Wij hebben 2 jaar geleden een moment gehad waar ons dochtertje kantje boord lag. Samen met de kinderpsycholoog hebben wij besproken en adviezen gekregen hoe wij onze oudere kinderen enigzins konden uitleggen wat er gaande was. Ik zou dus in het ziekenhuis opzoek gaan naar deskundigen op dit vlak, ook omdat het per leeftijd ontzettend verschilt hoe je zoiets het beste kunt brengen. Ontzettend veel kracht en sterkte voor jullie!
Heel, heel veel sterkte. 🌻
Misschien hebben ze in het ziekenhuis voorleesboekjes. Dit zou je dan voor kunnen lezen aan je dochters. Heel veel sterkte! 😢
Ik weet niet precies wat er aan de hand is met jullie dochter, maar uit reacties hieronder maak ik op dat het ernstig is?
Ik denk dat je wel zo open en eerlijk mogelijk naar jullie andere dochters moet zijn. Kinderen voelen haarfijn aan dat hun ouders zorgen/verdriet om iets hebben en omdat ze nog zo jong is kan hun fantasie ook met ze op de loop gaan.
Ik zou daarom gewoon op hun niveau benomen dat hun zusje ziek is, maar dat de dokter ook nog niet precies weet wat er met hun zusje aan de hand is. En dat ze daarom naar het ziekenhuis moet zodat de dokter goed kan onderzoeken wat er precies is. Vraag inderdaad naar advies want in het ziekenhuis hebben ze zeker mensen die jullie hierbij kunnen ondersteunen in wat je wel en beter nog niet kunt vertellen. Mijn ouders hebben destijds ook hulp in geroepen toen mijn broertje met allerlei problemen in het ziekenhuis terecht kwam. Ik was toen ook een jaar of 5. Heel veel sterkte gewenst voor jullie!
ze heeft een tumor in haar hoofdje. daar doen ze nu onderzoek naar.
dankjewel ❤
Oh meis wat heftig! Hoe zijn jullie daar zo achter gekomen als ik dat mag vragen.. (voel je vooral niet verplicht te antwoorden hoor, wil niet nieuwsgierig overkomen maar zie dat jullie meisje nog zo klein is vandaar mijn vraag)
Wens jullie ontzettend veel sterkte en ik hoop dat ze iets voor jullie meisje kunnen betekenen! 
ze gaf enorm veel over en huilde constant. vaak de hele dag door behalve als ze sliep. we vertrouwde dat overgeven niet dus zijn we naar de dokter gegaan. daar zeiden ze gelijk dat het waarschijnlijk niet goed was. er is toen een scan gemaakt.
Ahhh cute foto
Sterke
Zal denk vertellen dat zusje ziekjes is maar nog niet weten wat, vandaar al die onderzoekjes en zo
Ik denk aan jullie, wat een intens verdrietige en onzekere tijd!
Ik wens heel veel fijne mensen om jullie heen!
5,5 en 4 jaar is toch niet zó jong dat ze nog niks kunnen begrijpen?
Ik zou het voor nu houden op dat hun zusje ziek is en dat de dokter gaat kijken wat ze kunnen doen. Nu nog niet te veel details, want dat weten jullie zelf ook nog niet, maar ze zullen wel merken dat er wat is, papa en mama zullen veel weg zijn en veel met hun zusje bezig zijn, dus zou ze wel iets vertellen.
Weet je meer kan je altijd in het ziekenhuis met maatschappelijk werk overleggen hoe je het het beste kan vertellen. Zij kunnen je tips geven en ermee begeleiden. Hebben ze destijds bij ons ook gedaan(iets anders, mijn vader had ene zeldzame vorm van bloedkanker en wij waren nog klein. Ik was 3 toen ze erachter kwamen, mijn broertje 1,5, zijn mijn ouders toen wel in begeleid vanuit het ziekenhuis. Via de arts kan je vragen of er tips of hulp voor is, zij verwijzen je wel door dan, als dat inmiddels niet automatisch gebeurd(destijds nog niet))
Maar voor nu succes en sterkte
Ik zou persoonlijk even wachten met vertellen tot er meer duidelijkheid is, zowel voor de kinderen als voor jullie zelf. Wellicht even de maatschappelijk werker van het ziekenhuis op de kinderafdeling vragen om tips?
Heel veel sterkte, war verschrikkelijk. Hopelijk hebben jullie snel duidelijkheid en kan er een behandelplan worden opgesteld.
Tegen de kinderen zou ik het zo eerlijk mogelijk zeggen. Dat hun zusje ziek is en dat de dokters nu kijken hoe ze haar kunnen helpen.
De tip van het dagboek hieronder zou ik ook aanraden. Je krijgt zoveel informatie en wordt van de ene emotie in de andere gegooid, dat je niet alles onthoud. Je hebt het idee dat je in een film leeft, dus een dagboek kan heel waardevol zijn om niets te vergeten en later alles nog eens terug te kunnen lezen.
Probeer een mooi dagboek bij te houden voor later, zodat rosa terug kan kijken naar de periode, ze zal er weinig van onthouden omdat ze zo klein is, maar misschien wel veel vragen krijgen later. Foto's of tekst maken het iets meer tastbaar
heel veel sterkte Hartverscheurend ❤️ Ik leef met jullie mee
Wat een vertederende liefdevolle foto.
🙏🙏
Geen woorden, behalve heel veel sterkte, kracht en wijsheid toegewenst.
Misschien kan de behandelend arts een suggestie doen wat betreft een (voorbereidend) kinderboekje?
Allereerst heel veel sterkte!
Ik denk dat ik zelf een boekje zou halen bij de bieb om zo uitleg te geven. Onze oudste twee kinderen zijn overleden en we vertellen onze dochter dat ook gewoon. We gaan naar het graf en dan zwaaien we naar haar broers. In huis hebben we foto's en dan weet ze ook de namen van haar broers. Door dingen 'gewoon' te maken, wordt het makkelijker denk ik. Vertellen dat Rosa ziek is en dat het komt doordat er iets in haar hoofdje zit. Dat is alleen bij Rosa zo en niet bij haar zussen. Papa en mama zijn verdrietig, maar houden veel van allemaal. Zoiets zou ik zeggen.
Wat gaat er nu verder allemaal gebeuren?
Hoe kwamen ze er in eerste instantie bij om een scan te maken van haar hoofdje, Had ze alleen veel overgeven als klacht en huilen? Is ze nu opgenomen of mag ze gewoon naar huis?
Heel veel sterkte ❤️
Reageer op deze foto
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (27) Verversen