Hallo, Voordat we zwanger waren van de eerste leek het me fijn om een leeftijdsverschil van een kleine 2 jaar tussen je kinderen te hebben. Nu wordt onze knul eind volgende maand alweer een.... Wat gaat het snel, alleen als ik er nu aan denk om weer te gaan proberen zwanger te worden vind ik het toch allemaal wel erg spannend. Onze jongen was een heel erge huilbaby (verborgen reflux) en is nog steeds niet erg makkelijk. Aan de andere kant hebben we bij hem ook bijna een jaar geprobeerd voordat we zwanger waren. Het is natuurlijk nooit te voorspellen bij een tweede zwangerschap. Stel het duurt weer bijna een jaar dan zou ik nu graag weer proberen anders wordt het verschil in leeftijd natuurlijk steeds groter. Maar ja... stel het is snel raak dan kan het nog best zwaar worden. Ik snap natuurlijk dat het onze keuze moet worden, maar ik denk misschien zijn hier mensen met ervaring? Of hoe lang duurde het voordat jullie huilbaby echt wel wat gemakkelijker werd? Alvast bedankt.
volg je gevoel. En als je op dit moment voldoende energie hebt, je goed voelt waarom zou je er dan niet voor gaan. Als je steeds maar denkt: wat als dit, wat als dat.. dan blijf je aan het wat alsen.. en van te voren allerlei dingen bedenken is ook stressen op voorhand.. verspilde energie. En soms kunnen we van te voren alles heel mooi bedenken, praktijk leert ook anders.
Hier vond ik de eerste ook heeel erg pittig! Duurde 2 jaar voor ik er weer klaar voor was. Was ontzettend schrikken dat ik meteen zwanger was. Heb heel de zwangerschap schtik gehad over hoe het ging zijn. Lander is geboren toen Lia 2j9m was en het ging meteen perfect. Hier gaan ze met 2,5 jaar naar school dus de oudste was op school en ik had tijd voor de jongste. Hij is echt een heel ander kind. Tevreden, braaf, lief,.. Ik voelde mij een betere moeder door hem. Net of ik kreeg een tweede kans om het nu goed te doen.
Bedankt voor de reacties allemaal. Weer het een en ander om af te wegen en over na te denken. Na de feestdagen ga ik het eens goed met mijn man bespreken.
Onze tweede was een huilbaby... is na 6 weken zelfs een week opgenomen geweest, bleek kma te hebben. Toen hij 1 jaar was ging het allemaal beter, was er een echt ritme en waren wij er als ouders ook een beetje bovenop. Toch zeiden wij toen tegen elkaar we gaan niet voor een derde... Stel dat we dit nog een keer meemaken. Alle babyspullen weggedaan🙈 Inmiddels is hij 4 en heeft hij een zusje van 15 maanden. Maar dat heeft zeker wel totdat hij 2,5 was geduurd voordat wij besloten toch voor een derde te gaan. Dus ik zou zeggen ga ervoor als jullie eraan toe zijn!!
Ohh en ook hier ptts klachten en toen de tweede iets meer huilde de eerste weken (gewoon normaal baby huilen ipv krijsen) had ik daar toch wel echt moeite mee. Gelukkig was dat van korte duur.
Wij hadden volgens de norm geen 'huilbaby' ze haalde die aantal uren niet. Maar ze was heel pittig, vaak onrustig/sliep weinig slecht. Ze heeft tm 2.5 jr oud elke nacht gekrijst! Later bleek dat dit kwam door hooggevoelig en zeer hoge intelligentie, dat haar prikkelverwerking niet lekker liep. Ze is nu 5 en toen ze 11 mnd was gingen wij voor n 2e ondanks dat ze pittig was dit duurde 1.5 jr en 5 miskramen verder. Uiteindelijk was ze 3 jr en 3 mnd toen ze n broertje kreeg. En manman wat n ander kind was dat, sliep hele dagen zo lief en makkelijk was hij. Succes met je keuze maken! En wat ook nog kan helpen is nr n goede osteopaat te gan, super ervaring mee, mn dochter blijkt vanaf geboorte toch ook last van dr hoofd/schedel te hebben nav de bevalling, vermoedelijk daarom zo pittig. Zij kunnen ook reflux verhelprn, google maar eens. Wij zijn overigens net gestart met 1e ronde voor n 3e.
Ik heb gelukkig geen ervaring met een huilbaby, maar bij mij heeft het bij de 1e ook lang geduurd voor ik zwanger was. Ben nu net bevallen van m'n 2e en dat was er verrassing. 1x onveilig op het juiste moment en hoppa. Dus ik kan je alleen meegeven dat je pas voor een 2e moet gaan als het idee van een baby je nu al goed klinkt. Bij twijfel zou ik met je partner praten en toch evt wachten tot je er klaar voor bent. Blijft altijd lastig, want dit is niet te plannen.
Ohh en ook hier ptts klachten en toen de tweede iets meer huilde de eerste weken (gewoon normaal baby huilen ipv krijsen) had ik daar toch wel echt moeite mee. Gelukkig was dat van korte duur.
Mijn huilbaby is nu 3.5 jaar. Ook verborgen reflux. En kma. Een loodzwaar eerste jaar gehad waarbij het daarna steeds makkelijker werd. Met 2 jaar had ik zoiets van die 2e mag nu wel komen en ik moest er na het eerste jaar ook echt niet aan denken. Ze is nog steeds een erg intensief kind maar het is zooooveel makkelijker nu. De 2e is nu een half jaar. Een ivf zwangerschap dus echt te plannen was het hier ook niet. En hij is zo makkelijk en tevreden. Die had ik er achteraf 2 jaar geleden ook wel bij kunnen doen. Al denk ik daar op sommige dagen ook anders over 😉
Ook hier de eerste een huilbaby. Wij hadden besloten dat voor een tweede er eerst rust moest zijn om twee redenen. Een, je wil dat je relatie standhoudt, ook als je weer een huilbaby krijgt en twee, de energie in huis moet positief zijn en niet dat je op eieren loopt. Na drie jaar weer gaan proberen en uiteindelijk zit er vier jaar tussen de dames. Tweede was een hele makkelijke baby, echt roze wolk. Wel zelf overduidelijk soort van ptss, bij huilen schoot ik in een soort van kramp. Maar ook dat werd steeds minder. Inmiddels moeder van een derde geworden. Geen huilbaby, wel een pittige!
Leeftijdsverschil is nergens een garantie voor. Mijn oudste en jongste schelen 7 jaar en kunnen net zo goed/slecht met elkaar opschieten als broer en zus die 20 maanden schelen. Ik zou het rustig aan doen als ik jou was. Er zijn ook kinderen die nooit makkelijk worden, je leert ermee omgaan. Succes met jullie beslissing!
Mijn jongste is een huilbaby geweest, nu is ze drie. Als zij mijn oudste was geweest, was ik nooit meer zwanger geraakt van een tweede, denk ik. Ik reageer nog steeds in een soort ptss op babygehuil. Inmiddels is ze echt wel makkelijker hoor... begon denk ik tussen de 1,5 en 2 te komen..
Neem even de tijd om ook zelf wat tot rust te komen. Wij hebben 3 kinderen met steeds 3.5 jaar verschil ertussen. Ik vind het heerlijk en ze maken alles zo bewust mee. Inderdaad doen waar jullie je goed bij voelen, maar verlies jezelf niet uit het oog.
Toen we uitgevonden hadden dat het KMA was ( na 9 mnd ...zo vaak van kastje naar de muur gestuurd) duurde het ong tot 13 mnd voor hij dat ritme snachts kwijt was waarbij hij veel wakker was. Daarna heb ik denk ik tot 18 mnd wel af en toe zo'n soort...ja toch schrikmoment gehad als hij begon snachts, ik kon het huilen prima aan, maar toch een soort traumatisch als je écht niks kunt doen en ze pijn hebben en ze stoppen niet. Dan lig je half slaperig maar eigenlijk te wachten tot ze weer wakker worden en ontroostbaar beginnen te huilen. Nu met 21 mnd is het pas dat als hij snachts komt, het gewoon een speentje of droom is. Hij is te troosten met een kroel. Ik ben alweer 37wk vd 4e ( huilbaby was 3) . Hoop gewoon op het beste .
Geen ervaring met een huilbaby, maar zwaar is het sowieso! Ik denk dat als je nu zwanger zou worden je het miss heel spannend en miss wel beangstigend vind maar in alles vind je een draai. Mijn eerste had ongelovelijke eczeem (nog steeds helaas met alle hulp van ziekenhuis), en kreeg de 2de toen hij bijna 16maanden was. Ja.. het was pittig maar ik wist niet beter op een gegeven moment. Een mens is tot zoveel in staat al zou je van te voren denken van niet. En de tweede heeft hier helemaal geen last van eczeem, maar toch een baby en opvoeding is gewoon superzwaar!
Of je meteen zwanger word of niet, zwaar is het sowieso en spijt krijg je er denk niet van (heb ik een tijdje wel gehad maar dat kwam meer door onzekerheid en vermoeidheid). Ben superblij met het leeftijdsverschil en zou niet anders willen :)
Nouuuuu.. Hier ook na het eerste jaar voor een tweede gegaan.. Ik dacht eigenlijk, dan ben ik er maar vanaf, straks raak ik gewend aan de rust etcetc wat terug komt allemaal.. Ik vond onze eerste baby heel moeilijk en vond het mega zwaar.. 2e baby? Een wolkje!!!! Hoe is dat mogelijk? En nu zijn t dikke maatjes!! Door de tweede baby zo heerlijk te hebben gehad zou ik nu zelf wel een derde willen..
ik wilde ook graag niet zo veel verschil maar mijn man wilde erg lang geen tweede, nu zit er bijna 5 jaar tussen en ik vind het ideaal! Ondanks het leeftijdsverschil is de band tussen de twee kids echt geweldig
Hier drie kids, alle drie reflux en alle drie erg verschillend als baby. De middelste was een enorme huilbaby, eerste en derde evengoed wel mee met de handen in m’n haar gezeten maar waren stukken beter te behappen als de middelste. Oudste was 3,5, middelste 20 mnd toen de jongste geboren werd dus zit niet heel veel tijd tussen. Als de eerste een huilbaby is, wil (gelukkig) niet per definitie zeggen dat een tweede dat ook zal worden.
Wij hadden geen huilbaby, maar wel een baby die snel huilde, slecht sliep, heel erg ontevreden, etcetera. Ik vond het eerste jaar echt zwaar. En ik moest er dan ook niet aan denken om weer zwanger te raken. Maar toen hij 1,5 was zag ik het wel weer zitten. Onze zoon was vanaf ongeveer 1 jaar gemakkelijk. Ik zeg wel eens dat hij een erg moeilijke baby was, maar hij was als dreumes en peuter supergemakkelijk. Zoals ik zei vanaf 1,5 wilden we voor een tweede. Bij de eerste was het in 1x raak. Maar de tweede bleek een heel ander verhaal. Ik kreeg een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en later een miskraam. Daarna duurde het 1,5 voor ik eindelijk weer opnieuw zwanger was. Uiteindelijk zit er op een paar weken na 5 jaar tussen de kinderen. Je hebt het niet altijd voor het kiezen inderdaad. Ik zou pas voor een tweede gaan als je eerste kindje makkelijker begint te worden. Je weet ook niet of de tweede ook weer een huilbaby wordt en dat moet je wel aankunnen. Een tante van me heeft 4 kinderen. De oudste een huilbaby, de tweede niet. Maar de derde wel weer een huilbaby. Ze dachten dat het lot dan bij de vierde vast niet zo cru zou zijn om weer een huilbaby te geven. Maar helaas weer hetzelfde. 3 huilbaby's heeft haar wel wat vroeger grijze haren gegeven. Daarmee wil ik zeggen dat je daar wel de energie voor moet hebben. Succes met de keuze wanneer jullie weer willen proberen om voor een tweede kindje te gaan. Ik wou trouwens ook niet veel leeftijdsverschil in eerste instantie, maar nu het wel zo is heb ik er geen problemen mee. Het geeft ook wel weer veel voordelen.
Hier was nummer 1 een huilbaby. Ze slaapt nu nog steeds de nachten niet door terwijl ze 3,5 is. Bij haar kostte het ook moeite om zwanger te raken, maar had de eerste 2 jaar totaal geen babyprikkels. Uiteindelijk net voor ze 2 was weer gaan proberen en nu raak na 6 maanden. Er zit percies 3 jaar tussen en vind het ideaal. Gelukkig is mijn zoontje van 5 maanden een stuk gemakkelijker. Het enigste waar ik me aan heb gestoord is dat als mijn zoontje slaapt, mijn dochtertje wakker wordt. Ik denk dan waarom kan jij niet gewoon doorslapen, natuurlijk heel goed wetende dat ze er niets aan kan doen. Als ik nu zwanger zou worden zou ik het totaal niet erg vinden, maar vind een verschil van 2 tot 3 jaar wel lekker. Over het moeilijk zwanger kunnen raken en bij de tweede hogere kans wil ik jog toevoegen dat mijn broer en schoonzus zeven jaar voor de eerste zijn bezig geweest. Uiteindelijk een jongen gekregen en daarna de moed voor een tweede opgegeven. Op de dag dat ze zich inschreven voor adoptie, voelde ze zich niet lekker en bleek dat ze ongepland zwanger was. Iets wat doktors nooit verwacht hadden.
Voor iedereen z’n eigen keuze .. wij hadden ook een huilbaby en na het baby zijn een erg moeilijk kind vooral met oa omgang met andere mensen en heel veel meer ... een 2e zag ik toen echt niet zitten! Pas na iets meer dan 3 jaar kreeg ik weer baby kriebels , leek me ook leuk dat er zown 4 jaar tussen zou zitten.. de ene naar school en alle tijd voor de 2e... kreeg toen alleen 2 keer een miskraam.. waardoor er nu 5 jaar tussen zit. Maar ik vind het heerlijk zoveel verschil. De 1e lekker zelfstandig en een onwijs lieve broer en ze spelen nu ook nog heel erg leuk samen 🤗... maar iedere zijn keuze ! X
Ik zou niet eerder beginnen dan wanneer de oudste 1,5 is: dan lopen jullie wat minder op je tandvlees bij de volgende en kun je er meer van genieten. En bijkomend voordeel: je hoeft de oudste dan veel minder te tillen als je een dikke buik hebt! Alles mag natuurlijk, maar persoonlijk vind het aantal maanden tussen de kinderen minder belangrijk dan alle andere factoren....
Wij hadden ook een huilbaby. Het duurde bij de eerste 18 maanden om zwangee te raken dus wij zijn er op zijn eerste verjaardag weer voor gegaan. Was gelijk raak 16 dagen na zijn verjaardag n positieve test. We waren erg geschrokken want zoonlief sliep nog verschrikkelijk slexht. Ik wandelde hem 2x per dag ruim een half uur in slaap. Zag mezelf dat nog niet doen mwt mn dikke toeter. Toen heel intensief aan slaaptraining gaan werken em vanaf dat hij ging lopen met 15 maanden sliep hij door. Nu is hij bijna 2 enonze dochter 2 maanden. Maar zij is nu al veel makkelijker. Geen reflux en ik hoef haar niet inslaap te voeden of in slaap te lopen. Zo’n verademing. Maar je weet het nooit he!
Hier precies hetzelfde gehad! Onze oudste had reflux en huilde ook vreselijk! Hij werd eigenlijk pas makkelijker toen zijn broertje geboren was! Bij ons zit er verschil in van 2 jaar en 4 maanden.
Klein puntje! Ik vind huilen nog steeds een vreselijk geluid met nare herinneringen ! (Oudste wordt 10) dat dan weer wel! Succes
Ik zou er denk ik toch van uit gaan dat het ook in 1 ronde raak kan zijn. Zou je het het dan zelf zien zitten/aankunnen? Zelf leek het me ook ideaal als er 2 jaar of minder tussen zou zitten. Uiteindelijk komt er door omstandigheden nu 2 jaar en 7 maanden tussen. Maar het lijkt me heerlijk :) mn zoontje is al een stuk zelfstandiger en slaapt nu beter dan een jaar terug. Hij gaat tegen die tijd naar de psz dus ik heb ook wat alleen tijd met de baby. Alles heeft zo zn voor en nadelen denk ik..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen