Ik ben er sinds gister achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik heb het mijn partner verteld, en die was eigenlijk wel blij. Ik daarentegen wist het echt even niet meer..wilde ik dit wel? Vandaag heel de dag over na gedacht, en ik wil het, ik kan het niet aan om het weg te laten halen. Maar nu zegt mijn partner dat het hem wel beter lijkt om een paar jaar te wachten..ik ben zo verdrietig, en weet het echt allemaal even niet meer.
als jij geen abortus wil of kan dan is dat gewoon geen oplossing. Ik ben niet tegen abortus maar als je het doet moet je er wel achter staan. Anders doet het volgens mij meer kwaad dan goed
Ik ben ook zwanger van een cadeautje en heb het er de eerste weken ook heel zwaar mee gehad. Daarna is het gaan zakken en nu ben ik heel blij met onze kleine kruimel die we in okt verwachten
Ongeveer een jaar na de geboorte van onze 3e bleek ik ineens onverwachts zwanger te zijn. Ik had nog niet eens een menstruatie gehad dus het was echt een enorme shock. Mijn man was er gelijk niet blij mee. Ik snapte hem wel, het was wel heel snel. Hij draaide snel bij en echt waar onze jongste dochter is het geweldig. Ze maakt ons compleet, iedereen is helemaal gek op haar en ze maakt ons zo gelukkig!
Toen wij onverwacht een stuk sneller zwanger werden dan gepland maakte me vriend een hele mooie opmerking.. we hebben nog 9 maanden om aan het idee te wennen.. nu bijna over de helft en gewend zijn we zeker!! Zou dit trappelde wondertje nooit meer kwijt willen😍
Mijn oudste was ook ongepland. We waren 18 jaar en hadden niks. Geen huis geen opleiding geen auto geen rijbewijs 2 uur afstand van elkaar . Maar we zijn er voor gegaan en uiteindelijk is alles goed gekomen.
Er is nooit een ideale situatie om een kindje te krijgen. Er loopt altijd wel iets in het leven niet volgens planning. Een kindje krijgen zet je hele wereld op z'n kop, het veranderd je vanaf het moment dat je er achter kom dat je in verwachting bent. Of je het kindje weg laat halen of niet, het is niet meer zoals voorheen. Kies je er voor om het weg te laten halen, zal je daar ook mee moeten leren leven.
Hier ook ongepland, was er in het begin ook niet gelijk blij mee, net verhuisd (huis nog niet af en overal nog spullen die uitgezocht moesten worden), net nieuwe baan (kwam er op de ochtend van mijn eerste werkdag achter dat ik zwanger was). Veel zorgen, we waren er nog niet over uit of we nog een derde wouden en zo ja wanneer dan.. Ik wou nog weer gaan studeren.. Vriend reageerde wel positief, maar meer zo van komt wel goed. Inmiddels kan ik elk moment bevallen en ben ik zo blij met dit kindje, kijk er echt naar uit, heeft een tijdje geduurd, moest even aan het idee wennen, immers heb ik niet zo naar deze zwangerschap toegeleefd. Maar alles valt op zijn plek (huis is inmiddels klaar, contract bleek toch niet verlengd te worden dus studie gaat ook niet door (moet je nagaan dat ik anders mijn kinderwens voor deze werkgever aan de kant gezet had..)) Dus geef het tijd om aan het idee te wennen, dat gaat met ups en downs, zorgen en gevoelens die een plek moeten krijgen..
Hier ook door de pil heen zwanger.. ik was zo bang , ik dacht dat ik het niet echt wilde en de aller eerste reactie van manlief was ook niet zo fijn, maar toen kreeg ik een bloeding en waren we beide zo in paniek dat we het kleintje kwijt zouden zijn dat we in ons hart wisten hoe welkom dit wondertje was! Daarna ons nog lang schuldig gevoeld over hoe onze eerste reactie was, we konden niet gelukkiger zijn! Een paar jaartjes later was financieel beter geweest omdat we wouden kopen eerst, maar het wil zo zijn !
Mijn vriend en ik konden elkaar net 1 jaar toen bleek dat ik in verwachting ben. Gelijk was mn vriend enthousiast maar behouden voor de eerste 12 weken. Ik daarentegen was doodsbang want we hebben het zo tof samen. Maar daarna dacht ik,dit kindje is door de pil heen gekomen en dus wilt het er zijn. We gaan absoluut een rollercoaster in maar met goede communicatie kom je er altijd samen uit. Denk vooral aan jezelf en je kindje nu
Ik begrijp dat de schrik er in zit, maar geloof nooit dat je in 1 dag hier over kan beslissen en aan de andere kant jullie zijn er allebei toch bij geweest en dan bestaat er een risico dat het kan gebeuren
Een paar jaar wachten is te laat, er is al een kindje..Ik snap de schrik en 1 dag over een leventje van jullie beide na denken lijkt me sowieso al heel kort. Geef het een paar dagen, probeer aan het idee te wennen, het is inderdaad niet niks, maar het gaat goed komen! En gefeliciteerd nog trouwens ; )
Tja goed communiceren. T zit er nu al...... ik ben 2 keer ongepland zwanger geraakt. Beiden keren is het uiteindelijk wel goed gekomen met partner. Hij was er immers bij toen ‘het’ gebeurde.
Ik zou vooral geen overhaaste beslissing nemen nu het allemaal zo verwarrend is. Leg ook vooral uit aan je partner dat je het echt schrikken vind maar dat je nu wel het idee hebt dat jullie het kunnen. Grote kans dat zijn oordeel mede bebaseerd is op jouw eerdere reactie. Heel veel sterkte.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen