Help help! Ik weet echt niet wat ik doen moet?! Vandaag positive test 4 weken en 3 dagen zwanger. Ik heb een hele goede cyclus. Stiekem hoopte ik dat het door verhuis stress uitbleef. We gaan verhuizen, omdat ik maart 2018 ben bevallen van ons 3de wonder. Ik heb nog 2 kinderen van bijna 18 en bijna 15.
Ik weet al precies hoe ze hier gaan reageren op de zwangerschap. Ze zullen niet blij zijn. Ik had best een zware 3de zwangerschap en de kleine boef vraagt veel aandacht. Ga ik het wel trekken een 4de erbij, financieel en emotioneel? Het wordt lastig als ik niet support wordt thuis. We zijn verhuisd omdat de kinderen dan allemaal een eigen kamer hebben. Mijn gedachten zijn dubbel. Leuk voor de 3de die heeft strakjes nog een broertje of zusje. De eerste jaren zal krap zijn. De 4de zal eerst bij ons op de kamer moeten. Is ook moeilijk omdat mijn man bakker is. En de ene week vroeg op bed ligt en de andere week overdags.
Hoe moet ik dit nu allemaal doen?? Het zeggen allesss. Zit echt met mijn handen in het haar
HIer een mama van 36, met 4 kinderen, 12-9-6-6 en nummer 5 is ongepland onderweg! Je zal in een tweestrijd komen te staan.De weegschaal tussen gevoel en verstand zal eerst in balans moeten zij voordat je hierin een keuze kunt maken. Ja de oudste zag het toen niet zitten, gelukkig nu wel. Neem ze later mee in het proces. Ruimte was hier ook een dingetje. De meiden ( 9-6-6 ) slapen nu met zn allen op de zolderverdieping. De oudste en de baby hebben zo direct ieder hun eigen kamer.
Beste Gabriel, ik ben een mama van 35 jaar en heb 3 kinderen. Oudste is bijna 15 middelste 12 en nog eentje van 9. Ook ik ben er helemaal uit, en zit te twijfelen om nog eenmaal dit mee te mogen maken. Ik vind het reuze spannend, veel nadenken, en ik snap jou gevoel helemaal.
Bij onze 3e kregen we amper geboorte kaartjes, reacties zijn man waar begin je nog aan. En dit zal met no4 echt niet anders zijn maar juist nog erger. Maar aan de andere kant voor wie leven wij voor hen of voor onszelf. Zou het je lukken de zwangerschap af te breken of geloof jij in het feit dat het je gegeven is? Moeilijke keuze maar het is ook heel erg leuk denk ik..
Eerst maar eens aan je man vertellen, het even laten zakken, wennen aan het idee, en dan gaat je gevoel je/jullie vast ingeven wat het juiste is om te doen! Maar idd.. Voor je jongste is dit natuurlijk wel mega leuk 🙈 Maar jullie moeten het echt samen zien zitten! Succes!🍀
Ik was onverwachts zwanger van nr 3. Kinderen van 7 en 4 daarboven, dus wel iets anders dan jouw situatie. Wat mij heel erg opviel was dat ik elke ochtend na het ontwaken vaak hetzelfde gevoel had. Dan ging ik door de dag heen met mijn verstand dat gevoel proberen om te praten. Een beslissing maken vonden we heel moeilijk. Uiteindelijk kregen we een miskraam met 8 weken. Het is een rollercoaster aan emoties maar mijn gevoel elke ochtend was hetzelfde. Misschien kun je daar naar voelen, wat voel je. Dan zou ik daarvoor gaan. Veel sterkte in deze achtbaan.
