Mijn vriend en ik hadden 2 maanden geleden besloten om te proberen voor een kindje en was meteen de maand erna zwanger maar dit is een miskraam geworden met 5 weken.. Nu moet ik maandag bloed prikken om te kijken of ik genoeg antistoffen heb voor rubella (heb 1 vaccinatie gehad vorige maand na de miskraam want had niet genoeg) we horen dinsdag of ik nog een 2e vaccinatie nodig heb, als dat zo is mag ik de komende 3 maanden niet zwanger worden en anders mogen we vanaf volgende week weer. Nu ben ik gestopt bij mijn huidig werk en begin ik 5 augustus terug waar ik 2 jaar geleden heb gewerkt. Ik begin met een 7 maanden contract en dan kan het verlengd worden met 7 maanden, daarna 9 maanden en dan een vast contract. Nu is mijn dilemma: zullen we wel of niet verder gaan vanaf volgende week als we mogen? Is het te riskant? Of moeten we gewoon deze ontzettend grote kinderwens blijven volgen? Ik heb zoveel verdriet gehad de afgelopen weken dat ik gewoon weer graag verder wil proberen en gelukkig wil zijn.... Wat zouden jullie doen? Discriminatie wegens zwangerschap mag niet maarja daar trekken ze zich vast niks van aan?
Ze nemen je niet voor niks voor de 2e keer aan??! En als ze je contract niet verlengen tijdens je zwangerschap dan mag je ze misschien wel weer direct bellen voor een nieuw contract na je verlof?! Dan heb je een gat van een paar maanden. Stel dat zwanger worden niet spoedig lukt dan baal je straks enorm denk ik.. als je er nu niet voor gegaan bent
Ik denk dat ze, als je je werk goed doet, dat je dan best een contractverlenging kunt krijgen tijdens een zwangerschap. Ik denk echter ook dat ze een tijdelijk contract zonder opgaaf van reden af kunnen laten lopen zonder verlenging. Ik heb werkelijk waar geen idee of dat onder zwangerschapsdiscrininatie valt.
Ongeacht al dit. Ben ik van mening dat je je hart moet volgen in deze. Het leven duurt veel te kort om dit soort zaken uit te stellen.
Los van de hele situatie vind ik dat jullie zelf moeten doen wat goed voelt. Toen wij zwanger werden van ons eerste kindje hadden wij het bij lange na niet allemaal op de rit. Tuurlijk we hadden een huis met genoeg ruimte, alle twee een prima baan waarvan alles netjes werd betaald. De basis was er maar we hadden ook geen zekerheid op gebied van vaste contracten. Maar wanneer is nu echt iets zeker in dit leven. Uiteindelijk hebben gewoon ons gevoel gevolgd en het gewoon gedaan. Alles is goed gekomen. Misschien niet zoals we destijds voor ogen hadden maar het heeft ons zoveel meer gebracht dan we konden dromen. Nu heeft mijn man een goede baan met vast contract. Ben ik zo goed als thuismoeder (werk nog een paar uurtjes in de week) zodat ik lekker kan genieten van onze dochter en hebben we geen moment spijt gehad.
Helaas heb ik het zelf meegemaakt dat mijn contract niet verlengd werd in mijn zwangerschap. Weliswaar niet door de zwangerschap maar door financiële redenen bij het bedrijf. Per mei jl ben ik dus ook werkeloos geworden ik was toen rond de 20 weken zwanger. Het is heel vervelend maar je komt er wel doorheen, het meeste zat ik vooral in het begin met alle afwijzingen.. ze zeggen dat het niet komt door de zwangerschap maar ik weet zelf wel beter. Nou is het in mijn branche zo dat er meer dan genoeg werk te vinden is, maar er zijn er maar weinig die bekend zijn met vrouwen op de werkvloer en laat staan zwangere vrouwen op de werkvloer. Ik weet zeker dat als ik in december / januari weer verder ga met solliciteren als mijn verlof erop zit ik binnen no time werk heb dat is wel het voordeel.
