Stel, je bent met jonge kinderen op een plek waar ze even niet kunnen spelen (bv in de trein of wachtend bij een winkel/receptie) en je wilt hen niet meteen een tablet of smartphone geven om hen te vermaken). Wat zou je nog meer kunnen geven? Er even van uitgaande dat dit niet te lang duurt.
in de trein deed ik praten, of naar buiten kijken. Kids zijn daarnaast zelf ook creatief. We moeten ze niet te veel willen vermaken. Juist door ze maar even zelf wat te laten bedenken worden ze creatiever en een stuk minder afhankelijk. Ik heb het idee dat kinderen zich soms niet meer mogen vervelen
voor max 20 minuten doe ik nooit wat... Ook nog nooit last gehad van vervelende kids dan. Laat ze gewoon ff rond lopen ofzo. Telefoon krijgen ze zelden. Alleen thuis of in een restaurant soms.
Mijn kinderen bedenken meestal zelf wel spelletjes, doen alsof e.d., maar anders werkt bij ons 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' heel goed. Of (als je zicht hebt op de weg) "Zullen we kijken of we een rode auto zien?" Of de rode auto's tellen...etc. Twee rode achter elkaar... Iets vertellen over wat er te zien is doet het hier ook prima. "Zie je daar die boom? Wisten jullie dat... (interessant weetje over bomen)" Er is altijd wel iets. "Zien jullie die rode verf op de kozijnen op 4 hoog? Hoe zouden ze die nou geverfd hebben? Wat denken jullie?"
Liedjes zingen bij de kassa is ook een hit. Gewoon over je gene heen stappen. Dit doe ik sinds ik in Ierland met mijn schoonzusje en haar jengelende baby bij de kassa stond. Letterlijk de hele rij begon mee te zingen voor de baby. Was zo gaaf!
Kiekeboe, handkusjes wegblazen (en opvangen), verhaaltjes vertellen, vragen stellen over de schooldag, samen knutsel- of speelprojecten bedenken voor na thuiskomst, tikkertje (waar het kan), komt een muisje aangelopen, wie het langst...bv stil kan staan, zijn adem in kan houden, twee handen in de lucht kan houden, etc.; hinkelen, raadsels en moppen tappen, letters in woorden benoemen; welk liedje neurie ik?; weet je nog toen... (herinneringen ophalen).
Ook stokjes, takjes, blaadjes en steentjes zijn leuk om mee te spelen; insecten, vogels en andere diertjes geven afleiding. Van een leuning glijden, op hekjes klimmen, trappen op en af lopen. Of we doen net of elke knoop op mijn jas een deurbel is met elk een ander geluid: "Ding dong! Tringeling! Prrr! Ring-ring! Bzzzt" Vinden ze geweldig om op de knopjes te drukken en ik maar belgeluiden maken. Maar nogmaals: meestal vermaken ze zichzelf.
Wow, bedankt voor alle reacties! Ik ga er zeker een paar uitproberen. Ik zie altijd kinderen gefocust op hun smartphone en tablet en dacht: dat moet anders kunnen :)
Leuke topic! Gisteren zat ik een uur met mijn zoon van 9 in de auto en de ipad mocht van mij niet mee. Ik bood aan dat hij een boek mee kon nemen. We hebben alleen maar gepraat samen! Over autorijden, wat hij later wil worden, wat hij zag onderweg... Een enorm waardevol ritje! 😍
Spelletjes als 'ik zie, ik zie, wat jij niet ziet', of een dier omschrijven en raden wat het is, gezellig kletsen, samen verhaaltje verzinnen, woorden verzinnen met een bepaalde letter of wanneer ze wat ouder zijn de laatste letter van het ene woord en nieuw woord van maken (aaP, PaarD, DromedariS, SlanG, GekkO, etc).
Niks.. kinderen zijn meestal creatief genoeg. Wij nemen nooit iets mee, behalve als we lange tijd weggaan zoals bijvoorbeeld een verjaardagsvisite waar geen kinderen zijn. Dan nemen ze zelf iets mee. Een knuffel, barbiepop, auto etc. En ze hebben elkaar om mee te spelen. Als we een etentje hebben dan nemen we een meeneemkoffer playmobil mee en dan komt soms wel het scherm op tafel., maar niet altijd. Ligt eraan hoe laat het wordt, of er een speelhoek is en wie er mee zijn.
