Ik dacht gewoon 'al die vrouwen in Afrika doen het ook gewoon, zonder epidurale of wat dan ook' en ook 'als ik pijn heb, pak ik gewoon epidurale'. Ik heb een super bevalling gehad met weinig pijn, zonder epidurale.
Elke wee brengt je dichterbij je kindje en elke wee heb je ook weer gehad. Rustig in en uit ademen, de pijn die je voelt helpt alleen maar. Het doet pijn, maar je zal het allemaal vergeten and it will be worth it all <3
Ja bevallen doet pijn maar doe mij er nog maar 20 haha echt een super ervaring! Dat wil je niet missen, het mooiste prachtigste wat een mens kan meemaken!
In de zwangerschapscursus van de oudste vertelden ze dat de bevalling eigenlijk in werking gezet wordt door je kindje omdat die hormonen af gaat stoten, daarop reageert jouw lijf en gaat het vanalles doen. Maar tijdens dat hele process weet een kindje normaal gesproken precies wat het moet doen. Dat vind ik een mooie gedachte, jezelf laten leiden door je kindje.
Bedenk dat hoe drukker jij je maakt, hoe langer de bevalling zal duren. Adrenaline gaat namelijk het hormoon oxytocine tegen, wat de bevalling grotendeels regelt. Dus hou je zo rustig mogelijk, lichamelijk maar ook in je hoofd. Daarvoor kun je evt een zwangerschapscursus voor volgen.
niet te veel aan denken en over je heen laten komen. al die vrouwen kunnen het dus jij ook. mooie van een 1e is dat je niet weet wat je overkomt en als het eenmaal zo ver is dan neemt je lichaam het over en heb je geen tijd om er over na te denken oid
Ik was ook omtzettend bang voor de bevalling, vooral omdat ik niet wist wat ik moest verwachten, geen controle etc. Totdat het moment van de eerste wee kwam, toen kwam er een ontzettende rust over me van ik ga dit doen en iedere wee is een stap dichter bij het einde :-) verder een zwangerschapscursus of yoga of iets dergelijks om je voor te bereiden. Het is en blijft spannend, maar hopelijk kun je erna ook er op terug kijken als de meest intense en bijzondere ervaring !
hier hielp hypnobirting bij de tweede enorm. Ik heb geen curses gedaan maar me wel er ingelezen en een paar voorlichtingen er over gevolgd. Ik gedachte wist ik gewoon ik kan het aan. Ik geloofde het ook echt. Daarnaast heb ik ook echt elke wee geaccepteerd. Ook al heb ik ze wel vervloekt. Het accepteren van de weeen ipv in gevecht gaan zorgde er voor dat de weeen zelf ook veel beter hun best konden doen. Ik wilde het graag doen zonder pijnbestrijding maar wist ook mocht het wel moeten dan kan het gewoon. Ik heb wel een tens aangeschaft (vergeten te gebruiken) en had besloten om in bad te gaan en daar te bevallen. Dat laatste beviel mij ook erg goed. Bij mijn eerste bevalling was heb ik gevochten tegen de weeen en ik denk dat dat het bevallen echt negatief heeft beinvloed.
Er niet teveel over nadenken nu, en jezelf mee laten voeren met de stroom. Dus wat hieronder ookal gezegd is, lekker op je af laten komen! Hoe meer ontspannen je bent, hoe gemakkelijker de ontsluiting gaat. Zorg dat je comfortabel bent en fijn gezelschap om je heen hebt. Het komt allemaal goed!
Spannend 1e kindje ja wat iedereen al zegt over je heen laten komen laat je lichaam het werk doen goed op je ademhaling letten het is niet makkelijk maar wanneer je kindje op je buik ligt ben je alles weer vergeten je kunt het heeeel veeeel succes en geniet ervan het is echt een hele mooie ervaring (achteraf)
Belangrijk, laat het over je heen komen en stel je in op het feit dat een eerste kindje meestal wat langer duurt. En vertrouw op je lichaam en op je eigen kunnen. Heel veel succes! Oja, onthoud dat de weeën ergens voor dienen. Ze gaan er voor zorgen dat je kindje geboren kan worden!
Maak je geen zorgen: daar wordt je bevalling hooguit vervelender van, maar het helpt je nooit de goede kant op... De tips die mij hielpen: sta de weeën toe. Je kunt even schrikken van pijn, maar geef jezelf daarna telkens de opdracht om je spieren te ontspannen. Als je tegen de pijn vecht, duurt de bevalling vaak extra lang. Elke wee brengt je kindje dichterbij! (Bij mij voelen weeën hetzelfde als enorme darmkramp: echt niet fijn, maar je komt er wel doorheen). Er komt een moment dat je denkt: ik wil niet meer, ik kan niet meer. Dat hoort erbij en meestal mag je dan bijna gaan persen. Dit is dus een goed teken!
Geloof dat jouw lichaam dit kan. Het komt écht goed!!
Wat er ook op je afkomt probeer zo rustig mogelijk te blijven. Ja het is eng. Ja het doet enorm veel pijn. Maar rust en kalmte brengt je heel ver. En vooral geloof in jezelf. Jij kan dit. Succes alvast 🍀👍💕
Ik bedacht me al voor de bevalling: ik kan dit💪Nou heb ik 2 “makkelijke” bevallingen gehad. Dat is natuurlijk mijn geluk. Maar ik ben ervan overtuigt dat het altijd goed komt. Je kunt dit💪
Ik had hetzelfde... ik heb zwangerschaps yoga gevolgt zodat ik rustig de bevalling in kon. Dit is echt nikssss voor mij maar wat heb ik er veel aan gehad. Ben heel rustig gebleven.. kon goed me weeen wegpuffen en ofvangen... echt heel fijn is dat alles gegaan. En meid... laat het oo je af komen.. dat is wat ij geleerd heb. Je kunt van alles willen en doen maar t loopt altijd anders dan je voor ogen had.
Bijzonder dat iets dat helemaal niks voor jou is toch heel goed uitpakt! Misschien is idd yoga een goed idee. Dankjewel voor de tip. 😊 doe mijn best haha.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen