Dag iedereen,

Ik hoop dat ik hier ervaringen kan vinden.
Mijn zoontje is bijna 2 jaar en kan eigenlijk altijd goed zelfstandig spelen. Sinds kort krijst en huilt die zeurderig om alles, letterlijk alles.
Ik weet totaal niet hoe ik ermee moet omgaan.
Hij stond net bij zijn keukentje te spelen en een pannetje viel naast hem op de grond, nou de woonkamer was te klein hoor. Hij zette het op een krijsen gooide zichzelf op de grond en gong hurkend krijsen.
Ik geef dan aan dat die de pan zelf gewoon kan pakken en dat die naast hem ligt, dat die hierna weet verder kan spelen. Maar niets helpt, behalve als ik zelf datgene pak waar die om huilt. Dit heb ik een aantal dagen gedaan maar het is gewoon niet te doen. Er valt de hele dag iets om of dan staat iets hem niet aan op de manier waarop het staat dan is het ook krijsen geblazen.

Heeft iemand hier ervaring mee?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (15)    Verversen


  • mamavananouk

    Oorpijn? En daarom niet willen bukken

  • Eline579

    Groeit, eet hij goed etc. Anders zou ik denken dat hij wat onder de leden heeft.

  • MamaRosali

    Ik denk gewoon peutergedrag, eventueel moeheid erbij? Misschien helpt het om de emotie erbij te noemen. "He toch, is je pan gevallen? Ik begrijp dat je verdrietig bent, dat is niet leuk he. Zullen we hem samen oprapen?"
    Je kan hem denk ik wel troosten, maar als je alles steeds voor hem blijft oprapen wordt het uiteindelijk een machtsspelletje voor hem denk ik, met neptranen en nepverdriet.

  • Nog-even!

    Heb je zijn oortjes laten nakijken? Dit gedrag en het mindere slapen, kan op oorontsteking duiden...

  • Mijndraakjes

    Gefeliciteerd, je hebt een peuter!
    Lastige fase is dit. Blijf liefdevol en consequent. Komt helemaal goed.

  • Dame68

    Wij hebben net een fase van 5 weken ongeveer achter de rug. Boosdoener was hier 3 kiezen en n snijtand die doorkwamen. Inmiddels ons gezellige en vindingrijke meisje weer terug. Ze was ook enorm huilerig en claimend, nu probeert ze alles weer zelf en was het dus echt even lichamelijke pijn dat haar gedrag zo veranderde en ze vooral mij hard nodig had.

  • Mama-R

    Zoals iedereen al zegt. Hoort er bij. Mijn dochter (nu 2jaar) doet dat ook😅 peuter puberteit.. Gelukkig maar een fase. Als ik het speelgoed aangeef is het ook altijd allemaal weer leuk😅

  • Lady-Whistledown

    Is volkomen normaal meis. Het filteren van emoties is bij kinderen nog onderontwikkeld. Hij moet nog leren dat hij die pan kan pakken ipv brullen. Benoem het en help hem met het oplossen van het 'probleem '. Dan leert hij het vanzelf.

  • Mykha

    Heel normaal gedrag hoor… zelf spelen is fijn maar het hoeft niet altijd goed te gaan van mij. Meestal benoem ik z’n emotie, bijvoorbeeld als hij z’n bal onder de kast heeft gerold: ‘onee ik zie dat je erg verdrietig bent, is je bal onder de kast gerold?! Zullen we het samen oplossen? Pakt mama hem of pak jij hem?’ Eerst moest ik het vaak doen maar nu is het de fase van alles zelf willen doen. Intens verdrietig worden als het niet lukt en dan vraag ik of we het samen moeten doen ipv hij alleen. Z’n emotie serieus nemen, meegaan in z’n spel en samenwerken werkt hier het beste.

  • Mamaskleintje

    Heel herkenbaar. Mijn zoontje zit nu in die fase. Is ook heel erg aanhankelijk, wil bijvoorbeeld voor het slapen dat papa en mama bij hem zitten. Wordt boos als hij zijn zin niet krijgt. Ik blijf maar rustig tegen hem praten en uitleggen waarom ik iets doe of waarom hij iets niet mag. Dit lijkt wel wat te helpen. Ik benoem ook dat ik zie of snap waarom hij boos is.

  • Linda004

    Komt me erg bekend voor, die fase heb ik (hopelijk) nu een beetje achter de rug. Is inderdaad een lastige fase, je hebt er helaas geen handleiding voor. Geef het vooral tijd…. het komt echt goed!

  • vlindermoeder

    Welkom in de peuterpuberteit!

  • Moederv1

    Hier ook hetzelfde hoor. Al wordt ze in december 3. Is ze zoet aan het kleuren en valt d'r stift op de grond is het helemaal drama 🙈🙈 en dan wil ze dat ik hem op raap natuurlijk..

    Lastige fase maar gaat zoals alles vanzelf weer over al heb je daar nu niets aan. Tis pittig en helemaal niet gezellig.

    Bij mij werkt negeren vaak het beste want dan vinden ze zelf een oplossing.

    Suc6

  • Paperdoll

    2 jaar is een moeilijke leeftijd. Dan zitten ze midden in de peuterpuberteit. Grenzen stellen en consequent blijven. Soms is er gewoon niks aan te doen en dan kan je je kindje alleen maar laten uitrazen en troosten. Zorg voor voldoende slaap en rust. Dat helpt.

  • Rupsie

    Onze dochter wordt bijna twee en zit in eenzelfde fase/bui. Kan ook op alles boos worden. Ik benoem wat ik zie, 'ik zie dat je pannetje is gevallen en dat je nu boos bent'. Maar ze moet het van mij wel zelf oplossen of om hulp (bolp zegt ze dan) vragen. Samen lossen we het dan om en Ik stimuleer haar het zelf te doen. Het gaat binnenkort vast weer beter.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50