Hallo,

Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die mij een feedback kunnen geven over de situatie waar ik en mijn partner in zit betreft onze 3 jarige zoon.

Situatie: Het begon al toen hij ongeveer 6 maanden oud was, Het vreemde huilen en woeste gedrag. Het altijd luide/schreeuwende gedrag en woest en agressieve buien zijn tot nu toe nog steeds niet verminder, sterker nog het wordt steeds erger. We zijn meerdere keren bij de dokter/consultatie bureau geweest Even laten kijken of de kleine man lichamelijk wel gezond was of er misschien een andere medische reden is. Wat ons altijd is verteld was: Gezonde kleine man en groeit er wel uit.
Hij is nu 3.5 jaar oud ongeveer en het is nog steeds niks beter. Als hij boos wordt (meerdere keren per dag) lijkt het net alsof zijn lichaam verstijft/verkrampt. In deze momenten wordt hij blind voor de ogen communicatie is dan totaal niet meer aan de orde. Reageert op vrijwel niks en hoe we het ook wenden of keren niks is meer goed. Laten huilen, negeren liefdevol of een beetje strikt het maakt dan niks meer uit. Deze momenten kunnen een kwartiertje duren tot wel een anderhalf uur. Voor de rest is de jonge man bijzonder actief ook volgens oppas is hij bijzonder druk in zijn doen en laten.

Recent hebben we contact opgenomen het het GGD via de huisarts. Er wordt ons vertelt dat het komt door de keizersnee dat het wel eens een traumatische ervaring heeft kunnen zijn voor onze zoon, en dat op deze manier uit. Na verder uitzoeken en rond vragen beginnen we deze verklaring te betwijfelen. Het wordt steeds moeilijker om het geduld te bewaren en zo door te zetten alles wordt er steeds meer door beïnvloed op een niet prettige manier.

Is er iemand die ervaring heeft met zo iets of een kijk op de situatie kan geven. We willen graag weten wat mogelijk een oorzaak kan zijn of een goeie aanpak van de situatie.

Alvast bedankt, als er vragen zijn hoor ik het graag.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (52)    Verversen


  • gewoonmoeders

    je kindje is nog te jong om te laten testen.
    ik zou meer kijken naar het hier en nu. wat kan je nu doen zodat het beter gaat?
    Mijn 3 jarige kan ook compleet door het lint gaan. ze krijgt dan een soort blinde woeden aanval..
    eerder had ze meerdere woedeaanvallen per dag en bleef daar dan ook heel lang in hangen.
    maar nu gaat dat veel beter en heeft ze ook niet dagelijks meer zo'n extreme woedeaanval.
    mijn 3 jarige heeft gewoon echt rust nodig. ze raakt overprikkeld als ze teveel moet.
    dus tegenwoordig breng ik de oudste met de auto naar school, doe ik boodschappen als mijn man thuis is of als mijn 3 jarige op de peuterspeelzaal zit en op woensdag en vrijdagmiddag doe ik geen uitjes meer met ze.. sindsdien gaat het al voor 85% beter.

  • johannesen

    Lijkt veel op het gedrag dat onze jongste had/heeft.Driftaanvallen zijn langzamerhand stukken minder geworden,was echt een stuk frustratie omdat hij niet goed kon verwoorden wat hij wilde/bedoelde,nu hij 7 is en verbaal heel sterk zijn ze minimaal.Bij Finn is het een combinatie van meer willen als hij kan (zelfde als zijn stuk oudere broers bv),en meer kunnen als hij wil.Dat laatste klinkt gek maar hij kan bv heel veel spreekwoorden en gebruikt die ook in zijn taalgebruik,wij doen dat ook en voor hem is dit gewoon maar op school vinden ze dit raar,dan wil hij dat niet doen en zijn woordgebruik wordt dan heel anders,minimaler,om zich maar aan te passen.Prikkels komen bij hem ook keihard binnen,vb andere zoon had een keer een voetbal wedstrijd,Finn deed op het pad er naar toe al heel raar en op de terugweg ging hij liggen en weigerde verder te gaan,ook niet gedragen,we hebben hem echt luid schreeuwend mee moeten nemen.Twee jaar later gingen we daar weer naar een wedstrijd kijken,zodra hij zag waar we waren stond hij stokstijf stil,inmiddels was hij denk ik 4 en hij zei o nee ik ga daar niet heen want die sloot stinkt nog steeds.Verleden weekend gingen zowel beneden als naaste buren bbqen,o nee he zei he dat is als het mooi weer is dan hoor je allerlei herrie en dan stinkt t steeds.Een tikkende klok maakt hem echt helemaal gek,net als iemand die in een kopje roert bv.Op school gaat het qua leren heel goed,en hij heeft gelukkig 1 echt goed vriendje maar voor de rest is omgaan met leeftijdsgenootjes heel lastig,met kinderen die of stuk ouder of stuk jonger zijn gaat het een stuk beter.Weet niet of je echt wat hebt aan mijn verhaal maar wil je in ieder geval zeggen,luister naar je hart en probeer rustig te blijven.veel suc6/sterkte

  • miimmii

    Ik herken dit gedrag heel erg. Mijn dochter van 7,5 heeft dit ook. Deels denk ik dat het temperament is, andere gedeelte wil ik (nog) niet labelen. Ze kan enorm woest worden en ook heel nare dingen zeggen. Jouw zoon is nog maar 3,5 en het kan inderdaad ook nog een fase zijn. Wat best normaal is op deze leeftijd. Ik kijk het met mijn dochter nog het volgende schooljaar aan en dan zal ik zeker eens gaan informeren. Lichamelijk sluit ik wel uit, vaccins ook. Over een half jaartje gaat hij ook naar school toch? Ik zou dit even afwachten hoe het daar gaat. Het kan totaal anders zijn. Als hij nu al op een opvang zit, ervaren zij hem ook zo? Mijn dochter kan bijvoorbeeld op school heel lief zijn, wel supersnel afgeleid, en op dezelfde dag thuis echt helemaal uit haar stekker gaan. Denk ook gewoon ontlading van de dag. Ik laat haar vaak wel even uitrazen maar haar broers en zus pijn doen mag natuurlijk niet. Ook probeer ik haar te wijzen op het geschreeuw. Als ze in de woonkamer kan kalmeren is dat prima voor mij. lukt het niet, mag ze dit even op haar kamer doen. Heb daar verder ook geen tijd aan gebonden maar ze mag terug komen als het beter gaat. We praten er dan ook pas over op een rustig moment. Natuurlijk is zij wel 4 jaar ouder dan jouw zoontje. Dit kon zij nog niet op die leeftijd. Persoonlijk is mijn advies het nog aan te kijken, vooral omdat ik van mening ben dat er tegenwoordig maar graag labels ergens aan geplakt wordt.

  • tweede83

    wat een nare situatie voor jullie allemaal. Als ik je verhaal zo lees dan neigt mijn gevoel naar autisme. Deze kinderen zijn gevoelig voor prikkels, kennen erge driftbuien, praten niet altijd goed of weinig. Maar autisme is een breed begrip. Je hebt zelf al stappen ondernomen op lichamelijk gebied en daar is niets mis mee aldus de huisarts. Ik zou toch verder kijken, mijn kind willen laten testen voor zover dat mogelijk is. In ieder geval een verwijzing vragen voor een kinderpsycholoog.
    Ik moest wel lachen om het keizersnede verhaal, dat dit de oorzaak moet zijn van zijn gedrag. Ik heb 2x een keizersnede gehad en heb een gezonde zoon en dochter. Mijn dochter is nu anderhalf en ook veel drukker dan haar broer, maar dat is echt geen oorzaak van de keizersnede hoor. En zeker na 3 jaar heeft dit echt geen nasleep meer.. Dan heb ik nog heel wat te gaan..

    Ik hoop dat je er samen uit komt met je zoon. Volg in alles je gevoel. Ik hoop dat je ideeën hebt gekregen door je verhaal te delen. Dat wil mij ook wel helpen.

  • Ahnna

    Inderdaad ik wil echt een antwoord, dus ik ga maar lekker door! Ja dit hele keizersnee verhaal is wel wat, zij denkt misschien dat ik helemaal gek ben of zo.. Mooi om andere verhalen te horen en ervaringen! Dank je wel voor jouw antwoord en ik krijg zeker heel veel van dit!

  • tienus

    Als ik het zo lees zou ik ook denken dat er wellicht iets speelt, dit hoeft natuurlijk niet fysiek te zijn. Het kan ook goed te maken hebben met een diagnose omtrent gedrag. Hij kan misschien last hebben van teveel prikkels, zich niet kunnen uiten enz.. Ik zou in deze richting ondersteuning vragen. Ben ook benieuwd hoe hij zich verder ontwikkelt, gaat dit allemaal goed of zijn er zaken waar hij bijv. in voor of achter loopt.
    Ik ben van mening dat het iig voor je zoon ook echt niet prettig is en dat hij dit zelf ook niet wil, maar niet weet hoe zich anders te uiten. Dat het voor jullie als ouders erg frustrerend is, is ook heel begrijpelijk!
    Hopelijk vinden jullie een modus waar je wat mee kan en die het gezinsleven positief beïnvloedt!

  • Ahnna

    Inderdaad! Hij kan het niet helpen dat weet ik, dat maakt het ook moeilijk en frustrerend. Ik wil gewoon het beste voor hem and ik voel me zo slecht als moeder. Maar aan de andere kant heb ik nu zo veel dingen dat ik kan proberen dankzij jullie allemaal en heb een beetje beter verstand van wat ik kan doen 😘

  • mamavananouk

    Als hij vier is kan je hulp vragen bij jeugd en gezin. (Vervolg van het cb is dat. Zij hebben ervaring met problemen en kunnen hulp bieden.
    Je kan ook een coach of opvoedkundige laten kijken .
    En biedt veel duidelijkheid. Maak alles voorspelbaar. Observeer waar hij van gaat flippen en leer ervan. Kan je het anders zeggen waardoor hij niet flipt. .
    Ik zou even school afwachten hoe het daar gaat.

  • Ahnna

    Zal ik zeker doen, Ben echt benieuwd hoe school gaat..

  • Duivelse-badeend

    Grappig dat er in veel antwoorden autisme terugkomt terwijl als ik het lees ik mijn eigen zoon herken en die heeft adhd.
    Ass en adhd komen op veel vlakken overeen waardoor een aanpak met veel duidelijkheid en structuur voor beide werkt alleen de oorzaak is net anders. (Bij adhd is het hoofdje te vol om dingen op te nemen en uit te voeren en bij ass is het een puzzel die ze constant moeten leggen wat niet altijd lukt).

    Mijn oudste jongetje had met 6 maanden al driftbuien. Voornamelijk om dingen die hij wilde maar wat hij nog niet kon (denk aan zitten, staan, lopen etc.) elke keer als hij wel iets kon werd het even wat rustiger tot hij iets nieuws verzon wat hij wilde kunnen maar nog niet kon. Toen hij eenmaal kon rennen is even de rust terug gekomen tot zijn broertje werd geboren (hij was toen 20 maanden) en hij meteen de peuterpubertijd inschoot. Hij kon namelijk niet praten en dus niet duidelijk maken wat hij wilde. Met 3 jaar zat ik er helemaal doorheen en is hij 2 ochtenden per week naar de peuterspeelzaal gegaan. Ook daar werd gezien dat hij een behoorlijk beweeglijk typje was en zijn spraak nog niet optimaal. Zijn gedrag heeft aangehouden tot groep 1 op de basisschool. Daar kreeg hij elke dag veel prikkels en afleiding (want op de 1 of andere manier heeft hij extra prikkels nodig tegen de storm in zijn hoofd en als sidenote ja ik had al meerdere keren aangegeven dat ik het vermoeden had dat hij een concentratie probleem had maar dit werd weggewuifd). In groep 1 en 2 (en het extra jaar kleuteren) werd hij een vlindertje genoemd op school. Nogmaals aangegeven dat ik vermoedde dat hij zich niet kon concentreren etc maar kreeg toen de opmerkingen dat ik mijn zonen niet met elkaar mag vergelijken. In groep 3 ging het al snel mis. Toen kwam het woord dyslectie on de hoek kijken maar nog luisterde er niemand naar mij en mijn gevoel. (Inmiddels was hij al 7 jaar oud maar sociaal emotioneel liep hij flink achter en ook op school kwam hij niet mee.) Aan het einde van groep 3 zijn we verhuisd. Groep 4 is hij gestart op een nieuwe school en het ging alleen maar slechter met Mn jongetje. De huilbuien, het terug trekken, het vooral boos en verbale agressie naar zichzelf liepen de spuigaten uit dus ik in wanhoop naar Mn huisarts. EINDELIJK werd ik gehoord!!! Doorverwezen naar kenter jeugdhulp en toen rolde het balletje snel. Mijn jongetje was 8 jaar toen hij de diagnose zware adhd gecombineerd type van zowel intern als extern kreeg met een depressie erbij. De enige oplossing en hulp die ze hem konden bieden was medicatie en combinatie met een eenmalige groepstherapie van geloof ik 6 sessies. Die groepstherapie heeft hem heel goed gedaan! De zoektocht naar de juiste dosering en de juiste medicatie duurde lang maar afgelopen oktober hebben we eindelijk t antwoord gevonden. Inmiddels is hij 10 (in oktober wordt hij 11) gaat hij met super cito’s naar groep 6 (want door al het gedoe was de achterstand te groot geworden en is hij blijven zitten) begint hij sociaal emotioneel te groeien maar kijkt de pubertijd ook om de hoek en ik hou Mn hart vast.... de eerste woede aanval is al geweest en de agressie komt ook langzaam terug.... binnenkort maar eens praten met de kinderpsychiater voor tips.... sorry voor het uitgebreide verhaal maar ik wilde laten zien dat ik je verhaal echt herken en ass zou kunnen maar er meerdere diagnoses mogelijk zijn, zeker als je zegt dat hij bakken energie heeft. Je eerste kind met adhd wordt niet snel herkent en als moeder zijnde blijft het tegen deuren schoppen tot ze open gaan....

    Mijn derde zoon is 5 en heeft zijn diagnose al. 8 juli hebben we een medicatie consult bij de kinderpsychiater want na onze ervaringen gaan we groep 3 niet met hem starten zonder medicatie. Hij heeft het nog even een gradatie erger dan zijn broer. De weg was makkelijker en korter omdat we er al eentje hebben met diagnose.... ik zou ook eens inlezen daarover en kijken wat je herkent 🙂 mocht je vragen hebben of willen praten mag je me altijd een pb sturen.... sterkte de komende tijd! Als het goed is wordt het vanaf de eerste schooldag beter 😉

  • Ahnna

    Echt bedankt voor je verhaal! Ik herken het zo veel haha.. Voelt zo goed om te weten dat het zo veel ondersteuning is hier! Ik wil zeker meer praten, echt dankjewel

  • Duivelse-badeend

    Geen dank 🙂 ik ben wat dat betreft heel open in ons verhaal want ik denk dat je elkaar alleen al door herkennen kan helpen. Erkenning is ook zoooo belangrijk. Liever met open ogen in een kuil stappen dan met er dichte ogen invallen zeg ik altijd maar. Wat misschien helpt voor je zoontje is benoemen wat jij ziet bijvoorbeeld qua emoties. Dit zijn dingetjes die je eigen zoontje nog niet onder woorden kan brengen en veel frustratie kan geven. Soms zie je ze ontspannen als je benoemt was je ziet, dan krijgen ze erkenning in hun gevoel. Bijvoorbeeld ik zie dat je boos bent, ik zie dat je verdrietig bent etc. Dan kunnen ze de gevoelens ook zelf herkennen en gaan benoemen. Kan al een hele hoop rust geven 🙂

  • Ahnna

    Daar zeg je wat, dat vind ik juist moeilijk, de emoties bepraten. Maar dat is echt wen goede tip! Misschien helpt dat, hij kan dan zelf even een gevoel krijgen van "oh ja nu ben ik boos" en dan kan ik makkelijker helpen. Want de communicatie is niet heel goed.. De taal van hem is een moeilijke ding

  • Duivelse-badeend

    Opzich is het niet moeilijk te maken. Je kan gratis een programma downloaden dat heet pictoselector (ff googlen) van daaruit kun je picto’s op een blad plakken en die bladen opslaan en uitprinten. Ik heb zelf voor verschillende kleuren gekozen maar dit hoeft natuurlijk niet. Uitknippen, door de lamineermachine (was 12 euro bij de action) weer uitknippen en dan klittenband plakken 🙂. De plank hoeft uiteraard niet geschilderd te worden. Wij hebben het wel gedaan omdat t bord nogal prominent aanwezig is. Als je het echt wilt proberen en je hebt hulp nodig oid hoor ik t wel 🙂

  • Duivelse-badeend
    Herkenbaar. Mijn beide adhd’ers spraken heel laat. Kan soms heel vermoeiend zijn.
    Voor mijn jongste adhd’er ben ik onlangs met een pictobord begonnen. Dit kun je zo duur maken als je zelf wilt maar als je een plank hebt, een printer en daarnaast een lamineer apparaat en klittenband bij de action haalt is dit heel simpel om zelf te maken. Ook ben ik gaan werken met een time-timer gezien mijn zoon geen klok kan kijken maar zo visueel is voor hem hoe lang hij iets mag doen en hoe lang iets nog duurt. Ook dat nam hier heel veel frustratie weg. Ja hij is ouder dan jou jongetje maar door routine en herhaling is een picto (of een fotobord maar dan moet je overal foto’s van maken) goed aan te leren. Het geeft je kindje duidelijkheid in wat er van hem verwacht wordt die dag. Ikzelf hang hem op van eetmoment tot eetmoment. Dus van t ontbijt tot de lunch, van de lunch tot het avondeten en van t avondeten tot naar t naar bed gaan. Zal straks wel ff een foto voor je maken. Je moet er een paar uurtjes werk in stoppen maar het kan zoveel rust geven!
  • Ahnna

    Ja inderdaad, ik denk ook dat het helpt, en ik probeer elke dag om nieuwe dingen te vinden dat ik kan doen voor structuur en routine, dit is echt een goed idee! Mijn man zegt het ook. Als ik mijn zoon iets vertelt snap hij dat niet altijd, maar als hij iets kan zien en ik vertelt wat ik bedoel.. Echt een mooie ding heb je gemaakt! Zal ik zeker proberen, want iedere dag weer proberen is echt vermoeiend..

  • Wensvoornogmeerkinderen

    Doet hij dit bij iedereen of alleen bij jullie?
    Ik zou voorspelbaar zijn in wat je doet. Ja is ja en blijft ja. Nee is nee en blijft nee. Zeggen wat je doet en doen wat je zegt. Dat zijn de beste adviezen die ik ooit gekregen heb binnen het speciaal onderwijs.
    Verder zou ik in een boze bui even laten, soms is het ook gewoon even fijn om boos te mogen zijn. Ik zou er dan later wel even op terugkomen, wat was er nou?
    Autisme en allergieën kun je nog niet laten testen, daar is hij te jong voor. Test voor allergie kan een valse uitslag geven, maar jouw zoon is wat ouder dan de mijne. Dacht dat je 4 of 6 moest zijn.
    Autisme kan, maar ook dat is vaak pas bij wat oudere leeftijd te meten. Als je denkt dat het in die hoek zit is het helemaal belangrijk dat je mijn eerste tips opvolgt. Dat zorgt namelijk voor duidelijkheid. Mocht hij het alleen thuis doen, wat is er bij anderen dan anders? Is het meer eigen thuis, of is het een nawee van ergens anders. Waar flipt hij om? Is het omdat iets niet mag of omdat iets niet duidelijk is? Is het omdat er een grens gesteld wordt? Snapt hij wat je zegt? Kan hij zelf goed praten? Begrijpt hij opdrachten?

  • Ahnna

    Dit is met iedereen, niet alleen met ons. En ik probeer inderdaad met nee is nee enz. Beetje routine ook. En hij kan niet zo goed praten, en snap niet altijd opdrachten.. Maar heel slim als het is wat hij leuk vindt of interessant

  • mamavananouk

    Als praten lastig gaat dan is het ook wel logisch dat je gaat flippen omdat je je niet kan uiten . Lees ook eens het boek temperamentvolle kinderen . Of word lid van die Facebook groep. Daar hebben ze veel tips

  • Ahnna

    Dank je wel! 👍

  • Marj0lein

    Eerste waar ik aan dacht is, zoek eens iets op over ontstoren van bepaalde vaccinaties.. die rond de 6 maand is gegeven..

  • SYS1821

    Ook waar ik als eerst aan heb gedacht, lees je goed in en eventueel ontstoren idd zoals marj0lein aangeeft.

    Nee heb je ja kan je altijd krijgen is mijn motto altijd geweest. Misschien toch het proberen waard!

  • Ahnna

    Zal ik doen, als ik zeg, ik waardeer alles! Jullie komt echt met goede ideeën

  • Marj0lein

    Ik ben niet van het niet vaccineren, maar ik hoor dit wel eens in mijn kleutergroep! Gedragsveranderingen en autisme worden hierbij beschreven en dat het een heel stuk verbeterd!

  • Babysurprise——

    Misschien autisme? Heb je je hierin al ingelezen?

  • Ahnna

    Dat heb ik nooit aan gedacht , zal ik zeker doen

  • Babysurprise——

    Moest het dat zijn, niet onmiddellijk het ergste denken. Mijn broertje heeft het ook, paar jaar in het bijzonder onderwijs gezeten en zit nu op de unief.. mits juiste aanpak en tips and tricks.

  • Ahnna

    Dank je wel, even positief blijven :)

  • Amatullaah

    Mm klinkt als normaal met een pittig karakter. Ik zou dat boze zeker de kans geven maar wel met begrenzing. Driftbuien zijn prima mits er niks geslagen of stukgaat. Van mij moeten ze even apart zitten tot ze rustig zijn en anders even liggen (zegt ons geloof ook als we boos zijn). Komt dit niet voor in familie? Miss word hij te weinig uitgedaagd? Word hij sneller moe bij vermoeidheid? Lastig voor jouw verder.. sterkte!

  • Ahnna

    Misschien wel, ik vraag vaak als hij mij wil helpen of even lekker buiten wat activiteit , maar hij wordt nooit moe ik snap het echt niet .. bedankt ik waardeer alles !

  • Myrtheflower

    Ik vraag me af of je het kan voorkomen. Kun je het bijv aan zien komen, is het vaak bij dezelfde dingen of op de zelfde manier, of heeft hij misschien behoefte aan regelmaat/structuur of meer begeleiding van jullie kant?

    Een thuisobservatie van een pedagoog lijkt mij verstandig, zeker ook omdat jezelf aangeeft dat het voor jullie lastig is, maar ook met het oog op de toekomst, als jullie het al niet weten, hoe moet school hier dan op inspelen. Voor hem lijkt het me belangrijk dat hij zich gezien en begrepen voelt als zo iets hem overkomt.

  • Ahnna

    Dat dacht wij ook want het is vaak dezelfde dingen, dus wij probeer het nu met een beetje structuur and meer routine , maar oh is het moelijk. Dus inderdaad, misschien pedagoog proberen. Ik wil niet dat mijn zoon zichzelf zo voelt , ik wil hem beschermen

  • Myrtheflower

    Kun je andere aangeven op welke momenten en met welke zelfde dingen het gebeurt?

  • Mamavan5schatjes

    Lichamelijk lijkt er niks mis te zijn volgens artsen zeg je. Ik zou de hulp van een pedagoog inschakelen. Die kijkt mee in jullie eigen gezin en komt met bevindingen waar je wellicht wat mee kunt. Ik bedoel t niet rot, maar de titel... moeilijk kind. Je bedoelt moeilijk gedrag.

  • Ahnna

    Dat klopt, volgende week zal ik praten met een pedagog misschien helpt dat inderdaad. Ik snap niet waarom ggd dat niet zegt.. maar ja ik zal zien! Oh ja dat klinkt inderdaad beter, moeilijk gedrag.. ik bedoel het echt niet fout

  • Anna-76

    Hey,
    Onze oudste vertoonde ook veel onbegrepen en moeilijk gedrag. Uiteindelijk hebben we ook aan de bel getrokken. Eerst ook lichamelijke dingen uitgesloten. Maar ineens maakte hij grote sprongen in positieve zin. Dit was toen hij 3 jaar en 7/8 maanden was. We zijn nu een paar maanden verder. En ik knijp me nog regelmatig in mijn arm. Zo'n ander jongetje. En we hebben nog niet eens handvatten gekregen, omdat alles nog in de observatie-en onderzoeksfase zit. Hij krijgt observaties op school en heeft een iq test gedaan. Er is een anamnese gedaan bij ons etc. Hij kwam ook met een trauma bevalling/ keizersnee ter wereld. De omslag kwam hier spontaan. Ik had zelf veel aan de boekjes van "draakje vurig ".Je kan altijd mee laten kijken door professionals . Waar komt het gedrag vandaan ? En ook naar de belasting voor jullie. Zwaar...heel veel sterkte, wijsheid en kracht 😘

  • Ahnna

    Echt bedankt ! Zoveel dat ik kan meenemen voor volgende afspraak . Dankjewel

  • Canimelif

    Ik ga je een privé berichtje sturen.

  • Freyfrey

    Verstijft of verkrampt. Dus zegt hij dan niks of staat hij dan verstijft? Is het niet een aanval ofzo? Hebben ze daar al naar gekeken. En om welke dingen wordt hij dan zo boos?? Is er iets wat triggert? Zijn er toevallig al verder onderzoeken gedaan psychische? Lichamelijk kan natuurlijk ook.

  • Ahnna

    Hij wordt boos over de kleinste dingen, als ik wil dat hij iets doet of zo, opruimen, luisteren, niet schreeuwen..als ik iets leuks doet met hem is er altijd wel wat dat hij niet leuk vindt en maakt dan ruzie over. Zij wil niet en onderzoek doen want het is gewoon normaal .. zegt ze. Maar ik kan het niet meer doen .

  • Freyfrey

    Dit lijkt mij eerder richting autisme gaan. Want ik ken best wat kinderen met autisme en als het niet gaat zoals het in het hoofd zit van het kind dan krijgen ze vaak kortsluiting. Heel apart dat de arts niks wil doen. Ik zou als ik jou was een second opinion aanvragen of toch verder er in verdiepen. Zit hij ook op een opvang?? Want de begeleiders daar kunnen deze signalen ook zeker op pakken.

  • Sharon

    Op welke manier uitzoeken?

    Maak eens een afspraak met de osteopaat, mocht het trauma zijn kan dit goed werken.
    Veelal komt woede in de eerste maanden voort uit pijn...dus dan ga ik denken aan reflux e.d. of een bepaalde allergie.
    Maar ook hypergevoeligheid zou hier geen vreemde bij zijn.

    Heeft hij wel eens issues gehad zoals oorontsteking e.d.?

  • Ahnna

    Ik wil weten wat wij kunnen doen,maar ze zegt geen onderzoek nodig ..ik denk dan misschien is er iets mentaal of jaa ik weet niet.. ik voel me een beetje leeg , alsof mijn mening niet telt voor deze mensen. Maar allergieën wil ik ook even testen maar zij vindt dat hij te jong is. Geen andere medische problemen verder, geen ontsteking is zo. Ik zal het zeker meenemen, bedankt!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50