Ik ben twee weken geleden bevallen van een flinke zoon, na een half uurtje persweeën. Geen ruggenprik gehad, al bij al vond ik het best te doen.
Alleen bij de geboorte van de placenta ging het niet helemaal goed. Het duurde erg lang eer deze naar buiten kwam. De vroedvrouw zei op een gegeven moment dat ze eens 'even ging kijken of ze wat kon voelen', waarop haar volledige hand in mijn vagina verdween! Ik gilde het uit van de pijn, echt 100x pijnlijker dan mijn weeën! Uiteindelijk hebben mijn man en een verpleegster me moeten vasthouden omdat ik teveel spartelde.
Gelukkig was er geen ingreep nodig en kwam de placenta alsnog naar buiten, maar ik wil dit echt nooit meer meemaken!
Ik las achteraf dat het uiteindelijke verwijderen van de placenta wel in de OK wordt gedaan, maar dat 'even checken' van de vroedvrouw gebeurde dus gewoon wel zonder verdoving? Wie heeft dit ook gehad?
Dit klinkt echt heftig. Bij mijn eerste heeft de pacenta er 1 uur in gezeten en dit hebben ze echt niet gedaan. Wel hebben de de gyn gebeld om langs te komen omdat het al zo lang duurde. Maar vlak voor ze binnen kwam ging hij er toch uit. Ik meende dat ze wel iets op mijn huik hadden geduwd maar ik kan dat me niet herinneren als super pijnlijk. Als je er erg last van hebt zou ik zeker een gesprek aanvragen met waarom.
Mijn placenta zat na de bevalling ook vast. Ik verloor veel bloed. > 3 liter Er kwamen mensen op mijn buik duwen en de gynaecoloog werd gebeld. Ze hebben de placenta in de ok verwijderd en niet daarvoor van binnen gevoeld. Ik zou dit zeker bespreekbaar maken.
Geen ervaring mee, maar het klinkt wel heel naar. Zeker als je het als zo pijnlijk ervaren hebt. Kan je de kraamkliniek bellen en vragen waarom het zo gegaan is? En vertellen dat jij het als heel naar ervaren hebt? Dit kan heel helpend zijn in je verwerkingsproces. Ik heb tijdens mijn bevalling ook nare ervaring gehad en niet wetende waarom nou precies bepaalde keuzes gemaakt zijn en of dat anders had gekund, niks mee gedaan, achteraf gezien had ik graag toendertijd dit direct na moeten vragen en het gesprek erover aangaan. Heb nog lang met vraagtekens/ wrok gelopen.
Daarnaast heb je altijd zeggenschap over je eigen lichaam! En moet zij navragen of je het ermee eens bent en wachten tot jij aangeeft dat je er klaar voor bent. Niet zomaar iets doen. Door dit terug te koppelen aan deze vroedvrouw, help je mogelijk andere vrouwen.
En volgende keer in je beval plan zetten dat elke handeling in overleg gebeurt op jouw tempo, tenzij er sprake is van spoed 😉
Wauw, wat respectloos. Dit was geen spoed, ze had je best even kunnen informeren wat deze handeling zou inhouden. De tandarts kijkt toch ook niet in je gebit om vervolgens zonder toelichting te gaan trekken aan een kies?! Voor een volgende keer: verdiep je van tevoren in het protocol en kijk of je het eens kunt worden met je verloskundige over afwachtend of actief beleid bij de nageboorte en weet wat de cijfers en risico's zijn. Vroedvrouw Margot heeft op vraagdevrouw.nl een overzichtsartikel geschreven wat je kan gebruiken, maar het is wel een betaalde site. Hoe lang heb je nu eigenlijk de tijd gehad om te wachten op je placenta? In nederland wordt bij afwachtend beleid langer dan 60 minuten wachten als "te lang" gezien en bij actief beleid langer dan 30 min, maar dit kan per regio nog wel verschillen en bovendien geldt dit voor laag risicozwangerschap. Vroedvrouw Margot heeft op haar insta account ook wat stories verzameld over herhaalkansen - ook interessant om je in te verdiepen en wél gratis toegankelijk.
Bij mijn beide dames kwam de placenta moeilijk, ik blijk nogal rare te maken (maar goed voor de kids, want beide 4kg+). Eerste keer voor ok moeten gaan, tweede keer kwam hij net op tijd eruit. Ik herinner me vooral het geduw op mijn buik maar wat jij omschrijft heb ik beide keren niet meegemaakt of niet opgeslagen (en dus zeker niet als zo pijnlijk ervaren). Klinkt heftig!
Wow dit lijkt me echt een traumatische ervaring zeg.. is dit wel oke? Zou dit echt bespreken want kan begrijpen dat je die angst altijd blijft houden..
Hier ook 3 weken geleden van een dochter bevallen en placenta bleef ook vast zitten en mij hebben ze eerst geprobeerd met duwen op de buik en dat ging niet dus hebben ze mij naar OK gebracht en onder narcose de placenta verwijderd
Nee, nee, nee, dat had ze niet mogen doen, zelfs met aankondiging mag ze niet zomaar met haar hand naar binnen, dat is aanranding, ze had de procedure van te voren met je moeten overleggen, wat gaat er gebeuren enz, en jou de keuze geven of ze het handmatig eruit kan halen of dat je het graag op de ok had gewild. Je hebt hier altijd een keuze in!
Nou bij mij bleef die ook vast zitten maar echt niet dat het ging zoals bij jou. Hier moest ik af en toe persen en dan keken ze of die er al uit kwam. Het duurde ook lang maar bij jou klinkt het wel heel erg.
Bij mij werd er door een verpleegster hard op mijn buik gedrukt, terwijl de vroedvrouw naar binnen ging - tot voorbij haar pols! Inderdaad pijnlijk... maar het is dan ook vaak echt nodig.
Als de placenta niet snel genoeg naar buiten komt, gebruikt de vroedvrouw inderdaad haar hand om even te voelen wat er aan de hand is. Indien de placenta echt vast zit, wordt deze er in de OK uitgehaald. Maar het voelen zelf gebeurt dus inderdaad zonder verdoving. Er is een tijdje daar voor dan wel een baby door de opening naarbuiten geraakt, maar toch, ik krijg zelf al koude rillingen bij het idee alleen al. Lijkt me best traumatiserend om zo'n volledige hand naar binnen te zien gaan.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen