Dag lieve mama's, wensmama's of bijna mama's! :)

Ik ben MvPurk, uiteraard een nickname.. Moeder van een prachtige zoon van 9 weken, die natuurlijk ook geen Purk heet.
Enorm blij met mijn kleine vent, en het moederschap bevalt me super. Ik geniet met volle teugen van iedere dag en glimlach van de uk.
Toch... al heel gauw bekroop me het gevoel niet compleet te zijn als gezin. Deels misschien doordat Corona de beleving wat heeft afgezwakt, maar ook omdat ik mezelf niet zie met 1 kindje. Is het raar dat ik zo snel alweer nadenk over wanneer voor een tweede te gaan?
Ik snap dat mijn lijf even moet herstellen, maar ondanks dat ik de eerste keer vrij snel zwanger was, ben ik bang dat het nu langer zal gaan duren. Een cyclus die nog niet helemaal op orde is (flesvoeding) maakt me soms ook wat ongerust. Ondanks dat ik écht wel snap dat mijn lijf even nodig heeft en dat dit heel normaal is voor iemand die 9 weken geleden bevallen is.
Twijfel twijfel en dus een kinderwens. Herkennen mensen zich hierin?

Liefs, MvPurk :)

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden


reacties (12)    Verversen


  • Lady-Whistledown

    Dit gevoel komt door je hormonen. Tuurlijk is met negen weken nog alles flink ontregeld en gaan je gevoelens alle kanten op. Ik adviseer vooral om heerlijk te genieten van je kindje. Na een half jaar of een jaar of zelfs nog later is het ook nog vroeg genoeg om eventueel serieus voor een broertje of zusje te gaan. Dat je cyclus nog niet op orde is, is volkomen normaal. Dat kan ook zomaar negen maanden tot een jaar duren.

  • MvPurk

    Met dat genieten zit het overigens wel goed hoor!

  • MvPurk

    Dat halve jaar tot negen maand wil ik sowieso wachten voor mijn lijf. De kans om even goed te herstellen. 1,5 jaar wachten vind ik te lang, gezien mijn leeftijd.

  • XooXooX

    Ik had dat ook al zo snel! Ik vond het zo fijn met mn kindje dat ik er het liefst meteen een paar bij zou willen. Mijn dochter is nu 2,5 en ik ben nog niet zwanger. Ook nog niet geprobeerd om zwanger te worden. Mijn man heeft wat meer tijd nodig. haha.
    Maar ik herken het zeker en dat gevoel is al die tijd gebleven.

  • Mykha

    Ik had het heeeeel sterk toen m’n zoontje 7 weken was... maar toen werd me verteld dat dat normaal was en hoort bij de roze/blauwe wolk waar je op zit in combinatie met hormonen. Nu wil ik vanaf 8 maanden weer proberen en hoop als m’n zoontje 10-12 maanden is zwanger te zijn! Erg optimistisch maar goed.. Ben gister eindelijk voor het eerst weer ongesteld geworden na 6 maanden; dat geeft me hoop! Ik geef nog 5x per dag borstvoeding dus ben opgelucht (:

  • Lama94

    Mijn man en ik hadden ook al binnen een paar weken een kinderwens.
    Van de bekkenfysio heb ik het advies gekregen om een jaar te wachten met opnieuw zwanger worden. Hier probeer ik mij aan te houden, maar de wens is ondertussen zo sterk!
    De kleine is 8 maanden en ik ben nog niet ongesteld geworden (borstvoeding).
    Mijn man en ik hebben besloten wanneer de kleine een jaar is nogmaals onze kinderwens te bespreken en tot die tijd mijn lichaam de tijd geven om te herstellen.
    Voor ik zwanger werd van de kleine heb ik helaas 2 miskramen gehad. Ik ben zo bang dat het weer gaat gebeuren. Die stress en dat verdriet wil ik niet in het eerste jaar van de kleine. Eerst hier maar eens bewust van genieten. Al heb ik pas wel weer ontzettend schattige babykleertjes gekocht in maatje 62 hihi (de kleine heeft alweer maatje 86).

    Ik begreep dat je cyclus een jaar lang onregelmatig kan zijn na de bevalling, ook bij flesvoeding. Dus het is niet gek dat je cyclus nog niet helemaal op orde is.

    Heerlijk zo'n kleintje hè!

  • MvPurk

    Het is te gek echt! Zag het al bij vriendinnen om me heen, maar nu ik zelf ook mag moederen, begrijp ik het genot nog beter.
    Ik merk dat de hele Corona-lockdown ook een enorme wissel op mij getrokken heeft. De laatste weken zwangerschap vond ik afschuwelijk hierdoor. M'n verlof is in het water gevallen, de zorg uitgekleed, een beetje aan mijn lot overgelaten. Ik ben heel trots dat ik zo zeker sta in mijn moederschap ondanks de situatie. Maar de wens is heel sterk. Sterker dan sterk.
    Ik zal mijn lijf zeker nog even de tijd geven, maar ventileren is alweer even lekker :)

  • Mommyx3

    Ik heb dat totaal niet gehad. Was vooral bezig om van mijn kindje(s) te genieten vooral toen ze zo klein waren. Zullen het misschien de hormonen zijn ? Na de eerste raakte ik weer in verwachting toen mijn oudste 16 maanden was.
    En de derde kwam (bewust) toen onze jongste 9 jaar was 😁

  • babyeend

    Na de bevalling liggen je hormonen helemaal overhoop, je buik is opeens leeg, een groot deel van de dag plakt er een kleine aan je.. Ik kreeg ook elke keer kriebels voor een volgende, vooral als de kleine even in bed lag te slapen en ik helemaal alleen op de bank zat :D volgens mij komt dit vooral door hormonen.. Maak je nog maar niet druk over hoe lang het zal duren voordat je de volgende keer zwanger zult worden, die cyclus heeft even tijd nodig, en zodra je kindje iets ouder wordt zal het meer aandacht vragen en heb je je handen wel even vol.. Hartstikke leuk een broertje of zusje erbij, over een tijdje, nu eerst herstellen en genieten!

  • Lama94

    Wanneer werd dat gevoel bij jou minder?
    De kleine is nu 8 maanden en bij mij word het gevoel alleen maar sterker.
    We proberen sowieso te wachten tot de kleine een jaar is. Ik ben nog niet ongesteld geworden (borstvoeding) dus dat helpt al mee 😇

  • babyeend

    Eigenlijk vooral door zelf weer druk te zijn, weer aan het werk, en bij ons waren er behalve lichamelijk ook andere redenen waarom het moment er nog niet was, zoals verhuizingen, dus dan stel je je daar op in.. Helemaal weg ging het nooit, maar ik weet nog dat ik het in de eerste tijd na de bevalling het ergste had, tot dat we dan echt weer gingen praten over of we voor een volgende zouden gaan dat wakkerde de vlam dan weer echt aan..

  • MvPurk

    Jazeker, genieten doen we. En herstellen uiteraard ook. Mijn brein doet alleen dingen die ik niet herken van mezelf. Hormonaal dus waarschijnlijk, hoewel ik daar altijd weinig last van heb gehad tijdens de zwangerschap.
    Het beheerst ook niet mijn dag, maar ik denk er wel geregeld over. Ik zou graag de kinderen dicht op elkaar hebben: leeftijdscomponent bij mezelf speelt daarin mee, maar ook het feit dat ik dan maar 1 keer door de luiers hoef en het geleidelijk aan dan makkelijker wordt, omdat ze allemaal een beetje in dezelfde levensfase zitten. Misschien een rare gedachtegang. Maar voor mij een heel realistische.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50