N.a.v. een vraag over sparen voor je kind het volgende:
- spaar je een X-bedrag, voor allemaal hetzelfde en daar moeten ze het mee doen? Dus degene die niet gaat studeren kan van dat geld eerste aankoop huis, rijbewijs oid bekostigen en degene die wel gaat studeren kan dat dan niet ... of
- zet je geld opzij om je kinderen te ondersteunen in wat ze nodig hebben. Kind 1 krijgt dan €30.000 voor de studie/ op kamers maar kind 2 gaat niet studeren en heeft dus geen €30.000 nodig (maar blijft wel langer thuis wonen wat uiteindelijk ook weer kosten met zich mee brengt).

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (80)    Verversen


  • Posc

    Wij sparen voor beide kinderen hetzelfde bedrag op hun eigen rekening. Dit mogen ze zelf naar eigen inzicht besteden. Als ze 18 zijn.
    Studie, rijbewijs betalen wij. Zelf kunnen ze straks ook sparen op die rekening en dat geld kunnen ze gebruiken voor als ze uit huis gaan.

  • Anna-76

    Zo ver kijk ik niet vooruit... Voor nu sparen we evenveel voor allebei. Als er tzt ' maatwerk nodig is zien we dan weer. Zo lang we het kunnen behappen zullen we zelf zorgdragen voor de kosten van rijbewijs en studie. We gaan er vanuit dat ze tzt zelf ook hun steentje bij zullen dragen.

  • BLOEM199

    Ik spaar niet voor mijn kind(eren) op dit moment. Wat ik gedaan heb is onroerend goed kopen. Ik heb een huis in Nederland met hele lage hypotheek, én 2 huizen met apart appartement in het buitenland (in een goed gebied). Uit de woningen in het buitenland komt passief inkomen en dat kunnen zij tegen die tijd verkopen, of aanwenden voor hun studie. Daarmee zal het grootste gedeelte (wellicht alles) van hun maandelijkse kosten betaald zijn. Ik vond zo iets opbouwen belangrijker dan sparen voor hun studie of rijbewijs. Een gok, natuurlijk.

    Als ze beiden niet gaan studeren, dan kunnen ze hun verhuur inkomsten aanwenden voor leuke dingen (reizen, hobby's, auto's). Mochten ze allebei geen hobby's hebben, of geen zin hebben om te reizen, of alleen maar binnen zitten, dan houd ik het geld zelf en ga lekker zelf op vakantie. Ik vind niet dat geld normaal moet zijn, en zeker niet om daar maar te zitten. Punt is dus dat ik vind dat het voor persoonlijke groei of leuke dingen gebruikt kan worden én niet voor gemakzucht of (overmatig) drank/drugsgebruik en (overmatig) feesten.

    Ik heb het testamentair zo geregeld dat ze pas na hun twintigste bij hun geld kunnen én dat mijn moeder mede erfgenaam is. Mochten ze van het padje af raken, dan krijgen ze natuurlijk een deel maar heeft mijn moeder het overgrote gedeelde in haar beheer. Mochten ze al zo van het padje afraken voor hun 21ste, dan schrijf ik de woningen over op mijn moeders of zusjes naam en kunnen zij er leuk van leven.

  • Lispeltuut

    Wat leuk! Een heel andere manier van sparen. Beleggen is het eigenlijk meer. Goed overdacht!

  • Marjan1990

    Ik vind dat opleiding iets is wat ouders moeten betalen. Ik kies ervoor om een kind te krijgen dus zorg ik er ook voor dat ze een opleiding kan volgen en naar school mag. Mijn ouders hebben voor ons allemaal school en rijbewijs betaald. En zorgkosten tot we uit huis gingen, hierdoor kon ik gewoon sparen. Want mocht zelf de studiefinanciering houden.. En mijn vriend moest zelf zijn rijbewijs en school betalen en die had helemaal geen spaargeld. Dus wij willen net zoals mijn ouders gewoon rijbewijs school en zorgkosten betalen.

  • Druif89

    Wij doen optie 1: we sparen een x bedrag, voor ieder kind hetzelfde.

  • seonsyain

    Wij sparen nog niet specifiek voor onze kinderen. Maar willen ze financieel wel gelijk behandelen. Vervolgopleiding willen we betalen als we dat kunnen. Gelijk behandelen betekent qua studie dat we hun collegegeld of schoolgeld betalen plus de boeken. Mbo is misschien goedkoper dan HBO. Maar dat verschil gaat de ander niet krijgen. Dat studiejaar is gratis voor hun. Op kamers moet hij zelf betalen, want dat is een keuze aangezien de scholen binnen 45 minuten OV bereikbaar zijn. De kinderen kunnen thuis blijven wonen en dat is voor ze gratis. En mocht de studiekeuze zo specifiek zijn dat de school zo ver weg ligt dat hij wel op kamers moet, dan moeten we maar even opnieuw kijken naar de mogelijkheden.
    Ik wil op eigen naam sparen voor de kinderen en niet op hun naam, zodat we zelf bepalen wat we doen. Ik wil ook graag hun het rijbewijs geven. En dan niet een specifiek geldbedrag, maar evenveel lessen plus examen. En hebben ze meer lessen of examens nodig, dan in principe zelf betalen. Er zit 5 jaar verschil tussen de kinderen, dus ik kan me ook goed voorstellen dat de prijzen dan weer anders zijn. Hetzelfde bedrag geven is dan in die zin niet eerlijk.

  • Impiedimpie

    Wij storten 1 a 2x per jaar een groot bedrag op hun rekeningen. Tot 18 jaar beheren wij natuurlijk de rekeningen. Ik vind het heel lastig om nu al te bedenken waar het voor is en of ieder kind op zijn/haar 18de geld krijgt.

    Natuurlijk storten we telkens evenveel. We zien wel hoe ons leven er dan uitziet. Misschien kunnen we gemakkelijk de studies betalen en krijgen ze het voor hun eerste huis.

    Zo lang je het kan missen, zou ik zeker ieder evenveel geven. Als één minder goed kan leren, zal waarschijnlijk diegene ook altijd minder verdienen.

  • Love2019

    Wij sparen op een aparte rekening voor beide kinderen. Bewust niet voor elk kind apart omdat we niet weten hoe de toekomst eruit ziet. Kunnen we dan nog steeds voldoende opzij zetten?

    Ook zal de verdeling dus af gaan hangen van de hoogte van de rekening. Maar in principe wel zoveel mogelijk gelijk.

  • Memmy

    Wij sparen voor ieder kind hetzelfde bedrag. Maar niet om hup aan ze te geven op een bepaalde leeftijd maar meer voor ons als ouders als buffer zodat we straks diverse dingen voor ze kunnen betalen zoals studiekosten en een rijbewijs. Daarnaast ben ik van mening dat ieder kind ‘recht’ heeft op hetzelfde bedrag alleen krijgen ze het wellicht op een verschillend moment, wanneer het betreffende kind iets nodig heeft/hulp nodig heeft.

  • Mamsievan3

    Even veel. En hoe ze terug later besteden is aan hun.. hun studie gaan wij voor ze betalen. Willen ze niet studeren dan betalen we dat ook niet 🤣

    De spaarrekening mogen ze zelf, hopelijk wijs, besteden. Rijbewijs, op kamers kunnen, auto.. dat soort dingen.

  • Lispeltuut

    Jij zegt evenveel, maar ook dat je de studie betaalt. Als kind 1 gaat studeren a 20.000, krijgt kind 2 dan 20.000 cash?

  • Jeppie

    Voor ons zijn dit 2 aparte dingen. Ze krijgen een x bedrag op hun 18de, dat bedrag is gelijk. Daarnaast betalen we (mee aan) de vervolgopleiding voor max 5 jaar. Degene die geen vervolgopleiding gaat doen, krijgt dat geld niet cash natuurlijk.
    Als mijn jongste zoon extra kleding of schoenen nodig heeft ivm de voetbalselectie waar hij in zit, betaal ik ook niet dezelfde waarde uit aan mijn oudste die in een regulier voetbalteam zit... Wel krijgen ze beiden dezelfde support van ons rondom de trainingen en wedstrijden, daarin zijn ze gelijk

  • Mamsievan3

    Zo staan wij er ook precies in.

  • Lispeltuut

    Met 'even veel' bedoel ik dus ook als kind 1 meer financiële tegemoetkoming krijgt rondom de studie, krijgt nr2 dan meer financiële tegemoetkoming met bijv aankoop 1e huis. Vandaar.
    Ik snap je punt rondom voetbal. Mijn oudste zit ook op de selectie, mijn jongste zit weer op muziekles (hoewel de oudste ook op muziek erbij had gemogen maar ze vindt het zelf wel druk genoeg zo, omdat ze naast eigen trainingen ook assisteert bij de kleuters).
    Toch vind ik een kind weer anders dan een 21+ die in principe financieel zelfstandig zou moeten zijn.
    Maar we hebben nog even voor we moeten beslissen wat we wel/ niet willen/ kunnen financieren voor onze kinderen.

  • Jeppie

    Ik denk dat het ook afhangt naar hoe je naar een studie kijkt. Ik vind dat een vervolgopleiding, op welk niveau dan ook, te maken heeft met financieel zelfstandig kunnen worden. En net zoals wij onze kinderen zullen stimuleren om een bijbaantje te hebben (onze oudste is dit jaar voor het eerst aardbeien gaan plukken), zullen we ze daarom ook ondersteunen bij hun opleiding.
    Daarom kun je het geld wat wij bijdragen aan een opleiding in mijn visie niet zomaar gelijkstellen aan bijdragen in bv woonruimte (tenzij noodzakelijk voor opleiding) en kun je dit ook niet tegen elkaar uitwisselen.

  • MarieSophie

    Leuk topic zeg! Fijn om te lezen hoe anderen het doen. Wij sparen voor elk kind een gelijk bedrag. Naar eigen inzicht geven wij dit vrij als de tijd daar rijp voor is. Rijbewijs en studies worden 'los' betaald, dus niet van het spaargeld. Werken (naast school en/of studie) vinden wij belangrijk. Dus kleding, uitjes, een klein autootje op je 18e, telefoonkosten e. d mogen ze zelf betalen, evenals hun ziektekosten verzekering. Wij hopen ze mee te geven dat werken en je eigen geld verdienen voldoening geeft. Indien nodig springen we uiteraard gewoon bij. Zoals de situatie nu is hoeven onze kinderen van ons straks geen kostgeld te betalen en wonen ze bij ons zolang dat nodig is.

  • oemmiee

    Ze krijgen evenveel

  • Jij-laat-het-hartjes-regenen

    Voor ieder kind hetzelfde.

  • 3kids1dog

    Wij sparen voor alledrie hetzelfde bedrag en tegen die tijd zullen we het geven met de woorden kies wijs wat je er mee zult doen. Nu kan ik me voorstellen dat ze er misschien wel een woning mee willen bekostigen want de nood is nu al zo hoog. Ons eerste idee is een studie bekostigen wij, maar goed we zien tzt wel of we dat dan financieel kunnen bekostigen allemaal.

  • CWD88

    Hier sparen we per kind hetzelfde. We zien tegen de tijd wel waaraan dit besteed gaat worden. Wij hebben die zeggenschap erover. Staat ook op een andere rekening dan waar hun zakgeld en dus nu al te gebruiken geld op komt.

  • Nog-even!

    Het is ons geld en we gebruiken of geven hrt zoals dat tegen die tijd verstandig is. Het is niet bedoeld als startkapitaal. Maar puur om kosten op te kunnen vangen zolang ze nog afhankelijk van ons zijn, zoals bij een studie. Auto's, huizen en andere luxegoederen mogen ze zelf voor werken en sparen... Dat geeft veel meer voldoening dan als papkindje je hand ophouden bij paps en mams... Ik hoop dat mijn kinderen zelfstandig worden. Niet dat ze baby's blijven die niet anders weten dan dat pappie en mammie wel voor ze zorgen...tot de dood hen scheidt... Daar is nl nog nooit iemand een leuker mens van geworden. Hooguit gemakzuchtig.

  • Robin->April.2024

    Nou indd. Als ik 30000 euro had gehad met 18 had ik het uitgegeven aan onzin.
    Ik wil mijn kinderen best helpen met rijbewijs, wat extra geld voor een eerste auto en schoolboeken etc etc, maar als mijn kinderen met 18 graag op kamers willen, kunnen ze mooi een bijbaantje nemen.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Kan niet op je reageren maar dan maar hier. Daar ben ik niet zo bang voor. En mocht het in het ergste geval wel zo zijn dan boeken wij het geld gewoon weer terug. Niet zo moeilijk allemaal.

  • MontBlanc

    Wij sparen niet bewust voor de kinderen, maar sparen bewust voor de toekomst. Als de tijd daar is, zullen wij hun studie en rijbewijs betalen zonder dat ze een eigen rekening krijgen waar een enorm bedrag op staat.
    Ik vind het wel heel belangrijk om voor beide kinderen hetzelfde te kunnen doen. Mijn schoonouders hebben dit niet gedaan: mijn zwager was de eerste die een huis kocht en leende €20.000 bij hen tegen een rente van nul. Schoonouders zijn niet rijk en konden daarna aan geen van de andere kinderen geld lenen om ze te helpen bij de aankoop van hun huis. Ik heb dit altijd onbegrijpelijk gevonden en wil dit absoluut niet doen bij onze kinderen. Overigens is het geld dat we aan onze kinderen geven later wel voor nuttige zaken. Als we de een €10000 geven bij de aankoop van een huis, krijgt de ander niet zomaar €10000. Dat geld houden we dan achter de hand, mocht de ander ooit een huis kopen.

  • Lindaaaaaaaa

    Beide tot hun 20ste. Ongeacht of ze dan nog thuis wonen of niet.
    Geld is voor studie, huis, rijbewijs etc. Echt iets voor hunzelf, niet samen met hun partner.
    Staat op onze naam. Dus als ze crimineel worden ofzo, blijft het geld bij ons

  • Manon3

    Ik zou wel proberen het zo veel mogelijk gelijk te trekken, ongeacht studiekeuze. Maar dat hoeft niet op hetzelfde moment te zijn. Met grotere bedragen gewoon wanneer het aan de orde is, dus bv bij het kopen van een huis of bij een bruiloft. Bij het kopen van een eerste autootje enz.
    Kleinere bijdrages (kapotte wasmachine in studententijd terwijl ze geen spaargeld hebben om het op te vangen ed.) zou ik dan wel direct gelijk proberen te trekken zodat het niet vergeten wordt.
    Overigens denk ik dat als het iemand lukt een studie af te ronden hij het vanzelf terugverdiend als het rijbewijs/aankoop eerste huis etc. niet bekostigd is. Maar dat terzijde. Betere studie staat toch vaak in verhouding met een betere baan.
    Ik vind studie wel een lastige om als onderdeel te zien van het financieel bijdragen aan je kind. Ik zou gewoon graag zeggen welke studie je ook kiest, wij betalen het. En wat de kosten daarvan zijn vind ik daarbij minder van belang. Zolang de kinderen maar de optie hebben gehad om te studeren en de studiekeuze te maken die bij hem/haar past.

  • BoyBoyBoy

    De rekeningen voor de kinderen staan op naam, dus ieder krijgt wat er aan het eind van de rit op staat.
    En wel met de voorwaarde dat dat goed benut gaat worden, dus geen gezuip en gefeest. Opleidingen gaan wij niet sponsoren, dat is niet haalbaar en dat kan gewoon niet in het geval ze alle drie uitgebreid gaan studeren. Ze kunnen dan lenen oid, zoals ieder mens moet doen.
    Niet alles kan komen aanwaaien en ik vind dat ze blij mogen zijn dat ze alle drie een mooi bedrag meekrijgen.
    Het zal niet exact het zelfde bedrag zijn, maar wel omme nabij.

  • Jvb

    Nee, hier is het equity, not equality. Ons uitgangspunt is niet voor elk kind hetzelfde bedrag. Ons uitgangspunt is elk kind ondersteunen waar zij nodig hebben en wij het oke vinden, en dat kan per kind verschillen. We willen wel voor elk kind een opleiding betalen, maar dan dus niet bijvoorbeeld elk kind een pot van x duizend maar gewoon de kosten van hun opleiding. Ik ga dat verschil dan niet uitbetalen ofzo. En verder bekijken we hoe de situatie is. Als ze hun leven gewoon goed leven, werken etc en ze komen tekort, dan helpen we. Als de een minder goed betaald werk heeft, wil ik best bijspringen als er geld nodig is voor iets. Als de ander goed verdient en dat niet nodig heeft, dan ga ik niet zo'n zelfde bedrag dan maar geven omdat de andere ook wat kreeg. Als de een een tweejarige bbl studeert, krijgt ie minder geld voor die studie dan wanneer de ander een vierjarige master doet. Als de een op kamers moet omdat de studie niet in de buurt mogelijk is, dan wil ik best financieel wat helpen. Als de ander dan thuis woont, ga ik niet zo'n zelfde bedrag voor dat kind storten. Loopt de een studievertraging op omdat hij het moeilijk vind en meer tijd nosig heeft of had hij een mooie buitenlandkans tussendoor, dan betaal ik dat extra jaar vertraging ook wel. Maar is het een jaar vertraging omdat er alleen maar gefeest is en er met de pet naar gegooid wordt, dan is het jammer. Als de een zijn best doet en wat nodig heeft, dan krijgen ze dat. Als de ander niks uitvoert en wat nodig heeft, dan niet. Enzovoort. Elke situatie is anders. Mijn ouders hebben nooit op zo op de verdeling gelet en dat vind ik echt heel logisch. Ik haalde mijn rijbewijs bijna tien jaar later dan mijn broer en die van mij was bijna 1000 euro duurder dan in zijn tijd, en ik had ook nog meer lessen nodig. Hij verwacht dan echt geen duizend euro omdat ik meer kreeg voor mijn rijbewijs. Mijn ouders hebben mijn broer geholpen met geld voor zijn keuken, omdat hij het niet zo breed heeft. Ze hebben mijn zus ooit geholpen toen ze na haar scheiding geen nieuwe inboedel kon veroorloven. Echt niet dat ik dan verwacht dat ik ook een paar duizend euro van ze krijg omdat ze dat aan hen hebben uitgegeven. Zou me kapot schamen.
    Wij sparen ook niet per kind en ze krijgen al helemaal geen pot met geld om zelf uit te geven. Wij sparen gewoon op onze rekening, en wij geven het uit. En ik ga dus geen scoreblaadje bijhouden of dat allemaal wel gelijk oploopt.

