Vroeg me af wanneer de jullie voor een tweede zwangerschap gingen en wat de voor-en nadelen waren van het leeftijdsverschil van jullie kindjes. Onze dochter is 11 maanden en ik mag sowieso het eerste jaar niet zwanger worden door de keizersnee. We zitten er nu wel weer over na te denken als onze dochter 1 is om evt voor de tweede te gaan. Ik denk dat ik er lichamelijk gezien nooit klaar voor zal zijn, vind zwanger zijn niets en de bevalling was al helemaal drama!! Maar vooral voor onze dochter zou ik een broertje of zusje leuk vinden en het voelt nog niet echt compleet zo. Eerst moest ik er nog niks van hebben maar als ik nu van die pasgeboren baby’s zie of weer iemand dichtbij zwanger is lijkt het me toch wel weer leuk. Ik denk dat ik niet heel lang zou willen wachten als het ons is gegund, zodat het leeftijdsverschil niet te groot is en dat als ze dan bijv. eenmaal naar school zou gaan we niet weer opnieuw in de luiers zitten. Maar het is voor mij dus echt heel lastig om nou te zeggen we gaan er weer voor, vooral dus omdat ik ook weer “bang” ben voor die bevalling. Meer vrouwen met mij? En hoe ging je hiermee om?
Met de eerste baby werd het ook na hele dag weeën en geen ontsluiting ook een keizersnede. Hij was bijna 5 toen zijn zusje kwam, ook keizersnede. Nu is ze 3 en proberen we het nog een keer. Dit word dan ook een keizersnede. Wij hebben zoals je ziet meer tijd tussen de Kids en ik vind dit wel fijn. Mijn lijf hersteld goed. Ik had bij de tweede zwangerschap niet zo lang willen wachten, maar daar waren toen ook de omstandigheden naar.
Je moet voor jezelf kiezen wat het beste voelt. Je kunt na een keizersnede ook natuurlijk bevallen. Bij mij kan het dus helaas niet meer. En wie weet gaat je tweede zwangerschap veel makkelijker, dat kan ook nog heel best
Ik heb een zware eerste bevalling gehad (zowel lichamelijk als psychologisch). Toen onze zoon 18 maanden was raakte ik onverwacht zwanger van nummer 2. Ik vond het achteraf de perfecte timing. De bevalling ging reuze goed! Omdat ik op een een of andere manier dacht dat het niet erger kon dan de eerste. In het begin een beetje hectisch (vooral toen ik borstboeding gaf) maar daarna heerlijk omdat ze hetzelfde ritme hebben. Ik had wel voordat de tweede geboren werd de eerste op zijn eigen kamer in groot bed, hij viel alleen in slaap, kon goed trap op en af lopen en aan de hand lopen. Allemaal kleine dingen die praktisch gezien wel mooi meegenomen zijn
Ja dat is vervelend he, ik inderdaad ook mentaal vooral en lichamelijk vooral na de bevalling (heb wel overgegeven etc. Maar verder ging de zwangerschap wel). Heb nu inderdaad de kleine gewoon op haar eigen kamer in groter bed (nog wel met zijkanten erop natuurlijk) en ze slaapt door al paar maanden. Ze loopt nu al langs de bank en tafels en traplopen kan ze dus ook al een beetje. Dus ik denk dat dat wel goed komt! Maar dat zijn indd wel handige dingen! Zal sowieso wel een overgang zijn van 1 naar 2 verwacht ik.. bij onze dochter kwam de borstvoeding eerst niet op gang door de ks en toen ik eenmaal over was gegaan op fles toen liep het er letterlijk uit was zo balen!! Dat zou ik nog wel fijn vinden als dat zou lukken :)
Wij hebben hetzelfde. Zwanger zijn is niet mijn hobby, maar kinderen poep ik er gelukkig snel uit ;) Onze dochter is ook 11 maanden en hier begint het ook weer bij allebei te kriebelen. We hebben geen haast en het lijkt ons juist wel fijn als onze dochter wat ouder/zelfstandiger is. Voor nu hebben we het idee om eind van het jaar te beginnen, maar dat kan ook volgend jaar zijn. Hopelijk dan weer snel zwanger en dan zou onze onze dochter 2,5/3 zijn als er een broertje of zusje komt.
Haha, dat is dan idd geluk! Ik had angst voor de bevalling, terwijl ik de weeën etc heel goed aan kon, maar het eindigde in een spoedkeizersnede dus dat heeft niet erg geholpen voor de angst bij volgende. In dat opzicht maakt het voor mij niet uit of ik nou nu zwanger ben of over 2 jaar. Maar op zich id het idd wel lekker als ze wat zelfstandiger zou zijn. In ieder geval kan lopen
Ik ben niet bang voor de bevalling maar wel bang voor het herstel daarna. Dat liep bij mij namelijk nogal traag en met veel pijn. Ik ga hier ahum heel gezond mee om, ik steek mijn kop in het zand ;) Vanaf dat de kleine een maand was hadden we al een sterke kinderwens voor nog een kindje. Ik wilde voor mijn lijf een jaar wachten en toen het jaar voorbij was zag ik nog wat beren op de weg. Eerst moest de kleine bijvoorbeeld leren lopen. Met 13 maanden kon de kleine lopen. Met veertien maanden begonnen met zwanger proberen te worden en meteen in ronde één raak! Ik ben benieuwd hoe het zal verlopen, ik maak me nog niet druk om hoe het straks gaat met twee kleintjes. Eerst het eerste trimester doorkomen, nu pas vijf weken zwanger.
Vervelend. Heb ook veel problemen gekregen daarna, tijdens de zwangerschap vond ik het lichamelijk gezien wel te doen (oké overgeven is niet mijn ding ;) ) maar vooral mentaal ook omdat ik mega veel was aangekomen heel veel moeten afvallen en de nasleep van de ks (wilde ook te snel weer van alles) en rug-heup en stuit problemen. Maar goed dat zijn dan de gevolgen, je hebt wel een mooi kindje uiteindelijk. Wel fijn dat het in een keer gelukt is voor jullie! Gefeliciteerd! Het zal vast goedkomen :) misschien de eerste tijd (jaar) wel pittig lijkt me maar dat is ook zo weer voorbij.
Herkenbaar deels! Hier zag ik vooral tegen zwangerschap op ivm vroege gebroken vliezen en lange zh opname. Ik ben naar zh geweest, gesprek gehad en dingen besproken die mij dwars zaten. Zo krijg ik nu medicatie, extra echo's etc.. ook bevalling kan ik al m'n vragen kwijt
Oké, ja dat snap ik dan! Bang dat het weer zo zou lopen. En hoe is het uiteindelijk gegaan, nog wel lang blijven zitten of te vroeg geboren? Wel super dat je zo goed geholpen wordt hoor! Ik had op zich een fijne verloskundige praktijk denk dat ik daar ook wel veel zou kunnen bespreken
Dat is nog verrassing haha! ;) maar eerste stappen zijn genomen, verder vermoed ik dat er in de loop van deze zwangerschap steeds meer vragen gaan komen!
Bij eerste was maand na gebroken vliezen dat ik ben bevallen, zou ingeleid worden: ging uiteindelijk toch half uur van te voren dat spontaan begon. Mijn probleem is vooral dat bevalling razendsnel ging (nog geen 2 uur) en daardoor bang dat ik een tweede zelf moet doen. Het andere grote 'ding' is dat ik pertinent niet wéér maand opgenomen wil worden: ik blijf toch een verhoogd risico houden.. Al met al: het blijft spannend.. Maar dat zou niet alleen nú zijn, maar ook als ik nog half jaar wachtte was t idee.. Al is enige verwerking wel slim haha
1e ook met keizersnee geboren. Was zwanger van de 2e toen de 1e 18 mnd was. Ze was 2 jr en 1 mnd toen haar zusje geboren werd, ook keizersnee.
Vond het wel pittig, een net 2 jarige en een baby. Onze 3e kwam toen de oudste net 6 jr was en de 2e de week na de geboorte 4 werd. Dat was wel een stuk makkelijker dan met een 2 jarige en een baby.
Oké, ja daar zat ik dus ook over na te denken. Omdat ze nu nog niet erg zelfstandig is, maar ik heb ook weer van als ze zometeen naar school gaat etc. Dat ik niet weer opnieuw in de luiers wil beginnen. Weet niet hoe jij dat had ervaren met de jongste?
Ja dat is waar! Je hebt nu toch alle tijd.. dat was voor mij ook een overweging om toch juist voor de 2e te gaan. Heb nu wel werk soort van maar geen droombaan, uitzicht op een serieuze baan is toch slecht op dit moment en verder naast die twee dagen werk heb ik alle tijd! Jij moet nu alleen ook helpen met schoolwerk enzo zeker, maar dat valt nog wel mee op die leeftijd denk ik?
De oudste van 6 moet om 8.15 inloggen en is pas 13.30 klaar. Daar zijn we heel druk mee🙉 Tijd bijhouden, juiste boekjes en schriftjes erbij en helpen met de opdr. Onze andere dochter van 4 hoeft maar 2 keer p week online en heeft opdrachtjes die vrijblijvend zijn, dus dat is niet veel werk.
Ook gemakkelijk dat dochter al ouder was omdat ik na 2de keizersnede niet meer dan 5 kilo mag dragen de eerste 6 weken, met mijn dochter nu perfect te doen 🙂
Wij hebben iets langer dan 1 jaar gewacht, heeft uiteindelijk nog een jaar geduurd voor ik zwanger was, er zit nu 2 jaar en 10 maanden tussen onze 2 kindjes, ik vind dit wel ideaal omdat onze dochter ondertussen naar school gaat (qualitietijd met de kleinste) ze is ook al zelfstandiger en zindelijk wat ook aangenaam is, ze heeft al eens een flesje of tutje aan als ik het haar vraag en ze beseft het ook veel beter, ze is heel lief met haar broertje, had het niet anders gewild 😍 ik had bij mijn oudste ook een keizersnede(gepland door stuitligging) bij mijn zoon ging ik natuurlijk bevallen uiteindelijk ingeleid en door het niet vorderen toch een keizersnede geworden, die bevalling was helser dan de 1ste 🙂 daar zou ik dus niet bang voor zijn, je hebt het nu eenmaal niet in de hand, en eenmaal je je kindje in je armen krijgt vergeet je dat terug, was bij ons toch zo 🙂
Ja, je weet uiteindelijk ook helemaal niet hoe lang het duurt voor je echt weer zwanger bent wat je zegt! Wat dat betreft heb je het idd niet in de hand. En wat betreft de bevalling kan het bijna niet erger dan wat ik idd al heb gehad, ook voorafgaand aan de keizersnee. Het is ook zo, uiteindelijk heb je je mooie kindje en daar gaat het om, ik denk ook veel te veel en te moeilijk na soms!! Wat positiviteit is af en toe wel goed haha, bedankt voor je reactie :)
Ik had een verschrikkelijke eerste bevalling, kind had het maar net gered, en daarom was ik binnen acht weken weer zwanger. Ik zat op een enorme roze wolk, en dacht: nu vind ik alles prima, maar hoe langer ik over die bevalling na terug denken, hoe kleiner de kans is dat er ooit nog een zwangerschap komt! Dus hoppakee gelijk door! Angst voor de bevalling heb je toch wel hoeveel verschil er ook tussen zit. Ik had 1 “ gelukje”: erger en pijnlijker dan de eerste bevalling kon bijna niet. De tweede bevalling was bijna een feestje. Kids schelen elf maanden en ik zou het zo weer doen. ( bij wijze van haha)
Jeetje lijkt me ook een nare ervaring zeg!! Haha wat dat betreft heb je het dan goed aangepakt. Ik mocht dat natuurlijk sowieso niet vanwege de keizersnee maar ik zou het dus zo weer doen min de zwangerschap en bevalling, kan dus niet schijnt ;) Nee hoor maar we zijn er nu wel mee bezig en om weer zo’n mini te krijgen en een broertje of zusje voor onze dochter lijkt me wel leuk
Als zwanger zijn jouzwaar valt, zou ik nog zeker een halfjaar wachten met zwanger worden: je lijf is dan beter hersteld én je loopt minder met de oudste te sjouwen, omdat ze al wat groter is... Ik heb er bewust mee gewacht tot onze zoon iets mobieler was... Dat bleek een hele goede zet te zijn. Daardoor hoefde ik mezelf niet zo te overbelasten terwijl ik het al zwaar had met de zwangerschap....
Toen de oudste een jaar was, moest ik er nog niet aan denken om alweer zwanger te zijn. Toen hij 1,5 was, kreeg ik er opeens zin in. Luister naar je gevoel hierin: het is niet goed om jouw tegenzin te negeren... Daardoor stap je nl op een vervelende manier in de zwangerschap. Jouw gevoel vertaalt misschien wel dat je lijf er nu nog niet aan toe is
Bedankt voor je reactie! Misschien is dat wel zo idd, het is lastig om te beslissen. Vond het lichamelijk niet persé zwaar om te tillen die buik maar vooral dat ik zoveel was aangekomen, meer mentaal dus (heb zo hard moeten afvallen) En daarna rugproblemen en met mn stuitje enzo en natuurlijk de keizersnee. Maar goed misschien idd nog dat halfjaartje wachten wat je zegt, het is ook moeilijk te plannen want je weet ook niet hoe lang het duurt voordat het weer lukt, misschien hadden we de eerste keer gewoon geluk!
Ja, heb gelukkig geen echt probleem met mn stuitje, ben al nagekeken daarvoor, gewoon pech haha. Ach we gaan het zien. Je hent idd gelijk, denk teveel na! We hadden het er zo over de laatste dagen en begin het wel weer een leuk idee te vinden, maar zie er dus wat betreft die bijkomstigheden tegenop maar weet niet of dat nog veranderd, het moet mij misschien overkomen, dat had mijn zus ook altijd
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (31) Verversen