Wat is er toch aan de hand met onze (doorgaans) lieve gevoelige jongen? Een vervroegde puberteit? De laatste tijd kan hij zo drammen en zeuren en lijkt hij op "rupsje nooit genoeg". We zijn net terug van een leuke vakantie, echter waren er ook momenten van ongeloof en verbijstering. Zwemmen in de zee? “Saai”! “Alweeeeer naar het zwembad” (inclusief oogrollen en zuchten)??? Iedere zin die ineens begon met: " ik wil..." " Ik wil dit niet..." " ja maar..."
Als hij zou kiezen dan zou hij het tegenovergestelde willen.
Pfff, wat een beproeving! Wij zijn en blijven consequent, maar er lijkt tot nu toe weinig echt indruk te maken. Keuze uit twee opties en dan toch optie 2 willen als hij voor optie 1 heeft gekozen (en optie 1 voltooid is). Het lijkt wel alsof hij ons enorm wil testen.
Haha die van mij zit daar al een paar jaar in, met hoogtepunten en dan weer een hele tijd gaat het goed, nu inmiddels bijna 10 en inmiddels is er geen land meer te bezeilen met hem. Alles is ja maar, of "ik ben het slachtoffer " zie; als ik zeg en nu stop je ermee; nou dan zeg ik wel helemaal niks meer, het is altijd ik die z'n mond moet houden enz enz. Alles gaat met een zucht en is niet eerlijk en inmiddels begint hij ook te snauwen. Maak je borst maar nat ik denk dat je de komende jaren nog wel druk bent met tijd en wijl. Het worden nu ook echte individuen met een eigen wil en mening. En zijn erg zoekende om nog maar niet te spreken over de pre puberteit...
Haha die van mij zit daar al een paar jaar in, met hoogtepunten en dan weer een hele tijd gaat het goed, nu inmiddels bijna 10 en inmiddels is er geen land meer te bezeilen met hem. Alles is ja maar, of "ik ben het slachtoffer " zie; als ik zeg en nu stop je ermee; nou dan zeg ik wel helemaal niks meer, het is altijd ik die z'n mond moet houden enz enz. Alles gaat met een zucht en is niet eerlijk en inmiddels begint hij ook te snauwen. Maak je borst maar nat ik denk dat je de komende jaren nog wel druk bent met tijd en wijl. Het worden nu ook echte individuen met een eigen wil en mening. En zijn erg zoekende om nog maar niet te spreken over de pre puberteit...
Hier een pientere net 5 jarige die deze fase in is gegaan.. voel je helemaal haha! Hier zit de truc in hem meer autonomie geven ipv zelf dingen bedenken om te doen. En ja dan gaat het nog geregeld “mis”
Klinkt voor mij ook normaal met mijn zoon van bijna 7. Ik vond dat ik allemaal leuke plannen had, naar de kinderboerderij, dierentuin of bieb. Maar hij vond het ook allemaal stom. Hij heeft de laatste tijd ook ineens weer driftbuien.
Onze zoon van 6 en half zit ook in zo een periode. Bij alles met de ogen rollen, zeggen dat alles saai is en dat hij zich verveelt. Stellen we iets voor wil het het tegenovergestelde. Dan is dat ook weer niet goed.. ik probeer er mij niet in te ergeren want dan heeft hij er misschien nog plezier in ook hihi
Ik heb een lijstje gemaakt samen dingen bedacht die ze kunnen doen als ze zich vervelen. Ook een goed gesprek gehad over waarderen en dankbaar zijn. Dat hebben ze dan eventjes in hun hoofd en gaat het goed en dan moeten we het gesprek opnieuw aangaan.
Bij mij kijken ze er tegenop als ze denken dat we iets kiezen om te doen zodat ze “zelf” moeten spelen. Als ik mee ga het water in en echt even speel dan is het potje weer een beetje gevuld en kunnen ze eventjes zelf spelen tot de volgende “mammmmmmm”
Is een fase hier ook gehad soms nog steeds het meeste als de standaard regelmaat weg is dus bij vakanties en lang weekend dan miste hij gewoon de structuur etc. Hij kan gewoon niet met die vrijheid omgaan ook als hij te lang buiten speelt zonder tussendoor te melden dan leeft helemaal in eigen wereld met eigen regels etc. Ik ben er weleens bozer mee geworden dus naast consequent ook soms gewoon als niet bevalt ga je maar in je kamer liggen chagerijnen maar niet in m'n zicht en soms vloog hij dan naar boven en vaak na half uurtje kwam hij zelf naar beneden en was z'n bui over of als ik even boven ging kijken was hij lief aan het spelen. Idd gekke uitspraken dingen die normaal leuk zijn zijn saai, hij zegt links en bedoelde zogenaamd achteraf rechts etc. Niet te veel keuzes geven komt goed
Als hij deze uitspraken doet, vraag hem eens wat hij erover denkt, wat zou hij willen. Dit betekent niet dat je je hele planning aanpast aan hem, maar wel dat hij ook zijn zegje kan doen en zich daarin gehoord kan voelen. Hij kan dan uitleggen wat hij zou willen en waarom, jij uitleggen waarom jij bepaalde keuzes hebt gemaakt en dat geeft wederzijds begrip. En dan is het nog steeds zo dat sommige dingen gewoon ‘moeten’ of gaan zoals jij hebt bedacht, maar het zich gezien en gehoord voelen, kan daarin al een groot verschil maken. En kan hij meer ruimte krijgen om zelf te beslissen? Blijkbaar vraagt hij daarom. Op een onhandige manier weliswaar, maar het is nog een jong kind die zich niet zo bewust is van de onderliggende behoefte. Ook fijn om juist in die zware en uitdagende tijden (want ja, het is ook gewoon pittig) bijvoorbeeld elke avond een ritueel te hebben om samen de dag door te kletsen. Wat was er leuk, wat niet, wat zou je vaker willen doen, welke emoties heb je allemaal gehad, etc.
Klinkt niet heel gek ofzo hoor. Ik lees hele normale dingen, hij word nu eenmaal ouder en krijgt een eigen mening. Ik denk dat dit gewoon bij de leeftijd hoort.
Miss is dit zijn manier om te zeggen dat hij meer inspraak zou willen? Ik geloof dat dit gedrag aan een bepaald gevoel vastzit en het is aan ons als ouders om dat in te zien en proberen naar te handelen (of juist niet met juist uitleg).
Succes.. Mijn 7-jarige kan ook zo wel zijn hoor maar vaak is die het dan niet eens met iets en dat uit zich zo, te lang niet ECHT naar hem geluisterd
Oeeee, een heeele goeie!!!! Vooral ik ben mij de afgelopen weken idd juist wat autoritairer gaan gedragen met minder ruimte. Juist omdat hij mij triggert. Je zet me aan het denken! Thanks!!! Gefeliciteerd met jouw zwangerschap trouwens (lees wel mee, maar ben niet erg actief qua reageren)
Dankjewel wat lief, ja ik heb dat vaak als ik niet lekker in mn vel zit dat ik een soort controle-freak word.. heel autoritair en dan krijg ik precies hetzelfde.. succes. Ik vind het echt een hele opluchting (sinds ik met zelfkennis bezig ben) dat dingen vaker aan mij liggen ipv aan het kind. Ik kan er namelijk aan werken. Komt goed :) succes ermee!
Ja, extra pittig he? Meestal kan ik aan hem zien hoe het met mij gaat. Ook erg herkenbaar (helaas). Mag ik vragen hoe jij bezig bent met zelfkennis? Coaching of bepaalde boeken?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen