goed als weg te zijn, er zat nog wel bloed en dat kon nog zeker 2 week duren voor dat dat weg was uit mijn lichaam.
En ja hoor met 23 week en 5 dagen was het bloeden dan eindelijk weg, had nog niet echt het vertrouwen maar we konden rustig aan genieten, geen reden meer tot paniek.

Of dit ook indd zo is gebeleven lees je de volgende keer

Xxx