Ik heb gister een miskraam gehad. Nadat ik 8 dagen geleden 1 (licht) positieve test kreeg, volgende er een aantal negatieve, maar het zwangerschapsgevoel (moe-misselijk-hoofdpijn) bleef aanwezig. 2 dagen geleden had ik een klein beetje licht roze bloed toen ik naar de wc ging en werd steeds onzekerder. Toch maar met de HA gebeld en die vertelde me dat ik op een soort 2-splitsing stond. Het kon een vroege zwangerschap zijn die zich innestelde maar het kon ook uitlopen in een miskraam... alleen tijd zou het leren en ik kon eventueel voor meer zekerheid een test laten doen bij de HA. We besloten om het even af te wachten. Mij man (40) en ik (31) zijn maar pas begonnen om onze kinderwens te realiseren en dit was ook maar pas de 2de maand dat we probeerde en daarom ook erg zoekende in deze spannende situatie ondanks we er vooraf met een (zoveel mogelijk) nuchtere blik dit avontuur tegemoet gingen. De opvolgende nacht had ik veel buikpijn en een koortsachtig gevoel in mijn lichaam. Alles pulseerde van binnen en mijn onderbuik voelde alsof er Vicks creme op gesmeerd was, koud van binnen. Ook was die avond /nacht mijn zwangere gevoel weg en ik voelde me raar genoeg leeg? De volgende dag had ik steeds een beetje meer bloedverlies en begin de avond onder de douche kwam er een klein propje/klompje vrij met een mini sliertje ter grootte van een erwt. Ik neem aan dat dit het vruchtje is geweest en terugtellend in mijn cyclus zou ik 4 a 5 weken zwanger geweest moeten zijn. Natuurlijk keihard gehuild en praten met naasten lucht erg op. Het heeft helaas genoeg niet zo moeten en zijn voor ons dit keer. We geven het een plekje en richten ons weer op de toekomst. Wel ben ik wakker geschud van het geromantiseerde idee van zwanger worden. Jammer genoeg wordt er vooraf deze reis naar een zwangerschap niet vaak openlijk over een miskraam gepraat, in ieder geval niet in mijn omgeving. Ik vind het dan ook een steun om een ander haar verhaal te lezen, dat neemt het eenzame gevoel in deze situatie een beetje weg. Mijn man is een grote steun maar hij blijft een man😉 en kan onmogelijk voelen wat ik lichamelijk en emotioneel allemaal voel. En dat verwacht ik ook niet, hoe hard hij ook zijn best doet. Nu ben ik vooral erg zoekende hoelang de bloedingen na de miskraam duren en wanneer mijn lichaam weer hersteld voor een nieuwe cyclus. Hebben jullie hier verder ervaring mee of tips? Liefs, M
Ik wil toch even wat leuk nieuws delen. Na mijn miskraam ben ik toch opnieuw zwanger geworden. Heel onverwachts, want veel moeite hadden we er niet voor gedaan ivm met mijn herstel na de miskraam. Een echt cadeautje dus. Vandaag ben ik 14weken zwanger. De eerste weken er niet van kunnen genieten ivm onzekerheid en angst voor een tweede miskraam. Maar dat gevoel is aardig gedaald en ik kan er steeds iets meer van genieten. Iedereen bedankt voor jullie steun en het delen van jullie verhalen ❤
Na aanleiding van jullie verhalen en verhalen uit andere topics heb ik toch contact gezocht bij de verloskundige praktijk. Ik vloeide best veel (in vergelijking met de meeste heftigste menstruatie ooit) en had veel buikpijn, wat mij veel onzekerheid bracht. Ze waren daar heel meelevend en begripvol. Ik heb voor de gerustelling een echo gekregen om te kijken of alles goed was en er niets achter gebleven was. 'Gelukkig' heeft mijn lichaam het meeste al weggewerkt en van het beetje wat er nog zit, wordt verwacht dat mijn lichaam het ook oplost. Verder was de grote van mijn baarmoeder ook weer redelijk op normale grote. Al met al, in deze nare situatie, een meevaller en geruststelling. Het vloeien en de buikpijn kan nog aanblijven, maar moet wel binnen 3weken afnemen en/of ophouden. Verder heb ik veel vragen kunnen stellen en informatie gekregen van de VK en echo-specialiste over de miskraam, nazorg en advies voor de toekomst. Ik wil jullie alle bedanken voor het delen van jullie verhalen, die mij kracht gaven de afgelopen dagen en mij niet zo alleen deden voelen. Ook jullie tips en adviezen ga ik ten harten nemen. Lichamelijk gaat het goed komen en wanneer het kan gaan ik en mijn man er weer voor. Een stuk minder onbevreesd maar wel met meer ervaring en kennis op zak. Ik hoop op een dag aan jullie leuker nieuws te mogen brengen, maar voor nu wil ik heel graag weer mijn eigen lichaam terug hebben. Verder wil ik iedereen die in hetzelfde schuitje zit ook veel sterkte toewensen en ik hoop dat ieder haar kinderwens vervuld mag worden. Lieve dames, bedankt ❤ X, M
Als eerste wens ik je veel sterkte. Ik kreeg met 5 a 6 weken een miskraam als een heftige menstruatie. Echo gehad of alles schoon was. 23 dagen na de miskraam weer eisprong en meteen weer zwanger, ze is nu 16 maanden
Bij mij duurde de bloeding ongeveer gelijk aan een mentruatie. Ook niet meer bloedverlies o.i.d. Mijn cyclus daarna is een tijd onregelmatig geweest. Normaal ook onregelmatig maar gem. 42 dagen. Na de miskraam zaten er een paar van meer dan 50 a 60 dagen tussen. Maar dat verschilt ook allemaal per persoon. Neem voldoende rust en zorg goed voor jezelf. Sterkte.
Dankje voor het delen van je verhaal. Ik ga het ook afwachten. Mijn cyclus is ook niet regelmatig maar geen extreme afwijking. Kortste was 24dagen en langste 32dagen. Gemiddelde schattig is 28dagen. Ik hoop gauw weer op de rit te komen zodat we onze wens weer kunnen hervatten.
Ik heb een miskraam gehad met 5 weken, en ik heb 7dagen gebloed en na de bloeding was de test ook alweer negatief. Mijn cyclus was na de miskraam ook direct weer op orde! De maand na de miskraam was mijn cyclus 28 dagen en ik heb zelf altijd een cyclus van 25-28 dagen. Dus het kan heel snel gaan allemaal! 😊
Verdrietige gebeurtenis maar wel heel fijn dat je zo snel weer je eigen cyclus terug hebt. Hopelijk mag ik het ook zo ervaren. Is het daarna nog gelukt bij jou?
Heel veel sterkte allereerst! Het is denk ik ook heel lastig om te begrijpen hoe het voelt om een miskraam te hebben gehad als het jezelf nooit is overkomen.. zo heb ik het zelf iig wel ervaren! Ik heb een missed abortion gehad, ik kwam er met 8/9 weken achter dat het vruchtje niet goed groeide en ben uiteindelijk gecuretteerd. Geen last van gehad, na 5,5 week menstruatie gehad en inmiddels ruim 15 weken zwanger😊 Ben zwanger geraakt bij een cyclus van 24 dagen ipv 32! Komt misschien ook wel door de curettage dat mijn cyclus zo in de war was, dat weet ik niet🤭 Voor mij voelde het goed om weer ‘door’ te gaan, ook omdat het leeftijdsverschil met mijn zoontje steeds groter zou worden maar ik ben het nog niet vergeten allemaal! Heb nu ook wekelijks controle omdat ik mij zo onzeker voel af en toe, onbezorgd zwanger zijn is er niet meer bij voor mij! Ik hoop voor je dat je het lichamelijk snel kan afsluiten, het is niet niks! En dat je de volgende keer gezond zwanger mag zijn zodra je er weer aan toe bent🍀
Dankjewel dat je jouw verhaal met me wilde delen. En wat fijn dat je weer zwanger mocht worden na deze rot ervaring! Ik hoop het ook te mogen beleven want we willen deze situatie het liefst zsm achter ons laten en doorgaan en een blik op de toekomst richten. Eerst lichamelijk weer herstellen en daarna gelijk weer proberen. Als dat niets wordt houden we even rust maar we hopen dr wens te kunnen vervullen. Ik vrees wel dat het inderdaad geen onbezorgde zwangerschap zal worden. De schrik voor een miskraam zit er toch in.
Bij mijn eerste miskraam (8 weken) ben ik gecuretteerd en vrijwel geen bloedingen gehad daarna. Cyclus ook meteen weer normaal en direct weer zwanger. Toen met 5 weken een miskraam gehad die vanzelf mijn lichaam uitging. Die bloeding duurde 8 dagen. Mijn cyclus is daarna verlengd met 6 dagen.
Mijn miskraam (of strikt genomen biochemische zwangerschap) was niet eentje uit het boekje. Ik heb geen noemenswaardige pijn gehad. Ik begon op en af te vloeien. Op de echo met ruim vijf weken helemaal niets te zien. Thuistest was intussen negatief dus ik wist al dat de tweede echo ook niets zou zijn en dat klopte. Het navloeien heeft wel zes weken geduurd. Na een week of vier/vijf werd eens hCG geprikt, mijn lichaam maakte nog steeds hCG aan. Pas toen het vloeien stopte, stond mijn hCG ook weer op <5 dus niet zwanger. Vijf weken hierna werd ik weer ongesteld.
Dat is er zeker geen één uit de boekjes. Kan me voorstellen dat je het je veel verwarring en onzekerheid gaf, vooral het lange vloeien. Heeft de HA of VK hieraan nog wat gedaan voor je? Wel fijn dat je cyclus hierna weer normaal was. Is het hierna nog gelukt?
Een paar keer bloed prikken, meer niet. Het duurde daarna nog bijna twee jaar voordat ik weer zwanger was. Die bleef wel plakken. Het is dus goed gekomen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (22) Verversen