2 weken geleden zijn we gestopt met de speen van onze dochter (3,5). Na 2 nachten ging het 1 nacht goed. Waardoor ik hoop had. 1 nacht is het goed gegaan en sindsdien is het drama. Ze slaapt elke avond pas tegen 10en en ze is dood op en helemaal oververmoeid. Elke ochtend 6 uur wakker. We zijn elke avond al om half 7 naar boven gegaan, we zijn 3 uren met haar bezig. Het is echt niet meer te doen, ik ben 35 weken zwanger en ben kapot. De avonden zijn niet meer gezellig, mijn geduld is op en dat van mijn man ook. Waardoor we weer uitvallen tegen haar, wat niet goed voor ons en ook niet voor haar is. De hele sfeer is al 2 weken kut hierdoor. Ik sta echt op het punt weer een speen te geven.. we hebben écht alles geprobeerd.
Dan is het niet de juiste moment....ik zou de speen bij het slapen gaan weer geven. Jij bent hoogzwanger en hebt alle rust en slaap nodig die je kan pakken.Is niet de moeite waard om nu een strijd van te maken.
Ben zelf redelijk consequent en van het doorpakken, maar miss vraagt de timing toch om wat flexibiliteit. Voor jezelf...ben zelf ook ruim 35 weken en moet er niet aan denken 😅 En voor je kindje. Er gaat zometeen zoveel veranderen. Dat voelt ze wellicht al wel.. Miss met de duidelijke regel alleen in bed terug geven.
Ik ben van het doorzetten, maar dat is makkelijk gezegd omdat het hier maar een week duurde. Zo sneu huilen om der speeeeen... mijn hart brak. Maar zoals jij het omschrijft zou ik voor mijzelf kiezen en dat ding terug geven 🤣 Dan komt dat wel weer!! Vertel haar dan ook we gaan wel weer een speen kopen omdat ik zie dat het je zoveel verdriet doet, dat is niet wat we willen. We proberen het op een ander moment weer. Misschien kunnen we het aan sinterklaas meegeven? Dan ben je ook wat ouder.
Kennelijk voor hem niet inderdaad. Al speelde er bij ons verder niets. We vonden simpelweg dat hij er te oud voor werd. Daar was hij het zelf echter niet mee eens. Hij had het ook alleen voor het slapen. We hebben het geprobeerd, maar na een 6 dagen hebben we er aan toegegeven. Hij ontwikkelde zich verder goed, zijn uitspraak was goed (voor zover je dat op die leeftijd mag verwachten) en zijn tanden leken er ook niet onder te lijden. We hebben toen tegen hem gezegd dat hij het voor nu terugkreeg, maar dat hij wel moest weten dat het niet voor altijd was. Een afspraak met hem gemaakt dat zodra hij 4 jaar was dat ik geen nieuwe meer zou kopen en dat als de speentjes dan kapot waren dat het dan klaar was. Ook geoefend met het speentje eerst op het nachtkastje en proberen zonder te slapen om er aan te wennen. Ik denk dat je moet kijken naar hoe je kind is en wat bij hem/haar werkt. Dat voel je zelf het beste aan en heeft ook te maken met hoe oud ze zijn, hoe slim ze zijn en hoe gehecht ze aan het ding zijn. Mijn moeder zei tegen me toen ik de volgende dag voor het eerst naar de peuterschool zou gaan dat ik nu een grote meid was en grote meiden geen speentjes meer nodig waren. Ik heb de speen toen op het nachtkastje neergelegd en heb er nooit meer naar omgekeken. Onze oudste zoon hebben we met ongeveer 2,5 à 3 jaar laten stoppen. Het werkte eerst nog niet echt. Mijn nichtje kreeg een baby en daar zouden we twee weken later op kraamvisite gaan. Tegen onze zoon gezegd dat die baby zijn speentjes zou krijgen. Die eerste week geoefend, maar na 23.00 uur toch de speen gegeven. De tweede week lukte het wel een paar nachten. En toen de speentjes echt weg waren heeft hij nog 1 of 2 nachten erom gehuild, maar daarna was het klaar. Bij hem hebben we ervoor gekozen om toch door te zetten, want zijn spraak was echt slecht. We hebben met hem uiteindelijk ook 4 à 5 jaar logopedie gehad. Maar de jongste is dus pas rond 4,5 van de speen af. Bij hem was het echt drama, drama, drama. Vreselijk. Hij hield iedereen wakker met het gehuil, geschreeuw e.d. Aangezien de oudste ook gewoon de volgende dag weer naar school moest en er onder ging lijden, was de keus voor ons snel gemaakt. Toch de speen maar weer.
Zeker met je aanvulling die je hier onder schrijft, met gierende banden die speen terug. Als de speen nu nog zo’n belangrijk onderdeel van de prikkelverwerking is, het een spannende tijd is gezien jouw zwangerschapstermijn en jullie helemaal gesloopt zijn dan moet je voor rust kiezen en het later nog eens proberen. Hier nagenoeg hetzelfde meegemaakt. Op een later moment ging het in een keer goed.
Deze periode is misschien ook wel heel heftig om een speen te moeten missen. Er komt straks een baby bij in jullie gezin. Dat zal voor haar ook spannend zijn. Ik zou de speen geven in dit geval. Misschien kun je een leuk klein doosje in haar bed zetten. Dan zeg je dat ze haar speen mag en dat jij hem uit haar mondje haalt als ze slaapt of als hij al uit dr mond gevallen is dat jij hem in het doosje doet.... want ze heeft hem eigenlijk niet meer nodig. Ze wil m nog wel. Als ze wakker word en zich dapper voelt kan ze hem erin laten. Als ze hem graag wil dan kan ze hem pakken. En dan even kijken wat ze doet. Geen groot issue van maken verder. Ik denk dat ik zoiets zou doen.
Goed idee, dank je wel. Misschien is deze periode ook wel heftig inderdaad. Ze is al zo gevoelig, en merk zoveel spanning bij haar nu het einde van mijn zwangerschap in zicht is.
Normaal gesproken zou ik zeggen volhouden, maar als ik zie hoe moe ik zelf ben tijdens mijn zwangerschap zou ik niet zo'n lange strijd volhouden. Ik zou voor nu de speen weer geven denk ik. Wij hebben besloten om grotere veranderingen pas te doen zodra onze dochter gewend is aan de baby (denk aan overstap peuterbed, zindelijk worden etc.). Is dat misschien voor jullie ook een optie?
Dat is het ook.. we zijn op. En vooral mijn geduld, wat resulteert in geschreeuw wat ik helemaal niet wil. Normaal gesproken heb ik engelen geduld, maar in combi met de zwangerschap totaal niet. Wij dachten een goed moment voor haar zusje kwam, dan zitten we er niet mee als de baby er is en daardoor ook minder slapen. Maar misschien is het gewoon geen goed moment en wachten we nog even tot ze straks gewend is aan haar zusje.
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar onze dochter hangt al weken enorm aan mij. Ze voelt echt dat ik anders ben en dat er iets gaat veranderen. Om die reden wachten we nog even met grote veranderingen. Misschien kan je dochter straks haar speen aan de baby geven ;)
Ja hier hing ze ook alleen maar aan mij. Ook omdat ik al vroeg in de ziektewet kwam en daardoor alleen maar thuis ben met haar. Maar sinds een aantal weken is het alleen maar papa papa papa en wil ze niks meer van me weten🤔. We deden voor de zwangerschap echt altijd wel veel leuke dingen samen, veel wandelen, altijd samen op pad, maar ik heb er nu echt geen energie meer voor dus denk dat ze mij wat saai vind nu🤣.
Ik zou in jou geval de speen teruggeven. Mijn oudste heeft ook lang de speen gehad, maar echt alleen voor het inslapen, savonds kijken we altijd nog even en dan haalden we de speen uit de mond en/of legden we de speen buiten bereik (dus of nachtkastje, of voeteneinde, maar niet meer zo snel binnen handbereik)
Ze is heel prikkelgevoelig, en kan erg slecht tegen veranderingen. De speen was haar manier om de prikkels van de dag te verwerken. We hebben een vast ritueel, plassen en naar boven, tandenpoetsen en een boekje lezen, een liedje zingen en dan onderstoppen en gaan slapen. Ze slaapt al met 2 knuffels. De afgelopen 2 weken hebben we alles geprobeerd, haar in slaap kriebelen, bij haar gaan liggen ze raakt compleet overstuur. Het enige dat ze doet is schreeuwen mama ik kan niet slapen het lukt niet. Slaan met handen en voeten, schudden met haar hoofd. Ze is echt oververmoeid.
Is het misschien zo dat al die extra dingen als kriebelen en er bij gaan liggen en die extra aandacht voor haar alleen maar bevestigen dat het inderdaad heel erg is dat die speen er niet is sn dat ze wel íets nodig heeft om te slapen? Help je haar niet juist meer door haar te vertellen dat ze het wel kan, en door het niet zo groot te maken? Ik zou doorzetten maar dan wat duidelijker wat nu de bedoeling is, eindeloos herhalen dat het bedtijd is en terug in bed leggen met hetzelfde stappenplannetje, bijvoorbeeld dikke kus zwaai zwaai en weg. 3,5 is echt een prima leeftijd om geen speen meer te hebben
Ik ben normaal gesproken van het doorzetten, opvoeden, voet bij stuk houden etc. Maar in dit geval zou ik de speen gewoon geven. Ze komt er vanzelf wel vanaf. Voor nu is slaap even belangrijker. Ze moet voor het wisselen van tanden van de speen af. Dus ze heeft nog zo'n 3 jaar.
Ik zou in haar situatie ook nu de speen teruggeven vanwege de veranderingen. Goede poging, maar later meer kans van slagen.
Maar.. die laatste opmerking, dat klopt niet helemaal. Een speen heeft niet alleen negatieve invloed op het gebit (bovendien is de stand van melkgebit ook van invloed op volwassengebit), maar ook op de mond- en kaakmusculatuur. En daarmee op de spraak-/ taalontwikkeling. Een voorbeeld: afwijkende tongligging door speengebruik is van invloed op gebit en kaakontwikkeling en is moeilijk weer aan te passen. Daarom is het advies ook om in het algemeen vanaf 6 mnd de speen te gaan afbouwen, dat is ook het moment dat de natuurlijke zuigbehoefte minder groot wordt.
Knuffel! Ze kunnen zo overstuur raken, maar als je de speen geeft ben je weer van voor af aan. Kan jouw zoon/dochter goed praten? Zo ja, (mocht je dit nog niet gedaan hebben) vraag eens waarom ze nou precies verdrietig is en wat haar zou helpen. Misschien door een sabbeldoekje of kan je het met praten oplossen, maar geef niet toe lieverd. Dan was alles voor niks en kan je later weer van begin af aan door dd zure appel heen.
Ik heb hem op den duur op de post gedaan en toen was het klaar na weken ellende. Speen was weg.
Of nog 1 week bikkelen en heel streng en duidelijk zijn of stiekem een speen in haar bed leggen.... Maar dan moet je over een halfjaar waarschijnlijk weer het gevecht aan, terwijl je een baby hebt die er wakker van wordt... In het eerste geval geen geklier meer accepteren: Ze mag best wakker zijn in bed, maar dramaschoppen is verboden
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (38) Verversen