Ik zei elke keer bij mezelf ALS HET ALSJEBLIEFT GEWOON MAAR GEZOND IS, en dat weten we door de nipt test nu zeker, maar de zekerheid van het geslacht gaf me echt een teleurstelling twee x een jongen, ik hoopte stiekem Zo hard Op een meisje. Toch een beetje moeilijk los te laten
Fijn dit topic te lezen, herkenbaar. Super blij natuurlijk met een gezond kindje en weet ook dat ik het ten volste lief zal hebben. Bij de eerste had ik ook totaal geen voorkeur (gevoel zei jongen en dat was het ook) maar nu kroop het verlangen naar een meisje, moeder-dochter band, toch (niet beter of leuker dan moeder-zoon, maar anders wel!) stiekem langzaam naar binnen. Toen het twee keer gezegd werd dat ze dachten dat het een meisje werd dacht ik al hoe kan het nu nog iets anders zijn.. en ja dan ga je met jezelf wel aan de loop hehe. Maar goed nu even de tijd geven om te schakelen en juist blij dat ik het nu al weet zodat ik helemaal ready ben mijn tweede zoontje te verwelkomen straks. 🥰 de droom van een meisje zal er altijd wel blijven.
Heb 1 zoon, daarna 3 meiden... wilde graag een meisje erbij.... het is een Jongen.. moest even wennen... Maar zou nu niet meer willen ruilen..
Ben eigenlijk ook niet zo zeer teleurgesteld om het geslacht... Maar eerder omdat ik van mijn huidige man en mij nooit een meisjes combinatie zal zien.
Ik hoopte stiekem op drie meiden. 🙈 Ik heb er twee en krijg nu een jongen. Het is even wennen. Even omschakelen. Maar ik hou nu al zoveel van mijn jongentje. 💙
Ik heb 3 jongens. Ben er super blij mee, maar had ook graag een meisje gewild. Voor een 4de gaan we niet, dus geniet nu volop van mijn mannen. Zou ze niet meer kunnen missen. Maar het gemis zal altijd wel een beetje aanwezig zijn.
Aangezien mijn man niet een max aantal kinderen voor ogen heeft (en dat bij ons ook niet eens zijn recht is ;-), en ik zelf ook eigenlijk niet, denk ik dat dat ook maakt dat je dan ook niet teleurgesteld hoeft te zijn. Dan denk je wie weet ooit nog eens.. maar ja kan me een teleurstelling wel goed voorstellen in genoemde situaties
Ik denk dat het een goed teken is als je teleurstelling voelt om het geslacht. Zelf kan ik het me absoluut niet voorstellen na de geboorte van mijn eerste, welke dus niet gezond was en is. In mijn ogen luxe dat je je hier druk om kan maken. En dat bedoel ik niet rot. Ik bedoel niet dat je het niet mag voelen. Ik weet dat die opmerkingen gemaakt worden en ik hoop dat de mijne niet zodanig overkomt. Prijs je gelukkig dat dit je grootste probleem is en omarm de teleurstelling gewoon even. Het gaat wel weg wanneer de kleine man in je armen ligt.
Ik ken het gevoel zeker en vast. Bij men 2de kindje had ik dit ook. Ben na het weten van het geslacht in een dipressie gezakt dit ook wel met mede dat ik ongewenst zwanger was. Maak je niet druk dit veel meer voor dan vele toegeven.
Probeer te genieten van het feit dat het gezond is. En ipv echte jongens kleren te kopen wat meer neutraal...
Ik begrijp van jullie beiden het gevoel. Maar ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er ergens wel moeite mee heb als mensen zeggen dat ze teleurgesteld zijn met het geslacht.
Het valt mij steeds vaker op bij BB dat mensen bij de 20 weken echo het geslacht al willen weten maar daarna met regelmaat toch teleurstellende/ rouwende gedachtes hebben. Waarom doe je dit jezelf aan, als je weet dat die kans bestaat? Als je het geslacht als verrassing houd maakt het je na de bevalling (waarin je zo hard hebt gewerkt) echt niet meer uit of het een jongen of een meisje is. Dan ben je zo dankbaar dat je kleintje er mag zijn en helemaal als het gezond is!
Vooral dat laatste daar sta je niet bij stil. Wij mogen nu twee gezonde kinderen hebben maar tijdens de bevalling van de jongste, kwam ons kindje in nood en na de bevalling was ons kleintje in levensgevaar. Het geslacht doet er dan absoluut niet aan toe. (Wij wisten het beide keren niet.) Na de bevalling ben je zo dankbaar dat je kindje er is maar weet je niet of je kleintje in leven mag blijven. Het geslacht van je kleintje is dan maar bijkomstigheid.
Wat ik je mee wil geven: probeer je over je gevoel heen te zetten (door contact met je kleintje te maken, praat tegen je kleintje, raak hem aan, geef een koosnaampje) en probeer dankbaar te zijn met dit kleine wezentje in je buik. Je zou het jezelf nooit kunnen vergeven als je je kindje later hoort dat mama ergens teleurgesteld was dat het 2 jongentjes zijn geworden en niet een jongentje en een meisje.
Het is niet de bedoeling om dit veroordelend aan je mee te geven maar uit verbondheid en hartelijkheid.
Dat iamand in een verdrietige situatie zit ( niet zwanger worden), betekent niet dat een ander geen teleurstelling of verdriet mag voelen om een andere situatie. Ieder mens heeft recht op zijn eigen gevoelens.
Dit vin ik een beetje een rot opmerking. Aan een gevoel kan je niets doen. Er staat nergens niet dat ze on dankbaar is... Ik denk dat ik dan men men 2de kindje veel verder zat hoor... Wat uiteindelijk allemaal is goed gekomen en heel dankbaar ben met al men kids!!!
Ik had dat niet. Ik had onbewust altijd gedacht dat ik twee meisjes zou hebben. De eerste was idd een meisje, maar de tweede was een jongen. Toen moest ik wel ff wennen. Maar zo gelukkig nu met mijn zoontje. Mij lijkt het juist leuker om kinderen van hetzelfde geslacht te hebben. Hier spelen ze niet heel vlot samen. Lia speelt liever met meisjesspeelgoed of knutselen en Lander met jongensspeelgoed. Als ze samen spelen is het vooral Lia die Lander bemoederd, maar dat zal ook niet blijven duren als ze ouder worden.
Je word later vast op handen gedragen door je twee stoere jongens!
Ik had dit totaal niet bij mijn tweede. Bij de geboorte wisten wij pas dat het weer een dochter was geworden. Ik was zo trots en blij, toen ze op mijn borst werd gelegd. Nu zwanger van ons 4e kindje (3e kindje helaas overleden, bleek een zoon) en weer zwanger van een zoon. Hoopte stiekem wel op een zoon. Maar bij een 3e dochter was ik waarschijnlijk net zo blij! Gezondheid voor alles.
Jup! We wilden beide keren een jongen en hoopten er intens op.. We kregen 2 meiden, we houden intens veel van ze en kunnen niet meer zonder ze. Maar ja er was zeker een teleurstelling... Nu zwanger van nr 3, en we gingen ervan uit dat het weer een meisje zou zijn, niks is minder waar met 16 weken te horen gekregen dat we een kleine man mogen krijgen, dat is nog extra bevestigd met de 20 weken echo.. Ik hoopte nu op een meisje(heel gek natuurlijk maar qua praktische gedeelte was het daarom)
Ik heb een jongen en een meisje. Hoopte na mijn zoon ook stiekem een meisje te krijgen. Maar ik was net zo blij geweest als zij wel een jongen was. Nu vraag ik mij juist steeds af of zij later wel leuk met elkaar zullen kunnen spelen, twee jongens hebben misschien wat meer gemeen.
ik heb een dochter en een zoon 3de was echt een verassingbaby hoopte stiekem op nog een meisje kreeg te horen jongen ook gaaf hoor.. mijn man zei altijd 4 meiden lijkt me zoo leuk maar we houden het bij 1 meid 2 boys😂
Meisjes zijn zooo anders ze is 7 jaar maar helpt me nu al met zoveel dingen lijkt wel of wij vrouwen daarmee geboren worden die instinkt van moedergevoel grote zus.
Ik ben nu voor de tweede keer zwanger en ja hoor, weer een mannetje😍 Ik was direct heel blij. Mijn man zijn reactie was, we gaan wel door tot een meisje hoor!! En daar moet ik nu toch echt nog niet aan denken🙈 Geef mij maar mannen😊
Ik wist het geslacht pas na de geboorte en dat was wat dat betreft ook geweldig: als je zo'n lief babytje op je buik hebt liggen, is er geen haar op je hoofd die aan teleurstelling denkt: je bent verliefd, wat het geslacht ook is. Nu jij het geslacht zo vroeg weet, is het nog zo abstract. Het lijkt alleen over jongen/meisje te gaan. Maar echt, zodra jij je kindje in je armen hebt, maakt dat niks meer uit: het is je kínd!! Wie weet komt er ooit mog een derde... en ook dan zul je je kind leren omarmen: of het nou een jongen of meisje is.... Twee broertjes kunnen samen geweldig zijn! Verheug je daar maar op! Moederschap gaat uiteindelijk niet om wat wij wensen, maar om of wij goed voor onze kinderen zijn
Ik herken het wel. Wij zijn in verwachting van een tweede kindje. We hebben al een jongen en heeeeel stiekem zouden we het leuk vinden om een meisje te mogen krijgen. Nu houd ik mezelf voor dat het gewoon weer een jongen gaat worden, dan is het mooi mee genomen als het een meisje wordt 🥰
Ik kan je wel begrijpen..ik dacht echt dat me 2e een meisje zou zijn.. Nu heb ik 2 jongens van 10 en 8 en helemaal gezond gelukkig.
Nieuwe relatie en toch een 3e kindje..hoopte weer op een meisje haha.. Kreeg een vroege miskraam.toen erna weer gelijk zwanger en bleek weer.een jongen haha... Maar was zo blij dat alles erop en eraan zat en dat hij gezond is geboren (nu 2mnd oud)
Nu denk ik echt zo heeft het moeten zijn en dat ze allemaal gezond zijn.
Lastig zeg. Wij kregen wat lastiger kinderen en zijn dolblij met onze 2 dochters. Prachtig 2 meiden en wat doen ze veel met elkaar en wat zijn ze totaal verschillend. Nu 7 jaar na de jongste zijn we voor een derde kindje gegaan, spontaan en snel gelukt wat een zegen! en als kers op de taart een jongen. (Ik had het niet hoeven weten ik vind gezondheid belangrijker dan het weten van het geslacht) Hartstikke leuk maar ergens moest ik wennen aan het idee van een jongen. Dus het kan ook zeker andersom ik denk dat het het komt door een bepaald beeld wat je in je hoofd hebt gemaakt. En doordat mensen altijd zeggen koningskoppel.
Ik heb hetzelfde... ik ben mama van een zoon.. ik bn nu 11 weken en wil dolgraag nog een meisje. Ik ben ook zo bang dat ik teleurgesteld ga zijn en tegelijk ben ik boos op mn eigen als ik zo denk.. want indd ik mag me gelukkig prijzen dat ik gezonde kinderen kan krijgen.. maar toch blijf ik bang dat ik teleurgesteld ga zijn ...alhoewel.ik zelf denk dat het jongen is 🤦♀️🤦♀️
Mijn hele zwangerschap dacht ik 'wat moet ik toch met een jongen' en vroeg ik me af of ik hem wel graag zou zien. Nou, stiekem heb ik nu toch een kleine boon voor hem. Komt helemaal goed hoor!!!
Ik zag mezelf als een jongens mama. Hou totaal niet van roze, tutu's en alle meisjes meisjes dingen. En toch een mama van 2 meiden. Bij de eerste echt wel even moeten omschakelen. Bij de 2de had ook toch wel meer hoop op een jongen. En begrijp me niet verkeerd, ben super blij met mijn meisjes... Maar het idee dat ik nooit een zoontje ga krijgen steekt wel
Daar ben ik zeker van overtuigd ik weet dat ik tegen Mezelf zei dat het niet uitmaakte maar als het moment komt dat ze je vertellen dat het terug een jongen wordt kreeg ik even een Beknopt gevoel
Ja snap ik. Ik krijg ook een 2e jongen en het maakte me totaal niet uit, maar toen ik hoorde het wordt een jongen dacht ik eerst wel, oh toch geen schattige jurkjes. Daarna dacht ik, ook makkelijk wel qua kleren enz. En koop ik voor mijn oudste zoontje nu wat makkelijker nieuwe kleren, want het kan nog een 2e ronde mee 🙈. En ik zie het al helemaal voor me, de ene dag ruzie maken om wie met de trekker speelt en de andere dag samen spelen en stoeien. Want dat doet de oudste nu al graag. Ik ga het soms nog zwaar krijgen met al dat gestoei en vele eten aan tafel haha 🤣.
Maar kijk er heel erg naar uit. Nu alleen nog een naam. Die vind ik voor een jongen wat lastiger. Maar dat komt wel goed😊.
Geniet nog verder van je zwangerschap en bij de volgende controle ben je helemaal gewend aan het idee van jongensmoeder zijn 😊😉
Herken het wel een beetje. Ik had dan wel is waar geen voorkeur. Maar mijn gevoel dacht echt dat er een meisje tussen zat. Toen ik hoorde dat het 2 jongetjes zijn, had ik echt tijd nodig om te schakelen. Ik was er zo van overtuigd dat ik het gewoon niet geloofde. Het het even tijd nodig, en geef het jezelf ook even tijd. Ga lekker alvast wat jongens spullen kopen. En ik weet zeker dat jouw zoontjes echte maatjes van elkaar gaan worden!!!
Ja dat zeker, ze zullen elkaar altijd beschermen en dat heeft Men zoon misschien ook wel nodig. (Autisme) Dus voor hem misschien wel beter om een kleine broer te Krijgen
Ik wilde eerst alleen jongens, zag mezelf echt niets als meisjesmama. Maar heb toch echt een stoere meid van 7 rondlopen nu. Was even schakelen maar wisten tot de geboorte het geslacht niet en toen ik haar eenmaal in mijn armen had was ik hoe dan ook verkocht.
Nee heb ik nooit gehad. Ik heb drie zoons en ben super dankbaar voor ze. Had geen teleurstellend gevoel. Heel irritant zijn de reacties van buitenstaanders “ooh nu hopelijk een meisje he? “Nee nog een jongen lijkt me juist erg leuk! “Of weet je Al wat het wordt? “Ja een jongetje! En dan krijg je terug aaah jammer dan wordt ik echt nijdig want ik was dolgelukkig met mijn derde zoon in mijn (toen nog zwangere) buik😍
Dit isn dus de redene waarom ik het niet wil weten . maar daar denkt iemand hier in huis anders over . Maar wil wel zo afspreken dat ook de jongens niets weten en dat echt voor ons is .
Dat zegt ze ook helemaal niet. Weet niet waar jij dat precies leest dat zij haar gevoelens niet mag hebben of het heeft over mensen bij wie het niet lukt...
Rustig aan. Als je goed leest zeg ik WIJ.. :) Ik veroordeel niemand als persoon maar alleen de eeuwige hebzucht van de mens in zijn algemeen. En dat heeft iedereen net zoals ik, vandaar WIJ.. Vind je ook niet dat wij erg dankbaar moeten zijn om onze gezondheid..?
Hier ook een tweede zoontje 💙 Was even aan het fantaseren over een zusje voor mijn zoontje maar eens het een jongen bleek kon ik mij dit ook niet meer anders inbeelden.. Ik wordt een echte mama's jongen 💙 Zou het niet meer anders willen 💙💙
Dat lijkt me erg lastig, maar ik denk dat als je je kleintje straks vast hebt dat het je niet meer zoveel uit maakt. En wellicht (als je een 3e wil natuurlijk) de 3e x wel scheepsrecht :). Goodluck in ieder geval
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (48) Verversen