  • Manon3

    Wat een goed punt. Ik wil het zelf liever gelijker verdelen, maar vind inderdaad ook zeker niet dat alles perfect gelijk moet staan. Ligt aan de situatie en wat nodig is. Wil vooral de mogelijkheid hebben en benutten om te ondersteunen waar nodig en het waar en wanneer en waarvoor dat dan gebeurd is minder van belang en zien we dan wel.

  • Y1607

    Wij precies hetzelfde. Wij zullen ze helpen waar we kunnen en daar sparen we nu ook voor. Maar wat we ze vooral mee willen geven is dat wanneer je iets wilt je daar zelf hard voor moet werken. Ik lees met dit soort vragen dat kinderen vooral in een gespreid bedje terecht komen en er zelf niets voor hoeven te doen.

  • Jvb

    Precies, zomaar geld geven vind ik prima als het om een extraatje gaat ofzo. Maar niet 18 jaar aan spaargeld. Wat ik ook veel lees is de rekeningen op naam van het kind. Dan kun je wel zeggen: joh je bent nu 18/21/25, hier is een laar duizend euro, verstandig uitgeven, dit is voor je studie/uitzet/rijbewijs. Maar ja, het is dan niet meer jouw geld, en ze mogen er mee doen en laten wat ze willen. En ik weet van mezelf dat hoe goed mijn ouders me financieel verstand geprobeerd hebben mee te geven, ik ben in mijn studententijd toen ik net het huis uit ging gewoon los gegaan hoor. Rood staan, bijbaantje hier en daar, lenen bij vrienden, stufi, eindjes aan elkaar knopen. Is prima goedgekomen hoor, maar als ik dan een rekening met een paar duizend euro had gehad... daar was zéker een groot deel van verdampt dan.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Iedereen heeft een eigen referentiekader ik ben vroeg uit huid gegaan om te studeren maar ik was toen al heel serieus en ging goed met mn geld om. Ik had geen instelling van lang leve de lol en rood staan kon ik niet eens. Het is dat ik van mijn ouders niet rechtstreeks geld kreeg, maar hadden ze dat gedaan had ik dat zeer zeker niet verbrast. We kijken tegen die tijd ook hoe het kind met geld om gaan. En denken wij dat ze het niet kunnen dan houden wij het geld voor studeren op onze eigen rekening en gebruiken wij hun spaarrekening die bedoelt was voor later, als studie rekening of om andere kosten die ze maken te dekken. Ach ja, een ieder die doet het zoals ze het beste lijkt.

  • Jvb

    Niet elke jong volwassene zal er even goed mee kunnen omgaan, maar als je die rekening op hun naam hebt geopend, heb je er niks over te zeggen en moet je er maar op hopen. Maar los daarvan, als je geld onder voorwaarden wil geven en dus wil zeggen: ik heb wel geld voor je maar hier moet je het aan uitgeven, dan kun je dus net zo goed zeggen: ik betaal die rekening voor je. Dan is het gewoon jouw geld en heb je ook recht te bepalen waar het heen gaat. Rood staan kon ik trouwens ook niet, tot ik ontdekte dat ik dat gewoon kon aanvragen. Net als af en toe eens een beetje bijlenen bij de stufi. Als je eenmaal 18 bent, kun je van alles.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Bij de rekening die wij voor ze hebben hoort dat bij de bankvoorwaarden en staat het in de overeenkomst dat ze nooit zonder onze toestemming geld kunnen opnemen. Maar goed, we zullen het wel zien. Er kan nog van alles gebeuren en dat zien we dan wel weer.

  • Y1607

    Precies. Als je spaart op naam van het kind. Dan is het ook gewoon het geld van het kind. Daar kun je dan niet allerlei voorwaarden aan koppelen is mijn idee. Hier ook zo de studietijd doorgekomen. Ben er niet minder van geworden,en je leert vooral op jonge leeftijd om met geld om te leren gaan.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Wij sparen op een rekening die ook na de 18e verjaardag onder ons bewind valt. Ze hebben onze toestemming nodig om er geld van te kunnen halen. We trekken het sowieso door tor na hun 25e verjaardag. Daarna krijgen ze het gewoon, want dan ben je ondertussen wel volwassen en weet je hoe je met geld om moet gaan. Dus het is zeker niet zo dat het op gaat aan lang leve de lol, dan krijgen ze gewoon geen toestemming en staat het vast tot ze 25 jaar zijn.

