Hoi, Heel graag wil ik wat tips of herkenning voor mijn 3 jarige peuter. Hij had altijd al wel soms heftige emoties waarbij hij erg boos kon worden, maar sinds 2 weken is het niet leuk meer. Hij gooit borden expres op de grond, gaat helemaal uit zijn plaat omdat hij niet recht voor de kassa zijn broertje uitgebreid mag knuffelen (we stonden onwijs in de weg) en schopt grote stennis als hij bv aan moet kleden. Hij had gisteren bijvoorbeeld een huilbui van 25 min omdat ik zijn raam had open gezet en hij wilde geen frisse lucht in zijn kamer. Het is echt minder gezellig thuis hierdoor. We doen aan gentle parenting, dus zeggen dat boosheid best mag, maar dat het niet oke is een bord kapot te gooien. We straffen niet, maar doen wel aan natuurlijke consequenties (als ze zand uit de zandbak blijven scheppen gaat de zandbak dicht). We zijn naar mijn idee consequent en nee is nee. Keuzes geven werkt niet, hij zegt vrijwel altijd: 'dat wil ik allemaal niet'. Hij gaat 2 dagen per week naar het kdv waar het prima gaat en krijgt daarnaast goed aandacht van ons, ook 1 op 1. Er is niets veranderd (hij heeft een nieuw broertje sinds 4 maanden, maar daar leek hij eerst niet veel last van te hebben). Er zijn nog veel momenten in huis dat het wel gezellig is samen. Als iemand nog goede suggesties/tips heeft of gewoon wat herkenning, van harte welkom, want wij beginnen hier bang te worden dat dit het nieuwe normaal is.. Dankje!
We denken dat dat zou kunnen, want slaapje is eraf. Is wel in de ochtend ook al. Van ons mag hij uiteraard wel slapen tussen de middag maar hij weigert pertinent en we kunnen hem niet dwingen te gaan slapen. Als we hem op zijn kamer zetten gaat hij de boel verbouwen daar dus dat is geen optie. Als iemand daar nog tips voor heeft: heel graag
‘S avonds vroeger op bed? Toen hier het slaapje weg viel bij mijn zoontje sliep hij in het weekend van 19u tot 11u.
Geef hem de mogelijkheid om even tot rust te komen beneden. Op de bank met een filmpje op onder een dekentje. Dat rust moment kan vaak al een verschil maken en mss doet hij nog wel even een dutje.
Klinkt als een fase.. heb jij een idee of voorgevoel waar het aan zou kunnen liggen? Misschien is de baby nu meer wakker en krijgt meer aandacht?
Soms weet je het gewoon niet, maar die buien zijn echt wel normaal hoor. Soms hebben ze gewoon een week (sprongetje) dat ze heel veel leren misschien niet eens zichtbaar maar emotioneel, dat is ook intensief.
Denk dat je het goed doet zoals je het doet en vooral blijven lezen over gentle parenting, of video's op youtube kijken over boosheid en hoe ermee om te gaan. Komt vast goed!
Hoe zit het met de beeldschermtijd? Oh ik klink vreselijk als de moedermaffia maar in mijn omgeving zie ik wel dat hoe meer de kinderen achter tablet/tv etc zitten, hoe vervelender ze worden. Ik hou mn hart vast voor mn eigen 1,5 jarige 🥲 sterkte!
Hier is het juist andersom. Sinds het middagslaapje eraf is moet mn zoontje toch op een andere manier even tot rust komen. Hij krijgt dan ook van die huilbuien… Na 3 kwartier Brandweerman Sam kijken is hij weer terug en super gezellig. 10 minuten film kijken maakt hem juist nog moeier. Maar even 3 kwartier pauze doet hem super goed en dan is hij daarna vaak weer levendig en heeft weer zin om te spelen (:
Ik lees dat je naam mama 3 jongetjes is. Dus ervan uitgaande dat dit zo is, en je drie jarige de tweede is? Wij noemen het hier het middelste kind syndroom.. onze middelste heeft dit ook een tijd heel heftig gehad.
Hij is de oudste. Hij heeft een broertje van bijna 2 en een broertje van 4 mnd. Hij is er denk ik qua aansacht niet op achteruit gegaan, want heeft zijn middagslaapje laten vervallen dus dan heeft hij exclusieve aandacht
Gezien het wegvallen van het middagslaapje denk ik ook dat het gedeeltelijk te maken heeft met moeheid. In combinatie met groter worden, eigen keuzes willen maken en misschien een pittig karakter? Ik herken veel van wat je zegt bij mijn peuter van ruim 2,5 jaar. Ik moet wel zeggen dat wij hem af en toe flink straffen als hij niet luistert (we blijven bij hem, en geven directe korte straffen), en dat helpt wel daarna lijkt hij een stuk beter in zn vel te zitten. Of het toch dat stukje duidelijkheid is? We geven daarbij wel alle ruimte aan emoties hoor, maar het kan te ver gaan. Een dag vol driftbuien is soms nodig, ik zie het echt als een stukje ontlading van emoties. De aanleiding is niet altijd de oorzaak van het gedrag.
Meest belangrijke is de straf dat we hem uit de situatie halen- hij moet dan op de mat/trap of in zn kamer zitten als hij niet binnen 3 tellen luistert. We blijven ofwel bij hem zitten (ja dat is soms lastig maar hij ervaart het als straf), of we blijven in de buurt zodat ik hem en hij mij zien kan. Als we ergens anders zijn zoals in de winkel: terug in de auto, winkelbezoek afbreken, geen eigen karretje o.i.d. ook bij hem blijven natuurlijk als hij in de auto gaat. Geloof me, doe dit 1 of 2 keer en waarschuwen helpt daarna enorm. Soms even de teugels aantrekken als je merkt dat het niet meer zo goed gaat. Speelgoed afpakken (als dat de oorzaak is van het gedrag). Hij gaat dan even helemaal door het lint maar heeft het zo nodig, na elke driftbui maken we het weer goed, korte reflectie op wat er gebeurde en dan kan hij er vaak weer even tegen. Bij schoppen/slaan pakken we hem stevig vast en laten hem niet los voor hij rustig is (kan die lekker uitrazen in je armen). Bij niet luisteren rond bedtijd lopen we weg (vind tie vreselijk want we zitten altijd naast hem). Zelfde als het autoverhaal, laat 2 x merken dat je het meent en ze laten het wel. En uitleggen is ook nog wel een goede, ze snappen echt niet alles maar als je als ze weer rustig zijn uitlegt waarom iets niet kan/mag of dat je hem niet snapt als hij boos wordt dan leren ze er van. Dat valt wel een beetje onder reflectie over wat er gebeurde.
Als ik merk dat ie echt om álles boos wordt doe ik ook wel eens het tegenovergestelde. Vastpakken, kroelen, zeggen dat ik merkt dat het allemaal niet wil bij hem. Soms kan hij daar ook van ontladen. We doen allemaal maar wat denk ik, geen enkele situatie is hetzelfde maar probeer gewoon een beetje uit zou ik zeggen. Fout doe je het niet zo snel hoor;)
Ja precies. Een aantal van jullie straffen doen wij ook, want zijn logische consequenties. Dus vastpakken als hij slaat oid om te helpen te stoppen, als hij met speelgoed gooit pakken we het weg ed. Uitleggen en reflectie als hij weer gekalmeerd is besteden we vrij veel aandacht aan. We doen dus alleen niet op de mat zetten, of iets wat niets met de activiteit te maken heeft (als je dat bord op de grond gooit krijg je geen verhaaltje voor het slapengaan). Overigens belonen we dus ook niet.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen