Gisteravond was ik eten aan het koken en tijdens het koken heb ik graag een muziekje aan. Het lied 'er is altijd wel iemand' van IOS kwam voorbij. Lang niet gehoord of voorbij horen komen dus ik heb het liedje nog eens op repeat gezet en goed geluisterd, blijkt een - naar mijn mening- prachtige tekst te zijn...
'Maar als het moet Weet je dan niet dan ik naast je sta Dat ik alles voor je achterlaat Ik ga altijd weer naar je op zoek Al lijkt het of ik niet meer aan je denk Je geeft mij de rust die ik als geen ander nodig heb om te zijn wie ik ben'
Bovenstaand is een deel van de songtekst. Omschrijft -weer naar mening- prachtig hoe het zou moeten zijn in een relatie. Elkaar aanvullen, als het écht nodig is er zijn voor elkaar, aan één blik genoeg hebben en elkaar respecteren.
Tussen het roeren in de pastasaus door eens aan het mijmeren geslagen over waarom mijn man (in jullie geval misschien vriend/partner/vriendin) zo goed bij mij past...
En passend bij de songtekst: omdat hij mij aanvult, hij mij daardoor een mooier en beter mens maakt, mij op mijn plek zet en hij de rustige helft van mij is. Ik voel een vlaag van intense liefde als ik hem zie met onze dochters, en (sorry, tikje hormonaal zo na de bevalling) kan alleen maar dromen van hem die misschien wel ooit zijn dochter weggeeft tijdens de bruiloft!
En hoewel ik hem én mijn twee dochters af en toe achter het stucwerk wil stuccen is hij degene die ik lief heb en ik hoop dit gevoel in lengte van dagen mag blijven ervaren.
Goed. Tot zover mijn emotionele geneuzel, nogmaals tikje hormonaal :)
Mijn vraag aan jullie, in deze eenzame tijden ben ik toe aan love story's:
Waarom past jouw partner (lees: man/vriend/vriendin) zo goed bij jou?
Mijn man had 6 jaar voor onze relatie zijn zinnen al op mij gezet 🙈 die wist het direct. Ik niet, het was ook wel echt onmogelijk ik was 13 hij 22. Dat ik 19 was kwamen we elkaar weer tegen, toen werden alle zaken anders en heeft hij goed gebruik gemaakt van zijn groen licht haha.
Zoals bij hem heb ik mij nooit gevoeld! Voel me zo veilig, vertrouwd, geliefd enz enz. En als ik me minder voel krijg ik de vraag wat hij kan doen voor me om het beter te maken. 🥰
Mijn grote aanvulling in mijn leven 😁 En de aller irritantste sokkenverzamelaar 🙈
: dames!! Wat heerlijk om te lezen dit! Zó mooi die verhalen en inderdaad vaak is het gewoon een 'gevoel', moeilijk uit te leggen of in woorden te vatten!
Ik kan die van mij af en toe in het bos begraven, zeker nu met al die zwangerschapshormonen😂 maar ik hou toch echt veel van hem!
We schelen 10 jaar, al zou je dat niet zeggen😂. Kennen elkaar al jaaaaaaren, vond hem altijd wel al stiekem leuk en toen ik bijna 18 was besloten we het toch te proberen. We vullen elkaar altijd goed aan en denken over veel dingen hetzelfde. Hebben dezelfde humor en zijn allebei erg eigenwijs. Hij is mijn beste vriend en kan al mijn geheimen bewaren, vooral omdat hij nooit luistert😝. Denken qua opvoeden van onze kids precies hetzelfde. Bij hem kan ik gewoon 💯 mezelf zijn zonder ergens over na te denken. Vroeger was ik erg onzeker over mezelf en mijn uiterlijk en hij heeft me daar helemaal vanaf geholpen. Echt ik kan hem ook vaak achter het behang plakken, maar kan me geen leven zonder hem voorstellen.
Ben ik de enige die dit een heel moeilijke vraag vind? Het is gewoon zo... Maar ik ben dan ook echt een gevoelskiezer. Mijn partner en ik zijn allebei heel intelligent, komen uit zelfde soort families en delen heel veel dezelfde ideeën en gedachten, dus ook omtrent geloof en politieke voorkeur. Door onze gelijksoortige opvoedingen delen we ook onze normen en waarden. Dat vind ik heel fijn. We zijn allebei knetterambitieus en settelen nooit of te nimmer voor minder dan 100%. Echte carrièretijgers. Ondanks al deze gelijkenissen, heeft hij juist ook de eigenschappen die ik niet heb en andersom. Ik ben extravert, impulsief, druk en zelfs soms chaotisch. Hij heeft alles op een rijtje, is rustig en kalm. Hij is de denker, ik meer de doener. Oh en hij is onwijs knap 😉
Ik sluit me bij jouw gevoel aan. Ook inderdaad dat stukje achter het stucwerk plakken soms 😂 hij is gewoon mijn beste vriend, mijn rots, mijn alles, hij lacht om mijn domme grappen en ik om die van hem, en ik voel me altijd op m’n gemak en “thuis” bij hem. Ik ben druk en emotioneel, hij is rustig en kalm en door hem word ik dat ook. En we hebben dezelfde normen en waarden, liefde voor onze familie en vrienden en zijn beide dol op dieren en kunnen genieten van mooie uitzichten of dat de wereld weer in bloei staat. En als een kind zo vrolijk worden van jonge kuikentjes in de sloot of pasgeboren dwerggeitjes. ❤️
Ik dan nog wel uren doorgaan merk ik haha.. Wow wat ben ik romantisch 😏😂
Ik sta beiden benen hier, hij is heel vaak met zijn hoofd ergens anders. Hij is rustig , ik ben als armagedon. Ik begin iets, hij maakt het klaar. Hij heeft geduld van hier tot de Maan en nog eens terug, die van mijn eindigt ergens op de einde van onze ,,straat,, . Ik kook alleen soep, hij kookt driegang uitgebreid menu, gewoon omdat het woensdagavond is. Het is liefde, passie voor seks, aandacht en een gevoel van veiligheid. Hij zorgt goed voor onze kinderen. Wij zijn met elkaar al 10 jaar.
Mijn man en ik hebben elkaar online leren kennen. Vanaf onze eerste date hebben we elke week afgesproken, van eerst 1 dag naar later bijna elke dag. We zijn binnen 3 jaar getrouwd en hebben een prachtige dochter gekregen, nu bijna 7 weken. Als hij naar haar kijkt smelt mijn hart. Precies dezelfde verliefde blik als hoe hij altijd naar mij kijkt ❤️
Vanaf dag 1 doet hij alles voor mij en wil ik alles voor hem doen. We gunnen elkaar alles, zoals hieronder ook gezegd wij zijn het stel dat elkaar het laatste chocolaatje gunt. Verder vullen we elkaar precies aan in onze karakters, we zijn allebei eigenwijs maar kunnen ook allebei sorry zeggen (hij misschien nog beter dan ik). Hij kan heel erg in de stress raken of opeens als er iets gebeurd heel boos worden of chagrijnig, dan ben ik degene die hem rustig houdt. En andersom kan ik in vlagen onzeker of verdrietig zijn (bedankt hormonen) en geeft hij de beste troost. Maar misschien het belangrijkste: we hebben dezelfde ideeën, doelen en kijk op het leven en delen ook in ons geloof.
We zijn heel verschillend qua karakter, mentaliteit enz. Maar over de belangrijke onderwerpen staan we wel op een lijn enwe vullen elkaar aan. We nemen het huwelijk beide als iets heel serieus en investeren er in. Het is niet altijd makkelijk maar we blijven communiceren met elkaar. Toen ik met hem voor het altaar stond met mijn 23 jaar wist ik dat hij degene was met wie ik oud wilde worden.en dat is nog steeds zo. Volgend jaar zijn wij 10 jaar getrouwd
We hebben dezelfde doelen en dromen in ons leven, waar we allebei heel vastberaden in zijn en in willen investeren. Daar begint en eindigt denk ik onze diepe band mee. We kunnen goed communiceren, hebben allebei geen moeite met sorry zeggen, hebben veel voor elkaar over en kunnen veel lol hebben. Natuurlijk gaat dit allemaal niet altijd vanzelf, maar juist in moeilijke tijden proberen we er het beste van te maken waardoor we daar weer sterker van worden. Een vergelijkbare opvoeding én beide ouders die nog gelukkig samen zijn, heeft ook zeker bijgedragen aan onze motivatie om intens lief te hebben. Dat is dan gelijk ook ons streven om voort te zetten. Hij is echt mijn maatje in alles.
We hebben dezelfde communicatievoorkeuren en normen en waarden. Tegelijkertijd zijn we verschillend genoeg om van elkaar te kunnen blijven leren. Ik vind het ook echt geweldig om mijn man met onze dochter te zien en dit heeft zeker mijn liefde voor hem nog dieper gemaakt. Na bijna 10 jaar samen wordt het zo mogelijk alleen maar beter.
Wat een leuk topic, ik denk dat we goed bij elkaar passen omdat we elkaars tegenpolen zijn. We hebben geen gezamenlijke intresses maar hij toont wel intresse voor mij en vice versa. Ook qua innerlijk zijn we compleet anders.
Hij haalt het goede in me naar boven, leert me nee te zeggen en me wat harder te maken en ik leer hem soms wat liever te zijn en wat meer nadenken over de dingen die hij doet.
We zijn 6,5jaar getrouwd, hebben 3 kinderen, zijn geëmigreerd en teruggekomen, dakloos geweest en zoveel shit meegemaakt. Er zijn tijden geweest dat ik wilde stoppen, maar we zijn altijd bij elkaar gebleven en veel gepraat met elkaar.
Nu hebben we wel een huis, mijn man heeft werk en ja we zijn samen hier gekomen.
We kenden elkaar enkel door mail-contact voor het huwelijk, via via en dus absoluut geen relatie, ben nooit samen met hem alleen geweest, tot we islamitisch getrouwd zijn :)
Mijn man en ik leerden elkaar kennen toen we 15 jaar waren bij een alpha cursus. Mensen zagen direct dat wij voor elkaar bedoeld waren! Op ons 19e zijn we getrouwd, super jong maar alles klopte gewoon. Allebei liefdevol en nederig naar elkaar. Over alles kunnen praten, niet te trots om fouten niet toe te willen geven etc.. door goede communicatie nooit ruzie. Wij zijn het type van: jij mag wel het laatste chocolaatje, nee neem jij hem maar ik gun hem jou etc. (Stom voorbeeld haha). We zijn nu 4 jaar getrouwd en drinken nogsteeds élke ochtend samen koffie in bed met een broodje, zelfs met baby nu is die traditie voortgezet. We gaan altijd samen naar bed en samen opstaan, ookal heeft eentje vrij, dat doen we voor elkaar om ons koffiemomentje samen te hebben. Onze zoon van 3 maanden geniet ook van de ochtenden samen in bed, heerlijk! We zijn nu 23 en 24 en dolgelukkig samen en hebben een heerlijke ventje gekregen met het beste van ons beiden♥️ Als hij uit z’n werk komt dan maakt mijn hart nogsteeds een sprongetje. Gek op mijn mannen!!
Wat een leuk topic! Wij kunnen heel erg lachen met elkaar en we kunnen onszelf zijn bij elkaar. We laten elkaar vrij in onze eigen dingen en ik kan altijd op hem rekenen en andersom natuurlijk ook.
Wat mij echt verliefd maakt op hem is zijn hele verschijning, iedere dag weer. Hij is ook enorm sociaal zelfs in groepen waar hij niemand kent, hij trekt mij daar in mee.
Geen enkele relatie is perfect maar wij zijn enorm gek op elkaar en hoop dat dit voor eeuwig mag blijven.
omdat hij gewoon me grote liefde is. ontmoet via een computer spel dus deelde al de zelfde interesses. hij wilde nooit trouwen alleen misschien als hij de waarde zou ontmoeten ben nu ondertussen dit jaar 8j zijn vrouw. me steun en toeverlaat een man die alles kan en nooit opgeeft. kan nog wel ff doorgaan, ben blij dat hij de mijne is
Wij vullen elkaar heel fijn aan. Hij doet de dingen in huis die mij niet lukken. Hij houd me vast wanneer hij ziet wanneer dat nodig is. Hij laat me met rust wanneer hij voelt dat dat nodig is. Hij vraagt 10 keer aan me of alles wel goed gaat met me als ik even stil ben. Omdat hij weet dat ik na 9 keer Ja roep, mijn 10e keer in huilen uit barst. Zoals we altijd vroeger zeiden: ' hij is mijn Ying en ik ben zijn Yang. Hij is mijn missende puzzelstukje' Natuurlijk plak je elkaar soms achter het behang en heb je discussies na 8 jaar samen. Maar ik wil hem geen seconde missen. Ik kan niet zonder hem. Hij is een fantastische papa. Met enorm veel energie. En een fantastische man. Ik sta nog steeds versteld dat hij verliefd werd op mij als tiener zijnde. Ik hou enorm veel van mijn man.
Die " winnie de pooh- quote" vind ik altijd wel een mooie. Het is niet altijd in woorden uit te drukken. Je voelt het❤ In onze normen en waarden verschillen we niet echt van elkaar. In karakter wel en vullen we elkaar aan.
Mijn partner en ik vullen elkaar aan, en zeggen waar het op staat. We zijn open en hebben respect voor elkaar, we zorgen voor elkaar en soms plakken we elkaar achter het behang. We worden binnenkort papa en mama na een medische traject van 3.7 jaar en een miskraam. We kennen elkaar door en door wn weten dat er meer is dan alleen roze geur en maneschijn. We hebben veel mee gemaakt dat heeft ons gemaakt wie we nu zijn. We weten wat wij aan elkaar hebben en wat onze relatie waard is.
Tsja, ik ben denk ik verliefd geworden op mijn man omdat hij zo'n ontzettende lieverd is en zich kwetsbaar durft op te stellen. Heel anders dan de relatie die ik daarvóór had. Hij gaat voor mij door vuur en ik voor hem. Hij troost me en stelt me gerust als ik dat nodig heb, zonder te (ver)oordelen. En ik zie het meteen als hem iets dwarszit en kan er dan voor hem zijn. We kunnen dus ook heel goed en open praten als er een keer iets misloopt waardoor er geen ruzies ontstaan. We zijn geen conflicterende ego's, maar juist echt partners. Wat ik ook heel fijn vind, is dat als ik hem vraag om iets te doen in huis dat hij nog niet uit zichzelf had opgepakt, hij het ook vrijwel direct doet- zonder gemopper of gesputter. Want hij weet dat ik ook absoluut mijn aandeel lever en dat ik het met een goede reden vraag. Daarnaast delen we heel veel interesses en hobby's en liggen we op één lijn als het gaat om de opvoeding van de kinderen.
We hebben samen al zo ontzettend veel ellende meegemaakt en we zijn nog steeds samen én gelukkig. Zegt voor mij genoeg ;)
Mijn man zet me met beide benen op de grond. Bij mij moet alles nu en vooral perfect. Ik plan ver vooruit. Mijn man laat me zien dat dat allemaal niet hoeft. Ik heb van de week zelfs 1,5 uur in de tuin gezeten (dat is echt een unicum voor mij)! Het belangrijkste is dat hij er altijd voor me is. Hij is altijd die schouder om op te huilen. Ook al hij niet snapt waarom ik huil. Ja, ik heb het enorm getroffen 🥰
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen