Een hele tijd geleden heb ik hier aangegeven dat mijn man en ik twijfelde over een derde kindje maar dat er beren op de weg stonden. De meeste reacties van jullie waren gewoon doen! Die beren gaan vanzelf een stapje opzij.
Nu zijn bij mijn man de spreekwoordelijk beren dus opzij gegaan, maar nu begin ik weer te dubben,.... Laat ik voorop stellen dat het me super leuk lijkt (als het allemaal mag lukken natuurlijk), maar onze andere 2 kinderen zijn 7 en 5, ik weet zeker dat ze het heel leuk zullen vinden maar ik ben bang dat ik hun belemmer door weer een paar jaar gebonden te zijn aan slaapjes e.d.
Hoe denken jullie hierover? Of wat zijn jullie ervaringen?
Ik heb een baby van 9 maanden en 2 kids van 5,5 en van bijna 8. We zijn met zijn allen helemaal gek op onze jongste ook de 2 oudste dragen hun zusje op handen. We waren wel vergeten hoe zwaar de gebroken nachten Zijn, de eerste tandjes en terug gebonden zijn aan dutjes en papjes. De oudsten leveren niks aan, baby gaat overal mee naartoe en ze vindt dit helemaal niet erg. Ze is een gemakkelijk kind. Toch vind ik het een hele organisatie met 3 en best zwaar. Maar we zouden haar nooit meer kunnen of willen missen. Denk hier goed over na. Succes met de beslissing !
Onze dochter was 4,5 toen haar broertje geboren werd.. heel erg gepland, maar waar we geen rekening mee hielden was dat we weer helemaal overnieuw moesten beginnen. Gebonden aan slaapjes en zoon was een stuk minder flexibel dan zijn zus tijdens haar eerste jaren was.. en daarbij komt dat dochter al heel zelfstandig was.. dit heeft ons best beperkt.. hij wilde alleen in zijn eigen bed slapen en was echt een kind van de klok, dus op vaste tijden eten en slapen. Dat viel even vies tegen!!! Maar goed, na zo’n lange tijd moet je als ouders ook weer je ritme vinden en zaten we er al snel weer in.. het rustige ritme dwong onze dochter ook haar rust te nemen en dat kwam wel goed uit, omdat ze net naar school ging.. jet was even weer een omslag, maar zouden het zo weer doen en dat doen we nu dus ook. 21 oktober komt de 3e 😍
mijn oudste word in nov 7 en over 1 maand komt er nog een baby. Ja dat houd in weer een ander ritme. Maar ook daar komen ze echt wel weer over heen. Er komen ook weer veel andere dingen voor terug.
Ik zou het niet laten afhangen van slaapjes. Die van ons slaapt (ook nu ze 3 is) gewoon in de buggy of auto. Als je de 3e vanaf het begin gewoon mee op pad neemt, dan hoeft dit de oudsten echt niet te beperken.
Mijn zoontjes zijn 8 en 5 jaar. Nu een baby van 6 maanden. Gaat heel goed! Ze vinden het super leuk om samen te spelen. Mijn man is ook vaak thuis. We gaan vaak samen een dag uitstap doen maar ook apart met de 2 oudste. Vandaag bleef ik bij de kleinste terwijl mijn man met de 2 oudste is gaan zwemmen💪
Na het lezen van de reacties: wat hadden onze voorouders het toch gemakkelijk hè, zonder anti-conceptie. Ze hoefde niet te twijfelen want er was gewoon geen keuze😁
Haha, erg makkelijk... mijn oma kreeg 5 kinderen in 6 jaar en 3 jaar later nummer 6 erachteraan... toen heeft ze zich maar laten steriliseren.... Vergeet ik er bijna bij te zetten dat ze maar cyclussen per jaar had... Wie dat nu heeft, maakt zich al zorgen voor er ook maar 1 poging ondernomen is Misschien mogen we wel concluderen dat we nu veel teveel controle over alles willen uitoefenen en dat we bang zijn voor zaken die we niet 100% in de hand hebben?
Ja, soms zullen ze belemmerd worden maar ze krijgen er een broertje of zusje voor terug...
Ik zou eens voor jezelf bedenken waar jouw twijfel steeds vandaan komt. Een kinderwens is iets natuurlijks, zeker voor vrouwen. Sommige vrouwen blijven die kinderwens houden, al hebben ze al een hele roedel. Je hoeft niet altijd toe te geven aan die wens....
Mijn zoon is 6 en mijn dochter 8 weken. Niet mijn keuze zoveel leeftijdsverschil. Maar mijn zoon is een hele trotse grote broer. Mijn man probeert vaak iets leuks met mijn zoon te doen en ik als de baby slaapt ( thuis knutselen enzo). Het is natuurlijk weer wennen, maar dat hoort erbij.
Mijn jongens zijn 6 en 8 en ik zie geen belemmering vanwege een 3e.Ze zijn nu zelfstandig en kunnen zich vermaken en kunnen niet wachten op een broertje of een zusje.
Ik had precies hetzelfde (al waren onze oudste 2 nog wel wat jonger). Mijn man vond het wel prima met onze 2 jongens maar ik wilde nog wel graag een derde. Toen mijn man zei dat hij toch wel voor een derde zou willen gaan omdat ik dat graag wil wist ik het ook niet meer. Ik heb het er toen 7 maanden niet meer over gehad. Had het gevoel dat het eigenlijk wel goed was toen ik wist dat het kon. Maar toen begon het toch te kriebelen. Paar maanden later toen de jongste 2 werd zijn we er toch voor gegaan al twijfelde ik nog steeds. Met mijn hart wilde ik het zo graag maar met mijn hoofd zag ik er tegenop. Zou het kindje wel gezond zijn? Zou mijn lichaam het een beetje trekken (had bij de tweede bekkeninstabiliteit)? Had ik wel weer zin om weer opnieuw te beginnen? Weer gebroken nachten? Maar het was meteen raak dus tijd voor getwijfeld was er niet meer. Nu hebben we er nog een dochtertje bij en heb er geen moment spijt van gehad. De zwangerschap ging beter dan de tweede, de jongens zijn gek op haar en het is een heerlijk kind. Inmiddels is ze 15 maanden, de tijd is voorbij gevlogen! En nu denk ik soms... zou er misschien nog ruimte zijn voor een vierde? 🙈 Misschien blijft dat gevoel wel altijd haha!
Ik lees graag mee. Wij zitten in precies hetzelfde schuitje.
Wilde al tijden graag een derde, maar man niet. Toen "per ongeluk" zonder condoom rond eisprong seks gehad. Ik kneep hem toch echt enorm. Aan de andere dacht ik... als ik nu zwanger ben dan valt er ook niks meer te twijfelen. Uiteindelijk was ik niet zwanger. Echtgenoot vond dat zo jammer dat we nu officieel voor nummer drie gaan. Kids zijn 8 en 5. De eerste officiële keren proberen vond ik het doodeng. Ik twijfel nog steeds. We zijn nu op vakantie en het is zo makkelijk met de kids nu. Ze zijn al zo zelfstandig. Aan de andere kant weet ik dat ze een broertje of zusje super zouden vinden. En we hebben zoveel liefde te geven. Financieel is het ook prima te doen.
Ik moet over 6 dagen ongesteld worden. Voel nog niks. Vind het wel reuze spannend. We wachten af. Maar het dubbele gevoel blijft wel. Soms denk ik, wees blij met was je hebt. En op een ander moment is het verlangen naar een derde enorm.... zo lastig altijd dat eeuwige twijfelen.
Bedankt voor je reactie, Dit is precies wat ik bedoel... die eeuwige twijfel! Ik denk wel als het dadelijk eenmaal voor ver zou zijn dat je dan denkt , waarom heb ik zo getwijfeld..... :S
Go with the flow en stop met alles van tevoren dicht te willen timmeren.... Risico hoort bij het leven. Zonder dat is het saai. Als er een wondertje op je weg komt, zul je er nooit spijt van krijgen
Hier de kids van me vriend 5 en 7 toen ons zoontje geboren werd. Ze vinden t fantastisch!! Helpen mee.. spelen dolgraag met hem. Echt dat gaat zo vanzelf!!
Wij waren onverwacht zwanger van nummer 3. De 2 oudste zijn 10 en 8 jaar. We hadden een vrij leven alles ging makkelijk. En ja ik zag er als een berg tegenop. Nu is ons derde kindje er en is 5 maanden maar het is zo een aanvulling op ons gezin. We zijn wat meer gebonden maar aan de andere kant ze gaat overal mee naar toe 😀
Ik ben 8 weken zwanger en mijn zoontje is ook al 8. Denk dat hij het heerlijk vind zo'n kruimel erbij. Ja die luiers weer daar kom je ook wel doorheen.
Je kunt het "hun belemmeren" ook juist zien als een positieve bijdrage aan hun opvoeding: het is heel gezond voor kinderen als ze leren omgaan met het feit dat niet altijd alles nu kan, in het leven. Als ze dat nu leren, hebben ze daar als volwassene profijt van. Er lopen al veel teveel prinsjes en prinsesjes rond die diep van binnen geloven dat de wereld om hun draait
Bedankt voor jullie reacties, En hoe gaan jullie dat dadelijk doen als de baby niet meer in de kinderwagen past en dan alleen nog een middag slaapje doet bijv. van 12.30 tot 15.00 uur?
Ik heb de kinderwagen pas in de kast sinds me zoon 5 is.. met 4 sliep hij der nog wel is in 🙈 als het een fijne veilige plek is kan dat zelfs nog heel lang. Ik heb een bugaboo. Dus tot best groot kan dat.
Dat is dan toch niet erg? Zij zitten toch op school dus die hebben daar weinig last van lijkt mij. En in de weekenden kun je ze lekker buiten laten spelen of je gaat wat met ze doen waar je anders minder tijd voor hebt, je hebt dan even een paar uur voor je zelf. Ik snap niet zo goed waarom jij denkt dat dit problemen gaat geven.
Ik beval binnen een paar weken van mijn tweede en mijn oudste is 6. Tja, die zal ook wel eens een keer moeten wachten op zijn broertje. Dan kan hij zich prima zelf vermaken of ga ik of zijn vader wat met hem doen. Ik zie het probleem niet zo.
Hier ook voor een 3e. Ik heb echt totaal geen zorgen over belemmering van slapen. Daar heb ik kinderwagen voor als met de oudste 2 op pad ga. Ik vind eerder een belemmering dat ik niet kan fietsen. Ma goed dan ma lopen hun fietsen. Of de auto.
Mijn oppas kindje slaapt wel is dat ze even moeten wachten voor we naar speeltuin gaan. Snappen ze heel goed. Mijn kids zijn nu 6 en 9
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen