Vorig jaar Februari 'bevallen' met 18 weken. Hoewel wij bezig zijn met zwanger worden, en ik het op me af probeer te laten komen. Komt er afentoe een walm van angst voorbij waaien. Elke zwangerschap is anders.
Hoe heb jij je zwangerschap erna ervaren? Zorgden de extra controles juist voor angst? Of juist niet. Wanneer heb je je zwangerschap bekend gemaakt? Wanneer ben je uiteindelijk bevallen? Met hulp/zonder hulp?
Medische indicatie, Kan dat ook vervallen als het verder in de zwangerschap allemaal goed gaat? Toch bij een verloskundige?
Heb hetzelfde meegemaakt als jij: bevallen van een overleden kindje met 18wkn. Nadien heb ik alweer 2 gezonde kinderen mogen krijgen. Beide zwangerschappen heb ik gelukkig zonder angst kunnen voldragen. Heb nooit extra controles gehad, heb hier ook nooit om gevraagd omdat het me juist niks bracht: de ene dag was alles nog goed en de volgende dag was mn kindje dood. Geen garanties dus en daarom hoefde ik ook geen extra controles. Uiteindelijk ben ik goed door beide zwangerschappen heen gekomen en ben ik met 37.5 en 37.3 bevallen van een kerngezond kindje. Ook in beide gevallen nooit medisch geweest. Jou gun ik het ook van harte om een perfecte, angstloze zwangerschap te ervaren. En inderdaad hou vast aan het feit dat iedere zwangerschap en dus ook ieder kindje uniek is. Jij en je lichaam kunnen dit!! ps. in mijn blogs kun je e.e.a. lezen over mijn ervaringen.
ik ben in mei bevallen van een zoontje met 16 weken. Ondertussen alweer 32 weken zwanger en heb alleen in het begin extra angst gevoelens gehad. ook al kon ik deze relativeren (het was gewoon domme pech namelijk, niks uit onderzoek gekomen) mogen de emoties er wel zijn. ik vond het in het begin moeilijk verbinding te voelen met dit kindje ondanks dat ik het verlies van ons zoontje wel goed heb afgesloten. Ik heb veel gemediteerd en gepraat over mijn gevoelens met mijn man. Na de 16 weken ging het langzaam aan voorbij. na de 20 weken echo heb ik alleen nog maar genoten an dit kindje in mijn buik. en het is logisch dat je extra angst ervaart tot je weet dat het goed gaat. Ookal kan het altijd mis gaan. (ik heb gelukkig al een gezonde prachtige dochter van 2 dus dat helpt me ook enorm) veel sterkte en ik wens je veel geluk! het gaat veel vaker goed dan niet goed... (hypnose sessies kunnen ook helpen tegen angst. eventueel als je het heel erg ervaart)
Hoewel ik niet hetzelfde heb ervaren, is het bij ons nu omgekeerd. Bij de eerste zwangerschap heel veel extra controles, betere echo's en dergelijke wegens zeer hoge kans op afwijkingen. Nu bij de tweede niet, terwijl ik het wel gevraagd had (kan mij die extra kost schelen) omdat het mijn nieuwe gynaecoloog precies niet interesseert. Loop nu al de hele zwangerschap te stressen en ongerust te maken. De laatste controle was op 32 weken en mijn volgende is pas volgende week dinsdag (bijna 36 weken). Mij zouden de extra controles mij juist veel meer op mijn gemak stellen. Hoe dan ook hoop ik dat je een voorspoedige zwangerschap hebt.
Wel apart om zoveel weken ertussen. Bij de verloskundige ga ik nu (20wk) naar controles om de 3 weken en vanaf 30 weken naar elke 2 weken en kan zelfs laatste maand elke week. Vervelend voor je! Maar misschien helpt het om te denken dat als er noodzaak was om het vaker te doen ze het dan wel doen en nu ze het niet doen gaat alles goed. Sterkte nog!
Hier 29 oktober onze dochter verloren met 23 weken. Vanwegen een chromosoom afwijking. Nu alweer 12 weken zwanger. Ik heb al 6 echo's gehad en we wachten nu op de uitslag van de vlokkentest. Daarna al alles goed is krijgen we de echo's en controles gewoon zoals iedereen. De 20 weken echo hebben we wel in het Erasmus maar dat komt omdat mijn zoon een aangeboren hartafwijking heeft. En we moeten in het ziekenhuis bevallen omdat mijn eerste kindje een keizersnede was.
Na de uitslag van de vlokkentest gaan we het "sociaal maken" familie en vrienden weten het al wel omdat ik het heel fijn vind als ik me onzeker voel met mensen te kunnen praten.
Onze 2 kinderen vertellen we het wel pas als de uitslag goed is. Ik wil ze het verdriet zoveel mogelijk beperken.
Onze eerste is na 39 wk zwangerschap overleden. Daarna kregen we 4 regenboog kindjes & nu opnieuw zwanger. Elke 2 wk controle & inleiding met 37 wk hebben mij altijd er doorheen geholpen .
Nou vooral heel veel angst. Bij Noa is nooit een doodsoorzaak gevonden. Dus je leeft van mijlpaal naar mijlpaal. Goede eerste echo, uitslag nipt, goede 20 wk echo, levensvatbaar ... tot inleiden wist ook altijd al na de 12 wk echo wanneer ik zou bevallen. Mag me altijd 36,6 melden in het Z-H & dan precies met 37 wk worden ze geboren.
Elke 2 wk controle geeft rust & altijd controle met echo. Bij de dopler was het 22-12-13 stil dus heb dat nooit meer gehad. Ik was na 2,5 maand zwanger erg snel & daarom tot inleiden ook gelopen & gepraat met een psycholoog ( minke de boer weet niet waar je woont, maar zij zit op meerdere plekken in het land )
Verder altijd de zelfde gyn gehad bij allemaal altijd inmiddels ome Joris. Ook vond ik het erg fijn dat Eden een jongen was i.p.v. net zo als Noa een meisje.. voelde als een nieuwe start. Dit kende we nog niet nieuw begin. Heb er veel blogs over geschreven :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen