Ik ben afgelopen vrijdag bevallen van ons 5e kindje. De eerste 4 bevallingen was ik heel erg in mezelf gekeerd en had het goed onder controle. Maar dit ging allemaal zo snel, dat ik een beetje in paniek raakte. Ik schijn heel hard geroepen te hebben IK WIL DIT NIET en IK STOP ERMEE! Achteraf schaamde ik mij, maar volgens de vk stelde het nog niks voor... Hebben jullie geschreeuwd tijdens de bevalling?
Niks.. Ik lag als een kasplantje er bij... (acute hellp) wel op een gegeven moment dat ik riep (geloof in de ochtend van 2 maart 2011) dat ik geen lucht meer kreeg en dat mijn hart heel erg pijn deed en het leek alsof ik hartfalen had... Nog geen 10 minuten later op het ok.. placenta die los liet, een meisje wat niet ademde & ik onder volledige narcose vanwege een long ontsteking & orgaan falen
Bij de tweede (ook spoed keizersnede) riep ik dat ik honger had en echt zin had in biefstuk 😂😂😂 zal me benieuwen deze keer.. 😂😂😂
Ik was denk ik ook heel rustig tijdens de bevallingen. Alleen tijdens de 2e heb ik gezegd dat ik het echt even niet leuk vond. En dat heeft de verloskundige toen heel vriendelijk beaamd. Maar verder heb ik me heel netjes gedragen.
Haha wat leuk om te lezen. Ik heb gesnauwd dat de verpleegkundigen eens moesten ophouden met ‘je doet het goed’ te zeggen bij iedere wee. Het voelde helemaal niet goed en het voelde erg betuttelend. Dat nooit weer! Toen ik persdrang kreeg was ik ervan overtuigd dat ik moest poepen. Ik was daar erg druk mee en zei ook steeds dat ze die drol even weg moesten halen zodat ik kon gaan persen 🙈💩 Wat ik tijdens het persen verschríkkelijk vond was dat ik zelf mijn benen omhoog moest houden. Ik kón niet meer na 26 uur weeën, weeënstorm en pijnstilling die niet werkte. De volgende keer eis ik van die beugels, maar nog liever ga ik op de baarkruk. Ik vond het vreselijk dat ik de hele nacht mijn bed niet uit mocht door ctg, infuus en zuurstof 😞 Hopelijk heb ik de volgende keer wat meer de regie..
Waarom kan je thuis geen ruggenprik krijgen!! Mocht ik nog een keer bevallen wil ik naar het ziekenhuis!! En nu zwanger vd 3e. En wil toch weer graag thuis bevallen!
Wel een beetje van de pijn maar niet echt iets... Ik heb opslot wel gezegd “godverdomme ik schijt mezelf helemaal onder maar dat kind komt niet”. Dat is helemaal niet hoe ik ben dus dat vond ik achteraf wel erg duurde dan ook behoorlijk lang en zat 11 uur in een weeenstorm..
Vorige maand bevallen van nr 3 en dit was toch de zwaarste bevalling met meeste pijn (tsja...inleiding) met weeenstorm en rugweeen. Ik heb gegild op het eind...en echt afschuwelijk; in een moment van verstandsverbijstering mijn man in de hand gebeten (ook mezelf trouwens). Ik baalde er wel van, mijn man vond het ook minder leuk, maar heeft me alweer lang en breed vergeven en ik mocht er niet meer over inzitten. Ik weet dat mijn zusje beide keren de vk verrot heeft gescholden, terwijl je bij haar afvraagt waar ze de vocabulaire vandaan heeft.
Eerste twee bevallingen helemaal in mezelf gekeerd, helemaal stil. Bij de derde heb ik moord en brand geschreeuwd. Ik heb bijna 4u geperst voor ze er was (zonder iets van pijnbestrijding, en uiteindelijk met wee-opwekkers). Wat ik toen allemaal heb uitgekraamd weet ik maar half, ik was in blinde paniek. Dat ik geen kind wou, dat ze dood zou zijn, dat iedereen van mijn lijf moest blijven want ik zou toch niet bevallen. Ik heb de gynaecoloog (na 2,5 uur zijn we naar het ziekenhuis gegaan) bijna in zijn gezicht gestampt want ik wou niet op dat bed liggen en ik wilde niet bevallen . De verloskundige van het ziekenhuis was nog zo'n jong meisje en die durfde niet meer binnenkomen. Ik was duivels...
Ik kan er nu ook wel om lachen. Ik ben helemaal niet zoals die paar uur tijdens mijn bevalling. Mijn arme lieve vk bekeek het achteraf als dat ik na 9 maand afzien alle frustratie er eens uit moest gooien om weer mezelf te worden. En zodra baby eruit was, was ik opnieuw mijn lieve zelf met uitgebreide excuses aan iedereen
Nee bij de tweede zei ik wel dat ik niet meer kon. Ik was wel al 10u aan het wachten op voldoende opening. Uiteindelijk 12u moeten wachten in ziekenhuis tot hij er was en had al 3 dagen pijnlijke voorweeen om de 3 minuten dag en nacht dus was al uitgeput voor de bevalling begon.
Bij de eerste heb ik het bij elke wee uitgegild, ik had gelezen dat het pijn deed maar ZO pijn?!... Na een tijdje zei ik doe toch maar wel een ruggenprik, zei verloskundige dat de anesthesist nu ergens anders bezig was dus dat dat pas over een uur kon, laat dan maar zitten zei ik toen. Bij de tweede dat ik het beter onder controle en heb ik niet zoveel gezegd. Bij de derde had ik erg last van verkrampingen in mijn handen tijdens de laatste centimeters. deed zo'n zeer. ik was drukker met mijn handen dan met mijn weeën. Ik werd er helemaal gek van. Bij de tweede had ik dat ook maar dan minder erg en toen had ik me voorgenomen om nooit meer zwanger te worden, zegt de gynaecoloog:ergens tussen toen en nu ben je dat vergeten.. ja Toen werd mijn vruchtwater geprikt om de boel te versnellen, ik drukte een beetje om te kijken wat er gebeurde en toen kwam het hoofdje als gelijk, dus ik dacht mooi, dan nu tijd voor de schouders en toen begonnen de gynaecoloog en de verpleegster te roepen : stoppen! Hij wordt vandaag nog niet geboren jonge dame! helemaal hysterisch.. ik dacht wat is er aan de hand?! en op het moment dat die schouders drukken is nou niet bepaald een fijn moment om te stoppen. Het ging ook helemaal vanzelf dus ik zeg ik kan er echt niks aan doen! Dat was echt een paniek moment, maar 30 seconden later was hij al geboren. Omdat ik een grote baby had mag het persen niet te snel gaan omdat het tijd nodig heeft om op te rekken en ze anders bang zijn dat de schouders blijven hangen(vertelden ze mij later) Dat was dus paniek om niks achteraf.
WAAAAH MIJN K*T SCHEURT UIT!!! schaam me er na 10 jaar nog steeds dood voor.. dat was toen de schouders er doorheen moesten en ben trouwens niet gescheurd 😂 bij de tweede zei ik dat ik geen zin meer had toen ik mocht persen, maar die kwam redelijk makkelijk.
Bij de eerste 2 eigenlijk niks, bij onze dochter tijdens het persen dat ik haar er niet uitkreeg ( ik voelde haar steeds terug schieten ) onze dochter was een sterrenkijkertje dus koste ook heel wat moeite maar na 14 uur weeen en een half uur persen was ze eindelijk geboren ( zonder pijn bestrijding )
Bij de eerste 'HEEEEELLLLPP!' klopte ook wel, want bleek een sterrenkijker 😂😅 Bij de tweede ' NIET LACHEN!!!!' Tegen mn vk, kraamverzorgster en man die een lolletje hadden. Later nog ' Ik wil niet Meer!!' Bleek volledige ontsluiting te hebben😉👌 En bij de derde heb ik iedereen beneden gelaten en zo nu en dan keken ze even om het hoekje. All by myself, heerlijk! Ik was in complete rust, geen prikkels! Met 9 cm in het bevalbad, 1 perswee verder en volledige ontsluiting. 15 minuten later was ze er. Toen heb ik serieus wel 10x gezegd 'OH WAT HEERLIJK, IK HOEF NOOOOIT WEER!!'🤣🤣🤣
Van harte gefeliciteerd met met jullie kleintje! 5x oh my, respect!
Tijdens mijn eerste bevalling wist ik niet wat mij overkwam en heb geschreeuwd gehuild en daarna alleen maar een glimlach toen de ruggeprik was gezet. De tweede keer ging alles heel snel en heftig. En heb ik alleen de hand van mijn vriend gebroken (bijna dan) en schijn ik alleen maar sorry te hebben geroepen.
ooo bij mijn eerste gezegt ik wil nieet meer etc en gehuild en gegromd ofzo. Bij mijn tweede wel gevloekt toen ik geen pauze kreeg tussen de weeen dus iets van gvd weer een of laat het ff stoppen. Toen de vk het hartje wilde meten schreeuwde ik ik haal dat ding van mijn buik! Tijdens het persen heb ik echt keihard gegild. Mijn man had 2 dagen een piep in zijn oren en ik heb geschreeuwd stop nu met schoppen. Tegen mijn zoontje, het hoofd stond al en hij was echt keihard aan het schoppen en dat deed zooooo zeer....
Ik heb een spoedkeizersnede gehad. Ik voelde mij vrij stoned van alle medicatie. Toen ze mij aan het dicht aan het maken vroeg ik of ze jiet gelijk 10 kg vet konden wegsnijden. Helaas waren ze daarin niet gespecialiseerd.
Ach jezus, breek me de bek niet open. 'Ik ga dood!' (dat dacht ik overigens echt) en ik vroeg de gynaecoloog of ie zelf zijn hoofd in mijn gat aan het proppen was. Mijn god wat een ellende.
Haha ik heb precies hetzelfde geroepen, huilend en zwetend : IK WIL NIET MEEEER HAAAAL HEM ER ALSJEBLIEFT UIT !!! IK KAN DIT NIET!!!! HELPPPP ! Ik was echt kapot ...pfff over een paar weekjes weer....wel spannend weer
Ik had het tot de 8cm ook ‘under control’, maar toen braken ze mijn vliezen en kreeg ik gelijk persweeën. Ik moest per sé op bed blijven liggen vanaf dat moment, terwijl ik de weeën beter kon opvangen door veel te wiebelen. Natuuuuuurlijk duurde het vanaf dat moment nog een dik uur tot het randje verdwenen was en ik daadwerkelijk mocht persen. Ik heb heeeel veel geroepen ‘ik MOET persen, ik kan het niet afremmen, mijn lichaam doet het zelf!!’. En ik had een nat washandje, die wilde ik constant hebben. Verder niets vreemds op een ‘ik kan echt niet meer’ en bovengenoemde na. Maar dat schijnen hele normale teksten te zijn, dus ik heb mij keurig gedragen.
Bij de eerste heb ik help me help me dokter pak de vacuum, na 3 uur persen geroepen. Dat vond hij gelukkig op dat moment ook tijd worden, dus vrij snel daarna met een knip en vacuum bevallen. Bij de tweede had ik volledige pijnstilling, was zo relaxed. Ik voelde alleen elke keer poep🙄 heb volgens mij een aantal keren geroepen, ik heb weer gepoept
Een kennis riep "De volgende komt van Schiphol!!!". Ik heb volgens mij niet heel veel geroepen, behalve toen mijn man zei "We hadden toch geen pijnbestrijding besproken?" (ik had hem zélf gevraagd om me hier vooral aan te helpen herinneren) "DAN DOE JIJ HET LEKKER ZONDER PIJNBESTRIJDING!"
He! Dat was mijn tekst! Haha. 5 jaar geleden precies het zelfde geroepen en zelfs mijn benen tot 3x toe dicht gedaan, zoek het maar uit! Ik doe het niet. Niks om voor te schamen want dat doe ik ook niet. Van harte gefeliciteerd trouwens!
P.s. ik schaam me voor wat ik allemaal gezegd heb tijdens het infuus pompje 😰 ik was daar zo van naar de haaien dat ik tot de 10cm alleen maar gegiegeld heb en tegen de verpleegster heb gezegd dat het net leek als of ik drugs had gebruikt maar ze dat niet tegen de verpleegster (zij zelf dus) mocht vertellen. Toen ik uit eindelijk mocht persen ik ging van 0 naar 10 in een seconde of wat op het moment dat de pomp uit ging dus ik neem het mezelf niet kwalijk dat ik me zo heb laten gaan.
Ik vind dit topic dus helemaal geweldig! Ik heb een paar keer echt hard gelachen 🤣
Ik heb toen ook zo pompje gehad, heerlijk! Ik heb werkelijk waar de meest rare dingen geroepen zoals"Dames en Heren het is feest in Mexico" En ik zag allemaal gegrilde kippen aan een waslijn....Ik heb zelfs bij 7cm nog een uur geslapen...Bij mijn eerste was het echt een hel....
Ja dat pompje wel, ik ging fluiter door 10 cm ontsluiting heen maar toen hij uit gezet werd dacht ik dat ik terplekke krankzinnig werd. Over 9 weken weer en geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om weer een pompje te doen.
Bij de 1e tot aan het persen heel erg in mezelf tot het niet meer ging lukken en het een spoedkeizersnede werd, ik gilde door de gang op handen en knieën op het bed met een laken om me heen getrokken door 2 verpleegkundige omdat ik uit de douce kwam(moesten wel een stukje naar de ok) SNIJ DAT KIND ERUIT SCHIET OP GEEN ANDERS EEN MES DOE IK HET ZELF!!! en eenmaal uit de ok schaamde ik me kapot.... Bij de 2e spoedkeizersnede en riep alleen sorry sorry sorry was zo nerveus. In de ok vroegen ze ter controle " wat is uw naam mevrouw?" Waarop ik zei "kies maar wat je leuk vind ik weet het niet meer" 🙈
Straks bij de 3e weer een keizersnede...ben benieuwd
Ik heb bij mijn tweede bevalling geschreeuwd dat ik niet meer verder zou doen dat ik er mee op hield en naar huis ging, dat ze het daar zelf maar deden. Bij mijn derde zwangerschap smeekte ik op een gegeven moment mijn man om die pijn te laten ophouden dat ik niet meer kon ( mijn arme man kon er ook niets aan doen natuurlijk). 20 minuten later was ze geboren onze jongste (gelukkig 😃)
Volgens mij 1x in kan niet meer. En blijf van mij af! Voor de rest ook in mijn eigen wereldje.
Schaam je niet hoor! Het is volgens mij heel logisch want je raakt aardig de controle kwijt over je eigen lichaam. Zit er niet mee er ze zullen genoeg geschreeuw gehoord hebben.
Bijna niets eigenlijk.. ik heb beide bevallingen vrijwel stil doorstaan.. 😊
Enige wat ik bij de eerste riep op een gegeven moment was "ik kan niet meer" 😂 en bij de tweede op een gegeven moment ik MOET persen, kreeg bij 9 cm persdrang.
Ik heb een spoedkeizersnede gehad toen ik pas 5cm had. Daarvoor een ruggenprik gehad. Tijdens alle weeen heb ik wel tegen de beste man gezegd die het ging zetten: Als je me pijn doet of mis prikt weet ik je te vinden..... Toen ik naar de ok werd gereden stond hij er weer en was ik wat liever voor hem omdat de ruggenprik werkte 😂
Tijdens de eerste zei ik dat ik het niet kon en bij de tweede zei ik dat ik naar huis ging. Dat vond de vk overigens prima maar de pijnstilling mocht niet mee. Ik heb niet geschreeuwd. Waar ik mij wel voor schaam maar waar manlief om kan lachen. Bij de eerste kneusde ik zijn duim per ongeluk en bij de tweede keer beet ik hem. Ik had zo een pijn dat ik het kwijt moest.
Tijdens de weenstorm op het laatst heb ik gevloekt en getierd en dit doe ik dus normaal nooit. Geroepen dat ik niet meer wilde en een ruggenprik wou. Dit kon natuurlijk niet meer. En gelukkig maar want 3 uur later liep ik zelf het zh uit. Heerlijk!
Ja ik schreeuwde tijdens de tweede bevalling aaaah ik voel het hoofdje al! Terwijl mijn man met de vk aan de telefoon zat. De hele bevalling duurde in totaal maar 40 minuten. En toen ik het hoofdje voelde voordat de vk er was raakte ik toch wel even een beetje in paniek..
Ik heb bij alledrie niets geschreeuwd denk ik 🤔 Wel bij mijn tweede heb ik de vk in der buik geschopt 🙄 Waarom weet ik niet meer maar als ik eraan terugdenk dat het zo snel ging dat de vk al doorhad dat ik persweeën had dan dat ik het had. Ik moest toen rond half 1 in de middag op het ziekenhuis zijn. Eerder kon niet want ze waren de verloskamers aan het schoonmaken. Dus uiteindelijk rond half 1 op een verloskamer en bleek 6cm te zijn. Ow dacht ik nog redelijk te doen niet veel pijn. Ze brak eerst mijn vliezen en wilde van alles aansluiten CT om mijn buik. Helaas geen tijd voor zei ze nu gaan persen want het is 10cm ergens daar in die tijd heb ik haar geschopt 😔😔 mijn dochter is geboren 25 min later dan ik het ziekenhuis binnenkwam.. Om 12:56
Uhm bij de tweede bevalling heb ik om mijn man zijn hand gevraagd zodat ik erin kon bijten tijdens de weeen hahaha verder vast wel geroepen au au au maar we gaan bijna coor nummer drie dus ben benieuwd
Bij de eerste dacht ik erg vocaal te zijn geweest maar volgens de gynaecoloog heb ik niks gezegd. Bij mijn tweede was ik in grote staat van paniek en heb ik volgens mij de hele afdeling bij elkaar geschreeuwd toen de persweeën begonnen en ik niet mocht persen en de gynaecoloog die mij moest helpen bevallen niet gehaald werd. Nouja, niet schreeuwen maar wel hard smekend.
Bij mijn tweede bevalling was ik zo verbaasd dat het zo snel ging. Ik weet nog dat ik zei 'Staat het hoofdje nou al". Ik was nog amper aan het persen. Mijn zoontje was er ook al binnen negen minuten persen terwijl ik bij mijn oudste ruim een uur aan het persen ben geweest. Verder heb ik niet geschreeuwd of zo, bij beiden niet.
Allereerst gefeliciteerd! Hopelijk gaat alles goed en is alles goed gegaan!
Wat betreft roepen, ik zou geroepen hebben dat ik ermee stop en mee terug naar huis ging met mijn vader (hij zat op de gang 😂) Verder vond mijn vriend me behoorlijk rustig, die had wel wat meer van me verwacht haha. Overigens een weeenstorm gehad, dus niet gek dat ik wilde stoppen, geen flow gehad, alleen totale paniek.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (62) Verversen