Hallo’ Ik ben beau, ben 19 jaar. Ik en mijn vriend ondekte in maart dat ik inverwachting was toen ik verschillende verloskundige probeerde te contacteren, moest ik wachten tot in mei 😶 wat zolang was ik besloot de volgende dag bloed te prikken in het ziekenhuis toen ze mij vertelde dat ik effectief een hoge hcg waarde had kort daarna kon ik uiteindelijk naar een nieuwe gynecoloog waar ik nu steeds terug ga toen we op de echo zagen dat het vruchtzakje niet mooi ontwikkelt was dacht ze dat ik de komende week een miskraam zou krijgen maar dat was niet het geval. Toen ik de week daarop opnieuw bloed liet prikken was mijn hcg heel hard gestegen die week kreeg ik opnieuw een echo en toen ondekte we een mola zwangerschap in april moest ik een curretage ondergaan ik heb het heel zwaar gehad ik en mijn vriend waren dolblij ondanks het ongepland was denken wij absoluut niet aan abortus. Zoals iedere week opnieuw daarna moest ik terug bloed prikken om te kijken dat mijn hcg waarde op nul staat maar deze week was dit niet het geval volgende week heb ik een afspraak ik en mijn vriend hebben wel schrik voor de uitslag wij hopen niet opnieuw dat we door die moeilijke periode moeten gaan. Is er iemand die misschien iets gelijkaardigs heeft mee gemaakt of kent ?
@sarah22 - “Hoi dames ik heb een...„ Hallo Sarah, ik lees je berichtje nu pas. Onlangs ook een mola zwangerschap achter de rug. Nu weer verhoogd HCG, hopen dat het een zwangerschap is en niet de Mola. Die onzekerheid is echt slopend. Hopelijk heb jij een goede uitslag gehad na je zwangerschap. Lijkt me echt vreselijk als je zo aan het genieten bent van jullie kindje en het is dan niet goed.
Hoi dames ik heb een vraag
Ik heb in 2013 een mola zwangerschap gehad half jaar erna mocht ik weer zwanger
Worden en ben nu trotse mama van ons manneke hij is 1 maand oud :) nu moet ik wel nog hcg prikken aanstaande vrijdag om te kijken of me hcg gedaald is is er iemand die dat ook heeft gehad en was bij jul 6 weken naar de bevalling het hcg hormoon gedaald ?? Groetjes sarah22
Na een zwangerschap van 6 weekjes begon ik enorm te vloeien, het was weer mis, ik wist het meteen. potverdrie, een jaar na de eerste miskraam weer zwanger en weer een miskraam! Een echo bevestigde de miskraam. Er zat nog weefsel, maar dat zou vanzelf eruit komen.
Een week later ging ik terug naar het ziekenhuis want er was niets meer uitgekomen. Toen bleek het flink doorgegroeid, ik schrok ervan allemaal klonters enz.! Omdat ik vorig jaar bij mijn eerste miskraam door een ontsteking in de baarmoeder met spoed ben gecuretteerd, wilde de gyn niet meer wachten en ben ik gisteren weer gecuretteerd.
Na de curettage zei de gyn: we laten alles onderzoeken op een eventuele partiële mola zwangerschap. Ik had hier nog nooit van gehoord. Nu bleek mijn hcg vorige week (10 dagen na die grote bloeding) 84.000 te zijn. Als je doortelt, zat ik dan inmiddels op 7 weekjes ongeveer.
Heeft iemand ervaring hiermee? En weet iemand misschien of die hoge waarde iets zegt of kan dat gewoon ongeacht de miskraam?
Ik heb in december een miskraam gehad, bleek een mola te zijn en ik ben toen ook gecurreteerd.
Nu moeten we een half jaar wachten met zwanger worden.
Moeilijk dat lange wachten.. het was zo gewenst en ineens iedereen om me heen zwanger.
Het helpt me wel iets als ik me bedenk dat het nooit iets had kunnen worden.
Ik kwam met 4 weken achter dat ik zwanger was ik dacht dacht dat 7 of 8 weken zwanger was een weekje later had ik me eerste ego en ik na de ego al een vermoede dat het verkeerd was geen hoe ik het voelde maar bij de 2 ego was het dus echt verkeerd ik ben dieweek nog ggecuriteert en bleek een mola zwangerschap te zijn heel raar maar ik heb er niet zoo veel moeite mee ik heb meer last can me hormonen dan met een miskraam ik heb wel gehuild met me vriend samen maar ik heb meer moeite mee dat ik een half jaar moet wachten pff we willen zoo graag een kindje ik ben pas 21 dua nog lekker jong
Ik heb in juni een miskraam gehad bij 7 weken. In augustus bleek ik weer zwanger te zijn. We konden ons geluk niet op....helaas was het geluk van korte duur. We kregen met 9 weken een echo omdat ik door mijn schildklier bij de gynaecoloog liep. Helaas zag men wel een vruchtzak die leeg was..... Op 14 oktober ben ik gecurreteerd. En gisteren belandde ik weer in het ziekenhuis wegens aanhoudende bloedverlies. Hier kreeg ik te horen dat uit mijn curretage gebleken is dat ik een incomplete Mola zwangerschap heb. Een bloedtest heeft dit gisteren bevestigd. ik ben erg geschrokken en ben ook bang. Volgende werk dinsdag moet ik terug om weer bloed te prikken..:(:( ik hoop maar dat mijn hcg waarde daalt... Ik zou graag willen weten wat jullie ervaringen zijn geweest met het wekelijkse bloed prikken. Het lijkt mij slopen ::(((
Ik ben 9 dagen geleden bevallen van mijn tweede dochtertje, Femke. Zij heeft 23 weken in mijn buik mogen groeien. Bij de 20-wekenecho bleek ze een gaatje in haar hartje te hebben. We werden doorgestuurd naar het AZM. Na een vruchtwaterpunctie bleek ons meisje Triploïdie te hebben en ze had hierdoor geen kans om te overleven. We hebben dan ook besloten om de zwangerschap te beëindigen. Met veel pijn in ons hart hebben wij afgelopen maandag afscheid genomen van ons meisje. Bij Triploïdie is er bij de bevruchting iets mis gegaan met de chromosomen. Iedere cel heeft geen twee van iedere chromosoom, maar drie. De derde zorgt ervoor dat iedere cel van ons meisje ziek was. De placenta zou wel onderzocht worden, maar we hebben pas in oktober een gesprek met de mensen van Genetica. Nog een tijdje afwachten dus...
Ik heb 7 weken geleden een curretage gehad als gevolge van een normale miskraam. Nu ben ik opnieuw zwanger, maar heb ik afgelopen donderdag te horen gekregen dat ik een mola zwangerschap heb. Ik schrok me kapot, en als je de verhalen op internet leest word je er ook absoluut niet vrolijk van. Terwijl ik m`n verdriet van de miskraam nog een plekje aan geven was kwam dit opeens. Ik krijg over 3 dagen weer een curretage en hoop dat het de maanden daarna alleen bij bloedprikken blijft en geen chemo. Ik wil iedereen die het zelfde mee maakt veel sterkte wensen, en hopen dat we alsnog allemaal een mooi kindje mogen krijgen op ten duur.
Op 5 februari 2013 zijn mijn man en ik naar de gynaecoloog geweest. Ik was dan 6w, daar zagen we al het hartje kloppen. Op 8w moest ik terug gaan, dan hadden we geen hartslag meer. De gynaecoloog zei dat het al een week gestopt was. Die vrijdag (22 februari 2013) heb ik dan een curettage gehad. Woensdag (6 maart 2013) belde de gynaecoloog naar mij om te zeggen dat ik zo vlug mogelijk naar hem moest komen omdat hij de resultaten binnen had van het onderzoek. Hij vertelde mij dat ik een molazwangerschap had. Ik moet nu elke week naar de dokter om bloed te laten prikken en 21 februari moet ik terug naar mijn gynaecoloog.
Toen hij dat zei tegen mij woensdag stortte mijn wereld in. Maar ik moet mij sterk houden voor mijn dochtertje. Sinds woensdag heb ik al veel opgezocht en ook veel verhalen gelezen van mensen die het ook meegemaakt hebben. Dat heeft je toch een beetje steun, om te weten dat je niet alleen bent die dit meemaakt
In april 2011 ben ik voor de eerste keer zwanger geraakt. Omdat wij onder behandeling van een gyn waren kregen we al vroeg echo`s. Zo zagen we met 6w al een kloppend hartje en met 9w was er een mooi kindje te zien, flink gegroeid en een mooie hartslag. Toen we voor de 12w echo kwamen maakte we ons dus ook totaal geen zorgen. Wel was ik wat onzeker omdat kwaaltjes weg waren, maar ja dat heeft elke zwangere vrouw wel eens dacht. Helaas bleek op de echo dat ons kindje het niet gehaald had. Het was net na de vorige echo gestopt met leven. En zat dus al bijna 3w levenloos in mijn buik. Dit vond ik echt een verschrikkelijk gevoel. De gyn ging er vanuit dat een spontane miskraam niet meer ging komen, dus is er een curettage uitgevoerd. Hieruit bleek dat het om een molazwangerschap ging. Mijn wereld stortte in. Hoe kon dit, ons kindje had toch echt geleefd. Toen elke week bloedprikken en na een half jaar kregen we weer groen licht. Gelukkig mochten we gelijk van de eerste poging in verwachting raken. Nu ben ik inmiddels trotse moeder van een prachtige dochter van 4mnd. De molazwangerschap zal ik nooit vergeten, maar het heeft wel een plaatsje gekregen.
Mijn zus heeft het gehad, na haar tweede kind werd ze zwanger en heel erg misselijk, veel meer dan bij de andere twee. Ze kreeg een echo en daar was op te zien dat er geen kindje groeide maar een molazwangerschap. Ze had een curettage en daarna idd elke week bloedprikken om te zien of het hcg daalde. Wnt als dat niet was konden de cellen gaan rondzwerven in haar lichaam en zou ze dus chemo moeten. Gelukkig daalde het en ze heeft nog een kindje mogen krijgen daarna.. Maar ik vond het wel heel erg voor haar, en eng om mee te maken
ik heb begin 2011 een molazwangerschap gehad met om de dag bloedprikken en helaas al snel om de dag chemo moeten ondergaan voor een half jaar lang. daarna heb ik een jaar niet zwanger mogen worden en eindelijk na dat jaar vrij snel weer zwanger geworden alleen helaas met 6,5 week een miskraam. een maand na deze miskraam weer zwanger en helaas ook weer met 6 weken een miskraam. Inmiddels een chromosomen onderzoek gehad en gisteren hiervan de uitslag gehad en gelukkig hier was alles goed. over 1,5 maand een bloedstollingsonderzoek dus ook hier weer op wachten. Helaas ben ik al zo`n 3 jaar bezig om mijn 1e kind te krijgen maar tot nu toe geen geluk helaas.En mola komt maar bij heel weinig vrouwen voor en is ook erg weinig over te vinden waardoor je veel onbegrip krijgt voor de situatie waar je in zit en wat je doormaakt bij bijvoorbeeld om de dag chemo te moeten krijgen omdat je graag een kind wilt.het was een zware tijd tijdens de chemo en dan wens je ook verder niemand toe want het is een hel en zwaar.
Goh, wat fijn dat iedereen hier met zijn verhaal terecht kan. Ik heb in 2009 een complete mola gehad. Toen kon ik op internet er maar weinig over terug vinden.
Vond het een erg heftige periode, waarvoor weinig begrip was. Na mijn curettage ging de celdeling gewoon door. Ik moest aan de chemo (MTX). Zijn er meer die dat hebben meegemaakt. Ik heb negen kuren gehad en was daar een half jaar zoet mee. Daarna een jaar lang controles en wachten..
Na die periode nog een miskraam gehad, maar nu een trotse mama van een jongetje van een half jaar oud!
Ik wens iedereen met een mola vooral veel kracht en geduld toe!
Wil je iets meer weten, kun je me altijd een berichtje sturen.
X
Eind april kreeg ik te horen dat ik een partiele molazwangerschap had. Momenteel elke week bloed prikken en onzekerheid zitten of mijn waardes dalen. Dit gaat niet helemaal zoals het zou moeten dus zit nu in een hele spannende week met de hoop dat mijn waardes nu wel goed gaan dalen..... Ik ervaar het als heel zwaar en merk doordat ik in januari een missed abortion had ik conditioneel een enorme klap heb gekregen. En dan nog niet te praten over het mentale stuk.
Ik heb op dit moment een mola zwangerschap. A.s woensdag wordt het verwijderd. En dan hoop ik dat het snel daalt en alles want wat ik bij jullie lees is dat jullie dan snel hebben ingehaald met 2kids erbij:).
Ik heb in december 2009 een partiele molazwangerschap gehad. Toen ik erover vertelde merkte ik dat niemandwist wat het was. Ook zo weinig info te vinden. Dus goed dat er hier n iets te lezen is.
Ik heb het emotioneel ook zwaar gehad, eerste zwangerschap. Zo'n grote teleurstelling. Bij mij kwamen ze er met de 10 weken echo achter dat er geen hartslag was en de echoscopiste zei heel lomp 'Er zit niks!' Ik schrok me kapot. Dus de volgende dag naar de gyn en zij constateerde dat er wel een vruchtje was maar ook vochtophopingen. Paar dagen later een curratage gehad en uit de kweek van het weefsel bleek dat het een partiele mola zwangerschap was. En gelukkig waren ze er snel bij en mocht ik na 4 maanden weer zwanger worden en dat was meteen raak.
Mocht iemand hetzelfde meegemaakt hebben en er over wil praten dan magje mij altijd een berichtje sturen.
idd goed om te zien dat er wat informatie over de molazwangerschap staat op deze site. In 2009 heb ik een partiële(of incompleet) mola-zwangerschap gehad. Bij 6 weken hebben ze dmv een echo dit ontdekt waarna ik een week later ben gecurreteerd. Gelukkig daalde de hcgwaardes en mocht ik een half jaar ipv een jaar niet zwanger raken. Het was erg moeilijk dat je in die tijd niet zwanger mag worden en die tijd dus 'verspeeld'voor mijn gevoel. Achteraf gaat de tijd gelukkig snel, ben net bevallen van een gezonde zoon! Meiden die dit moeten meemaken, veel sterkte, het is echt een tegenslag, als je graag een kindje wilt. Hopelijk vliegt deze moeilijke tijd snel voorbij!
Miboan, ik bleek het uiteindelijk niet te hebben, maar ik miste toen wel een stuk hier bij het verliesforum. Vandaar dat het er bijgezet is. Er komt nog wel een stukje bij over de partiele mola, maar dat gaat iemand anders schrijven. Ik bleek uiteindelijk een bbz te hebben! Maar ik zag dat je twee kleintjes daarna had gekregen! Gefeliciteerd! Was het toen ook extra spannend?
Ik heb in november 2008 een partiële(of incompleet) mola-zwangerschap gehad,dan groeit er een kindje maar ook het mola-weefsel.Met drie maanden hebben ze mijn kindje en het weefsel weg moeten halen.Vervolgens drie zenuwslopende maanden tot t weefsel niet meer in mijn bloed te vinden was en vervolgens een half jaar niet zwanger mogen raken.Een vreselijke emotionele periode.Je wilt zo graag een kindje en behalve een hoop stres door de mola-zwangerschap krijg je er ook nog eens een lange 'wachttijd' bij.De periode dat je niet zwanger mag raken.Daarna duurde t nog een tijd voor ik zwanger was maar nu heb ik twee mooie kindjes mogen krijgen!Dus hier was t gelukkig een happy end.Dit wens ik iedereen toe die dit onverhoopt ook mee moet maken
Liefs Miboan.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (26) Verversen