Ben nu op dit moment 13 weken zwanger en of ik er van kan genieten helaas niet echt :( Bij de termijn echo van 10 weken kwamen ze in het ziekenhuis erachter dat onze babytje een openschedeltje heeft en alles dicht op elkaar zat. Ik moest 1 week later terug komen omdat ze dan weer alles iets beter konde bekijken maar ze ons duidelijk heeft gezegt dat het kindje niet levensvatbaar is,en dat ik of een miskraam kon krijgen of het babytje overlijd in mijn buik of na de geboorte. (na alles hiervan denken ze aan afwijking trimosie 13 of 18)
1 week later weer een andere arts, die maakte weer een echo en blijkt dus dat het schedeltje wel dichtzat maar het aan de hersenen ligt. Dat dat eruit zag als 1 grote massa en tog weer stukje zekerder bij afwijking trimosie 13 of 18 .deze arts weer gezegt kindje niet levensvatbaar hieruit hebben wij een besluit genomen dat wij het kindje dan willen weghalen omdat het kindje tog geen levenskans heeft en voor ons nu emotioneel veel makkelijker is als dat het babytje volgroeit is. maar met weghalen ging de arts niet meer akkoord het was beter als wij een vlokkentest gingen doen om te zien welke afwijking het heeft en het misschien aan chromosonen ligt en of dat puur toeval is van het babytje of dat wij iets door hebben gegeven. Nou uit alles hebben wij dat tog maar gedaan omdat ik niet een babytje weg wil laten halen wat straks iets heeft wat niet ernstig is.
vlokkentest afgelopen donderdag gedaan en gisteren de uitslag te horen gekregen...het babytje heeft geen afwijking aan trimosie 13 en 18 ook geen downsyndroom en ook niet bij het geslacht ofzo en had lag niet aan ons en het is een meisje:) het enige lachje waar ik op dat moment op kon geven was het geslacht nu moet ik 10 dagen wachten op de andere uitslagen van de chromosonen dit allesi is heel verwarrend??? wat nu? wat kan het zijn? het ergste is het dus niet maar kan het nu dan meevallen of kan ik nog ergere uitslag verwachten? waarom zeggen artsen dat het trimosie 13 of 18 zal zijn terwijl dat dat niet is? ik zit op dit moment in heel hele grote achtbaan pff,
zijn er misschien mensen met ervaringen? of die mij misschien beetje op weg kunnen helpen? ben ik misschien de enige die denkt dat de arten volgens mij gek zijn en alles volgens mij er zomaar uitfloepen
Wat zegt je eigen gevoel. Ik ken een soortgelijk verhaal van een vrouw hier in t dorp. Ook alle echo's slecht, maar de andere onderzoeken negatief. Het was een hel van een zwangerschap en ook tot 2 x toe besloten zwangerschap af te breken maar die grote twijfels wat als het wel gezind is? Uiteindelijk een volledig gezond dochtertje gekregen.
pff ja het is in ieder geval niet niks! ik sta nu ook voor zo'n beslissing en die is inderdaad erg lastig..op alles wat me verteld is is het beter en een realistische besluit om het weg te laten halen maar ben ook nu erg bang dat ik straks iets weghaal wat later gezond blijkt te zijn
Heb je er zelf ook een slecht gevoel bij of zegt je onderbuikgevoel dat het gezond is? Ik denk als je moedergevoel zegt dat het gezond is je daar naar moet luisteren.
ik heb morgen weer een echo..en als daaruit blijkt dat het slecht is dan nemen wij wel een besluit..maar zodra er nog niets is veranders of we hopen beetje verbeterd dan wachten we af..mijn hart wilt heel graag zeggen dat het gezond is alleen mijn verstand zegt weer ja ze zien tog niet voor niets iets
Ja moeilijk. Maar omdat alle uitslagen vd vlokkentest voor alsnog goed zijn. Ik hoop voor je op een goeie echo. Veel sterkte en wijsheid gewenst. Lijkt me heel moeilijk. 🍀🍀🍀
Heel veel sterkte meis. De arts heeft jou mijns inziens moeten vertellen wat de mogelijke kansen van je kindje zijn. Als alle uitslagen binnen zijn, kunnen jullie op basis daarvan de juiste beslissing nemen. Heel veel sterkte.
Dankjewel! ja het is en blijft een lastige periode waar we doorheen moeten..morgen heb ik weer 1 echo in het ziekenhuis denk dat ik vanuit daar wel ga beslissen wat het beste is die onderzekerheid is echt niks
Wij hebbe wel een jongentje gekregen met een open schedel de defect zat van kruin tot aan de nek. Ben met 14 weken bevallen en was duidelijk te zien. Hij heeft geleeft tot hij net er uit kwam. Wij hebben geen onderzoeken laten doen, niet bij mij en ook niet bij hem. Wij beschouwen het als foutjr natuur! Je mag me altijd pb doen
pff dat moet ook emotioneel zwaar zijn geweest normaal heb je het er niet over maar nu het dichterbij komt snap je pas hoe mensen zich voelen pff sterkte ook voor jou! ja wij zien het ook een beetje als dikke pech maar het rotte is dat je niet een foute beslissing neemt morgen heb ik weer een echo en vanuit daar is ook mijn grens als het er nog slecht uitziet dankjewel!
Het is bij ons een half jaar geleden gezien en geboren. Ik heb het goed kunnen verwerken en een mooi plekje in me hart kunnen geven. Jij sterkte morge. Als ik je een raad mag geven, vol je diepste gevoel, luister naar je zelf. Ik voelde vanaf dag 1 erg onzeker en onrustig dit gevoel bleef ook na 3 goede echo en uit uiteindelijk me zin gekregen om nog een echo te krijgen en daar werd het op gezien. Ik was toen 12 wk en met 11 weken nog een goede echo.
pff ook erg heftig! als het nog zo klein en pril is het blijft natuurlijk altijd moeilijk dan is het ook wat makkelijker om het een plekje te geven dan een voldragen baby ook al is het een moeilijke periode en had je het liever anders gewilt daarom ga ik morgen ook goed luisteren en me gevoel volgen dankjewel voor al jou begrip
Dat is denk ik niet waar dat het wat makkelijk maakt dan een volmaakt kindje,, hij was 13,5 week volgens meting maar in het echt achteraf 15wk toen hij geboren was. Hij had alles he, nagels, vingers, knieen tenen mond neus oren. Alleen nog klein en hoe klein hij ook was, hij had de lange vingers en grote handen van mijn man! Dus dan is de erfelijkheid al zichtbaar😇 ik ben er goed over heen gekomen omdat ik er veel overgepraat heb, en ik heb acupuntuur gedaan. Deze reactie is niet om je aan te vallen hoor😉
Je bent niet de enige die dat denkt meid... Momenteel lijken artsen er zo op gebrand om te voorkomen dat gehandicapte kindjes geboren worden, dat ze veel te vlug in paniek schieten.. Ik ken meerdere verhalen waarbij artsen een abortus aanraadden vanwege ernstige handicaps, waar na de geboorte weinig of niks aan de hand bleek te zijn... Zo jammer... Hoeveel kinderen krijgen hierdoor geen kans op leven? We zullen het nooit weten... Sterkte meid! Laat je niet omver blazen door artsen
Dat is wellicht jouw waarneming maar ik lees juist hier dat de arts adviseerde eerst de vlokkentest uit te voeren voordat aan afbreken wordt gedacht. Bovendien legde de eerste arts vooral de opties op tafel (afbreken, wachten op overlijden in de buik of na geboorte) en duwde Kelly niet richting afbreken. De arts is hiertoe gewoon ook verplicht. Dat de arts aangaf dat het kindje niet levensvatbaar is, is een vaststelling geweest op basis van de echo's. Nadere onderzoeken zal meer duidelijkheid moeten geven, vandaar de vlokkentest.
Meid, wat een heftige tijd! Ik heb geen ervaring, dus op dat punt kan ik geen advies geven. Ik begrijp wél waarom artsen dit soort dingen zeggen. Meestal klinkt het heel wreed, maar als ze naar het beeld zitten te staren en zeggen dat alles er prima uitziet en dan na een half uur zeggen dat je een vlokkentest moet ondergaan; dat is toch ook raar?!
Ik kan mij voorstellen dat een arts heeft gezegd: "er is een kans dat het kindje een trisomie 13/18 heeft of een andere chromosoom afwijking. Daarom wil ik adviseren om een vlokkentest uit te voeren, voordat jullie een besluit nemen over de voortzetting van de zwangerschap." Dat je dan vervolgens een week (of langer) in de stress zit, ja... dat zit iedereen in zo'n rotsituatie. Heel veel sterke en wijsheid in de komende tijd meid! Ik duim met jullie mee dat het volgende nieuws of de volgende echo hartstikke positief is en dat ze alles verkeerd hebben ingeschat!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen