Bij de geboorte? Hier was mijn ex er 2x niet bij ( lang verhaal..) maar pas NA de geboorte .. 2x bevallen dus enkel met mijn moeder erbij
Nu 35 weekjes zwanger van mijn nieuwe vriend , ons eerste samen dus en ben nu wel echt heel benieuwd hoe hij zal reageren als de weeen zijn begonnen of mijn water is gebroken en bij de geboorte zelf dus ! Want ja hoor hij moet en zal erbij zijn 😅 hij is erg gevoelig maar ook verlegen.. geen idee hoe hij zal reageren bij de geboorte , zo spannend allemaal ! ( hoe was de reactie van begin tot bevalling bij jullie man/vriend ) ( 3 de poging tot v&a .. bb slaat beetje tild blijkbaar)
Tijdens de bevalling heel rustig en ondersteunend op een prettige manier. Na de bevalling zag ik wat een fantastische partner ik had. Wauw, ik heb maar van 1 ding kraamtranen gehad en dat was hoe goed hij het vaderschap oppakte! Toen de opvoedingsissue’s kwamen was dat niet altijd zo haha, maar over de gehele linie ben ik heel blij met hem.
Mijn vriend was bij de oudste compleet van slag. Bevalling ging niet makkelijk/goed en na twee uur persweeen en vacuümpomp werd het een spoedkeizersnede. Tijdens het 'natuurlijke' deel heeft hij me wel goed gesteund, tegendruk bij de rugweeen en tijdens het persen aangemoedigd en geholpen met mijn been vasthouden. Daarna in allerijl naar de ok en ook toen was hij er heel de tijd bij. Naderhand was ik high vd hormonen en inspanning en hij doodop en in tranen. De tweede was een geplande keizersnede, daar is hij natuurlijk ook de hele tijd bij geweest maar toen wat nuchterder en relaxter. Wel emotioneel toen ze er eenmaal was.
Mijn man is alle 4 de keren een grote steun voor mij geweest, hij vind het elke keer weer iets bijzonders, achteraf pest hij mij wel met mijn uitspraken tijdens de bevalling , zoals ik kan het niet meer is zijn favoriet 🤦♀️🤦♀️🤦♀️🤣🤣.
De laatste paar weken was mijn vriend wel gespannen.. het was mijn eerste kindje maar zijn derde, dus hij was al wel bekend met het hele gebeuren. Ik ben ingeleid dus was wel weer nieuw voor hem. Tijdens de weeen etc heeft hij me veel met rust gelaten, dat was ook goed, maar hielp me wel als ik drinken wilde etc. Tijdens het persen stond hij naast me en hield m’n been vast en moedigde me goed aan. Toen het hoofdje geboren was, liep hij naar de verloskundige en heeft hij onze dochter aangepakt en het lijfje geboren laten worden. Toen legde hij haar op m’n borst en stond hij naast me, helemaal in tranen, zo gelukkig was hij.. navelstreng doorgeknipt en verder samen geknuffeld en toen ik de placenta eruit moest werken, heb ik gevraagd of hij haar alsjeblieft over wilde nemen..
Nou mn ex sliep. Was stoned. Vond het wel prima. Ik maakte hem wakker toen ik persweeën had. Toen nog een x bijna uit bed moeten trappen omdat de vk er bijna was en we naar het ziekenhuis moesten gaan. Echt een topper dus haha!
Mijn huidige vriend, zijn eerste kindje, vond het heel spannend maar kon zich er geen voorstelling van maken. Mn weeën begonnen heel licht savonds, een vriend van hem was ook hier. Ze zouden wat gaan drinken in de stad. Toch maar hier gebleven (gelukkig) haha! Vliezen braken om 2130. Nog steeds geen heftige weeën. Hij dacht dus dat het nog wel een paar uur zou duren. Dit zei de vk ook. Om 2300 werd het wat heftiger maar ik liep nog door huis , was ophangen enzo. 0015 zei hij oké ik ga dr bellen want je gezicht veranderd. Toen hij ophing kreek ik persdrang. Toen begon zn stress. Hij weer de vk bellen: "moeten we alvast naar het ziekenhuis gaan ? Ze voelt dr hoofd al ! Wat moeten we doen ?!" Vk zei nee blijf maat thuis ik ben er bijna. 1 min later kreeg ik mn volgende wee en toen kwam ze al. Ik stond midden in onze slaapkamer, hij in de deur opening met handen op zn hoofd ; Omg ze is er al Omg Omg gaat het wel goed ? Ze huilt niet wat moet ik doen ! Ze heeft 2 kreetjes gemaakt en keek me toen al aan. Ik had dr gezicht schoongeveegd met mn shirt en ze werd al mooi roze. Ik wist dus dat het prima ging en zei dat hij2 handdoeken moest pakken. 1 voor de grond en 1 voor onze meid. Dit deed hij en vroeg me nog ongeveer duizend x of alles wel goed ging en waarom ze niet huilde. Na 5 min kwam de vk binnen en kwam hij een beetje tot rust. Gefascineerd door onze meid. Mn placenta moest er nog uit. Toen dat was gebeurt mocht hij knippen, ik had verwacht dat hij dit eng zou vinden aangezien hij wat dat betreft echt een schijterd is. Dit ging zo soepel! Daarna hup zn shirt uit en huid op huid contact. Dit ging helemaal vanzelf en achteraf vroeg ik hoe wist je dat ? Zei hij euh niet , ging vanzelf! Een geboren dochter en een geboren vader. ♡
Mijn man is heel nuchter. Bij de eerste toen de weeen begonnen (het is een uitslaper) zei hij "oh dat zijn voorweeen" draaide zich om en sliep verder.... haha maar na geboorte was hij wel echt supertrots en hij vond het zo bijzonder hoe het kon allemaal..
Bij de 2de bijna geen intresse omdat hij er niet bij was, plus erg veel problemen en 3de wist hij wat hem te wachten stond maar stond me wel goed bij. Hij had wel sneller een band met baby
Haha , mijn man zat er wel bij op het einde met een zakje m&m. En op het moment suprême door mijn haar te aaien. Verder wilt hij er zo min mogelijk bij zijn ,maar goed ook. Wilde alleen de rust van mijn moeder....
Mijn man was echt mijn steun en toeverlaat tijdens de bevalling! Toen onze dochter geboren was werd hij ontroerd en helemaal overdonderd , ja het was heel bijzonder! 🥰
De eerste keer was zonder partner (was alleenstaand) maar ook met mijn moeder en vriendin. Deze keer zal zo anders zijn,hoop dat hij er bij zal zijn ivm werk maar ik denk,ondanks dat ik hem nog nooit heb zien huilen,dat hij wel een traantje laat..ook erg benieuwd! 🥰
Bij de eerste was het een lange moeilijke bevalling. Mijn man huilde toen hij voor het eerst onze zoon zag. Hij is helemaal geen softy en toont zijn gevoelens niet snel. De tweede bevalling ging super snel. Toen was hij vooral verrast, maar ook heel blij. Hij kon de eerste uren alleen maar naar het gezichtje van onze dochter kijken.
Emotioneel, overrompeld, blij, ook meteen een papa Hij heeft het ook ontzettend goed doorstaan de afgelopen 2 keer. Ben benieuwd hoe hij het de 3e keer gaat doen.
Mijn man leefde heel erg met me mee. En hij moest een traantje wegpinken toen de baby geboren was. Hij was supertrots en verliefd op het kleine frummeltje. Tijdens de bevalling was hij heel stil. Sprak alleen als er tegen hem werd gesproken. En ik denk dat hij ook op zijn tanden moest bijten, omdat ik zijn hand fijnkneep. Later zei hij tegen me: Ik had geen idee dat je zulke sterke handen had. Het deed best zeer.
Onze zoons zijn veel te vroeg geboren, waardoor we helemaal niet bezig waren met bevallen. Ondanks dat we wisten dat we ze zouden verliezen is mijn man heel rustig gebleven en hij heeft me ontzettend gesteund. De oudste heeft hij geboren zien worden en voor de jongste is hij mee naar de OK geweest. Nu 30 weken zwanger en ik vind het onwijs spannend, maar ik weet dat ik op mijn kan rekenen. Hij wil nu ook weer kijken en ik denk dat we lekker een potje gaan janken samen als ze eenmaal geboren is. Voor de jongens is hij ook echt een super lieve vader (geweest).
Heel nuchter. Is hij sws altijd. Hij heeft heel relaxed alles snel geregeld en mij tijdens de bevalling ontzettend goed gesteund. Hij heeft na de bevalling 2 weken alle zorg op zich genomen ivm gecompliceerde bevalling.
Ik ben bevallen met een keizersnede, niet zo spannend of een natuurlijke bevalling natuurlijk, mijn man was heel emotioneel, heeft eigelijk praktisch de hele tijd gehuild
Mijn vriend reageerde perfect. Rustig maar toch snel alles regelen dat nodig was. Hij was echt een veel grotere steun dan ik van tevoren had durven hopen. En de eerste 48 uur heeft hij alle zorg (behalve voedingen) perfect op zich genomen.
Beide te vroeg geboren, dus hij (en ik) zaten beide keren onverwacht in de bevalling.
Eerste heeft hij ween getimed in ziekenhuis. Ik had weeenremmers, maar ook rugweeen dus konden ze dis niet meten en deden we het dus via de app. Het zette door en hij heeft even geprobeerd wat te slapen daar. Verder heeft hij netjes mijn hand vastgehouden en het kotsbakje toen ik misselijk werd. Toen ons zoontje geboren was heeft mijn man de navelstreng doorgeknipt en nam de kinderarts hem mee en mijn man is gelijk mee gegaan en zag hem pas later weer dus.
Bij de 2e was hij net op tijd laatste 10 minuten heeft hij meegekregen. Weer hand vastgehouden en een prullenbak voor het kotsen. Ook navelstreng weer doorgeknipt en geholpen met de kleertjes.
Mijn man was heel rustig toen het begon, hij heeft mij ook heel erg geholpen en gesteund door de bevalling heen. Toen ons mannetje was geboren was hij zo gelukkig en was voor ons samen heel zorgzaam
De eerste bevalling duurde 23 uur (en dus een hele nacht) en hij liep vaak de kamer uit omdat hij het niet aankon mij zo te zien en omdat hij diarree kreeg door de spanning. Hij stond me wel heel goed bij,masseerde mijn rug en zei lieve woorden. Hij was er niet op het moment van de geboorte. Maar goed ook want de baby werd met vacuumpomp gehaald en ik schreeuwde en had niet eens door wie er naast mij stond. Mijn man kan niet tegen bloed en naalden en ik kreeg bloeding en werd meteen naar de ok gereden (baby mocht niet eens op mijn borst). En daar stond hij met onze baby in zn armen.. Bij de tweede was hij zenuwachtig ik heb de helft van de bevalling in de auto gedaan (45 minuten rijden en weeen om de 2 minuten!). Hij was aan het toeteren en wit zakdoekje zwaaien vond het wel grappig want ik was zelf redelijk rustig. Dit keer heeft hij de hele bevalling bijgestaan en was apetrots toen onze dochter werd geboren. Bij de derde is hij net niet flauwgevallen haha hij kreeg suiker toegediend en moest de kamer eventjes verlaten. Ik zat op de baarkruk met een spiegel vanonder en dat had hij dus gezien hij is verder na alle bevallingen ontzettend lief en behulpzaam geweest
Mijn man kan absoluut niet tegen bloed dus voor hem was het allemaal bijzonder spannend. Gek genoeg was tijdens de bevalling zijn angst voor bloed even geheel verdwenen want hij heeft er als het ware met zijn neus bovenop gestaan en heel mooi ons kindje geboren zien worden. De stress kwam daarna pas, hij moest van alles regelen.
1e was mijn moeder er bij en beste vriendin. Mijn man is niet de biologische vader van mijn 1e. Bij de 2e (de zijne) was ie er wel bij. Van begin tot eind.. hij zat tv te kijken een of ander informatief progamma en zat daar over te vertellen en je raad het al. Kon mij weinig schelen 😅😂 dat vliezen gebroken waren vroeg ik of hij een matje wilde vervangen hij keek onder de dekens en zei kan iemand anders dat doen?? Tijdens puffen hield hij washandje op me hoofd en stond toe te kijken. Hij heeft wel gevraagd wat ie kon doen. Was erg relax. Ik gaf aan wat ik wilde. Ene moment zei ik kijk ma tv, hou je mond, kom bij me, ssst wee, kan je zuster roepen, en als laatste druk op die knop het gaat beginnen "wat gaat beginnen?" Ik zeg die kleine komt ! "Ja ma je was al even bezig toch... 🤐😂 ik zeg persweeen schat! Die vk moet komen nu!
Hij was stilletjes onder de indruk maar vond het zo mooi om onze zoon geboren te zien worden.
Mijn man heeft alles klaargezet en zijn zoon aangepakt. Bleef rustig en heeft aan alles gedacht. Veel hulp van mij had hij niet want het ging nogal snel. Ik ben zo onder de indruk van hoe hij dat allemaal gedaan heeft.
M'n ex reageerde erg gestresst. Moest veel zelf regelen en zelf doen. Vroeggeboorte dus ziekenhuis tas stond nog niet klaar.. zelf verloskundige moeten bellen en m'n tas moeten pakken tussen de weeën door.. niet echt fijn.
Nu bijna 25 weken zwanger van m'n huidige man. Hij is heel nuchter. Steunt me en wil alles voor me doen. Ben er zo blij mee dat ik nu niet overal zelf aan hoef te denken.
Mijn ex was 2x heel erg blij, niet echt wat op aan te merken ofzo.
Mijn huidige partner wad heel zenuwachtig vond het reuze spannend en vreselijk mij zoveel pijn te zien hebben. Hij heeft mij heel goed gesteund en was helemaal vam de kaart toen onze zoon geboren was, hij durfde de navelstreng niet aan te raken, maar heeft wel de navelstreng doorgeknipt. Toen hij zijn moeder belde huilde hij enorm.
En later die dag kwam er nog meer emotie uit toen hij onze zoon aankeek en hij zijn vader erin zag(die is overleden) dat moment vergeet ik nooit meer toen hebben we samen een potje zitten janken.
Oh wat emo ja indd , kan er mij wat bij voorstellen! Mijn vriend heeft ook een dochter en nu verwachten wij een zoon , zijn vader is enkele jaren geleden ook overleden...
Mijn man is iemand dat nooit huilt! Soms lijkt hij wel ongevoelig 😁 Ik heb hem maar 2 keer zien wenen😊 En 1 keer ervan was bij de geboorte van onze dochter! Ik vond het toen zoo schattig 😍 Ook was hij ondanks het een keizersnede was heel betrokken toen ze kwam 😊 Benieuwd hoe hij nu op onze zoontje binnen een paar weken reageert 😉 Het word deze keer normaal een natuurlijke bevalling en hij is volop aan het lezen welke massages helpt tijdens de weeën... Hoe hij me het best kan helpen.. Een echtte schat!! Want voor de buitenwereld is hij een stoere gast 😉
Succes he!! Spannend !!! Gaat niet meer lang duren nu he!!
Ah hahaha ja heerlijk lijkt me dat ! En vooral emotioneel 🥰 ja echt wel spannend nu de laatste weekjes ! Eigelijk niet te geloven he ! Voor we het weten is het zover !! 😅🍀🍀
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen