Enkele weken na de bevalling kreeg ik last van slapeloosheid. Erg moeilijk slapen en soms hele nachten wakker liggen en de angst om savonds weer naar bed te gaan.
Hebben meerdere moeders hier ervaring mee en tips hoe ze hier mee om zijn gegaan/vanaf zijn gekomen?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (24)    Verversen


  • Wolkvandochterss

    Hoe is t nu? Helaas zet bij mij de trend van niet kunnen slapen ook weer door. Al nachten max 2 a 3 uur. Als ik wakker ben voor een voeding kan ik het daarna helaas wel schudden en val ik niet in slaap

  • 13-10-2021

    Ooh wat vervelend!
    Het lijkt hier iets beter, maar durf nog niet te hard te roepen.
    Het heeft idd echt tijd nodig, het liefst wil je er nu vanaf zijn maar hoe harder je er tegen vecht hoelanger het duurt.. Makkelijk gezegd maar probeer het van je af te zetten en leuke dingen te doen en zoek afleiding, laat je slaaptekort niet je leven leiden. De vorige keer is het ook goed gekomen dus nu ook!

  • Wolkvandochterss

    Heb ik ook gehad. Nachten van max 1 uur waren geen uitzondering. Of wel als een blok in slaap vallen maar na een uur weer wakker schieten.

    Waren bij mij symptomen van een postnatale depressie..maar hierdoor raakte ik nog meer in een neerwaartse spiraal.

    Ik heb toen slaapmedicatie gekregen: nitrazepam. Ik heb het uiteindelijk miss een paar x gebruikt, maar puur het idee dat ik dit als back-up had gaf mij rust en hierdoor kon ik het patroon doorbreken. Ik ging namelijk al met het idee van ik kan toch vast weer niet slapen naar bed, en zodra ik wakker werd ging ik aanstaan en meteen denken van zie je ik ga weer niet in slaap vallen.

    Nu wist ik mocht dit gebeuren, dan kan ik altijd een pil nemen.

    Ook had ik ff bloed geprikt. Mijn hb was laag en ben staaltabletten gaan slikken. Slapeloosheid kan ook een symptoom zijn van te laag hb.

    Uiteindelijk kwam het goed, dus bij jou ook!

  • 13-10-2021

    Fijn dat het bij jou goed is gekomen.
    Mijn verhaal is eigenlijk precies hetzelfde als jou! Alleen depressie is het bij mij niet. Al wordt je wel somber van de slaapproblemen
    Ook steeds deze gedachten en heb ook medicatie gekregen maar gebruik ik idd echt alleen als 't echt nodig is ff, maar de gedachten dat het er is geeft inderdaad rust.
    Mijn HB is ook te laag en heb hiervoor ook ijzer tabletten, mogelijk heeft dit ook nog een connectie ja.
    Maar goed om jou positieve verhaal te horen, hoelang heeft het ongeveer bij jou geduurd?

  • Wolkvandochterss

    Eigk pas toen ik erkende dat ik eem depressie had en hulp zocht, ze was toen al 5 maanden oud maar dat erge niet slapen begon denk ik toen ze 4 maanden was ofzo.

    Ik merkte ook wel dat hormonen van grote invloed waren. Ik stopte met Borstvoeding en ging weer aan de pil waardoor ik hormonale weer wat stabieler werd. Maar ook die slaappillen achter de hand hebben heeft geholpen. Tevens ging ik een tijdje halve dagen werken. Ik moest meer rust inbouwen zodat ik niet constant 'aan' bleef staan. Want ook dat was een deel van het probleem. Als je de hele dag gestrest en opgejaagd ben kom je in de nacht ook niet tot rust. Dus ik weet niet of je daar nog iets in herkent? In dat opzicht doe je er dan goed aan om mindfullness te volgen. Ik kreeg tijdens therapie ook zulk soort oefeningen

  • 13-10-2021

    Dat stukje continue aan staan en opgejaagd voelen herken ik zeker!
    Ik heb bij mij ook het idee dat het rond het stoppen met borstvoeding is begonnen of in ieder geval erger is geworden..
    Geloof zeker dat die wisselingen van hormonen hier invloed op hebben! Bij jou hielp dus ook het starten met de pil wat?
    Therapie en tijd heeft jou dus geholpen om hier van af te komen? Wanneer merkte je dat de angst rondom het slapen helemaal verdwenen was?

  • Wolkvandochterss

    Ik denk dat ik me rond 9 maanden na de bevalling weer steeds beter ging voelen en dan is dat slapen vanzelf geen issue meer! Klinkt lang maar ik zocht ook pas laat hulp en toen stond ik nog op de wachtlijst etc. En het was ook niet zo dat ik 9 maanden niet sliep..miss is de ergste periode daarvan 2 maanden geweest.

    - Therapie hielp omdat ik toen eindelijk ging praten ipv wegstoppen.
    - stoppen met bv hielp want toen kon ik weer aan mijn anticonceptiepil en daardoor raakte ik hormonaal weer in balans.
    - staalpillen slikken hielp, maar dat effect is er pas na 6 weken.
    - minder werken hielp en dan elke middag ff liggen, niet slapen maar gewoon ontspannen. En als ik me wel goed voelde niet liggen maar iets leuks doen: ff wandelen en in t zonnetje zitten (is nu met dit weer wat lastiger) maar ook dat zorgde voor ontspanning.
    - elke dag 1 tot 2 keer een ontspanningsoefeningen.

    Al deze dingen maakte dat het stukje bij beetje de andere kant op sloeg en zodra je beter in je vel zit en meer ontspant komt dat slapen echt wel weer! Het is geen blijvend probleem.

    Moet nu zeggen dat ik dit zo vol overtuiging typ maar ik heb nu een tweede van 16 weekjes en bij mij begint het ondanks dat ik nu niet depressief ben weer te komen. Sinds 2 weken val ik na de nachtvoeding nog nauwelijks in slaap. Vanacht om half 3 gevoed en t kost me zeker 2 uur voordat ik weer slaap, en tja dan is t alweer bijna tijd om op te staan.

    Ook nu herken ik wel weer t opgejaagde gevoel. Wss omdat ze laatst in een sprong zat en daardoor slecht at en sliep.

    Maar ik vind het ook lastig om nu leuke dingen te doen om te ontspannen. Het weer is niet mooi, we zitten in een pandemie, en dit keer heb ik een heel ander soort kindje dat je veel minder makkelijk ergens mee naar toe neemt. Daarnaast weigert ze tot nu toe de fles waardoor ik dus ook niet echt lang weg kan zonder haar en al zou ik willen stoppen met bv nu geen optie is.

    Ik hoop dan ook zo dat dit bij mij niet weer een trend word. De slaappillen had ik nog wel maar dit x lijke ze niet te werken.

    Het zal weer een kwestie van tijd zijn wss. En als ik dit nu zo typ weet ik dat het de vorige keer goedkwam en dat de tijd vliegt: de oudste is bijna 3.5. Maar als je er midden inzit voelt het soms uitzichtloos.

  • Beukenblaadje

    Ik heb hier heel veel last van gehad, en bij mij was het een teken van postpartum depressie (dat ook getriggerd kan worden door slapeloosheid, handig genoeg...). Het is helemaal goed gekomen, met behulp van medicatie, therapie en tijd. Ik herken de angst voor het gaan slapen heel erg ook, bij mij werd het echt vrij obsessief. Als je je zorgen maakt; vraag hulp, ga langs de huisarts. Wees eerlijk over je zorgen. Die kan meedenken en kijken of er hulp nodig is. Er zijn gespecialiseerde slaaptherapeuten, en psychologen die echt gespecialiseerd zijn in het helpen van vrouwen die net moeder zijn. Beter een keer "teveel" om hulp gevraagd, dan onnodig lang alleen met vervelende problemen lopen!!

  • 13-10-2021

    Fijn om te horen dat je er weer vanaf bent gekomen! Hoelang heeft dit bij jou geduurd?
    Ik sta wel op de wachtlijst bij de psycholoog en ga mindfulness doen. Heb van de huisarts medicatie maar die wil ik niet gebruiken, gebruik ik alleen af en toe als ik echt meerdere slechte nachten achter elkaar heb grhad

  • Beukenblaadje

    Hangt er een beetje af hoe je rekent; ik heb 4 - 6 weken echt wel behoorlijke crisis gehad, daarna met de juiste medicatie opzich weer goed geslapen, maar het heeft echt nog wel een paar maanden geduurd voor de stress over het onderwerp weg was. Heb uiteindelijk ongeveer 6 maanden aan therapie (wel steeds minder intensief hoor) gehad, en tegen die tijd was ik ook al even van een belangrijk deel van de medicatie af en was het redelijk genormaliseerd, en nog een paar maanden later bedacht ik me opeens "Hé, ik denk echt helemaal niet meer aan problemen met slapen, zelfs niet vlak voor het slapen gaan!" Heel erg blij mee. Nu opnieuw zwanger en dit is wel weer een zorgpunt, maar ben blij nu al vooraf hulp te kunnen vragen en krijgen. Goed dat je al hulp hebt gevraagd, hoop dat de wachtlijst niet al te lang is nu....

  • 13-10-2021

    Goed om te horen dat jij er in ieder geval met de juiste hulp weer helemaal vanaf bent gekomen. Hier heb ik ook alle vertrouwen in, al kun je het soms nog niet voorstellen dat je er over een tijdje helemaal niet meer over na denkt..
    Gefeliciteerd en succes met je zwangerschap, ik denk echt wel dat het dit keer beter zal gaan omdat je nu weet hoe je er mee om moet gaan!

  • lena87

    Ja na 2 jaar nog steeds

  • 13-10-2021

    Oh zo lang al!
    Heb je hierbij geen hulp gezocht?

  • Lena87

    Nee ik de hoop dat wel goed zou komen.
    Ben nu zwanger ga er maar gewoon weer in mee hopelijk gaat het daarna beter

  • MM-mom

    Ik denk dat dat heel erg met je hormonen te maken heeft. Hier ook gehad.
    Zoveel mogelijk rust pakken en cafeïne, telefoon voor het slapen gaan, etc vermijden.
    Probeer een warm bad te pakken voor het naar bed gaan, beker warme melk.

  • 13-10-2021

    Bij jullie is het dus vanzelf ook weer over gegaan? Kwestie van tijd?
    Of hebben jullie wat anders gedaan

  • Mykha

    Heel herkenbaar van bij mn eerste. Ik was zó onwijs moe maar kon de slaap niet vatten. Daardoor werd ik bijna depressief, de vermoeidheid overschaduwde alles. Maar toch snachts van voeding tot voeding wakker liggen, verschrikkelijk! Ik heb er spijt van dat ik het niet met m’n huisarts heb besproken. M’n tweede zoontje komt snachts vaker dan m’n oudste kwam maar toch slaap ik veel meer en beter, heb een compleet andere ervaring en geniet intens! Slapeloosheid is zo funest voor je humeur en je hele welzijn. Als het langer aanhoudt zou ik het bespreken, hier duurde het weken misschien wel maanden. Had veel stress hormonen in m’n lichaam…

  • My-two-Pride-and-Joys

    In mindere mate na de tweede bevalling. Kon heel slecht in slaap komen en als ik sliep dan was dat heel licht. Wat het ook niet beter maakte was natuurlijk een baby die nog elke nacht een paar keer kwam. Het ging wel vanzelf over misschien helpt het om sleepytime tea te drinken. Of een banaan of wat warme melk met anijs. Vermijdt cafeïne ed hoop dat het snel beter gaat

  • Massie90

    Ja, hier ook veel last van gehad, ik denk door de hormonen. Hier ging t vanzelf weg na een paar weken, Proberen rust te pakken, even een rondje wandelen alleen etc. Alles moet weer rustig worden in je hoofd. En anders mss even langs de huisarts?

  • Assiral

    Heb je stress? Drink je veel dranken met caffeine? Hoe ziet je dagritme er uit? Heb je veel schermen rondom je? Helpt het om een boek te lezen voor het slapen? Eet je voldoende en gezond? Beweeg je genoeg? Kom je genoeg buiten? Heb je bloed laten prikken op bepaalde tekorten? Drink je veel alchohol of gebruik je drugs?
    Allemaal dingen die invloed op je slaap kunnen hebben…

  • 13-10-2021

    Deze punten ben ik allemaal al wel bewust mee bezig.
    Ik drink geen caffeine, gebruik geen drugs, soms wat glaasjes alcohol. Eet gezond en kom elke dag minstens een uur buiten en wandel een uur per dag.
    Voel me onrustig of stress door dit slaapprobleem maar verder niet door andere dingen.
    Heb jij dit ook?

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50