Vermoedelijk heb ik net een miskraam achter de rug. Omdat de zwangerschap heel pril is moet ik nog twee weken wachten op de echo om te bevestigen dat mijn baarmoeder nu leeg is (met nog een kleine kans dat de zwangerschap toch intact is en dat het een onschuldige bloeding betrof). Nu zit ik in dubio of ik dit nieuws zal vertellen aan familie en/of vrienden. Aan de ene kant heb ik wel behoefte om mijn huidige onzekerheden te delen. Aan de andere kant hebben we er juist voor gekozen om onze kinderwens voor ons te houden zodat er ook geen vragen komen over "of het al gelukt is". Als ik nu wat loslaat is die prettige bubble voorbij. Heeft iemand in een vergelijkbare situatie gezeten? Hoe heb je dat aangepakt? Had je het achteraf anders gewild?
Ik vond het zelf heel fijn om te delen en erover te kunnen te praten. Vooral omdat het verdriet zo groot was. In het begin nog spaarzaam met alleen ouders een beste vriendin. Nu worden we er steeds opener over, omdat het al de derde keer was dat het niet goed ging. Heb zelf verder nog weinig vragen gehad van en is het al gelukt? Het mag voor de meeste ondertussen wel duidelijk zijn dat het niet vanzelf gaat en sowieso horen ze het toch vanzelf als ik wel zwanger ben in de toekomst. Dus blijkbaar vinden de mensen om mij heen het niet nodig er naar te vragen. Daarnaast, ook zonder de miskramen neemt het emotioneel gewoon een groot deel van ons leven in beslag, waardoor het wel zo fijn is om erover te praten. Want zwanger worden gaat bij ons dus ook niet vanzelf.
Mijn ouders en zusje wisten bij de eerste zwangerschap al vroeg dat ik zwanger was. Dit ging met 6 weken mis helaas. Heb toen lekker bij mijn moeder uit kunnen huilen ook. De ouders van mijn man hebben we het toen ook verteld dat ik een miskraam had gehad. Bij zwangerschap 2 hebben we het ook weer snel verteld aan onze ouders en mijn zusje. Helaas ging ook deze zwangerschap niet goed met 7 weken, ondanks dat ik die week al een kloppend hartje had gezien. Toch vond ik het wel fijn om dit te kunnen delen. Op het werk wisten het ook een aantal mensen dat ik die miskramen had gehad. Bij de 3e zwangerschap ook mijn ouders en zusje weer vroeg verteld dat ik zwanger was. Mijn leidinggevende heb ik het toen ook verteld, want mocht ik me weer ziek melden dan kon dat daar dus mee te maken hebben. Maar ondertussen 28 weken zwanger 😊
Ik heb er zelf voor gekozen om het niet te delen tijdens de zwangerschap. Ik sta op goede voet met mijn ouders / schoonouders, maar we zijn niet super close. Nu ben ik 36 weken zwanger en tijdens de eerste weken (bij de aankondiging) is het wel naar voren gekomen dat ik al twee miskramen heb gehad. Mijn ouders weten het wel, mijn schoonouders niet. Het scheelde bij mij wel dat niemand wist dat wij kinderen willen, dus ik kreeg ook geen vragen.
Ik zou het zelf weer zo doen. Het verwerken van de miskramen vond ik iets tussen mijn man en mijzelf. Verder heb ik hier geen steun in gemist. Maar het is dus enorm persoonlijk. Als je iemand extra nodig hebt om even mee te praten, is het altijd fijn om het met een ouder/vriendin of weet ik veel wie te delen.
Ik heb besloten om te vertellen dat ik zwanger ben met 3,5 week bij mijn ouders, broer/schoonouders en met 4,5 de directie van mijn werk. Ik heb het juist vertelt zodat ik al het leuke nieuws meteen kan delen maar ook als het minder gaat. Dan heb ik deze mensen namelijk ook nodig.
Misschien kan je het wel aan een paar mensen vertellen waarvan je weet dat ze er niet constant om gaan vragen.
Is te zien hoe groot je nood zal worden. Ik ben open geweest, heb ook een blog geschreven. Ik heb steun gehaald uit mijn familie en vrienden. Niet iedereen heeft hier uiteraard de behoefte aan om dit te delen dus je moet voor jezelf aanvoelen wat goed voelt.
Mijn missed abortion was heel heftig - ben ook met de brandweer uit m'n huis gehaald en met de ambulance weggevoerd. Vriend zit bij datzelfde brandweerkorps dus voor ons was het ook makkelijker om eerlijk en open te zijn. Ook hebben wij 16 maand gedaan om een eerste keer zwanger te worden. Hebben het ook niet van in het begin gezegd door de druk of vragen die je idd krijgt dan. Maar ik moest na enkele maanden toch ook wel ventileren en dan waren familie en dichtste vrienden op de hoogte. Ook toen we onze tweede zwangerschap moesten afbreken, heb ik aan diezelfde mensen heel veel gehad. Door mijn blog komen de mensen zelf met berichtjes dat ze ook een mk, ma, stilgeboorte, medische afbreking achter de rug hebben. Bij velen ook niet door de omgeving geweten maar waren dan wel blij dat ze hun verhaal ook eens konden doen bij mij. Dus zoals ik al zei.. het is waar je zelf nood aan hebt. Sommigen hebben voldoende om hier hun hart te luchten en anderen hebben nood aan het fysieke contact en face-to-face praten met iemand.
Denk dat er eens over praten wel kan helpen bij de verwerking. De vragen of het al gelukt is en dergelijke komen ook veel minder naar voor na een miskraam.
Waar je nu in zit is ook geen prettige bubble toch? Ik zou er voor kiezen om het met een paar mensen te delen die dicht bij je staan. Ik heb ook in dubio gezeten maar toch aan twee vriendinnen verteld en die steun was onwijs waardevol. Tuurlijk, ze weten nu dat we een kinderwens hebben en dat we daar mee bezig zijn maar zonder dat ik dat zo expliciet uitsprak wisten ze dat toch wel. Ondanks dat ik nu nog niet blijvend zwanger ben en volgende maand naar de gynaecoloog moet, leven ze daar ook nog steeds mee mee. Heel fijn om met een vriendin erover te kunnen kletsen als ik daar behoefte aan heb.
Destijds niets over de miskraam vertelt en achteraf wel spijt van gehad. Toen we op den duur in de medische molen zaten, wist iedereen in mijn familie en vriendengroep hier wel vanaf. Die geijkte vragen bleven juist uit omdat er dan het besef is dat als het zover is, wij het hen echt wel laten weten.
Ik heb tijdens mijn miskraam alleen mijn vriend uiteraard, moeder en twee beste vriendinnen erbij betrokken omdat ik er toch behoefte aan had. Veder niet en het heeft mij toen wel geholpen. Erna kwamen er totaal geen vragen over wanneer of iets. Sterkte
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (10) Verversen