Hoi hoi. Laat de zwangerschap even bezinken. Ik ben ook onverwachts zwanger geraakt van onze 4e wondertje. Hier ook eigenlijk ruimte te kort kleine slaapt daarom ook de eerste tijd bij ons op de slaapkamer. Ik was in het begin net zo in paniek nu ondertussen 33 weken in verwachting kan niet wachten om mijn kleine mannetje te ontmoeten. En natuurlijk ook heel gezellig voor zijn grote zus van 17 maandjes. Tuurlijk weet ik ook wel dat het pittig zal worden maar als je dat afweegt voor de liefde die je zal terug krijgen zal ik het op dit moment niet anders gewilt hebben
Stiekem vind ik het super leuk voor je 3e kindje! Zelf ben ik ook de 3e en ik ben mega blij met mijn zusje van anderhalf jaar jonger dan ik. Ik had altijd een speelmaatje, waar we ook waren. Thuis met de Barbies, samen bij oma logeren, samen zwemmen op vakanties etc. De oudste twee wennen er vast aan. Er is al een baby’tje in huis, dus er verandert niet eens zo heel erg veel toch? Voor jou als moeder natuurlijk wel, twee kleine kindjes is zwaar in het begin. Maar later vermaken ze elkaar en zal de 3e waarschijnlijk minder aandacht en vermaak van jou nodig hebben (:
Hier ben ik dus ook bang voor! M’n zoon is 9 en m’n dochter een half jaar. Ik wacht nog een jaar denk ik dan ga ik even m’n vriend dit laten lezen haha.
Ik heb het tegenovergestelde verhaal. Mijn broers waren 16 &17 jaar oud toen ik werd geboren. Heb me mijn hele leven zo eenzaam gevoelt! Enige wat ik vroeg als cadeau was om een zusje of broertje.. elk jaar weer haha dus ben het helemaal eens met hierboven
Ik dus ook... mijn broer en zus waren 7 en 8.5...... en toen kwam ik. Toen ik 12 was waren ze allebei de deur uit Heeft wel impact op.mij gehad.... besef ik vooral achteraf. Een broertje of zusje had mij heel goed gedaan
Vorig jaar had ik het zelfde zwanger van de vijfde ingepland . Ook paniek hoe allemaal maar moest. Nu heb ik een dochter van 4 wkn op mijn schoot. Spijt van hoe ik gedacht heb want ben super blij en trots met een gezonde dochter ik geniet. Jij denkt dat je Kids het niet leuk gaan vinden nou als de kleine er eenmaal is weet ik zeker dat ze trots zijn. Bij jullie op de kamer evt co sleeper heel handig. Mijn man werk in ploegen dus ook ene keer vroeg andere keer laat en nachtdienst maar gaat prima. Oudere kinderen kunnen ook wat helpen. Is vaak makkelijke dan je nu denkt ja praktische zaken kijk ik zoiezo niet echt na wat je nu hebt kan je altijd verliezen. Praat met je man en kom er samen uit
Ja ik zou het echt super vinden ook weer een kleine aan de borst. Maar red ik het allemaal. Dan is er ook echt geen weg meer terug. Ik hou zoveel van mijn kinderen. Maar vaak ook echt heel zwaar
We kunnen allemaal Zeggen ga er voor en waar er 3 kinderen eten kan een vierde ook wel bij. Zo werkt dat natuurlijk niet. Je hebt ook twee pubers die (bijna) studeren wat misschien ook wel heel veel geld kost? En wij kunnen niet zien hoe jou financiën zijn. Dus ik zou meteen met je man praten en samen beslissen hoe of wat. En niet bang zijn voor zijn reactie. Hij was er toch zelf ook bij ???? Hier kunnen mensen wel van alles roepen maar wij kennen jou situatie natuurlijk niet. Veel succes en volg je hart
Pubers en support... je laat het toch hopelijk niet weghalen omdat je oudste kinderen er niet blij van zullen worden. Wat betreft je man...dat lijkt mij een praktisch probleem waar wel iets voor te verzinnen is. Een campingbedje bv, zodat je de 4e overdag op een andere slaapkamer kunt leggen. Ga er vanuit dat je bijna 15 en 18 jarige overdag op school of aan werk zijn. Zo is er nog wel e.e a te verzinnen.
Soccer mam hij weet dat ik overtijd ben. Hoop stiekem dat hij er om vraagt. Barbamammie dat lijkt me ook heel fijn voor Jean strakjes. Hopelijk krijg ik mijn man ook zover
Wat leuk voor jullie 3de En die oudste 2.. dat komt wel goed hoor.... zij gaan toch ook een keer op zichzelf wonen? Wat ik bedoel : het is absoluut niet aan hun om dit af te keuren of wat dan ook... het is jullie kind... niet dat van hun Joh... laat je niet op je kop zitten door 2 pubers met hun kortzichtige mening en praatjes... kom nou.. laat maar waaien Zij kunnen het straks met hun eigen gezin gaan doen toch? Over 5 jaar zijn ze misschien wel allebei de deur uit... nou, dan is het toch fantastisch dat de kleintjes elkaar hebben? Hier 5 kinderen: 19 jaar... bijna 18... bijna 15... 6 en 2.5.... ik vind het heerlijk dat de 2 kleintjes elkaar hebben
Ik weet niet wie je bedoelt met 'ze' maar als je je man en kinderen bedoelt, dan zeker meteen vertellen. Eigenlijk had je je man al moeten inlichten op het moment dat je vermoedde zwanger te zijn. Hij heeft daar ook zijn aandeel in gehad. Ik zou het ook niet ongewenst zwanger noemen maar ongepland.
Absoluut eerlijk vertellen! Voor je jongste heeft een brusje grote meerwaarde en ze kunnen misschien wel een kamer gaan delen mettertijd. En als de oudsten het huis uit gaan, heb je weer ruimte. Dus er zijn altijd mogelijkheden. De voornaamste vraag is: wat willen en kunnen jullie aan? En dat is een besluit dat je niet in je eentje kunt nemen. Sterkte! 🍀🍀🍀
Dit kindje, hoe klein ook, leeft. Dat kun je niet zomaar weg doen alsof het afval is waar je niets aan hebt. Je was erbij toch zeker? Dan weet je wat de gevolgen kunnen zijn. Hoe dan ook , wees voor al zo snel mogelijk open en eerlijk naar je man, dat in de eerste plaats! En voor de rest, nogmaals, dit kindje leeft en ga dat dan voor al niet weg laten halen. Mocht je er zelf dan niet voor willen of kunnen zorgen, sta het dan na de geboorte af ter adoptie!
Je man stopt zelf zijn piemel in je, dus boos worden op jou heeft hij geen recht op. Iedereen weet namelijk dat er van seks, veilig en onveilig, baby's kunnen komen.
Ik zou het eerlijk vertellen. Tuurlijk schrikken ze, het is notabene ongepland. Maar ik denk, dat als de rust terug is gekeerd, ze allemaal blij zijn met de komst van de baby. Het is even wennen, maar het komt vast en zeker goed!
Nou ben ik er wel van overtuigd dat je eerlijk moet zijn. En ondanks de mogelijke bezwaren van je man en de tiener, ben ik ervan overtuigd dat ze helemaal verliefd worden op dat kleintje zodra hij/zij op de wereld gekomen is 😍
Sowieso eerlijk zijn. En ik zie hieronder staan dat je het zelf zou willen houden, wees daar dan ook eerlijk in naar het gesprek met jezelf. Eerst dus met jezelf ja, daarna (zo snel mogelijk) met je man. En daarna ook, samen, naar de kinderen toe. En welke keuze je ook maakt, veel sterkte en kracht
Ik heb ook ooit voor zo'n keuze gestaan, en ik kan je niet adviseren. Maar..... Wat mijn gedachtegang was.... Het zit er nu eenmaal. Wat je ook kiest, of je het houdt of niet.... Het zal hoe dan ook moeilijk zijn. Afbreken is absoluut geen makkelijke uitweg, maar...houden ook niet.
Leg het uit aan je kinderen, leg ook goed uit dat je hun gevoel begrijpt. Dat je het zelf misschien ook moeilijk vind, maar dat er geen makkelijke oplossing bestaat. Vraag wat ze zelf als oplossing zien, ook praktische oplossingen. Het probleem ligt er nu eenmaal en het lijkt me mooi als je ze meeneemt in wat je ook doet. Laat ze niet leiden maar misschien kan het ze een gevoel van inbreng geven.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwangerschap boven de 35
reacties (46) Verversen