Bij de winkel/receptie of overal waar je kort moet wachten, kunnen ze gewoon mee wachten. Als ze vervelend zijn wijs ik wat dingen aan waar ze naar kunnen kijken, maar echt druk maak ik me er niet om. Wachten moeten ze maar leren, dat hoort erbij.
In de auto of trein heb ik eigenlijk altijd wat te drinken bij me en voor de oudste zijn knuffie. Maar dat is voor ritten langer dan een half uur(naar de opa's en oma's). Ze redden zich dan prima en worden eigenlijj nooit vervelend. Ze vermaken zich ook wle met elkaar of vallen bij de langere ritten in slaap. In de trein kan je een kleurboek of zo meenemen of een spelletje doen. Gewoon praten en dingen buiten aanwijzen. Daarmee redden ze zich meestal wel. Bij de kortere ritten krijgen ze niks en kunnen ze naar buiten kijken of met elkaar wat brabbelen of wat ze ook maar doen. Wij praten met elkaar, zingen liedjes en betrekken ook de kinderen erbij(Ze zijn 2,5 en 1).
Wij gaan regelmatig met onze kinderen van nu 1, 4, 6 en 9 van Zaandam naar Antwerpen met de trein. Korte stukjes doen ze niet (of nou ja, niet met spullen) en de lange stukken kleuren ze veel in kleurboeken, ze lezen en doen "werkjes" in van die vakantieboeken. Ook in het ziekenhuis, bij de dokter en bij de tandarts krijgen ze geen telefoon in hun handen. Ze hebben geen eigen telefoon en we hebben helemaal geen tablet, ook zelf niet. Onze oudste heeft wel een kidizoom met liedjes, die heeft ze voor langere wacht-/reistijden wel. Soms doen we ook nog spelletjes.
In de trein of auto kunnen ze ook gewoon lekker naar buiten kijken. En in de rij bij de kassa gewoon wachten toch? En helpen met de boodschapjes op de band te leggen. Anders misschien een boekje geven waar ze even rustig plaatjes in kunnen kijken. Of tiptoi boek eventueel met een koptelefoon
kleuren, poppetjes, (strip)boek, spelletjes met jou: wie weet de meeste namen van.../dieren slang (je moet een dier noemen wat begint met de laatste letter van her vorig genoemde dier)/ik zie ik zie wat jij niet ziet/ enz.
In de trein doen we vaak bingo. Krijgen ze elk een vel met plaatjes met alle dingen die ze buiten moeten zoeken (koe, molen, vrachtauto etc). Boek met herbruikbare stickers, magnetisch tekenbord, voorleesboek. We komen een heel eind zonder schermtijd.
Vervelen is ook geen schande. Ergens op wachten hoort erbij. Wij zaten vd week in de tuin en dan keken we bij elk station of we letters herkennen (zit net in groep 3) Met jonge kinderen idd ik zie ik zie wat jij niet ziet. En gewoon kletsen over het moment. Wat zie je? Wat vind je leuk? Vertel wat je straks gaat doen. Hier was ook even te veel scherm tijd. (Mijn telefoon is een no go!)Nu heb ik haar kleurboeken georderdend thuis en de spelletjes tevoorschijn gehaald. Vandaag heel wat potjes rummicub gespeelt. Gaan we bijv naar oma toe nemen we een kleurboek en kleurtjes mee. Ook uno en domino zijn leuke spelletjes. Bij de dokter ligt vaak speelgoed of magazines waar je samen in kan kijken....
Puzzel- en knutselboekjes. Verder ook d3-puzzels zoals een rubikkubus of een houten doosje dat ze open moeten proberen te krijgen. Of van die plastic bubbels die je kan knappen ;)
In de trein: een boekje, magnetisch tekenbordje. Autootje, popje, whatever... In de winkel mogen ze gewoon leren wachten. Er is genoeg te zien om wat afleiding te hebben. En met mama kletsen, kan ook heel gezellig zijn
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (25) Verversen