Ik word sinds een dag of twee geleefd door angsten.. geen angsten over het misgaan van de zwangerschap, maar angsten over het aantal baby’s. Het maakt me gewoon misselijk, zo benauwd het idee me dat het 2 of meer kindjes zijn. Tweelingen zitten bij ons in de familie. Het idee om een derde kindje te willen was leuk, tot dat ik de heldere gedachte kreeg dat het er ook wel meer konden zijn. Dit kon natuurlijk voorgaande zwangerschappen ook gebeuren, maar een zwangerschapsaankondiging van vrienden van ons heeft me wakker geschud. Zij krijgen naast hun huidige twee kinderen, een tweeling. Mijn maag draait er van om... Op naar 14 februari.. onze echo.
Herkenbaar zulke angsten? Wat kan je er mee, behalve afwachten.. ik schijt 7 kleuren 💩
Alleen twee-eiige tweelingen zijn erfelijk en alleen via de vrouwelijke lijn. Daarnaast slaat het een generatie over meestal (dus als je zelf helft van een tweeling bent, krijg je ze zelf meestal niet, maar jouw kinderen wel). De tweelingen moeten dus voorkomen bij je moeder/oma/overgrootoma, en in mindere mate bij tantes/nichten, die dezelfde moeder/oma/overgrootoma hebben.
Tweelingen in de familie bij je partner of een-eiige tweelingen is niet erfelijk. Mannen hebben hier in principe geen invloed op.
Je snapt, de kans is dus niet zo groot. De kans op een een-eiige tweeling is nog kleiner, want dit is een foutje van de natuur, een fout in het delen. Dit is nog zeldzamer. Hopelijk stelt dit je wat gerust.
De kans op meer dan 2 spontaan is daarbij nog veeeeeeel kleiner. Dus de kans is gewoon echt heel erg groot dat er gewoon 1tje in zit! 😘
Je kunt inderdaad alleen maar afwachten. Mochten het er twee zijn ga je het vast ook wel redden na de eerste shock. Ik zou het vooral bespreken met je partner, als je samen op één lijn zit kan alles makkelijker zijn.
hier een klein beetje hetzelfde gehad. We gingen voor een derde. De zus van mijn man was er een van een tweeling maar dat id tijdens de zwangerschap mis gegaan. We waren wel even angstig van wat als l??? We hebben nog maar 1 slaapkamer en ook de auto is met 3 kindjes wel vol. Met zeven weken hadden we de eerste echo en gevraagd of ze extra goed wilde kijken en het was er "gelukkig" maar 1. ik weet ook wel dat als het er toch 2 waren het ook wel goed zou komen maar was toch erg opgelucht met 1 groeiend wondertje in mijn buik!
Ik zie die dubbele wandelwagens wel eens in het dorp. En dan denk ik: het zou je maar gebeuren. Of ik denk: dat wil ik ook! Ik heb dus nogal gemengde gevoelens. Vroeger wilde ik zelf altijd tweeling zijn. Nooit alleen, iemand die je altijd begreep (ik haalde mijn informatie uit de olijke tweeling boeken) Bij andere mensen vind ik een tweeling prachtig. Bij mezelf wat minder. Maar dan meer omdat de zwangerschap gecompliceerder is en de angst dat het mis gaat nog groter. En wat te doen met twee huilende baby's? Aan één heb ik momenteel mijn handen al vol. Al verlangde ik wel weer naar een tweeling als derde zwangerschap. Na twee miskramen leek mij dat wel mooi. Maar ook een tweeling had ze niet kunnen vervangen. Tsja, uiteindelijk ben ik blij dat ik de keuze niet maak.
Als je zwanger blijkt te zijn van een tweeling kom je er ook wel. Wanneer je de grootste schrik voorbij bent komt het plannen. Waar slapen ze, welke wandelwagen enz. Praktische problemen zijn meestal wel een oplossing voor te vinden. Nog even afwachten, maar hoeveel kinderen er ook in je buik groeien, jullie komen er wel!
Ik had dat ook. Ik hoopte altijd al op 1 kind per keer maar aan het begin van deze derde zwangerschap helemaal. Ik had zelfs een nachtmerrie, voor de eerste echo, dat het er 4 waren. Ik was ook nog eens misselijker dan de andere 2 zwangerschappen en kon met 7 weken geen gewone broek meer aan. Ik was voor de eerste echo zowel bang voor een miskraam, als een tweeling (terwijl het bij ons nog geen eens in de familie voorkomt). Het is een eenling en ben ondertussen 29 weken zwanger. Maar goed als het wel een tweeling was geweest, hadden wij daar ook onze weg wel in gevonden.
Herkenbaar. Ik was zwanger van een tweeling. Kwam niet in de familie voor dus extra grote schrik aangezien mijn vriend al 2 kinderen had. Uiteindelijk wende we aan het idee. Toen bleek er 1 het niet gered te hebben en helaas 3 weken later ook de andere niet... De schrik zal even groot zijn maar je wend aan het idee kan ik je vertellen.
Tsja, je hebt er nu toch geen invloed meer op. Maar ik snap je angst! Wij waren in verwachting van een tweeling, maar een van de kindjes is in de vijfde week gestopt met groeien. Nu hopen we dat de andere het wèl redt... Heel veel succes tot aan de echo, ik hoop dat je geruststellend nieuws krijgt. ❤
Ooooh heel herkenbaar!! En ook de reacties dat het gek is maar ik snap je zoooooo goed! Hier ook enorm opgelucht dat de 3e er 1 is. Ja het is leuk hoor maar zeker ook heel pittig.. Maarja je zult helaas echt af moeten wachten tot de echo... Wellicht afleiding zoeken?? Succes!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen