Aandacht verdelen.. hoe dan..

Ik struggle al een poos met mijn aandacht verdelen.. door een zware start van onze baby zijn haar broers zich anders gaan gedragen. Het altijd zo gezellige huis is nu een huis waar veel geruzied en gemopperd wordt. Onze net kleuter zegt letterlijk dat we altijd met de baby bezig zijn (en ja dat is ook echt waar..) Papa kan niets met de baby door omstandigheden en ze laat zich nu af en toe wegleggen voor 10 min. De middelste hangt aan mama en zoekt veel aandacht door letterlijk dingen te oden waarop ik wel 'moet' reageren. Met papa is het vaak strijd maken. En de baby vindt veel prima zolang ik haar maar uren heb gedragen anders merk ik dat avonds. Iemand tips? Mijn man lukt het niet om poos alleen te zijn met de baby zodat ik speel met een van de twee. Oppas hebben we niet (want opa en oma springen al veel bij ivm ziekenhuisbezoeken.
Iemand tips? Zie vast dingen over het hoofd

2389 x gelezen, 7

reacties (30)


  • Paperdoll

    Kan papa niet wat vaker leuke dingen doen met de oudsten?

  • mijn~meisje

    Mijn situatie was lang niet zo lastig als die van jou. Mijn babys eisen ook heel veel aandacht als ze jong zijn. Ik benoemde dat ook altijd tegen mijn andere kinderen. Ook dat ze het lastig mochten vinden. Maar ik zei ook altijd toen jullie zo klein waren deed ik dit ook met jullie. Eke keer weer. Het steeds benoemen, waarom etc gaf hier ook iets meer lucht. oo en ik weet dat het zo jong word afgeraden maar ik droeg mijn baby ook al wel is op de rug in een draagzak. Ik had ook wel een doek maar de puf niet om hem te knopen. Dan heb je toch nog net iets meer je handen vrij dan met buikdragen.

    ik duim dat je man snel hulp krijgt die hij nu verdient.

  • ils2327

    Ik maak uit je verhaal niet op of je er al één gebruikt, maar als je een draagzak gebruikt dan is je kleintje tevreden(er) en heb jij je handen vrij voor de oudsten.

  • 3kids1dog

    Goede vraag, ik gebruik die wel maar doordat de baby altijd op en in mij zit voelt het voor hen nog steeds als aandacht verdelen lijkt het..

  • Paprikaplantje

    Pfoe wat klinkt dat zwaar...... Hoe oud is je kindje? Kan je haar dragen? Het is niet helemaal vergelijkbaar, maar ik had de eerste 6 maanden en baby die letterlijk de hele dag door huilde, en een best wel gemakkelijke peuter van 2. Tot 9 maanden had ik de baby altijd (huilend🙄) in de buik drager, en vanaf 9 maanden op de rug. Was voor mij een lifesaver.... Ik heb best vaak baby op de rug gehad, peuter op het aanrecht, en dan eten voorbereiden, broodjes smeren, koekjes bakken, afwassen etc. Zo naar buiten lopen werkte ook goed. Vaak huilde de baby als ze geen lichaamscontact met me had, maar in de draagzak ging het vaak iets beter. Iets minder hard huilen of zelfs even stil.

    Succes........ Ik weet soms ook niet hoe ik het ooit heb overleefd 🤷

  • 3kids1dog

    Oefff wat een pittige tijd voor jullie ook zeg! De draagdoek vindt ze heel fijn gelukkig.

  • Florien84

    Gaan je oudste twee naar de opvang. Zo niet dan heb je daar wellicht recht op bij de gemeente vanwege de situatie. Deze situatie is niet houdbaar dus er zal echt iets moeten veranderen. Je hebt wellicht een vrijwilliger die je kan helpen. Kijk daar eens naar.

  • Nog-even!

    Wat doet papa wél op zijn vrije dagen? En werkt hij, of zit hij fulltime thuis?

  • 3kids1dog

    Fulltime ziek thuis.. doet vrij weinig. Heeft (tel) gesprekken met psy huisarts etc. Op de dag dat beide kindjes naar opvang gaan wandelen we een paar uurtjes op aanraden van zijn psy.

  • Miiepj-aapie

    Boswandeling, dragen en met de kindjes paddestoelen zoeken, kikkers, blaadjes, schors verzin t. Spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet.

    Baby op schoot en boek lezen samen met zijn alle,

    Kinder spelletjes die aan tafel kunnen leeftijd gerelateerde. Ook voor peuters zijn er spellen.

    Indien er hulpverlening in huis is, raad ik sowieso aan gezien de toestanden zou ik vragen voor de 2 oudsten om een cursus piep zei de muis. Hierin krijgen ze begeleiding omtrent de baby en papa dat het met hun wat minder gaat maar niet door hun komt. Ze leren en ouders ook op een positieve manier omgaan met ziek zijn binnen het gezin. Zodat ze niet continu negatieve aandacht vragen. Dat wordt zo'n neerwaartse spiraal met de tijd.

  • 3kids1dog

    Ik ken piep zei de muis niet ga ik gelijk opzoeken dank!

  • Lindaaaaaaaa

    Waarom kan papa niks met baby ? Doorpakken misschien?

  • 3kids1dog

    Zitten te wachten op geschikte psy... heb in zkh aangegeven dat ik denk dat hij een postnatale depressie heeft maar doen daar niets mee. Helaas

  • Lindaaaaaaaa

    Oh oké. Dus geen laksheid..

  • 3kids1dog

    Nee zit wel echt iets psychisch achter.. al duurt het nu al 3,5 maand..

  • Lindaaaaaaaa

    Hopelijk gaat het goed komen ...

  • Myrtheflower

    Goed dat je hier mee aan de slag wilt, dat je de vraag en behoefte van je kids ziet. Ik zou zelf kijken wat je kan ondernemen met de baby erbij. Dat is nu eenmaal de fase waar je in zit. Ik begreep dat je nog geen medische oppas hebt kunnen vinden en dat ze nog niet naar het mkd gaat. Je zou ook alvast kunnen bedenken wat je met je kids wilt ondernemen als ze wel naar het mkd gaat, hoe ga je die tijd met hen doorbrengen.

    Waar ik ook benieuwd naar ben is of de baby de hele dag bij je is, of ook momenten heeft dat ze slaapt. (Een baby doet tenslotte minstens twee slaapjes op eem dag). Je zou evt op die momenten iets met de oudere kids kunnen ondernemen.

    Wat ik mis in je verhaal is de quality time met papa en de kids. Kan hij met ze naar buiten, een boekje lezen, een spelletje doen?

    Een dagje dierentuin, ballenbak oid kan ook erg leuk zijn, een activiteit voor hen, waarbij de baby ook mee kan.

  • Sharon

    Ik weet geen leeftijd van de andere twee, maar vooral benoemen hoe of wat.

    Kan je ze niet om de beurt meenemen voor even een blokje om, helpen met boodschappen oid of samen koken. Elke start minder zwaar of zwaar vraagt een aanpassingsvermogen van iedereen.

  • jjma

    Baby in de wagen en samen naar de speeltuin? Hopen dat de kleine dan slaapt zodat je met de jongens kan voetballen. Baby in draagdoek en samen een spelletje doen. Je doet al je best zo veel als je kan. Maar oppas regelen zoals een beste vriendin die even een uurtje oppast zodat jij even alleen met je andere kinderen kan zijn.

  • Vlindermoeder

    Ik heb nog geen ervaring met het zorgen voor meerdere kinderen, maar ik probeer even mee te denken. De oudste is een kleuter en daar kun je best mee in gesprek. Je kunt afspreken wanneer je tijd voor jullie samen maakt (bijvoorbeeld hem alleen naar bed brengen en lekker kletsen/boekje lezen). Verder zou ik een vaste oppas gaan zoeken of opvang. Aangezien je man niets kan momenteel (heeft hij al hulp?), heb jij gewoon ondersteuning nodig. Niets om je voor te schamen. Jij kunt niet maar door blijven gaan, want dan val je zelf uiteindelijk een keer om.

  • 3kids1dog

    Opa en oma passen op wanneer we naar het ziekenhuis moeten. Andere incidentele oppassen zijn lastiger te vinden ivm eigen werk etc. Het medisch kdv kan ik emotioneel nog niet aan.. zal dit bij de psy nog een bespreken want dat is mijn moeilijke stukje in het geheel. Omdat ze medisch is heeft enkel mijn zus een keer drie uurtjes opgepast, een vriendin verpleegkundige een avond (waar ik uren om gehuild heb maar het is gewoon echt goed gegaan die avond) en mijn schoonmoeder kraamverzorgster 1,5 uur. Verder is ze dus 24 bij mij of in zkh bedje geweest. Dus daar is zeker nog wel winst te behalen dankje

  • Loopvisje

    Kan je een oppasmeisje scoren die je de situatie van je man uitlegt? Zodat zij voor de baby zorgt en hij gewoon thuis kan zijn zonder iets te moeten? Dan kan jij er even uit met de andere twee.

    Voor alle drie je kinderen is positieve aandacht nodig, maar je kan je niet in drieën delen. Misschien kan je kleine momentjes pakken, die doen heel veel: een aai over een bolletje, een complimentje, een gesprekje, samen een taakje doen, boekje voorlezen, koekjes bakken van een kant en klaar deegje, een wandelingetje, even bij hen op bed kruipen als ze gaan slapen. Allemaal dingen die je met baby kan doen. Kleine kinderen hebben geen uitje naar de Efteling nodig om zich door mama gezien te voelen.

    En dan nog: je hebt een zware taak momenteel. Je kan niet het onmogelijke doen. Er komt vanzelf weer een betere tijd en dan haal je het lekker weer in.

  • 3kids1dog

    Wat lief dat je zo meedenkt! De kleine dingen doe ik al alleen zorgt dit nog voor spanningen. Want als ik speel met de een is de ander jaloers. Of de baby gaat huilen en die moet ik dan toch oppakken.. Ga straks beter opletten of ze beiden aan begin van de dag hun momentje hebben met mij en aan het eind van de dag nog eens. Dank!

  • Loopvisje

    Misschien kan je alles rondom de baby vaak ondertitelen voor hen. Dat babytjes altijd mama nodig hebben. Dat je snapt dat ze dat stom vinden. En met een grapje, als ze weer gaat huilen: ‘Wat een ondeugend babytje he?!’ En ‘Toen jij zo klein was, deed jij dat ook.’ Of uitleggen dat ze alleen maar kan huilen en niet kan vertellen wat er is. En: ‘Als ze 1 is, dan doet ze dat niet meer. Dan gaat ze met ons spelen.’ Als jij er een beetje luchtig over kan doen richting hen, dat de baby je nu een tijdje nodig heeft en later niet meer, dan gaat ook voor hen de zwaarte eraf. En dan weten ze dat ze vanzelf weer meer tijd met je krijgen.