Ha allen, ik ben nu 34 weken zwanger en ik merk dat ik steeds meer schuldgevoelens krijg naar mijn zoontje dat er zo een broertje bij komt. Alsof we hem iets afnemen, qua liefde en aandacht. Ik heb steeds zo'n beeld dat hij straks het gevoel krijgt dat hij niet goed genoeg is of iets dergelijks. Ook zal ik door een geplande keizersnee straks niet veel kunnen in 't begin, en ben ik bang dat hij zich afgewezen voelt dan. Zo van nieuwe baby, mama heeft gelijk geen aandacht meer..

Ik denk dat het voornamelijk projectie is van mijn eigen angst dat ik niet genoeg liefde heb voor allebei en daarom mijn kids tekort ga doen. Of dat ik mijn oudste scar for life doordat hij niet meer alleen op nummer 1 staat. En waarschijnlijk ook dat ik mijn leven nu met z'n drieën heel fijn vind, en bang ben voor het onbekende met vier. Rationeel gezien weet ik het wel, maar toch moet ik er steeds om huilen. Herkent iemand dit, of tips?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (22)    Verversen


  • Wandaapje

    Ik ben enigst kind dat is pas vreselijk haha. Ik snap je zorgen helemaal! Maar dat komt echt goed. Alles is al gezegd hieronder. Dus wou je alleen nog even feliciteren! En veel geluk wensen. Lekker genieten en niet meer over nadenken. Zoals al gezegd. Feit dat jij je hier zo een zorgen om maakt zegt zoveel over de liefde voor je zoontje. Ik weet zeker dat je het helemaal goed gaat doen. Succes ;)

  • Foxie2

    Wat lief! Dank je wel!

  • Foxie2

    Dank jullie wel voor alle reacties, ik heb hier superveel aan! Lief dat jullie de moeite doen om mee te denken of te relativeren! 😘

  • Lady-Whistledown

    Je neemt niets af, je geeft je kindje juist het beste cadeau ooit! Een broertje (of zusje) is toch het beste en fijnste wat je voor je eigen kind kan doen? Daar kan een kind zijn hele leven plezier van hebben. Jezelf geen onnodige onzekerheden aanpraten, nergens voor nodig.

  • seonsyain

    Ik herken het wel. Niet dat ik ervan moest huilen, maar wel die schuldgevoelens. Eerst richting de oudste qua aandacht. Toen de baby er was schuldgevoelens richting de jongste.
    https://www.babybytes.nl/Forum/Categorie/v-a/schuldig-voelen-omdat-je-je-tweede-k
    Maar we zijn nu een aantal jaren verder. En ze hebben er beide niks aan over gehouden. Achteraf gezien? Hormonen.

  • jenniferri

    Herken het wel. Ik vind het in begin ook moeilijk om aandacht te verdelen.

  • Nog-even!

    Lastig, hè, hormonen. Je mag het gaan zien als een cadeautje voor je oudste: hij krijgt een speelkameraadje en je verlost hem van de last om enigskind te zijn Opgroeien gaat altijd gepaard met vallen en opstaan. Perfect zal het noit zijn. Maar het zal heerlijk voor je oudste zijn dat hij de gelegenheid krijgt om niet meer alleen in de picture te staan. Hij mag grote broer worden! Jullie liefde zal er niet minder door worden. Maar hij krijgt wel de kans om te ontdekken dat de wereld niet om hem draait, op den duur. Dat zal hem alleen maar positief beïnvloeden. Geloof me, het is voor niemand leuk om pas als volwassene te ontdekken dat andere mensen er niet zijn om jou als een prinsje te behandelen

  • babyeend

    Sws is het spannend hoe een kind reageert op de komst van een broertje of zusje. Ik ben ook erg benieuwd hoe ons mannetje van net 2 gaat reageren. Er zullen vast momenten zijn dat hij iets wil en ik even met de baby bezig ben en dat hem boos maakt, maar denk dat hij het ook wel erg leuk gaat vinden, helemaal aks ze wat ouder worden en samen kunnen spelen. Misschien kan je vriend of opas en omas je oudste wat extra aandacht geven als jij nog veel moet rusten, lekker naar de kinderboerderij of een ijsje gaan eten. En als hij dan weer thuis is dat iemand de baby even neemt en jullie even kunnen knuffelen en kletsen, aandacht zit soms in de simpelste dingen (de kleurplaat bekijken die hij gemaakt heeft, even naar hem luisteren of voor het slapen een boekje voorlezen)

  • TrotseMama<3

    Mijn vriend heeft al 2 dochters... toen kwam er een broertje bij van mij en hem... ze dachten eerst.. als papa maar niet meer om hem gaat geven dan om ons want hun broertje is altijd bij ons en hun co ouderschap. Nu zijn ze dol op hem.

    Het is je eigen gevoel wat denk ik best logisch is hoor en het komt echt goed.
    Hij vind het vast super tof grote broer te gaan worden en alles valt strajs op zijn plek meid.

  • Mysweetbabies

    Komt helemaal goed! Ik ben baby nr 4 thuis en heb me nooit te veel of verstoten gevoeld! Je moet hem ook gewoon nog veel aandacht geven en betrekken bij de baby!

  • BoyBoyBoy

    Ik denk dat je minder moet gaan verklaren en meer moet leren relativeren. Ik denk dat je het veel te groot maakt. Want wat voor schuldgevoel ga je dan ontwikkelen tav je tweede kindje? Want je eerste kind heeft een periode alleenrecht gehad alle liefde en aandacht die er was, hoefde niet te delen. Dat zal je tweede kindje nooit krijgen. Moet aandacht en liefde altijd “delen”. Dus ja... daar kan je je dan ook weer schuldig over gaan voelen.
    Niet naar bedoeld.. maar ik bedoel maar, er is altijd wel iets of iemand die je denkt tekort te doen..
    Relativeer, blijf met beide benen op de grond.

  • mijn~meisje

    elke mama, echt elke mama zal zeggen het gevoel voor je beide kids straks is gelijk. Je levert niets in, er komt alleen maar meer bij. Tijd verdelen klopt. Je zoontje moet daar aan wennen. De ene wat meer als de ander. Maar een kind krijgt ook heel veel. Een extra broertje of zusje is ook heel leuk. Vergeet dat niet.
    Mijn dochter vond der broertje gelijk wel leuk maar niet geweldig ofzo. Na een week wennen werd het al beter en zocht ze meer contact. Het was zelfs zo toen ze ging logeren na 3 weken ze moest huilen omdat ze de baby miste. Ondanks dat ze daar de tijd en aandacht kreeg van twee mensen. In de eerste week wilde mijn dochter liever niet betrokken worden bij het zorgen voor de baby. Ook later had ze daar niet zo veel mee. Ik zou dus zeggen kijk vooral na je kindje en speel daar op in

  • Mamavan5schatjes

    Dat je er emotioneel om bent, laat zien dat je veel van je zoon houdt en oog voor hebt voor zijn welzijn. Wij betrokken onze oudste zoveel mogelijk. Hij mocht de cadeautjes openmaken. Dat vond hij heel leuk. Hij leidde het bezoek naar mijn kamer. We maakten de kraamtijd echt tot een feestje voor hem. En benoem het als je even met hem knuffelt: Zo mama gaat even met jou knuffelen. Ik heb twee kindjes, en met jullie allebei knuffel ik en ik hou zoveel van jullie! Maak je geen zorgen...er komt een mooie tijd aan voor jullie allemaal!

  • Foxie2

    Wat een ontzettend lief berichtje, dank je wel! En weer goeie tips!

  • Amtie

    De kraamverzorgster zal de oudste betrekken bij de verzorging van de jongste. Laat kraamvisite ook even met hem praten/spelen zodat niet alle aandacht van hem weg gehaald wordt.
    De meeste kinderen vinden het juist ontzettend leuk dat er een nieuw kind in het gezin is! Je kunt benoemen dat hij grote broer wordt en met zijn broertje straks kan spelen en nu al alles voor kan doen.

    Ik ben ook 34weken zwanger en heb een zoon van 1. In het begin had ik ook de angst dat hij zich verwaarloosd zou gaan voelen of misschien jaloers, maar ik wil hem zo veel mogelijk hij alles betrekken. Oma komt ook wat vaker langs om even met hem te knuffelen, hij mag bij alles mee kijken, zijn vader is de eerste dagen thuis om wat meer met hem te doen en ik denk dat hij snel genoeg aan het idee gewend is dat hij de aandacht van zijn ouders moet delen.

    Ik denk dat het dus allemaal wel goed komt. En het komt dus ook goed bij jou!

  • Foxie2

    Dat zijn goede tips, dank je wel! En ook 34 weken, wat grappig. Over aandacht tekort maak ik me niet veel zorgen, mijn vriend blijft ook 3 weken thuis en zal dan voornamelijk voor m'n oudste zorgen. Wij hebben ook een boekje gekocht om 'm een beetje voor te bereiden, dat lijkt wel aan te slaan! Nu ik het zo opgeschreven heb net, realiseer ik me nog beter dat het echt mijn eigen onzekerheid is, en dat je hem inderdaad gewoon goed erbij moet betrekken.

  • tienus

    Klinkt indd als projectie van je eigen angsten, hormonen en spanning. Denk dat het allemaal wel goed komt zo lang je ook de tijd houdt voor de oudste. Aj kan je mss niet zoveel, zoek het in wat wel kan. Knuffel geven, boekje voorlezen op bed enz.
    Daarnaast wordt hij grote broer, zet hem in die kracht dan is het niet zielig alsof hij niet voldoende was, maar is hij grote stoere broer. Probeer dingen positief te labelen dat doet wonderen!

  • Foxie2

    Thanx! Denk 't ook, gewoon goed inplannen idd. Overigens uit ik deze onzekerheid totaal niet naar mijn zoon hoor! Probeer zowel bewust als onbewust alleen maar positieve signalen naar hem af te geven over de komst van z'n broertje. Voor mezelf ook maar eens doen :-)

  • tienus

    Die laatste zin is de belangrijkste! Komt allemaal goed, wordt mooi gezinnetje!

  • wish2bmom88

    Ik ken dat hoor. Maar ook omdat ik dat gevoel zelf als kind heb ervaren. Mijn ouders gaven me dat gevoel niet, maar de kraamverzorging. Ik had toen af en toe van mama een knuffel nodig en dat mocht niet. Dus zolang je oudste genoeg aandacht en liefde krijgt die hij nodig heeft en betrokken wordt bij alles, dan gaat het helemaal goed komen hoor!

  • Foxie2

    Thanx! En goeie om dat gelijk ook in de kraamzorg mee te nemen! Wat sneu dat je dat zelf toen zo ervaren hebt,gek van de kraamzorg..

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50