Disclaimer: Niet lezen als je nog moet bevallen!

Op papier is mijn bevalling echt zwaar netjes verlopen. Ik ben op mijn uitrekendatum bevallen. Ik liep al twee dagen met voorweeën (die hardstikke goed te doen waren). Op dag drie zijn in de nacht mijn vliezen gebroken en toen ging het mega snel. Om half 4 braken mijn vliezen, om 6 uur lag ik in het ziekenhuis met 7 cm ontsluiting. Wat overviel de pijn me zeg! Ik had me van te voren ingesteld dat het godsgruwelijk pijn ging doen, ben braaf naar de puf cursus geweest en toch overviel het me allemaal. Ik wist van gekheid niet meer hoe ik moest staan, zitten of liggen. Dat puffen hielp ook voor geen meter en ik moest mijn best doen om niet in paniek te raken. En dat terwijl ik echt geen pieper ben als het op pijn aan komt. Eenmaal in het ziekenhuis was het morfine pompje snel aangelegd en mijn innerlijke rust tot een zekere hoogte wedergekeerd. Het pompje hebben ze 3x moeten bijvullen en wat heb ik lopen vloeken toen het pompje bij de eerste keer leeg was en de zuster niet in heinde of verre te bekennen was. Manlief met enige paniek in zijn ogen de gang op gestuurd om voor fuck sake de zuster te zoeken. Haha moet er erg om lachen als ik er aan terug denk. Binnen no time had ik 10 cm ontsluiting en mocht ik langzaam mee bewegen met de persweeën. Welke juist wel weer heel goed te doen waren. Eenmaal aan de bak was mijn lieve ollie er binnen 4 weeën. Er werd nog gevraagd of ik heel sportief was aangezien dit uitmuntend snel was voor de eerste keer. 'Ik was er gewoon klaar mee' riep ik nog. Die brandende pijn tussen de persweeën door deed ook goed pijn trouwens. Ollie was geboren om kwart voor 2 in de middag en om 6 uur was ik al weer thuis. Kon ik eindelijk die burger king whopper naar binnen stouwen waar ik 9 maanden lang al zo naar uit keek (heel de zwangerschap heb ik amper vlees kunnen eten omdat ik er van over mijn nek ging).

Nu wil ik heel graag een tweede en misschien nog wel een derde (als het ons gegund is), maar ik weet wel dat ik heel de zwangerschap tegen de bevalling op ga kijken. Zoals ik al zei, op papier is het een super mooie bevalling, mega snel en goed verlopen. Maar in mijn herinnering was het vooral heftig en pijnlijk. Ik snap die vrouwen die zeggen dat ze hun bevalling een mooie ervaring vonden dus ook echt niet, maar die zijn waarschijnlijk uit een ander hout gesneden dan ik (lees; andere planeet??). Zijn er meer vrouwen die dit zo ervaren hebben? En wat is jullie verhaal? Ben erg benieuwd.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (90)    Verversen


  • Jeetje1

    Je bent pas bevallen, dus alles staat je nog enorm vers in het geheugen. Het eerste jaar na mijn bevalling, mocht mijn man niet eens praten over nog een kind, want ik kon alleen maar denken aan de weeënstorm en die 2,5 uur dat ik persweeën tegen heb moeten houden en hoeveel pijn dat deed en hoe machteloos ik me toen voelde. Inmiddels is mijn zoontje ongeveer 2 jaar en 9 maanden en ben ik 24 weken zwanger. Nog steeds kijk ik niet uit naar de bevalling, maar ik ben er ook niet meer bang voor. Het slijt echt. Neem de tijd om je bevalling te verwerken, want het is gewoon een mega heftige gebeurtenis.

  • umpire

    Och man het is wat dat bevallen😖 bij de eerste verliep het in het begin soepel en bij volledige ontsluiting kwamen ze er achter dat ze een sterrenkijker was. Na 17 uur zonder pijnbestrijding en weet ik het hoe lang persen, kwam eindelijk de vacuümpomp er aan te pas 😅

    Bij de 2de hele heftige weeën en gevraagd om pijnbestrijding. Voelde me niet echt serieus genomen, want ze dachten waarschijnlijk dat ik nog niet zo ver was. Ze waren net op tijd terug en konden hem opvangen. Hij was er met 3,5 uur vanaf eerste wee.

    2de bevalling was makkelijker, maar raakte echt in paniek van de heftige weeën, omdat ik bang was dat het weer zo lang ging duren.

  • MM-mom

    Mijn eerste bevalling was een redelijk traumatische bevalling.
    Met 5 cm naar het ziekenhuis toen duurde het nog 17 uur.
    Had heftige rug weeen.
    Heb na 12 uur ook het morphine pompje genomen want ik kon niet meer.
    Had met 10cm ook geen persweeen dus heb een uur op eigen kracht moeten persen.
    Toen na 4x met de vacuümpomp kwam hij eruit.

    Hechtingen van voor naar achter.

    Hij kon de eerste week zijn arm niet gebruiken. (Gelukkig niet gebroken)
    Wat bleek.. hij was 4,7 kilo.
    Niemand had dat zien aankomen en had dus achteraf een keizersnede moeten zijn.

    Na 1,5 jaar toch zwanger geworden ondanks de angst.
    Tweede bevalling was de hemel.
    6 uurtjes in totaal met alleen maar buikweeen die super goed op te vangen waren.
    Heb 10 minuten op handen en knieën geperst en mocht hem zelf aanpakken. Zo speciaal.

    Had een klein scheurtje wat gehecht moest worden.

    Alsnog 4 kilo maar dit keer ging het echt zoveel beter.

    Dus ja: een tweede bevalling kan veeeel beter gaan.

  • Staart-meesje

    Je vergeet t wel weer 😂 en elke keer weer anders

  • Maartje07

    Ja, ik vond het 4x vreselijk qua pijn, maar heb er nooit tegenop gezien. Was de pijn toch vrij snel weer ‘kwijt’.
    Heb goede bevallingen gehad zonder complicaties en pijnstillend; 3 vd 4 thuis. De 3e was in het zkhuis vanwege langdurig gebroken vliezen.

  • mijn~meisje

    Ja hoor mijn eerste bevalling was net zo, deed zo veel pijn. Mijn tweede deed al minder lang pijn en duurde ook minder lang. Maar mijn 3e was haast pijnloos te noemen in vergelijking met de eerste. Ik heb toen maar 3 weeën gehad die echt heel echt pijn deden. De andere weeën deden ook wel pijn maar goed prima te doen. Ja het persen deed elke bevalling even veel pijn helaas. Hoe ik de 2e en 3e bevalling in ging. Ik kan dit. Dit ga ik doen. De pijn is maar even. Ik ga het zonder pijnstilling proberen en lukt het niet lukt het niet dan krijg ik wel pijnstilling. De 2e en 3e heb ik niets gehad. En het gebeurde, ik deed het ik kon het. Was het leuk, nee, deed het pijn ja, heel veel pijn. Maar toch kijk ik nu vrij oke terug op bevalling 2 en 3 en nr 1 is al 9 jaar terug en gewoon lekker vergeten ;) ooo zelfs na mijn 3e vrij pijnloze bevalling zei ik weer, noooit meer. Nu denk ik waarom niet. Tis alleen dat ik geen baby meer wil maar die bevalling, die kan ik wel aan.

  • AshleyJessy

    Aaawh arme ! Ik lees het nu 😩😩
    Hopelijk “vergeet” je de pijn snel en durf je voor een tweede wonder te gaan 🤗

  • Mysweetbabies

    Ik vond miun bevalling verschrikkelijk maar ik kijk er nu wel vreemd genoeg naar uit om het opnieuw te mogen doen, het is ook al 3jaar geleden dan dus ik denk dat de pijn niet meer zo vers in mijn herinneringen zit. Ook was de bevalling iets wat ons niet tegenhield om voor nr 2 te gaan. Ze gaat er hoe dan ook uit moeten. Ik vind het wel heel spannend omdat ik bij de eerste na een uur persen een spoedkz gekregen heb, en nu dit absoluut wil vermijden..

  • Moedervanmooieknulleneneenmeid

    Bevallen doe ik zo even, in tegenstelling tot zwanger zijn

  • Linda92

    Mijn bevalling was net zo vlekkeloos als die van jou. Geen pijnmedicatie, niet echt uitgescheurd(inwendig een snee) k was 1345 int ziekehuis, 17:08 bevallen en 20u weer thuis
    Ja t deed zeer, k wist niet hoe k moest liggen zitten staan. Maar als ik dit over kon doen zou ik t zo weer doen. Op t moment zei ik ook, NOOOIT MEER maar achteraf.. 😂

  • Eline579

    Hierzo, vergelijkbaar met mijn tweede bevalling. Ik vond het zo ontzettend pijnlijk, haast niet te doen. Toch kwam onze derde en echt, deze bevalling was zo anders. Tuurlijk deed het zeer, maar het was te harden. Elke bevalling kan zo anders zijn, een volgende kan stukken anders ervaren worden.

  • Shrimp

    De eerste vond ik ook heftig .. je weet gewoon niet hoe of wat. Hoe lang duurt die? Hoeveel erger wordt het nog? Die onzekerheid maakt dat je niet echt rustig kunt zijn. Oké … de weeenstorm.. knip en sterrenkijker zal niet geholpen hebben maar denk toch dat ik rustiger zou zijn geweest als het niet de eerste was(15u totaal) Tweede was uit het boekje (11u), derde duurde laaaaang (39u was niet ingedaald ontstond geen ontsluiting) maar was wel ok. Meest vd tijd was het die 1-4cm pijn, das goed te doen voor langere tijd … behalve slaap dan… die miste ik 2 nachten. 4e en 5e super soepel, maar 4u allebei totaal. Afgezien van het spuitje voor de knip , alle bevallingen zonder pijnbestrijding

  • Tienus

    Mijn eerste was ook echt geen fijne bevalling (kan blog lezen). Maar ik ben fluitend door de zwangerschap gelopen. Heb altijd gezegd liever die pijnlijke bevalling dan 9 maanden rot. Bij de 2e ook geen angst gehad voor bevalling, want kind moet er toch uit en ik wist wel dat dat geen pretje zou worden. Maar waarom er 9 maanden tegen opzien als het om een aantal uren zou gaan, dat zou echt stom zijn van mezelf, dus ook niet gedaan. De 2e was een inleiding, dus toen ik die avond ervoor ging slapen was t wel van echt geen zin in morgen, weet dat het weer zoveel pijn gaat doen, maar wist ook dat ik hier doorheen moest om ons 2e wonder vast te kunnen houden.
    Het was weer geen pretje, weer snel met weeënstorm, gelukkig kon de ruggenprik nog net. Achteraf gezien heb ik spijt dat ik niet vooraf de ruggenprik heb laten zetten. Mocht er nog een kleine komen (geen actieve wens, maar we zouden een kleine niet zomaar weg halen) dan doe ik vooraf een ruggenprik. Dacht nu nog van is inleiding dus wellicht iets te sturen qua weeënstorm, maar mijn lijf dacht deze riedel kennen we en nam weer een loopje met me. Zo ben ik nooit hoger gekomen dan 2 ml per uur, terwijl mijn nichtje aan 84 ml (en alle ophoging daarvoor) niet voldoende had om tot totale ontsluiting te komen.

    Dus grootste tip laat het los en maak je pas zorgen als de bevalling begint, dan kan je niks meer dan het ondergaan.
    Je kan wel nadenken om wellicht preventief pijnbestrijding te willen, dan weet je hoe je erin staat.

  • Scheirischa

    Hierzo! 👋🏻 Heel herkenbaar. Een bevalling is gewoon afschuwelijk pijnlijk. En nochtans, ik kan zeeer goed tegen pijn. Als in, gehecht worden zonder verdoving en het amper pijnlijk voelen.
    Ik was ingeleid, had rug been en buikweeen en een weeenstorm. En ze was een sterrenkijker. Misschien daarmee, of toch weer niet. Geen idee. Ik had mij ook zwaar mispakt aan de pijn nadien. Plassen, aauwtch langs die hechting van een vaginale binnenwandscheur van 2cm. En dan kreeg ik nog van de verpleegkundige de opmerking dat “sommige vrouwen toch wel meer pijn hebben als ze 6cm uitgescheurd waren”. Nou geef mij een ruk zeg! Ik had er niks mee en kon er ook niks mee. De naweeen waren ook heel heftig. Ook veel bloedverlies gehad. En bovendien waren mijn draadjes te vroeg opgelost en zat er gewoon een open wonde. Dat verklaarde dus die pijn!

    Als je het mij vraagt, nooit meer. Na 4 maanden nog niet vergeten 🤣. Misschien ooit, maar nu zeker niet.

  • Flamingootje

    Ik wilde een romantische thuisbevalling. Om 20.30 braken m'n vliezen. Na een nacht weeën opvangen zat ik op 1.5 cm. Ik bevroor ook. Heb op bed gelegen en in bad gezeten maar voor mn gevoel te weinig gedaan om ontsluiting te laten vorderen. Om 8.30 was ik ka-pot. Dus naar het ziekenhuis gegaan voor een ruggenprik. Wat een verademing. Heel fijn! Om 19:30 zat ik op 10 cm en heb een halfuurtje geperst. Ruggenprik mocht aanblijven tijdens het persen want ik had heel goed drukgevoel.

    Het ergste vond ik dat ik na de ruggenprik meerdere malen gekatheteriseerd moest worden omdat ze zeiden dat ze op de echo zagen dat er nog urine in de blaas zat en ik 'niet goed plaste'. En ze wilden me met een katheter naar huis sturen. Kon wel janken. Geweigerd en gezegd dat ik in het ZKH bleef zolang ik een katheter moest.
    Bevalling vond ik prima, maar die katheter...grrrrr

  • Tienus

    Naar dat dat niet lukte.
    Hoeft niet zo te zijn, 2x ruggenprik, en geen problemen gehad na katheter.

  • Flamingootje

    Nee ik had het gevoel dsg ik niet genoeg plaste. Toen hebben ze met een echo gekeken en zagen ze 300 ml plas. Toen gekatheteriseerd. Snachts weer 300 ml plas. Ik weigerde de katheter en heb toen een paar uur gewacht en ineens, zonder te plassen (en bed was droog) was mijn blaas goed genoeg leeg en mocht ik naar huis. Zo raar

    Maar i love de ruggenprik

  • Tienus

    Ik voelde de aandrang niet. Dus ik na de eerste keer drinken, drinken, drinken. Geen aandrang, toen zei de zuster kom t toch maar proberen, nou kon niet meer stoppen hihi.

  • mama-van-een-kleine-prins

    Het is bij iedereen anders. Ik kwam bij mijn beide kids aan in het ziekenhuis toen ik al 6 A 7 cm ontsluiting bleek te hebben. Ik had echt geen heftige pijn. Ik dacht alleen “hmm ik voel ze om de 2 minuten zou ik nu maar bellen dan?” Ik heb onderweg naar het ziekenhuis zelfs nog afslag mc Donalds genomen en ben langs de mc drive gereden met me zus en nog ff gauw een Big Mac menu genomen. 🤣🤣🤣🤣🤣

  • Nien33

    Bijzonder om te zien hoe iedereen het op zijn eigen manier beleeft. Ik kijk juist met een heel mooi gevoel op mijn bevallingen terug en zou het zo weer doen. Het is dat ik twee kinderen genoeg vindt, maar aan de bevalling ligt het niet.

    De eerste keer een vergelijkbare bevalling gehad als jij qua tijd en persen. Maar ik zat in mijn eigen bubbel en was daardoor het grootste gedeelte heel rustig en geconcentreerd. Bij de tweede thuis bevallen, heerlijk in bad meezingen met kerstliedjes. Net het laatste half uurtje vond ik pittig, omdat het opeens heel snel ging. Dat was niet meer weg te puffen en daardoor raakte ik voor mijn gevoel een beetje in paniek. Mijn man en de vk dachten er anders over, die vonden me nog steeds erg kalm.

    Een heel andere ervaring dus, ik vond het heel bijzonder en ik ben blij dat ik het twee keer op deze manier heb mogen mee maken.

  • Tienus

    Echt apart hoe verschillend het kan zijn. Ik schoot dus binnen t uur nadat ik voor t eerst iets voelde in een weeënstorm wat niet meer weg te puffen viel, moest al kotsend in de auto naar t ziekenhuis rijden, lichaam nam alles over en ging zo snel. . . Te snel om maar op welke manier dan ook in eigen bubbel te zijn.

  • Nien33

    Dat kan ik me voorstellen. Bij de oudste heb ik in de auto ook een moment gehad dat het me overviel, omdat het snel ging. Maar daarna weer in een bubbel. En voor een eerste ging het ook snel, maar niet te snel. Dat maakt toch een verschil denk ik.

    Bij de tweede was het laatste half uurtje pittig, het ging zo snel. En dan is die concentratie niet vast te houden.

  • Tienus

    Eerste 5 uur, 2e 3 uur toch erg snel ja, te snel zo met een weeënstorm waarin alle controle weg was voor mij iig. Bleef alleen maar op de toppen die niet weg te puffen waren en geen rust meer tussendoor. Maar nu 2 mooie Kids.

  • CWD88

    Toch gelezen haha! Bevallen is idd heftig. Mijn eerste ging ook snel en gepaard met een weeën storm. Vreselijk. Op papier een geweldige bevalling op de fluxus na, maar man!
    Bij de 2e ook 9 mnd tegen de bevalling opgezien. En het was appeltje eitje! Van begin tot eind duurde 25 minuten. Amper een echte wee gehad en van 7 cm tot geboorte duurde 1 minuut! Pakte hem lachend aan. En ja hij was ruim 9 pond en 55 cm dus geen kleintje. Kortom....Die 2e bevalling komt helemaal goed.

    Doe nu overigens stoer...maar morgen staat de inleiding gepland voor onze tweeling en ben best weer bang 😅🤣
    Nu is de vorige bevalling ook 9 jaar geleden dus zal wel weer even als een eerste voelen ben ik bang.

    Vind je verhaal mooi en leuk! Gefeliciteerd met je kindje en op naar een spoedig herstel met vele whoppers 🤣

  • Manon3

    Als het dichtbij komt wordt het toch altijd wel weer spannend lijkt me.
    en een inleiding is ook weer anders dan gewoon wachten tot het komt.
    Hele veel succes vandaag hopelijk valt het net als de tweede bevalling mee ne heb je snel je twee kinderen in je armen =)

  • Shrimp

    Succes vandaag 🙏🏻 💪🏻

  • Linde-1

    Hier liever een bevalling dan de stuwingsdag op derde dag erna, dat heb ik nu al 2 keer als heel pijnlijk ervaren.

    De bevallingen vond ik in tegenstelling tot dat echt meevallen. Misschien komt het ook wel omdat het me beide keren is overvallen. De eerste zwangerschap kreeg ik weeën met 32.4 weken op het werk en bleek om bij controle vk 1 cm ontsluiting te hebben, gelijk door naar het ziekenhuis en kreeg ik weenremmers, maar die hielpen niet. Uiteindelijk moest ik weeenopwekkers omdat hij achteruitging en 12 uur na de ziekenhuisopname was hij er. Ik heb soms nog steeds het idee dat het allemaal een film was. Bij de tweede kreeg ik met 36.6 weken op een feestje ineens een heftige wee. Daarvoor had ik wel wat last van mijn rug gehad maar niets noemenswaardig. Een uur na die eerste heftige wee is hij geboren bij de verloskundige en daarna ben ik thuis gebracht. Dit is mij ook totaal overvallen, maar totaal niet als iets vreselijks ervaren.
    Nu bijna 35 weken zwanger van nummer 3 en in mijn geval kan hij dus elk moment komen, maar wie weet verrast deze me en haal ik de 40 weken misschien wel, ik hou alle opties open en heb dus ook geen bevalplan. Ook geen idee of deze ook zo snel zal gaan, dus sta er heel open in.
    Ik zie alleen dus zo op tegen dag 3 na de bevalling😔

  • Tienus

    De eerste kraamhulp adviseerde Chinese kool, in de koelkast leggen en vanaf dat je thuis bent een blad af halen en op je borst leggen, bijna geen stuwing gehad, zeker niet pijnlijk. Bij de 2e vond ik het stom dat vooraf in huis te halen, want mss dacht deze kraamhulp er anders over, maar wat was dat stom van mij! Erg veel last gehad! Zou dit dus echt adviseren!

  • Linde-1

    Bedankt voor de tip. Hopelijk kan ik dan wel een keer slapen.
    Ik kan die dag gewoon mijn armen niet naast mijn lichaam leggen of liggen, dus het is standaard een slapeloze nacht en zorgen dat zo min mogelijk mijn borsten iets raken.
    Ik kan het altijd proberen, zal mijn man na de bevalling even naar de supermarkt sturen🤭

  • Florien84

    O de stuwing, die was ik bijna vergeten..

  • Sandujour

    Ik vind je post zo leuk 😄, bevallen is echt een b*tch maarja, we doen het allemaal maar dames. En je vergeet na een periode toch de extreme pijn…zodat je toch na een tijdje denkt ; ach kan dat best nog eens. Al moet ik zeggen dat ik de ‘ring of fire’ nooit vergeten zal 🔥

  • Robin->April.2024

    1e bevlling duurde 1,5 uur. Kindje zat vast door schouderdystocie. Had echt helse pijn omdat ik binnen een uurtje ongeveer van 3 naar 10 cm ben gegaan. Ik kijk ook echt tegen de bevalling op hoor, maar ik heb ook vertrouwen

  • Jeppie

    Ik ben bij de oudste in 4,5 uur bevallen. Ik was heel bang dat ik me niet kon overgeven aan het bevalproces, ik ben nogal een controlfreak. Ik wilde ook graag zonder pijnbestrijding bevallen. Gelukkig had ik 2 lieve vk's aan mijn bed, die mij ontzettend goed gecoachd hebben in die wens. En ja, het deed pijn. En wat was het akelig dat ik niet mocht meepersen met de eerste persweeën uit angst dat ik zou scheuren. Maar met hun hulp ben ik uiteindelijk vlot en probleemloos bevallen. Wat ik wel heel moeilijk vond: iedereen vertelt dat een eerste bevalling gemiddeld 24 uur duurt. Toen ik na 4,5 uur mijn baby op de borst had, klopte dat voor mijn gevoel helemaal niet. Het is goed gekomen hoor, maar het duurde echt even voor het besef er was dat dit mijn kind was.

    Overigens was ik de pijn van de bevalling snel vergeten. Natuurlijk wist ik wel dat ik heel veel pijn had gehad, maar ik had daar geen goede voorstelling meer van. Pas bij de bevalling van de tweede riep ik: oh ja, nou weet ik weer waarom ik eigenlijk geen tweede wilde!

  • Soof16

    Ieder zo zijn eigen belevenis toch? Je kan van papier niet zeggen hoe jij het ervaren hebt. En alle omstandigheden eromheen maken ook of het een fijne ervaring was of niet. Het gevoel of je er zelf enige controle over hebt of niet.
    Ik had een vrij heftige en vooral lange bevalling. Ik begon vol goede moed in mijn eigen bubbel, maar het schoot maar niet op, rugweeen bleven en niks hielp. Uiteindelijk bleek ze een sterrenkijker en is ze met hoge nood geboren met verlostang zonder persweeen. Drama, maar wel met een liefdevol team en alles in overleg (moest van mij, wilde bij alles en elke keuze betrokken zijn als dat ook maar beetje ging). Ook best lang last van gehad trouwens, maar nu 2 jaar later lijk ik toch echt de pijn vergeten te zijn en durf ik aan een volgende baby te denken 😄

  • laravt

    Gefeliciteerd met de kleine!

    Mijn 1e bevalling was verschrikkelijk ik zei dit doe ik NOOIT meer. Ik had een weeënstorm, heel erg ingescheurd met ice packs in mn slip geslapen 1e nachten en hield er een urineweginfectie aan over.

    De 2e bevalling keek ik toch naar uit (situatie was ook anders, de kleine was gepland ik was getrouwd etc). Ik zou het zo nog een keer doen, hopelijk is dat ooit gegund. De 2e bevalling ben ik gestript met 37weken ivm wekenlang voorweeën en veel blaasontstekingen. Ik had rugweeen die alleen krachtig bleven als ik bleef staan, deze bevalling duurde 15uur (ong 5uur sneller) en bij 6cm bleef ik hangen en werd ik medisch kreeg weenopwekkers toen werd ik wel weer even angstig maar alles bleef te doen. Uiteindelijk ruggenprik gehad en binnen uur zat ik op 10 maakte me man wakker en zei er moet NU iemand komen haha.

    Echt 2 uiterste van bevallingen gehad dus

  • Florien84

    Ik vind bevallen vreselijk en ik moet over 8 weken weer. Ik heb geen hoge pijngrens dus ik ga het nu in bad proberen. Hopelijk helpt dat qua pijn.

  • MarieSophie

    Ik zou dat bad lekker laten gaan. Jij wordt ingeleid toch, bij je infuus gelijk een ruggenprik erin. Geweldig spul!

  • MNAZ

    Zo geweldig is een ruggenprik niet hoor,er kleven heel veel nare bijwerkingen aan..

  • Annanm

    Precies.. 1 x met en 1 x zonder bevallen, kijk zoveel positiever terug op de bevalling zonder prik. Eerste bevalling duurde bijna 3 dagen dus gekozen voor een ruggeprik omdat ik niet meer kon. Maar daardoor heeft mn dochter hoge koorts gekregen waardoor we 4 dagen in het ziekenhuis moesten blijven. Ik Voelde niet wanneer ik moest persen en het lukte gewoon niet, persen heeft bijna 2,5 uur geduurd! Een Vreselijk gevoel dat je weet dat ze eruit moet maar je onderlichaam doet het niet meer. Uiteindelijk is ze met vacuum gehaald moeten worden. Heel lang nog last gehad van rugpijn.
    Tweede bevalling zonder ruggenprik heeft in totaal 3 uur geduurd, 5 min geperst, was er zo uit, mochten gelijk na het douchen naar huis. Ik ben zo blij dat ik ook een natuurlijke bevalling heb mogen mee maken!

    Ik zou echt niet zomaar meteen voor een ruggenprik kiezen.

  • Florien84

    Bij de eerste heb ik een ruggenprik gehad maar die is verkeerd gezet waardoor alleen mijn been verlamd was. Bij de tweede wilde ze dan ook geen ruggenprik geven en hebben ze een pompje gegeven.

  • Beukenblaadje

    Heel herkenbaar hoor!
    Had me echt goed voorbereid, samen met m'n man. Zowel portie nuchterheid meegekregen van o.a. familie, als positief/vol vertrouwen door hypnobirthing-cursus en volle bak ontspanningsoefeningen gedaan. En ook bij mij ging het, op wat kleine dingen na, op papier heel goed; over de hele linie bekeken was het een snelle bevalling voor de eerste, die ik van begin tot eind thuis kon doen zonder pijnstilling of ingrijpen.
    Toch vind/vond ik het ook enorm heftig, precies zoals jij zegt. Behoorlijk overweldigend en de pijn heel intens, heb ook echt wel wat paniek ervaren. Ik heb ook echt niks met "Dat ben je zo vergeten". Eh, nee, dat vergeet ik nooit meer - ik vind het het alleen wel waard, en ik vóél de pijn niet meer, maar dat is iets anders. Weet nog dat ik die eerste nacht echt wakker heb gelegen van de adrenaline en alleen maar kon denken aan een vriendin die net een tweede had gehad, en alleen maar dacht: "Die is echt gek, wie doet dit nu als je weet wat je te wachten staat?? Dat kan toch nooit, er is echt iets mis met haar!" :')
    Ik moet wel zeggen dat ik het met de tijd sommige dingen wel anders ben gaan zien. Bijvoorbeeld de delen die ook bij de bevalling hoorde en die ik wel mooi vond. Dat is maar goed ook, want nu zwanger van de tweede :P Ik kijk niet uit naar de bevalling, maar ik zie er ook niet continue tegenop. Ik bereid me gewoon weer voor, heb van sommige dingen ook wel echt geleerd dat ik ze anders wil (voor zover je daar invloed op hebt), én ik weet dat hoe enorm heftig ook, ik het wel overleef, en dat die bevalling maar tijdelijk is, en het eindresultaat in principe voor altijd. Denk dat als je er eenmaal klaar voor bent, je het echt wel weer aandurft, en tot die tijd hoef je er lekker niet druk om te maken.

  • MarieSophie

    Bij de eerste ging er met 3 cm een ruggenprik in. Ik kan dat iedereen aanraden. (ik werd ingeleid met 41+0 vanwege 72 uur gebroken vliezen maar geen weeën. Ik had dus mazzel, want te laat in het ziekenhuis betekend geen ruggenprik). Groot fan van inleiden dus. Geen gekut met weeën thuis of met weeën de auto in en dan te laat in 't ziekenhuis voor pijnstillers. Dat lijkt mij echt echt echt de horror.

  • MamaItalia

    Hahahaha ja herkenbaar mijn derde bevalling was zo. Ik heb nooit in mijn leven gevloekt maar die keer wel. Het was nacht en doodstil op de afdeling. Je kon alleen mijn gebrul horen. Gelukkig ging het wel snel en toen de baby er was schaamde ik me eigenlijk. Bij mijn tweede bevalling was ik meer zen en heb niet geschreeuwd, ik bleef juist heel rustig en het deed stukken minder pijn; ik kon zelfs goed puffen (bij de derde alleen maar kronkelen, jammeren en gillen oeps). De eerste bevalling was een inleiding, duurde heel lang en ik ben heel slecht begeleid (er zijn vervelende dingen tegen me gezegd (dat ik me aanstelde, terwijl ik juist geen kik gaf) , veel fouten gemaakt en ik ben heel lang alleen gelaten dus heb het als een trauma ervaren

  • Jojo91

    Ik vond de eerste het heftigst. Bij mij ging het juist niet erg snel. Ik had al lang regelmatige weeën en het duurde maar en duurde maar. Ik vond het ook moeilijk om rustig te blijven.

    Tweede bevalling heb ik heel bewust de pijn van de weeën geaccepteerd. Daardoor kon ik rustiger blijven. Ondanks dat het zeer deed kijk ik heel goed terug op deze bevalling. De weg was gewoon ook al gebaant dus dat scheelt ook.

  • Charliecharlie

    Hahaha oh ja heel herkenbaar. Vooral dat niet in paniek raken, ik ben echt geen paniekhaas en heb nog nooit echt gehyperventileerd of zo, maar die weeen dreven me echt tot waanzin 😝 Tóch een heel fijne ervaring uiteindelijk beide keren: door de ruggenprik!!

    Gefeliciteerd!

  • lena87

    Pijn doet zeker we krijgen ze niet zomaar.
    Maar hoe pijn het doet we vergeten we ook weer vage herinnering naar pijn

  • 3kids1dog

    Bij alle drie geen pijnbestrijding. Eerste natuurlijk opgang gekomen met gebroken vliezen en dacht dit kan ik nog wel een keer. Tweede ingeleid en was er nog niet aan, best pittig. Derde ingeleid en wel aan toe moest allemaal vlug vlug anders zou het nachtdienst werk worden en dat wilden ze niet (ja ik weet het bizarre) maar ging eigenlijk heel goed. Mn angst voor pittige bevalling na inleiden is daardoor wel weg. Komt geen vierde dus kan het mooi afsluiten na nummer drie ☺️

  • 3kids1dog

    Bij alle drie geen pijnbestrijding. Eerste natuurlijk opgang gekomen met gebroken vliezen en dacht dit kan ik nog wel een keer. Tweede ingeleid en was er nog niet aan, best pittig. Derde ingeleid en wel aan toe moest allemaal vlug vlug anders zou het nachtdienst werk worden en dat wilden ze niet (ja ik weet het bizarre) maar ging eigenlijk heel goed. Mn angst voor pittige bevalling na inleiden is daardoor wel weg. Komt geen vierde dus kan het mooi afsluiten na nummer drie ☺️

  • Sammy3

    Hier ook snel bevallen. Bij de eerste twee had ik een ruggenprik, bij nummer drie niet. Die was er binnen 1,5u. En ja, dat doet echt heel erg pijn, als het zo snel gaat, omdat je lichaam niet de kans krijgt zich langzaam aan te passen.

    Ben nu dus een beetje bang voor deze komende bevalling, want het gaat dus steeds sneller bij mij. We maken er al grapjes over, dat ik 1x nies en dat de baby er dan is.... Maar dat hoeft echt niet van mij, dan liever wat langzamer!!!

  • Robin->April.2024

    Ik bij de eerste ook 1,5 uur! Dat deed ook echt zoveel pijn. Ik heb helemaal geen ruggenprik gekregen omdat er geen tijd meer voor was. Mijn dochter zat uiteindelijk ook vast met haar schouder.. Dat deed ook echt pijn...Ik hoop echt dat het dit keer anders loopt. Dit keer mag ik gelukkig ook zelf kiezen of ik ingeleid wil worden of een KS wil. Thuis bevallen lijkt me heerlijk, maar ik geloof niet dat dat het gaat worden.

  • Sammy3

    Ik had ook geen ruggenprik bij de laatste van 1,5u idd. Wel een morfine pompje, maar dat deed toen al weinig meer.

    Mijn 1e duurde bijna 20u en veel complicaties, en een ruggenprik.
    Mijn 2e duurde ongeveer 3,5u en ook een ruggenprik, geen complicaties, dezelfde middag weer thuis. Die was echt wel heel relaxt, ook al was het snel.

    En de derde dacht ik dus, ik wil een keer zonder ruggenprik. Nou mensen. Binnen 1,5u en zo'n pijn 🙈🤣 ik sluit een ruggenprik nu bij nummer 4 absoluut niet uit 🤣

  • Nog-even!

    Mijn snelste was heel goed te doen... Het kan echt weer totaal anders uitpakken... Probeer het maar over je heen te laten komen, je hebt er toch geen invloed op

  • Sammy3

    Op zich zou ik er trouwens voor tekenen. Nog sneller dan nummer drie, dus sneller dan 1,5u.... Is het in elk geval snel voorbij! 🙈🤣

  • Sammy3

    Haha ja ik weet het, maar dit is nummer vier en elke bevalling gaat sneller. Dat snel zoveel pijn kan doen, is op zich logisch, omdat alles dan heel plotseling enorm op moet rekken. Ik heb in dat opzicht blijkbaar "pech" want ik weet dat er inderdaad ook vrouwen zoals jij zijn, waarbij een snelle bevalling juist heel gemakkelijk gaat, of juist weinig pijn doet. En ik ben écht niet kleinzerig, heb een aandoening waardoor ik 24/7 in meer of mindere mate pijn heb. Maar deze bevalling.... Is nu 2 jaar geleden en nog niet vergeten 🤣 ik zei direct na de bevalling, bij een volgende wil ik "gewoon" weer een ruggenprik! Ik hoop stiekem dat het meevalt, nummer drie daalde wel ook pas in bij de bevalling. Nou ja, ik heb er idd geen invloed op, dus we wachten het af. En na drie bevallingen weet ik ook, het gaat voorbij, het is uiteindelijk maar zo kort.....

  • Nog-even!

    Ik ken het verschil hoor: mijn bevalling halveerden telkens qua tijd... Die van 2,5 uur was verschrikkelijk heftig... te snel...geen adempauze... traumatisch. Die van 75 minuten was goed te doen door de pauzes tussen de weeën... Ik hoop voor jou ook zo'n fijne bevalling de volgende keer!!

  • Sammy3

    Ja adempauze tussen de weeën is wel belangrijk! Ik ervaar ook altijd de ontsluitingsweeen als het meest pijnlijk. Persweeën/uitdrijvingsfase vind ik veel minder erg. Ook omdat je dan iets kan met die wee. Dank je, ik hoop het ook!!! We gaan het zien 🥰

  • CWD88

    Haha ik word morgen ingeleid en twijfel of ik t wel of niet ga lezen. Ook nog eens een tweeling hier en schijt peuken

  • Robin->April.2024

    Succes!! Je kan het hoor!

  • EEFJEx

    Okeee niet gelezen 😂😂
    İk ben nog pas 23 weken

  • Mama-van-7-wondertjes

    Bij de eerste een ramp inleiding 32 uur totale ruptuur rugprik wat niet werkte was een jankerd nooit meer Zei ik.Hardste schreeuwers zitten zo weer aan Zei me moeder en klopte haha.tweede thuis fijn 6 uurtjes derde ook.Vierde amper pijn 2 uurtjes vijfde inleiding 9 uur en weer pittig.Hoop zesde weer heel vlug en lekker thuis.

  • Dame68

    Eerlijk, ik vond het meevallen, hoewel het wel een heel pittige bevalling is geweest en erg spannend was voor zowel mij als de baby.. ik weet echter nog wel dat ik steeds dacht, gelukkig dit is geweest 🙈 dus misschien vertroebelt tijd de werkelijkheid ;) de nasleep echter is me zo zwaar tegengevallen. Een snelle bevalling en nasleep was heftig en ik zou daarom een volgende keer een ks willen.. daarvan vond ik de nasleep beter te doen.

  • Vespertine

    Ik vind bepaald niet dat ik een hoge pijngrens heb, maar toch vond ik het goed te doen. Vooral omdat de pijn maar 5 kwartier echt zwaar was, met gelukkig genoeg rust tussen de weeën. Ik denk dat zoiets deels genetisch is (mijn moeder had ook makkelijke bevallingen), deels voorbereiding. Ontspanning is zo verschrikkelijk belangrijk tijdens de geboorte, anders verkramp je helemaal en kan je de pijn niet opvangen en stagneert je bevalling. Bij mij hielpen water en warmte (bad!) énorm goed. Verder was ik thuis en dat hielp voor mijn ontspanning ook ontzettend. Ook prettig dat er constant iemand bij was (kraamverzorgster) om me gelijk van tips te kunnen voorzien waar ik dat nodig had. Ik weet niet of ontspanning onderdeel was je van je voorbereiding, maar anders dit eens overwegen?

  • OemSaifeddin

    Bij elke bevalling dit wil ik nooit meer😅maar ik heb 4 kinderen waar ik super blij mee ben.
    Bij me jongste die nu 1,5 week oud is heb ik het weeen opvangen als iets ontspannends ervaren ik viel zelfs bijna in slaap haha. Ik had een warme bad en dat voelde als een Spa. Totdat de druk toenam en ik continu eruit moest omdat ik dacht dat ik naar de wc moest, maar ik ging richting de persweeen en toen werd ik ook gek. Maar het is uiteindelijk goed gekomen

  • Assiral

    Over een paar weken/maanden denk je er waarschijnlijk heel anders over

  • Sammy3

    Mijn jongste is nu twee en ik denk er nog steeds hetzelfde over hoor 🙈🤣 jemig wat deed dat pijn!!!

  • ALK93

    Bij mij eigenlijk hetzelfde als bij jou. Best een hoge pijngrens, ging er in met het idee dat het veel pijn ging doen, maar ik wist niet hoe ik het hebben moest. Ik ging binnen een uur van 0 naar 9 cm ontsluiting, toen ik aankwam in het ziekenhuis al bijna 10 dus voor pijnstilling was geen tijd. Maar ja, ik weet wel dat ik bang zal zijn voor de bevalling, mochten wij ooit voor een tweede gaan. Ik moet zeggen dat het met tijd wel beter is geworden. Ik heb heel stellig volgehouden dat ik never nooit een tweede zal krijgen vanwege de bevalling, maar nu is ze 13 maanden en is de bevalling geen reden meer voor mij om het niet te doen.

  • Mijndraakjes

    Mijn eerste bevalling was echt serieus heel mooi. Ja, het deed pijn. Maar dat weet je van tevoren. Je weet niet hoeveel pijn en hoe lang het duurt, dus ik stelde me nergens op in. Ik heb 1,5 uur moeten persen en dat was echt geen pretje. Maar ik zou het direct weer doen. Ik kon heel goed ademhalen, wist mijn weeën goed weg te puffen en zat echt in mijn eigen bubbel. Ik zou willen dat mijn tweede bevalling ook zo ging, maar die ging iets anders aangezien die met 32+6 begon met alle toeters en bellen eraan. En toch, was ook die bevalling mooi te noemen. Je krijgt tenslotte je kindje te zien, waar je zo benieuwd naar bent.

    Ik denk juist dat vrouwen die nog moeten bevallen jouw verhaal moeten lezen. Want dit is hoe een bevalling in veel gevallen gaat. Het gaat verdomde pijn doen, maar je krijgt er het mooiste voor terug.

  • Nicolette87

    Haha ja ze zeggen niet voor niets dat iets ‘een hele bevalling’ is 😉 ik vond het ook vreselijk, snap ook niet dat vrouwen het als mooi kunnen ervaren. Al vind ik dat wel heel fijn voor ze, ik wou dat ik dat kon zeggen.
    Nu een jaar later zijn de scherpe randjes van de herinnering er misschien een beetje af, maar ik weet nog steeds goed hoe ik het ervaarde. Ik moet wel zeggen dat ik wat complicaties had. Maar de weeën alleen al vond ik ook vreselijk.
    Desondanks denk ik toch wel een tweede te willen, gek eigenlijk hè… ik zou wel ook enorm opzien tegen de bevalling. Maar heb het er dan blijkbaar toch voor over.
    Voor nu: nog niet aan denken! Je hebt een topprestatie geleverd!

  • Jvb

    Heel herkenbaar! Ik heb wel een geruststellend verhaal voor je denk ik. Ik vind bevallen echt oergeweld. Ik heb snelle bevallingen die ik allemaal qua pijn heftig vond. Geen opbouw maar gewoon bam op standje maximaal. Bij de eerste ook een morfine pompje gehad om de boel wat af te remmen en op adem te komen. Ik beval alles behalve zen, met grommen en schreeuwen, en puffen hahaha nooit voor elkaar gekregen. Maar die eerste keer was het echt overweldigend. Ik was er van slag van, in de war, in paniek. Bij de bevallingen er na herkende ik het, zo van oh ja dit is hoe mijn lijf dit doet. En dan kon ik me veel meer overgeven aan wat er gebeurde, het voelde een soort van vertrouwd. Ik kon er op vertrouwen dat dit is hoe het werkt. En toen ben ik zonder pijnstilling bevallen. Ring of fire gelukkig alleen de eerste keer gevoeld. Ik ben nog steeds met weeenstorm en met grommen bevallen, niks geen zen gebeuren bij mij, maar wel zonder de stress en paniek zeg maar. Dus kijk er heel tevreden op terug, maar ik beval gewoon heftig en luidruchtig, blijkt 😅 Het ging ook elke keer precies hetzelfde, dat scheelt wel. Ik moet ook zeggen dat de pijn echt afzwakt in je herinnering, en dat ging sneller dat ik had verwacht. Ik weet het nog goed, maar kan er nu zonder aan denken zonder die wtf?! zeg maar

  • Vlindermoeder

    Allereerst gefeliciteerd! Verder moet je gewoon even bijkomen. Alle hormonen gieren nu nog door je lijf. Ik ben nu voor de derde keer zwanger en ik weet nog hoe mijn andere bevallingen verliepen, maar het gevoel en de pijn kan ik niet meer voor mij halen. Ik denk dat anderen mijn bevallingen als traumatisch zien, maar zo heb ik het op die momenten niet gevoeld. Nu ik weer bijna uitgerekend bent begint de angst en onzekerheid weer toe te nemen. Deels omdat ik weet hoe het gaat en deels omdat ik gewoon geen controle heb over de situatie. Gaat het weer snel? Weer fluxus? Weer manuele placenta? Het blijft altijd spannend

  • Capricorn

    Ik vond mijn bevallingen zeker mooie ervaringen. Maar ze deden ook godsgruwelijk pijn hoor! 😭 Bij de eerste een half werkende ruggenprik gehad, bij de tweede een morfinepompje. Beide keren na proberen het zonder pijnstilling te doen (eerste 2 bevallingen duurden rond de 19 uur) na een uur of 14/15 toe gegeven aan pijnstilling.

    Bij mijn 3e bevalling besloten dat mezelf niet meer aan te doen en zo vroeg mogelijk een ruggenprik erin te laten jekkeren. Stond helemaal in mn plan, verloskundige was op de hoogte. Was er bij mijn laatste bevalling toch geen tijd voor 🥲 Die dame besloot binnen een paar uurtjes geboren te worden. En dat was met 4.2 kilo nog mn grootste baby ook 😅

  • Yoshiiim

    Ik ben anderhalve week geleden bevallen van mijn eerste. Ik kreeg om 6 uur sochtends voorweeën, om 9 uur braken mijn vliezen en had ik 1cm ontsluiting. Om half 12 zat ik op 8cm en kon ik niet meer naar het ziekenhuis. De weeen na het breken van mijn vliezen en tot de persweeën waren inderdaad vrij heftig. Ik heb in de douche gelegen. De persweeen waren inderdaad prima te doen. Het ergste van de bevalling was dat ik nog niet mocht persen omdat er nog niks klaar lag, ik zou In het ziekenhuis bevallen. Om half 1 is ons zoontje geboren. Ging allemaal heel snel en was prima te doen.

    3 uur na de bevalling moesten we beide met spoed naar het ziekenhuis. Mijn zoontje omdat hij moeite had met ademen, door de snelle geboorte, en ik omdat mijn baarmoeder niet meer wilde samentrekken door de snelle bevalling. Hierdoor hoopte er zich bloed op in mijn baarmoeder en ben ik uiteindelijk 2,5 liter bloed verloren. Ik heb tot de volgende dag 4 uur in het ziekenhuis moeten liggen.

    Ja, het is pijnlijk en iedereen ervaart het anders, maar ik vind persoonlijk dat je een prima ervaring hebt gehad en je jezelf niet zo bang moet maken. De tweede zal makkelijker gaan.

    En je bent beide hartstikke gezond en hebt het in 'n paar uur gedaan ipv sommige die er 20 uur over moeten doen.

  • My-little-baby

    Gefeliciteerd! En erg herkenbaar! Hier ook op papier 3 fantastische bevallingen, maar wat ik heb gevoeld
    Ik moet me morgen melden voor de inleiding.

  • Gwendovk

    Ik moest erg lachen om die laatste emoticon haha Thanks babe!! Heel veel succes vandaag!!! Je kan het powervrouw.

  • Nog-even!

    Elke bevalling is weer anders... Als het erg snel gaat, kan het zijn dat je niet genoeg hormonen aanmaakt die de pijnbeleving verzachten... Dat had ik bij mijn tweede, waarbij ik in een weeenstorm terechtkwam waarin ik in nog geen uur van 2 naar 10 cm ging... Dat vond ik heftigen eng, omdat ik zo diep ging dat ik in een soort paniek raakte en bijna wegzakte... Dat was wel beangstigend. Dat trauma is pas verdwenen na de derde bevalling.
    Mijn eerste en derde bevalling waren prettiger, doordat er tussen de weeën pauzes zaten. De eerste in 5 uur, de derde in 75 minuten. Maar allebei goed te doen. Pijn doet het altijd. Maar je geestelijke toestand bepaalt erg veel qua beleving...

  • Gwendovk

    Pffffff binnen een uur van 2 cm naar 10! Vrouw wat ben jij sterk

  • Nog-even!

    Nou nee niet perse, psychisch gaf dat dus écht een knauw. Maar...als dat er gewoon mag zijn, kun je er wel beter mee leren leven... Leren accepteren dat er dingen zijn waar je geest niet gemakkelijk kan dealen... Dat hoort dus ook bij het leven... Heel naar... En toch gaat het leven door...

  • Pres

    Hier ook op papier echt een mooie, snelle thuisbevalling. Maar de rug weeën om te janken! Ik kon niet staan, zitten, liggen. Hele huis bij elkaar gevloekt omdat ik niet meer wist wat voor houding ik moest nemen zodat de oijn minder zou worden, ondanks zwangerschapsyoga. Ook wij willen graag een 2e maar ik ben zo bang voor de bevalling. Dat de rug weeën nog heftiger zijn vooral omdat ze zeggen dat met een 2e kind de bevalling sneller gaat.

  • Gwendovk

    Echt he! Dra-ma!

  • Baby.wens

    "lees; andere planeet??" 😂😂😂

    Geen ervaring mee, maar ik heb erg gelachen om hoe je het allemaal hebt opgeschreven!

  • Gwendovk

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50