HELP Dochter wordt deze week 10 mnd. Haar eerste 2 weken waren zalig, vanaf dan begon de ellende. Ze kan niet worden neergelegd. Slaapt snachts heel vaak tussen ons, aan de borst sabbelend. Daar kan ik nog mee leven. Maar ze vraagt 2 dutjes per dag... alleen moet ze in slaap gewiegd worden. Als je haar dan nog maar boven haar bed houdt wordt ze wakker. Leg je haar er toch in alleen maar gekrijs. Ik kan gerust tegen een beetje gejammer maar dat gekrijs vind ik vreselijk. Ik sta overdag vaker te wiegen dan dat ze slaapt. Het is nu al heel de zomervakantie dat mijn oudste heel vaak tv moet kijken omdat ik geen tijd heb voor hem... omdat ik uren verlies met te staan wiegen... ik word er moedeloos van. Heel mn lichaam doet pijn en ik ben chagrijnig omdat ik geen minuut voor iets anders de tijd heb. Ik ben thuisblijfmama van 2, heb geen netwerk waarop ik kan terugvallen ivm zorg voor de kindjes, heb een lieve man maar die heeft helaas weinig tijd om me te helpen. Ben ten einde raad. Hoe moet ik mijn dochter leren slapen? Laten wenen vind ik geen optie Bedankt
Hier ook een slechte slaapster (gehad). Begint eindelijk standaard door te slapen. Ze heeft ook periodes gehad met niet willen gaan slapen. Krijsen dat door merg en been gaat. Ik was ook niet van het laten huilen, maar na een tijdje dacht ik er toch anders over. Ik vertelde haar dan steeds als ik haar in bed stopte dat het nu tijd was om te slapen, dat mama dichtbij was maar haar niet meer uit bed ging halen en ook niet meteen zou komen. Dan krijsen, kwartiertje laten doorkrijsen (krijsen was puur frustratie/boosheid) en dan op de kamer, aai over haar bolletje, nog eens precies hetzelfde zeggen en weer weg. Max aantal keren dat ik dat moest doen was 2 keer per avond of dutje. ze stopte dan vanzelf tijdens het derde blokje. Dan hoorde ik haar nasnikken en werd ze rustig en ging ze slapen. 2 of 3 keer moeten doen en daarna wist ze het wel en begon zelfs niet meer met krijsen maar was alleen nog blij. Af en toe kwam het terug, vaak er weer in geslopen door mezelf, bv. Na wat ziekzijn waar ik haar wat meer 'verwende' bij het slapen. Was echt een gewoonte dus ontdekte ik en vooral een slimme meid die wist wat ze moest doen om niet te moeten slapen en nog een knuffeltje te krijgen 😉 Nu snapt ze het helemaal en weent/roept ze enkel nog als er echt iets is. En gaat ze zelfs vragen om te mogen slapen hahaha. In ieder geval, sterkte, ik weet hoe ontzettend energievretend het kan zijn. Ik hoop dat je iets vindt dat voor jullie werkt!
Ik heb ook een slechte slaper, dus ik ken de frustratie! Mijn zoon ging zelfs overgeven als ik weg liep, zo hysterisch kon hij doen!
Wat ik deed was naast hem gaan zitten bij zijn ledikant, met mijn hand op zijn borst. Ik zong, suste en las voor. Soms liet ik hem eerst even spelen in bed voor hij ging slapen. Hij kreeg al vrij snel de fles en viel ook met fles in slaap (je zou misschien afgekolfde melk in een flesje kunnen geven). Na een tijd ging ik het steeds meer afbouwen: mijn hand hield ik op zijn borst, maar ik zong en praatte niet meer, daarna ging ik hem ook niet meer aan kijken als hij in bed lag. Na een tijd probeerde ik ook mijn hand weg te houden en ging niet meer tot hij sliep naast hem zitten, maar op de gang (en als hij huilde ging ik meteen naar hem toe). Later ging ik in een hoek van de kamer zitten, zodat hij zag dat ik er wel was. Momenteel leg ik hem in bed en blijf op de verdieping en maak leefgeluiden zodat hij weet dat ik in de buurt ben.
Het weg lopen en steeds na 5 minuten komen etc werkt niet bij mijn zoon. Hij wilt namelijk gewoon niet alleen zijn. In gehuil en niet willen slapen is dus angst en frustratie. Misschien heeft jouw dochter daar ook wel last van. Mijn zoon slaapt overigens heel graag in de woonkamer smiddags (dat mag soms omdat we aan het verbouwen zijn) in een campingbedje. Ik doe dan niet stil, dus hij hoort mij continu. Hij drinkt dan zijn fles leg en is zo weg. Op zijn kamer blijft hij alleen vinden, maar hij gaat wel slapen! Ik steek ook veel aandacht in een knuffel voor hem, die ook een nachtzoen krijgt en met wie ik altijd even praat alsof hij echt is. Mijn zoon slaapt met die knuffel in zijn armen. Hopelijk voelt hij zich daardoor ook minder alleen.
Mijn dochter kon ik overdag niet wegleggen voor slaapjes. Ze werd dan meteen wakker. Ik ben er gewoon in meegegaan, ze deed slaapjes in de draagdoek. Zo koste het mij de minste energie en frustratie. Op een gegeven moment kon ik haar slapend wegleggen en mn man kan haar nu ook wakker wegleggen. Het komt wel
Vrees toch doorzetten. Je hebt het toch echt zelf gecreëerd. Niet leuk om te horen, ik weet het. Heb bij onze tweede hetzelfde gehad, maar ik was er na 8 maanden al klaar mee, dus toen een paar keer doorgepakt. Je zal er even door heen moeten nu vrees ik. Ik was ook niet van het laten huilen, maar na 8 maanden 2 keer per dag, voor het slapen gaan in de avond en 2 tot 3 keer in de nacht een uur staan wiegen, was ik kapot(en strontchagerijnig😅). Was radeloos en toen toch maar een avond laten huilen. Ging de eerste keer na 2 minuten heen, toen 5 minuten later, daarna 10 minuten later, daarna 15 minuten gewacht en toen ik na die 15 minuten wilde kijken sliep ze. Iedere keer legde ik even mijn hand op haar, streek over haar rug, zei dat we nu lekker gingen slapen en dat mama in de buurt was en ging dan de kamer weer uit. Die dag erna hetzelfde gedaan, oom bij de slaapjes en toen sliep ze al na de tweede keer(overdag al), 's avonds sliep ze na 10 minuten. En binnen 5 dagen was het helemaal klaar. Maar je moet er echt niet ana toe geven. Bij 2 keer toegeven heb je namelijk al.een nieuwe gewoonte aangeleerd
Inmiddels is ze 14 maanden en slaapt na soms 1 minuut wat wenen of een minuut of tien brabbelen. Ik geef nu trouwens wel een fles pap in handen. Die drinkt ze in bed op en meestal valt ze daarmee al in slaap of doet ze bovenstaande dingen als de fles op is. Maar uiteindelijk valt ze in slaap zonder huilen en zonder wiegen/bij me nemen. Ze slaapt nu meestal maar 1 keer per dag, maar word in de nacht nog wel 1 tot 2 keer wakker. Dan krijgt ze een fles pap(die willen we nu afbouwen, maar ze heeft gewoon echt honger, met water of melk zet ze het daarna weer op een krijsen of ze komt een uur later weer, dus dat is nog even een worsteling😅), maar inslapen gaat nu echt zoveel beter en dat geeft al zoveel meer rust hier.
Hallo! Ik wieg mijn kindje ook elke dag in slaap. Ik heb het bij mij eerste ook gedaan. Wat ik fout deed bij mijn eerste is dat ik te veel met dutjes en tijd bezig was waardoor ik net als jou te veel en lang met die draagzak bezig was met veel irritaties. Mijn tweede valt meestal binnen 5 a 15 min in slaap. Ik denk omdat ik er ook veel gemakkelijker mee heb geworden. Plus ik heb een betere draagzak(storchenwiege). Momenten wanneer ze niet wilt slapen haal ik haar er gewoon uit en ga ik wat anders doen... Ik ga nooit meer zo moeilijk doen met slaapjes als dat ik deed met de eerste. En weetje wat? Het werkt allemaal prima en heb ook tijd voor mijn oudste dochter (ook thuisblijfmama). Ik heb trouwens nooit problemen gehad met mijn eerste en zelfstandig slapen. Dat ging allemaal vanzelf na een jaar ongeveer ( niet eerder). Wat ik altijd deed om zeker te zijn of me kleine wel slaapt is haar arm pakken en weer los laten.. als die terug gaat alsof het een lappenpop is dan slaapt ze lekker diep. En soms doe ik ook een spelletje met me oudste als de kleine in de draagzak zit. Waarom ik het zo doe? Ik voel me er goed bij en Ik ben geen voorstander van laten huilen en mijn kindje is altijd lekker ontspannen in slaap gevallen. Ik had wel bij beide dat ze s'nachts niet gewiegd hoefden te worden. De borst was genoeg slaapmiddel😉 na gegeten te hebben kon ik ze weer lekker neerleggen.. speentje doet soms ook goed.
Hier sliep mijn mannetjr goed tot hij 1 werd... toen was het ook krijssen.. heel de buurt wakker... heb hem toen 2 dgn laten huilen.. na half uur ging ik even kijken.. weer weg.. uiteindelijk 2 uur geduurd maar hij sliep. De fun is er snel vanaf en hij sliep na die 2 dgn weer zoals voorheen. Je moet dit gaan doorbreken want jij hebt haar dit aangeleerd ben ik bsng..
Dit is niet te doen en moet ook niet te doen zijn.
Even laten huilen meis dan ben je er na een aanta dagen of nachten echt vanaf en weet ze dat ze zelf in slaap moet komen.
Ik ben het met de dames hieronder eens. Jij hebt dit ritme gestimuleerd door je eraan toe te geven. Dus nu wilt ze niet anders. Ik denk wel dat alleen jij diegene bent die dit patroon moet doorbreken. In bed leggen, laten huilen, er naar toe gaan troosten. En opnieuw. Maar vooral niet oppakken en wiegen maar wel laten merken dat je er nog ergens bent. Ik snap namelijk helemaal dat dit je uitput! Het komt goed. Hou vol!
Ik ben het met de dames hieronder eens. Jij hebt dit ritme gestimuleerd door je eraan toe te geven. Dus nu wilt ze niet anders. Ik denk wel dat alleen jij diegene bent die dit patroon moet doorbreken. In bed leggen, laten huilen, er naar toe gaan troosten. En opnieuw. Maar vooral niet oppakken en wiegen maar wel laten merken dat je er nog ergens bent. Ik snap namelijk helemaal dat dit je uitput! Het komt goed. Hou vol!
En moet ze nog 2 x slapen? Misschien heeft ze gewoon geen zin, is ze niet moe? En door het wiegen geeft ze het eindelijk op en valt ze kort in slaap? Ik zou eens proberen met maar 1 dut...
In het boek van stefanie lampe over baby in droomritme staan tips voor babies tot 1 jaar. Heb ik veel aan gehad bij mijn zoontje.
Ik denk ook even laten huilen, maar niet te lang. Mijn zoontje is inmiddels 2 geweest en laat hem nog steeds niet lang huilen in bed (nog geen 1 a 2 minuten denk ik, al denk ik dat het voor het gevoel wel langer duurt) en tot nu toe heeft dat niet tot problemen geleid om dan weer naar hem toe te gaan.
Nu is hij sinds hij 4 a 5 maand is wel een goede slaper maar daarvoor was het ook drama. Met tips uit het boek is het slapen na een week of 2 doorzetten goed gegaan. Het was hier in bed leggen, heel even laten huilen maar wel erbij blijven, dan troosten en weer achteruit stappen en even laten huilen. Totdat hij doorheeft dat mama er wel is als het nodig is en durft te slapen zonder dat mama erbij staat. Maar weet niet of dit nog werkt bij 10 maanden, maar daar waren weer andere tips voor dacht ik 🤔.
Slaapt ze bij iemand anders wel goed? Misschien is de kamer niet donker genoeg of werkt een ander ritueel? Of heeft ze ergens last van?
Een hele middag bezig zijn met laten slapen is voor beiden erg vermoeiend. Wat vervelend zeg😦. Hopelijk kom je snel tot een oplossing.
En als je het nog niet hebt geprobeerd, bedenk ik met net, een osteopaat. Ik ben er geweest voor de reflux van mijn zoontje. Ze vertelden me toen dat er ook vaak kinderen komen die slecht slapen en na een paar behandelingen ineens beter sliepen. Sommige kinderen hebben een paar spieren vastzitten waardoor ze slecht slapen en een osteopaat kan erbij helpen.
Als laten huilen geen optie is... tja... dan ben ik bang dat er niks kan veranderen. Ik ben toch echt overtuigd dat het zonder huilen niet kan... een kind van 10 mnd zal gaan protesteren als het anders gaat dan dat zij wil.
Om een vb te geven: ben om 13 30 beginnen met het slaapritueel, het is 16.10 en ze ligt eindelijk te slapen. Heel onvast, mss dat ze nu 20 min verder kan
Maar dit kan zo toch niet? Van half 2 tot 4.... wauw. Ik zou daar echt mee stoppen... met wiegen en zo. Ik noem dat geen slaapritueel ... maar een tijdrovende bezigheid. Ik zou haar op vaste tijden in bed stoppen. Maar daar zal ze wel door heen moeten.
Oowww ik ben t weer eens zo eens met jou. Dat is geen ritueel, dat is toegeven. Ja, laten huilen is de enige optie vrees ik. Geen uren, maar niet oppakken en wiegen....
ik sluit mij hier bij aan. onze oudste moest zich altijd in slaap huilen, even wennen maar wel slaap en dus tijd voor mij. wellicht het proberen waard!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (24) Verversen