Van punctie naar opname
- Barbara_86
-
8 1300 29/03/2020
Na dat ik vorige week mijn verhaal deelde dat de punctie heftig maar gelukt was. Konden wij ons eindelijk verheugen op de terugplaatsing die afgelopen donderdag plaats zou vinden. Helaas draaide ons geluk ineens om in een zware wolk.
Dinsdagochtend werd ik wakker met pijn in mn buik en een lichte verhoging, dit zou na n punctie normaal kunnen zijn en probeerde mij zo rustig mogelijk te houden.
Helaas nam de pijn steeds meer toe en kon ik niks meer binnenhouden. Ik heb het ziekenhuis gebeld en ze wilde mij zsm op de poli zien.
Eerst maar even bloedprikken en daarna gelijk door, omdat niemand behalve de patiënt de poli binnen mag was ik op dit moment helemaal alleen. Mijn zwager had mij gebracht maar zou mij weer ophalen als ik klaar was.
Omdat ik me zo beroerd voelde had ik een emmer meegenomen zodat ik iig iets had om in over te geven.
Bij de bloedafname moesten ze beetje lachen toen ik kwam maar al snel hadden ze door dat ik echt op mn Endje liep. Ik heb het bloedprikken zelf bijna niet meegekregen en voor ik het wist zat ik in een rolstoel richting de poli gyno.
Hier werd een echo gemaakt en mij verteld dat mijn eierstokken enorm gegroeid waren (9cm) en dat er veel vocht in mijn buik was gelopen (overstimulatiesyndroom). Ik werd direct opgenomen en kreeg een infuus met vocht, paracetamol en tramadol. Mijn wereld stortte eventjes in... ik heb alle emoties laten gaan en mezelf nog nooit zo ellendig gevoeld.
Ik werd gewogen en mijn buikomvang moest gemeten worden, kon daarna mezelf in de deken wikkelen en rusten.
Als klap na werd mij verteld dat ons ivf traject werd stop gezet en wij pas weer verder kunnen na de coronacrisis.
De embryo's die we nu hebben zijn ingevroren en wij kunnen nu alleen maar wachten.
Na 3 dagen ziekenhuis mocht ik afgelopen vrijdag weer naar huis, de ergste pijn en misselijkheid was weg. Nu is het advies bedrust en veel maar dan ook heeel veel drinken. Maar mijn buik is zo gezwollen dat er in 3 dagen tijd 16.5cm bijgekomen is. Mn rugspieren hebben het zwaar... lopen, zitten, liggen, eten en ademen zijn vermoeiend en mn buik voelt heet aan.
Mn temperatuur wisselt en heb hele koude voeten en benen.
Ik weet niet wat ik nu met mijn lichaam aanmoet...
Morgen afspraak in het ziekenhuis voor controle, hopelijk kunnen ze me iets geven waardoor mn buik zn volume afneemt.
Heeft er iemand hier ervaring met overstimulatiesyndroom en kan mij hier iets meer over vertellen. Hoelang kan dit duren? Wanneer neemt de pijn af? Heeft dit gevolgen op mn lichaam?
Ziekenhuis zegt alleen dat mn lichaam dit zelf moet oplossen, maar is er dan niet iets anders wat ikzelf kan doen??
-X-
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen