Met de tranen over mijn wangen schrijf ik dit bericht. Vanmiddag bij de echo bleek het hartje van ons frummeltje niet meer te kloppen. Vandaag zou ik ruim 8 weken zwanger zijn en uit de meting blijkt dat het zo'n twee dagen geleden gestopt is met kloppen.

Ik ben kapot van verdriet.... Miskraam nummer 5 is een feit.
Gisteravond had ik opnieuw bloedverlies, en gezien mijn zorgen mocht ik vandaag opnieuw langskomen voor een echo. Waar we vorige week vrijdag direct een kloppend hartje in beeld zagen, zag ik dit vandaag niet. De verloskundige probeerde het nog: "Je hebt nu ook een lege blaas. Ik kan het zo niet goed zien. Ik zal een inwendige echo maken." Maar eigenlijk wist ik gelijk dat het mis was.
Waar de bloedingen vandaag komen is eigenlijk een raadsel. Het vruchtzakje, het dooierzakje, het kindje: alles is nog intact. Het lijkt toch echt de baarmoedermond te zijn die de bloeding veroorzaakt, niet de baarmoeder zelf.

Nu ben ik verdrietig, heel erg. Na de miskraam in december droomde ik dat deze wel goed ging. Ik dacht al te weten dat het een jongetje werd, de naam was al bedacht en op Pinterest had ik al een nieuw bord voor kinderkamertje aangemaakt.
Ook ben ik boos, heel erg boos... Boos omdat mijn lichaam weer niet doet wat het zou moeten doen, maar vooral ook boos omdat het vandaag vrijdag is. Stomme, stomme vrijdag! Sowieso dus wachten tot maandag voor de verwijzing naar de gynaecoloog en dus geen medicatie kunnen starten en dus waarschijnlijk nog dagen moeten rondlopen met een levenloos embryootje in mijn buik. Ik hoop zo vreselijk dat mijn lichaam vandaag nog het signaal oppakt en dat de miskraam toch natuurlijk op gang gaat komen.
En bang, ja ik ben bang. Bang voor de krampen, bang voor het bloedverlies, bang voor het verloop, bang dat er misschien wel weer weefsel achterblijft waardoor er een spoedcurretage moet plaatsvinden. Gewoon bang voor alles wat komen gaat.

Maar ik wil het kwijt, het liefst nu direct. Het moet zo snel mogelijk uit mijn stomme, stomme lichaam. Dan kan ik beginnen met deze toekomstdroom een plekje te geven, afscheid nemen van mijn 2018-kindje en proberen om de schouders er weer opnieuw onder te zetten.
En misschien, misschien ontstaat er op korte termijn wel weer een plekje om er opnieuw voor te gaan.

Dag lieve frummel, ik ga je zo, zo ontzettend missen....

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies


reacties (11)    Verversen


  • NYVM

    Zo oneerlijk. Sterkte.

  • Sunny_90

    Bedankt voor het delen van je verhaal en via deze weg wil ik je onwijs veel kracht wensen ❤️🍀

  • visje91

    Heel veel sterkte.. soms kan het leven zo oneerlijk zijn..

  • anmh

    Och nee, hè wat naar! Wat goed beschreven, ik ken je gevoel zo goed! Ik hoop voor je dat de miskraam snel op gang komt en ‘goed’ gaat... daarna kan t verwerken pas beginnen. En kunnen ook al die ellendige hormonen weer uit je lijf... heel heel veel sterkte meisje!

  • Trotse-Ouders-Van-4-Wonders

    Met tranen in m'n ogen lees ik je verhaal! Zo oneerlijk! Wil je heel veel sterkte wensen! Neem de tijd om het te verwerken. Een mk is een vreselijk iets! Sterkte meis ❤

  • Barbamammie79

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Wat verschrikkelijk erg!. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik weet uit ervaring hoe erg het is. Ik heb ook 5 miskramen gehad. Waarvan 2x een missed abortion waarbij ik ook beide keren eerst een kloppend hartje heb gezien. Je hoopt dan bij de echo tegen beter weten in dat ze het toch verkeerd hebben gezien. Ik heb bij deze zwangerschap de eerste 12 weken Utrogestan (Progesteron) gebruikt en het heeft geholpen! Ik hoop voor jou dat je dit misschien ook mag gebruiken bij een volgende zwangerschap en dat die dan ook goed gaat. Maar eerst herstellen en rustig de tijd nemen om alles een plekje te geven. Een dikke knuffel vanaf hier voor jou. Nogmaals heel veel sterkte x

  • Saar-tje

    Wat verdrietig! Veel sterkte

  • Lovelyness76

    Veel sterkte met dit grote verlies

  • tweede83

    ik was ook zo boos.. zo ontzettend boos en verdrietig. Soms ben ik het nog.. dan komt het nog even weer de kop op steken. Ik begrijp je gevoel helemaal en zou je zo graag even een dikke knuffel willen geven. Ik gun jou dat je vanaf dit punt zo snel mogelijk verder kunt, dat het mooi zal zijn dat je lijf het zo snel mogelijk zelf oplost en er verder geen problemen meer zijn en je verder kunt. Sterkte met dit verlies, verlies van je kindje, je dromen, alles..

  • Sweettie2020

    Wat een vreselijk bericht meid ! Ik wil je heel veel sterkte wensen !

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50