Maar stel dat mijn contract niet verlengd was geweest door mijn zwangerschap dan nog had ik er wel enigszins vrede mee gehad.. ik zou het niet anders willen dan de kleine die nu in mij groeit.❤️
Gelukkig heb ik recht op een ww uitkering, en heb in het begin wel echt heel fanatiek gesolliciteerd maar nu met nog 9 weken te gaan heb ik er wel vrede mee. Ik kom in januari wel weer aan het werk als automonteur en apk keurmeester..
Ik zou er ook gewoon voor gaan. Ze hebben er sowieso schijt aan. 🙈
Ik ben toentertijd in september 2017 ergens begonnen met werken. Was super leuk. Contract werd verlengd maart en ik keek uit naar sowieso nog twee keer een verlenging en daarna misschien wel vast. Ik had een wens voor een tweede en ook op het werk wisten ze dat. Ze zeiden, ja daar houden we ook rekening mee want je bent een jonge vrouw blabla. Maar mijn contract liep af eind oktober en midden oktober was ik uitgerekend. Vlak voor mijn verlof moest ik op gesprek komen. Contract word niet verlengd. Reden: een collega had aangegeven dat ik niet goed funcfioneerde.
Oh my god! Ik vind dat zo vuil he! 😡 Ik ben daar wel echt bang voor want als zwangere vrouw kom je ook haast niet aan het werk lijkt mij... Denk dat er weinig werkgevers zijn die een zwangere aannemen.. 😔
Ik zou er persoonlijk dan ook voor gaan. Discriminatie vanwege zwangerschap mag inderdaad niet, maar werkgevers zullen niet snel toegeven dat dit de reden is als een contract niet verlengd wordt. En helaas valt hier dan weinig aan te doen. Je zal zelf af moeten vragen of je dit risico wil nemen of nog zolang wil wachten tot je een vast contract hebt. Maar als ik zo lees denk ik dat je die beslissing al genomen hebt😊
Als ik in jou schoenen stond zou ik er voor gaan. Het is een grote wens van je. Ik zou mij nog rotter voelen als ze na 7 maanden het niet verlengen en gewacht hebt. Denk er goed over na en volg je hart🍀😊
Ik kan misschien makkelijk praten, maar ik zou er gewoon voor gaan! Stel dat je nu wacht en je contract wordt alsnog niet verlengd... Ik wens je iniedergeval sterkte bij je besluit!
Mijn contract is verlengd na 7 maanden, heb vervroegd mijn gesprek gehad (was een wk of 8 zwanger toen ik begon met werken uit mn hoofd) zodat ik op tijd wist waar ik naar mijn verlof aan toe was.
Aah oke, jij was dus net zwanger toen je begon met werken. Wel fijn dat je contract verlengd is!! :) ik maak me ook zorgen over wat ze wel niet zouden denken, kom terug na 2 jaar en ben dan ook nog eens zwanger (als t weer zo snel zou gaan)
Ik weet natuurlijk niet op welke manier je weg gegaan bent, net welke reden..
Maar ik zou me daar persoonlijk niet druk om maken, gezinsvorming valt tenslotte niet volledig te plannen, en wanneer jij en je situatie daar klaar voor zijn kan niemand zeggen. Waarschijnlijk zijn het oud-collegas van je, en vinden ze het super leuk juist omdat ze je kennen ;)?
Ik ben wel positief weg gegaan, wegens verhuizing en dat werd toen wat lastig qua vervoer. Maar nu gaat dat beter. Helaas zijn er schijnbaar veel collega's weg. Maar ik zal wel zien wat ik doe.
Ik zou iig nooit omwille van een ander of omwille van mijn baan rekening houden met of ik wel of niet voor een kindje zou proberen. Wat je zelf aangeeft, het leven heeft zoveel dingen die je kunnen overkomen, je hebt niks te zeggen over wanneer het raak is of wat je nog tegen gaat komen verder.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (16) Verversen