  • Nog-even!

    Dat hoop je... Als ze het, bij wijze van spreken, op hun 25e aan heroïne uitgeven of in het casino, dat weet je in iedergeval dat ergens iets niet goed is gegaan😬

  • My-two-Pride-and-Joys

    Wij hebben voor beide kinderen een rekening op naam waar we op sparen en dat geld wordt pas gegeven als ze op zichzelf gaan wonen, dus niet op kamers, maar echt gaan settelen. Het bedrag dat ze krijgen is voor beiden gelijk.

    Op onze eigen rekening sparen we voor beiden een gelijk deel voor de studie. Dat bedrag staat op 12.000 euro per kind. Wij zijn van plan om hen, zodra hun studeerperiode begint, 4 jaar lang iedere maand 250 euro op de rekening te storten, dat is dus 3.000 euro op jaarbasis. Ja en dan zal de een wellicht een HBO studie doen en zijn collegegeld daarvan moeten betalen. En de ander doet een MBO en heeft minder kosten. Daarnaast houden we zelf nog 8.000 euro per kind opzij voor het geval en er verplichte studie onderdelen zijn zoals stages, waarbij ze misschien een half jaar op kamers moeten, of als er bij een praktijkgerichte studie nog materialen en gereedschappen moeten worden aangeschaft. Dat is dus een reservering van 20.000 euro per kind, en daarna is het geld 'op' of we moeten er tegen die tijd anders in staan, maar dit is hoe wij het in gedachten hebben. Gaat er een deel van die 8.000 euro niet op, dan kijken we tegen die tijd of we ze van dat geld dan gaan helpen met bijvoorbeeld het halen van hun rijbewijs en een bijdrage aan een autootje.

    Insteek is, dat we ze graag zoveel mogelijk proberen te helpen en te zorgen dat ze niet een al te hoge lening hoeven aan te gaan. Kan zijn dat we tegen die tijd meer geld op zij kunnen zetten, maar het zal altijd voor ieder een gelijk deel zijn, maar hoe het besteedt wordt, ligt dus aan de situatie

  • Tweede83

    Alle 3 vanaf geboorte hetzelfde tot hun 18e. Mijn ouders ook voor alle kleinkinderen, dat is voor hun rijbewijs . Hun rekening is gekoppeld aan de onze.

  • Njenz

    Ze krijgen beiden eenzelfde bedrag en hoe dat uiteindelijk gaat, wordt wel door de jaren vormgegeven. Ze zijn nu 1½ en 3½ en als ze 18 zijn verwacht ik dat er voor beiden flink wat geld op zal staan. Dat is dan niet direct voor hen om te gebruiken en mogelijk zullen we het door de jaren heen onder onze rekening hangen (staat het nu wel maar op hun naam). We hebben het idee om het/een deel beschikbaar te stellen als ze bijvoorbeeld willen gaan samenwonen of trouwen of een huis willen kopen. Dat kan dus ook bijvoorbeeld pas als ze 25 of 30 zijn. Studeren vinden wij ook belangrijk dat het kan als zij het willen, mogelijk dat daar ook een deel naar toe gaat. Vind het ook belangrijk dat ze zelf gaan werken voor de dingen die ze willen, maar realiseer me ook dat het leven anders is 'ingericht' dan in onze jeugd. Waar ik met 12/13 jaar schoonmaakbaantjes had de gehele zomer en mijn man vanaf zijn vroege jeugd is meegegaan in de bouw kan dat nu echt niet meer en mag je geloof ik als 15-jarige blij zijn met slechts enkele uurtjes vakkenvullen per week. Dat zet natuurlijk ook geen zoden aan de dijk voor een rijbewijs of studie. Tot die tijd sparen we lekker door en gaan we met de tijd mee, hoe die over een jaar of tien er uit ziet weten we toch niet.

  • Nog-even!

    Een 13-jarige mocht toendertijd ook niet werken hoor. Behalve een krantenwijk lopen. Zoveel is er niet veranderd. Ouders zijn vooral veranderd: ze denken dat hun kinderen babies blijven en niks aankunnen... Zelfs voor een fietstochtje naar school, krijgen ze een electrische fiets... Dus werken zal ook wel te zwaar zijn🤷‍♀️

  • Robin->April.2024

    Dat gebeurd indd veel. Ik weet niet of dit vroeger ook zo was, maar bij mijn vader moest ik door wind en weer op de fiets. Vond het niet altijd fijn, maar was zeker wel goed voor de lijn haha! Mijn Zusje ging hier in Duitsland naar een middelbare school, bijna alle kinderen werden met de Auto naar school gebracht en hoefden nooit te werken als ze iets wouden hebben. Terwijl mijn zusje elke dag in het Familiebedrijf meehielp voor wat extra geld. Uiteindelijk is iedereen zelf verantwoordelijk voor zijn of haar financiele situatie, als je altijd alles maar van je ouders hebt gekregen zal je nooit echt weten hoe het is om zelf iets op te bouwen

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ik vind wel dat je heel denigrerend doet over ouders die hun kinderen meer financieel willen ondersteunen dan dat jij zelf bereid bent te doen. Dat is helemaal nergens voor nodig. Als kinderen een ouder echt als geldautomaat zien, dan gaat het de hele opvoeding al fout, en ligt dat niet aan het feit dat ze financieel ondersteunt worden. Ik heb ook veel van mijn ouders gekregen, maar ik heb daarnaast ook goed met geld om leren gaan en kon dat dus ook prima toen ik op kamers ging, ondanks dat ze mijn collegegeld hebben betaald. Denk niet zo zwart wit en respecteer gewoon ieders keuze hierin, zo lastig is dat toch niet?

  • Florien84

    Bij ons krijgen ze alledrie straks hetzelfde. Als ik ergens slecht op ga, is het op onderscheid maken tussen kinderen. Maar wij sparen wel op een spaarrekening die aan onze rekening hangt. Dus nee ze mogen het niet vergokken. Maar het is wel van/voor hen.

  • Mommiebakster

    Precies dit hier ook.

  • Mijndraakjes

    Onze kinderen moeten beide een studie doen. Maar wij bekostigen die studies. Dat gaat niet van het spaargeld af. Tenzij we tegen die tijd het niet kunnen betalen, maar dat zien we dan hoe we het regelen. Voor nu zal ik er alles aan doen om zelf hun studie te betalen. Ze moeten die namelijk doen, dus dan vind ik dat wij die moeten betalen.

  • Nog-even!

    Ik ging met 17,5 studeren en op mezelf wonen: hartstikke volwassen! Het is ook maar net of je opgevoed wordt tot zelfstandigheid of juist tot afhankelijkheid... En een stukje karakter natuurlijk

  • Mijndraakjes

    Absoluut, daar is ook zeker niks mis mee. En ik mag hopen en wil ervoor zorgen dat mijn jongens ook zelfstandig opgroeien, zo ben ik ook opgevoed. Ik heb ook altijd gewoon gewerkt voor alles, maar mijn studie betaalden mijn ouders. En daar hebben ze voor moeten sparen. Met 17,5 kun je prima volwassen zijn en op jezelf gaan. Maar mijn punt was dat mijn kinderen van mij moeten studeren. Daar wordt geen kind slechter of afhankelijker van 😉

  • MarieSophie

    Hastikke leuk, een kamer zoeken in deze tijd, times are changing...
    Als jouw alleenstaand kind het huis uit wil en een huis wil huren via sociale huur dan zit je kind op zijn/haar 28ste nog bij jou thuis en als hij/zij wil kopen moet er minimaal €300.000 over de balk komen.

    Heeft niets te maken met karakter of pappen en nathouden. Er is een woningcrisis gaande. Lijkt mij heel naar als mijn ouders dat op jou als kind afschuiven als 'je bent een papkindje'

  • Robin->April.2024

    Ligt eraan waar je woont. Ik had binnen 3 weken een sociale huurwoning in Nederland. In Duitsland hebben we geen sociale huurwoningen, hier is het naar mijn mening ook ietsje makkelijker om te huren. Hier hebben we ook heel veel huizen waar 3 woningen in zitten bijvoorbeeld. Ik vind dit vooral heel fijn, omdat je gewoon met je kinderen een Huis kan delen en toch heeft iedereen een eigen woning.

  • Nog-even!

    Reactie op een andere reactie van jou hierboven: ik zeg nergens dat je niet leert om met geld om te gaan. Ik bedoel alleen dat het erg gezond is om te leren met mínder om te gaan.... Als we onze kinderen zo verwennen dat alles vanzelfsprekend is, dan geven we ze geen tools in handen om om te gaan net tegenslagen of leven met minder. Natuurlijk hoeven ze niet op te groeien op water en brood... Maar als ik hier lees dat mensen het liefst een huis voor hun 18 jarige zouden kopen, dan vind ik dat een zorgelijke ontwikkeling.

  • MarieSophie

    Hastikke leuk, een kamer zoeken in deze tijd, times are changing...
    Als jouw alleenstaand kind het huis uit wil en een huis wil huren via sociale huur dan zit je kind op zijn/haar 28ste nog bij jou thuis en als hij/zij wil kopen moet er minimaal €300.000 over de balk komen.

    Heeft niets te maken met karakter of pappen en nathouden. Er is een woningcrisis gaande. Lijkt mij heel naar als mijn ouders dat op jou als kind afschuiven als 'je bent een papkindje'

  • Nog-even!

    En daarom vind ik het juist zo gezond om kinderen te leren dat ze niet meteen een compleet huis nodig hebben om uit huis te kunnen. Op kamers wonen vind ik een prima eerste stap. En daarvoor hoeven ze echt niet persé tot hun 28e bij ons te wonen. Dit is precies wat ik bedoel: waarom zou een kind alleen genoegen moeten nemen met een compleet huis? Dat is toch verwend gedrag?! Als er nergens een kamer te vinden is, kun je altijd heroverwegen. Natuurlijk. Maar dat jij er nu al vanuitgaat dat ze tot hun 28e thuis moeten wonen, is wat mij betreft een teken aan de wand van de verwende maatschappij: waarom zouden ze niet met wat minder toe kunnen? Dat woning tekort is onder anderen ontstaan, doordat in verhouding teveel mensen alleen een compleet huis nodig hebben... (en een domme Vvd-overheid, dat natuurlijk ook)

  • Mommiebakster

    Hoe bedoel je, ze moeten een studie doen? Van wie moet dat?

  • Mijndraakjes

    Van ons. Na de middelbare school gaan ze studeren. Dat kan MBO, HBO of universiteit zijn. Alledrie kost geld. En dat betalen wij. Maar ze gaan wel een vervolgopleiding doen. En als dat, voor wat voor reden dan ook, niet lukt dat zien we dan wel. Maar ja, in principe moeten ze een basis hebben. Een diploma. Niks mis mee

  • Jeppie

    Het spaarbedrag is voor beide kinderen hetzelfde. Wat ze daar mee doen, is aan henzelf.

    Daarnaast zullen wij de kinderen tijdens hun studie naar vermogen ondersteunen. We zullen bijdragen aan collegeld/boeken/studiematerialen en kosten vd huishouding, of dat nu op kamers of thuis is.

  • Marieke-2018

    Wij sparen voor beide dochters €50 per maand. En als eerste inleg hebben we er toen €250 opgezet. Dit geld is voor hun toekomst bedoeld dus voor de aankoop van een huis /inboedel etc.

    Rijbewijs/auto/studie betalen wij voor de meiden. Dit hoeven ze niet te kopen van hun spaargeld.

  • flierefluiter

    O wow, wat een financieel gespreid bedje zeg! En de spaarrekening, en de auto/rijbewijs/ studie 😯
    Wij kunnen dit prima sparen voor de kids, maar wij doen dit uit principe gewoon niet.

  • Y1607

    Dus jouw kinderen hoeven later zelf nergens voor te werken en een baantje te zoeken? Aangezien jullie alles betalen

  • Nog-even!

    Worden ze lekker afhankelijk van

  • Jvb

    Ach, ik kreeg collegegeld en een rijbewijs. Maar betaalde zelf de huur van mijn kamer, gwl, internet, telefoon, verzekering, boodschappen, kleding, vakantie, uitgaan, enzovoort. Dat collegegeld en riibewijs was heel fijn en best luxe, maar deed echt niets af aan mijn eigen verantwoordelijkheid en ik heb gewoon vanaf 16 een bijbaan gehad en naast mijn studie gewerkt.

  • Vlindermoeder

    Hier een hele andere optie:

    We sparen voor onze dochter. Met haar broertje of zusje trekken we het vanzelf wel recht en dan krijgen ze het geld wanneer wij denken dat het een juist moment is. Dan niet de ene €5000 en de ander €7000 bijvoorbeeld, maar gewoon allebei evenveel. Kan zijn dat ze het geld krijgen als ze 18 zijn, maar ook als ze 25 zijn.

    Als we het allemaal kunnen betalen, dan zijn de studiekosten voor ons. Dat is los van wat wij voor ze sparen.

  • Lady-Whistledown

    Ieder krijgt evenveel en hoe dat wordt besteed, is aan hen. Ik denk dat wij de studiekosten sowieso voor onze rekening nemen, als ze al gaan studeren.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50