Vandaag met 6,5e week te horen gekregen dat de bloeding met 5,5 week een miskraam was. De digitale clearblue staat op de foto en een gewone heb ik, samen met wat andere dingetjes in een grote envelop gedaan die op zolder komt te liggen.
Ik heb ze uiteindelijk weggedaan, wel foto's op me telefoon.. binnenkort als ons 2e zoontje geboren is laat ik bij dr namen van mijn 2 kids, 2 vlinders tatoeëren als symbool dat ik ze voor altijd bij me draag..
Vergeten doe je het nooit, maar er over heen kom je zeker wel. Dat wil je nu nog niet geloven maar geloof me dat gaat sneller dan je denkt😉 ik moest 4 maanden geleden bevallen met 14 weken om dat het kindje een open schedeltje had. Het kindje leefde nog een paar seconde toen het geboren was. Heb hem gezien en naam gegeven foto’s gemaakt en hij is gecremeerd. Na een paar weken ging ik me al goed voelen, omdat ik wist dat het dat hij niet kom leven. Dus het gaat je echt lukken, maar je moet zelf ook willen om weer lekker in je vel te zitten😉
Het was idd wel heftig,, maar ik had het niet anders willen doen en geen spijt van onze beslissing om het zo doen! Miskraam/ vroege bevalling os droevig en kut, en je gund het niemand. Maar dames we komen er allemaal overheen en pakken de draaid weer op. GRIL POWER😘
Ik heb mijn testen sowieso weggegooid..... want om over weet ik hoe veel jaar nou een ondergepiest staafje te voor schijn te halen..... zou er een foto van maken als je het echt wilt bewaren....
Ik gooide ze weg. Het was te confronterend om ze te bewaren. Maar het gaat om jouw lichamelijk en geestelijk genezingsproces, doe wat je goed voelt. sterkte
Bewaar ze dan maar wegdoen kan altijd nog.... Ik heb diverse herinneringen aan mijn miskramen. Ik heb de foto's van de testen. Echofoto's. Een soort dagboekje die ik bij hield vanaf moment dat ik wist dat ik zwanger was. Op mijn profiel zie je bij de miskramen een foto met een glazen pot waar vlinders uitvliegen. Voor mij heel symbolisch. Voelt als loslaten
Ik draag mijn.eerste zwangerschap die eindigde in een miskraam nog alle dagen met mij mee. Het is een pijn gepaard met angst die nooit meer zal vertrekken. Dat is het verdrietige aan onmetelijke liefde die je al voelt voor je ongeboren kindje en de toekomstdromen die je bij de positieve test in handen hebt. Het totaalplaatje ben je gedwongen afstand van te doen en dat doet vreselijk zeer. Het verdriet mag er zijn en ook blijven dat geeft niet. Heel veel sterkte en kracht gewenst met verwerken van jullie verlies
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (17) Verversen