Mijn dochtertje van 2 jaar is heel angstig voor een van de moeders, van een vriendje van mijn zoon. Nou is mijn jongste over het algemeen wel eenkennig en moet niet veel van anderen hebben, maar bij haar is het toch net anders ze lijkt echt bang te zijn. Als ze een kop koffie komt drinken en mijn dochtertje hoort haar stem maar, wijkt ze haar blik naar de grond, rent ze naar boven en kruipt achter het poppenhuis in een hoekje. Ik krijg haar dan met geen mogelijkheid naar benden. Zodra zij dan weer vertrokken is, komt ze net zo snel als ze boven was weer naar beneden. Ik vraag me af waar dit door kan komen, hebben jullie dit wel eens meegemaakt met jullie peuters??
Ik zat als kind onder tafel van de schrik voor onze hond. Het was een dobbermann maar echt een brave hond😂 hoeft dus niet altijd wat achter te zitten. M’n moeder had trouwens ook een enge vriendin en ze is nog steeds eng! 😂😅
Bijzonder… ik merk wel dat m’n zoontje zich meer of minder tot iemand ‘aangetrokken’ kan voelen, zal wel iets met uitstraling of benadering door diegene zijn denk ik? Wel zielig voor die vriendin ook, hoop dat je haar niet vertelt dat het speciaal bij haar is…
Ik was zelf altijd gevoelig voor stem en geur.. (nog altijd gevoelig voor geluiden en geuren overigens..) Als iemand rookte was ik (ok ...ben) ik er al helemaal klaar mee, zo vies. Of zware parfum ulgh..
Toen ik zelf klein was was er een vriendin van mijn moeder die ik ook verschrikkelijk vond. Ze was heel lief maar heel dik en ze vond mij ontzettend schattig. Ze wilde altijd knuffelen met mij. Ik denk dat ik zelf ook rond die leeftijd was. Misschien door haar uitstraling of omdat ik wist dat ze wat van me wilde, wat ik niet wou. Geen idee. Maar het hoeft dus niet iets raars te zijn. Het zal uiteindelijk wel weer overgaan. Misschien een idee om samen leuke dingen te doen. Naar een speeltuintje of iets.. dat je vriendin op afstand contact kan maken of gewoon er zijn en geen aandacht aan je kindje schenken. Dat ze ziet dat je vriendin niet eng is.
Ik vind dit heel raar en zou wel gaan kijken waar dit vandaan komt... mijn jongste is een paar maanden voor iedereen bang geweest, sinds ik hem op de voorschoolse deed. Verlatingsangst. Maar niet op een bepaald persoon gericht. Ik vind het in ieder geval niet klinken als een normale reactie.
M’n zoon was wat bang voor de broers van m’n man, maar dat vond ik niet gek want die behandelden m af en toe een beetje alsof het een pop was in plaats van een kind met een wil (meteen oppakken en in de lucht gooien zonder waarschuwing). Dat is nu wel beter. Verder niet maar denk meteen hieraan: toen m’n zusje klein was was er een juf op de peuterspeelzaal waar zij doodsbang van was. Gewoon een heel lieve juf, die echt niks misdaan had, maar (dat weet ik want ik ben ook op die peuterspeelzaal geweest als peuter ;)) ze was vrij dik, had een wat harde stem, en als je aan het knutselen ofzo was kwam ze over je heen hangen om te helpen, wat voor m’n zus dus heel bedreigend voelde. Dat soort dingen kunnen dus het probleem zijn 😅
Onze jongste die huilt en krijst al vanaf baby af aan tot nu(wordt 2 in september) bij het zien of horen van mijn oma. En waarom? Geen idee, want eenkennig is hij totaal niet. Doe je niks aan. Het voelt vooral heel erg lullig.
Heeft zij wel eens op je dochter gepast in het verleden? En is het altijd al zo geweest of is dit plotseling ontstaan? Ik denk dat je vooral dingen moet gaan uitsluiten of er niet iets gebeurd kan zijn tussen haar en je dochter, dat er een situatie is geweest waar zij met jouw dochter alleen is geweest.
Als dat allemaal niet aan de orde is, dan kan het zijn dat je vriendin een sfeer om zich heen heeft waar je dochter gespannen van wordt.
Dit idd. Mijn dochter had dit bij de huishoudelijk werkster die 1 x per week kwam schoonmaken bij ons. Echt brullen en paniek zodra zij binnenkwam. Naderhand bleek dat zij niet te vertrouwen was, ze stal van ons.. kinderen voelen heel goed aan hoe iemand is.
Wauw, hoe ben je daar dan achter gekomen of kon je dochter dat op een gegeven moment aangeven? Het kan natuurlijk ook een fase zijn, maar als een kind echt angstig is dan zit daar vaak wel wat achter..
Nee mn dochter was destijds pas anderhalf jaar oud, en kon toen nog niet echt praten. Maar altijd enorm angstig als die vrouw in huis was, terwijl ze dat nooit bij iemand anders heeft gehad. We kwamen erachter toen er elke keer als zij geweest was parfum of sieraden foetsie verdwenen waren. Toen hebben we eens geld ergens gelegd om te kijken of ze eraan kwam en ja hoor het was gelijk verdwenen 😵💫
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen