14-7 trotse ouders geworden van ons derde kindje. Alles is goed gegaan, thuis is het even hectisch zo zonder ritme en met 3 kinderen maar dat komt wel goed, alleen die hormonen, bah! Overdag gaat het wel maar zodra het begint te schemeren overvalt me steeds een gevoel van enorme eenzaamheid, moeite met verwerken ofzo. Meer mensen dit gehad? Ik heb verder een superpartner die veel doet etc dus daar ligt het niet aan... benieuwd naar tips ;-)
Oh, ik voel met je mee. Bij mijn eerste kindje voelde ik mij enkele weken zoooo slecht en alleen. Had het gevoel dat mijn leven om niets anders draaide dan de baby en dat iedereen leuke dingen kon doen. Ik steek het op de hormonen.. Na enkele weken voelde ik mij een heel ander mens terwijl ik net evenveel aandacht aan de baby gaf :)
Ik weet niet of het hetzelfde gevoel is, maar ik had dit na mijn eerste kind heel erg. Heel erg......
Vond het zo oneerlijk dat iedereen verder kon genieten van het leven. En de mijne draaide om voedingen, pijnlijke onderkant en borsten en poepluiers. Ik werd geleefd en man, wat voelde ik mij verdomd ALLEEN!! Ik voelde een mega afstand tussen de mensen en mij. Mijn leven was namelijk zo anders dan dat van hen. Ik kon jaloers zijn op gekke dingen.
Zoals iemand hier beneden al aangaf jaloers te zijn op een simpele uitstap naar een attractiepark. Zo herkenbaar!!
Ik wilde hier vorige week een topic over openen.. en heb ik niet gedaan. Ik herken het heel erg. Ben twee weken eerder dan jou bevallen en heb het helaas nog steeds. Alsof het leven stilstaat en dat van andere doorgaat.. Vooral nu in de zomer. Ik heb nu net mn tweede kindje gekregen en het ‘combineren’ van ritmes een aandacht verdelen valt me heel zwaar.. Ik denk dat het deels aan onze hormonen ligt of zoals iemand hier al noemde ‘moederrouw’.. Hopelijk voel je je snel beter!! Als iemand tips heeft om je beter te voelen, lees ik graag mee hahaha ;)
Het kan aan je hormonen liggen en past ook in het beeld van een lichte postnatale depressie... Zorg goed voor jezelf en vraag hulp als je merkt dat het niet beter wordt!! Sterkte!
Ja en soms nog steeds. Je bent gewoon super druk met drie kinderen. Maar ik vind het wel een heel mooi stukje van Charliecharlie, over moederrouw. Heel herkenbaar!
Wil je gewoon even een virtuele knuffel geven, het is niet niks, bevallen, moeder zijn, nog twee kindjes. Geef jezelf tijd en wees lief en mocht het gevoel blijven; bel de HA. Echt doen.
Ik herken wel een beetje wat je schrijft. Ik herinner mij nog heel sterk dat na 1,5 week (geboorte 2e kindje, slecht herstel dus echt blegh) mijn broer en schoonzus op visite kwamen en vertelde dat ze daarna door naar Duinrell gingen en er overviel mij een heel verdrietig en grijs gevoel ('zij wel, ik niet, ik herstel nooit meer, ik blijf altijd zoveel pijn houden, ik wil mijn oude leven terug') heel stom als ik er nu op terug kijk maar ik kan het nog zo 'voelen'. Ik durfde er nooit open over te zijn, maar nu ik jouw topic zo lees denk ik hé, er zijn meer vrouwen zoals ik en jij!
Je word overdag meer geleefd vermoed ik en dan savonds tot rust en alle tijd voor jou en je emoties .. lief zijn voor jezelf .. geef het een weekje en mocht je twijfelen of negatieve verandering zien altijd even de ha bellen .. 😘
Ik heb ook heel erg last gehad van m'n hormonen na de geboorte van mijn zoontje Het begint nu licht te stabiliseren maar heb nog steeds m'n wankele momenten. Ik ben naar de praktijkondersteuner geweest om te praten over de nieuwe rollen binnen het gezin.
Het is geen depressie ofzo denk ik, ik voel me ook gewoon happy alleen dan met zo’n knoop. Het zal door hormonen/ verandering komen maar ik weet ff niet hoe ermee om te gaan.
Accepteren. Ik vond de (vooral in België gebruikte term) “moederrouw” (wat heel akelig klinkt maar dus in dit geval niet over een overleden kind gaat). Rouwen om het leven van vóór deze baby wat er niet meer is, in combinatie met een enorme dosis hormoonschommeling. Het is pas héél héél kort geleden he? Geef jezelf de tijd! Had je het bij de vorige kindjes ook niet? Het kostte bij mij wel een week of zes geloof ik, bij de tweede… bij de eerste nog langer 😅
Ja ik had dit indd ook bij de andere kindjes. Ging uiteindelijk ook zelf over indd, ik denk dat dat het precies omschrijft icm met dat dit de laatste keer is dat ik dit meemaak. Fijn iig dat jij er ook last van had, de herkenning dan iig ;-)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen