Drie weken geleden heb ik een miskraam gehad, ik ben daar zelf niet zo mee bezig en het gaat ook goed met me. Nou hoor ik mijn zoontje van 3,5 de laatste paar weken wat opvallende dingen zeggen. Hij weet niets van de zwangerschap en miskraam, hij kan enkel tijdens een telefoongesprek opgevangen hebben dat ik verdrietig was, daar belde ik namelijk zijn vader over terwijl hij daar was (co-ouderschap). Die middag van het telefoongesprek, de dag van de miskraam, wilde hij naar buiten om iets ‘voor mama’ te zoeken. Hij vond een mooi takje en dat wilde hij per se meenemen om aan mij te geven. Dit doet hij normaal nooit. Nou vond ik dit nog niet zo vreemd, maar een week later zei zijn vader dat hij iets kwijt was. Toen zei mijn zoon: ‘Mama is ook iets kwijt. Broertje of zusje’. En deze week zegt hij steeds tegen me ‘baby weg’. Als ik vraag wat hij bedoelt dan krijg ik niet echt een eenduidig antwoord of verzint hij er iets bij. Ik weet wel dat jonge kinderen erg gevoelig kunnen zijn voor dit soort dingen, maar ik sta er toch steeds van te kijken en vraag me af of het toeval is of dat hij er toch op de één of andere manier weet van heeft. Hebben jullie soortgelijke situaties meegemaakt?
Och de schat! Onderschat de peuters niet want ze hebben alles door. Mijn oudste had ik vroeger nooit verteld dat hij 1 van een tweeling was maar ineens uit het niets begon hij er zelf over; mama ik zat niet alleen in jou buik maar samen met mijn 'zusje'. Wij wisten toen niet wat het was aangezien ik met 5 weken zwangerschap zijn helft verloren ben... vond het heel bijzonder...
Mijn zoon van 4 wist ook dat ik zwanger was. Nooit verteld! Vlak voor de miskramen begon hij mij heel strak te knuffelen. De eerste keer zei hij een paar dagen na de miskraam dat hij het jammer vond dat hij geen broertje had. De tweede keer zei hij: waarom willen broertjes en zusjes niet mijn broertjes en zusjes zijn? Hij wist niets van de zwangerschappen en niets van miskramen. Ik moest er echt van huilen toen hij dat zei.
Ahh wat een verdrietige vraag van je zoontje, dat hij het zo op zichzelf betrekt. Ik kan me voorstellen dat je daar van moest huilen. Je hebt al genoeg aan je zelf met het verdriet van een miskraam, laat staan met dat van je zoon erbij 😢 Hopelijk is het jullie gauw gegund!
Ja mijn zoon is 3 en 4 maanden nu maar zeker al een half jaar hoor ik hem dingen zeggen van huh hoe weet hij dat. Blijkbaar neemt meneer alles op tussen volwassen gesprekken bij mij en mn ouders/man/school wat dan ook.
Rosa87 jazeker, mijn dochter "weet" soms ook dingen. Heel gek. Ik was als kind wel extreem hoor, ik wist zelfs wie er aan de telefoon was als die ging. Ben nog steeds redelijk gevoelig en pik veel gevoelens van anderen op.
Zij roept nu al ruim een jaar dat ze een broertje en zusje gaat krijgen, want dat past best in mijn buik, twee.
We zijn aan het proberen voor een tweede, zouden het er dan dus twee tegelijk worden?
Als ik haar vertel dat heel veel mama's maar 1 kindje tegelijk krijgen wil ze er niks van weten want ik krijg er twee. Een broertje en zusje, geen discussie mogelijk. hahaha
Haha, dat zou mooi voorspeld zijn! Doe je hier een update als het zover is 😉 Ik heb het aan de vader van mijn zoon gevraagd, die zei dat hij als kind ook heel gevoelig was voor met name emoties van anderen. Zo knuffelde hij regelmatig wildvreemden in de supermarkt of op straat omdat hij voelde dat ze verdrietig waren.
Niet mbt een miskraam maar onze dochter wist ook al dat ik zwanger was voordat we het zelf wisten. Ze maakte steeds opmerkingen over een baby broertje (Ze was zelf 4 jaar) en dat ze grote zus werd. We zijn bijna een jaar bezig geweest zwanger te worden van de tweede. We hebben het hier echter nooit met iemand over gehad en ook nooit met haar erbij over gesproken. Na de positieve test werden de opmerkingen alleen maar meer. Aan mn buik voelen etc. Ook hebben wij nooit een geslachtstest gehad maar ze wist zeker dat ze een broertje kreeg.
Bijzonder wat kinderen soms aan kunnen voelen (en zien... maar dat is een heel ander verhaal) he?
Ik denk dat het kan Kinderen staan er voor open echt Niet ye vergelijken maar tijdje terg zei me dochter aug 5. Mama je opa staat in mijn kamer en zeg kom wel goed mama maak je niet druk Ze Word over drie weken aan keelneus amandelen geopereerd
Ik denk zeker wel dat t kan, ik was namelijk zelf zo'n kind die "wist".
Op vakantie vertelde ik iedereen die het horen wilde dat we een zusje gingen krijgen. Ik was toen 4 jaar. Toen mijn ouders werden gefeliciteerd keken ze raar op... Geen kinderwens meer dus gebruikten voorbehoedsmiddelen. Kan ook niks gezien hebben want mijn moeder was nog niet eens zwanger! Exact een jaar later is mijn zusje geboren! Ze heeft een scandinavische naam gekregen, ik eb haar immers voorspeld in Noorwegen.....
Wat leuk om het ook van jouw kant te lezen! Bijzonder dat je dat zo ver vooruit ‘voorspeld’ hebt. Merk je bij je dochter wel eens dat ze gevoelig is voor dit soort dingen?
Ik deed aan ivf en dat hadden we verteld aan onze zoon van 6. En ook de risico's enz. En hij zegt letterlijk tegen mij voor de eerste terug plaatsing. Mam het gaat lukken ik voel het in mijn buik en het wordt een meisje. En ja het was na de eerste terug plaatsing raak en ik ben nu 28wk zwanger van een meisje. Hij voorspeld het gewoon. Zonder dat ik er om vraag. Dus ja het kan makkelijk dat jou zoon ook dingen aanvoelt.
Kinderen pakken alles op. Helaas kan ik je dit uit ervaring vertellen. Zelf denk je dat je het er niet over hebt waar zo'n kleintje bij is maar ongemerkt zullen er toch dingen gezegd zijn/worden
Dat is niet aan de orde. De mensen die ik het verteld heb, heb ik het persoonlijk verteld waar mijn zoon niet bij was en pas gisteren heb ik het er met mijn moeder over gehad waarbij hij wel in de buurt was, maar dat was ruim ná de uitspraken die hij gedaan heeft. Ik geloof erin dat dit vanuit zijn eigen intuïtie komt 😊
Dat is ook verdrietig, maar inderdaad fijn dat ze er niets van mee heeft gekregen. Ik moet zeggen dat mijn zoon er ook verder geen emotie bij had en aan zijn gedrag heb ik het verder ook niet gemaakt. Het was enkel een mededeling, maar ik vond het wel bijzonder.
Oh ja, mijn dochter en zoontje hadden dit heel sterk. Elke keer voordat ik positief testte zeiden ze al: mama baby in de buik. Het geslacht had mijn dochter ook elke keer goed. Nu is ze er overheen gegroeid. Ik geloof ook zeker in hun versterkte intuitie.
Onze zoon wist voor dat ik wist dat ik zwanger was dat ik zwanger was. Hij zag de aura kleuren van het jongentje wat bij ons hoorde en in mij buik groeide. En hij wist te vertellen dat het jongentje erg ziek was, ik had zo iets oke... en een dag later kreeg ik met 12 wk te horen dat het kindje een opeb schedeltje had en dus niet levensvatbaar is. Bevallen met 13,5. En toen vertelde onze zoon het jongentje is weer met de lift naar boven gegaan. Het jongentje is hier niet meer Mam. Nu weer zwanger, en onze zoon heeft nooit een zieltje meer gezien. En wij geloven ook zit het goed dat komt het zieltje direct in het lichaampje. Is het lichaamje niet goed blijft het zieltje in en uit gaan.
Jaaaaaa toen ik de eerste tekenen van een beetje bloedverlies kreeg kwam mijn zoontje op mijn buik liggen en zei mama au buik.... Een aantal dagen later toen waren we aan het zwemmen ( we waren op vakantie) en toen stond hij op en zei kamer toe. Dus ik he wil je niet nog even zemmen dan (al n week lang moesten we m namelijk t bad uit sleuren... ) maar nee hij wilde nu naar de kamer toe.... Eenmaal op de kamer begon ik heviger te bloeden en binnen een halfuur verloren wij ons sterretje.... Dus ik geloof hier zeker in ons mannetje wist ook echt van niets...
Kinderen zijn hartstikke slim. Waarschijnlijk heeft hij toch ergens iets gehoord. Zijn vader die met iemand anders erover sprak of jij misschien toen je dacht dat hij sliep? Iemand anders die er iets over zij of vroeg hoe het ging waar hij bij was? Het woord broertje pf zusje hoeft niet gevallen te zijn. Hij zou waarschijnlijk prima de link kunnen leggen tussen een baby on jou buik en dat dat een broertje of zusje is. In code taal praten kun je met een 3,5 jarige beter ook niet meer doen. Ze begrijpen teveel.
Het is helemaal niet waarschijnlijk dat hij iets heeft gehoord. En van codetaal is ook geen sprake. Ik geloof echt dat dit vanuit zijn eigen intuïtie komt en ben benieuwd naar andere ervaringen 😊
Nee, ik weet zeker van niet. Ook tijdens het telefoongesprek kan hij de woorden ‘broertje’, ‘zusje’ en ‘baby’ niet gehoord hebben want die woorden heb ik niet gebruikt en ik weet zeker dat zijn vader dat ook niet heeft gedaan. Hij was zelf ook nogal verbaasd over de uitingen van onze zoon..
Oké. Ik ervaar nu dat kinderen dat wel kunnen aan voelen. Toen ik net wist dat ik zwanger was vroeg een meisje van 6 aan me of ik een baby in mijn buik had. Nu het wel bekend is maar nog niet echt zichtbaar (19 weken maar blijkbaar sterkte buikspieren) zijn er regelmatig meisje van 4 die me knuffelen rondom mijn buik. Zij weten niet bewust van mijn zwangerschap af. Ik ben er dus van overtuigd dat ze dit kunnen aan voelen. Oh voor het geval je je af vraagt waarom ik zoveel geknuffeld wordt: ik werk op een BSO haha.
Wat heerlijk dat je zoveel knuffels mag ontvangen! 😍 Bijzonder ook dat er meerdere jonge kinderem zo op je zwangerschap reageren. En gefeliciteerd ook!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (42) Verversen