Hi ladies,

Ik ben dan nog vroeg zwanger, maar toch een dingetje om over na te denken.

Ik zou heel graag verhalen willen horen van de vrouwen die hun (schoon)moeder bij de bevalling aanwezig heeft laten zijn. Wat vonden jullie er van?

En verhalen van vrouwen die er juist voor gekozen hebben om het niet te doen, en waarom?

Liefs, x

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (62)    Verversen


  • maria87

    Ik ben beide keren bevallen met mijn moeder erbij. de eerste keer zelfs met mijn moeder, mijn zusje en mijn man erbij. Mijn moeder vond het onzettend bijzonder om dit te mogen meemaken, maar ze heeft zich niet opgedrongen.
    Zelf ben ik bij mijn zusje geweest toen zij beviel van haar eerste kind. Het is heel heftig om zoiets mee te maken, maar ook heel erg mooi.
    Helaas zijn de maatregelen nu ook weer aangetrokken. Informeer goed bij je verloskundige of in het ziekenhuis of er wel meer meerdere mensen bij mogen zijn? Ik heb verhalen gehoord over personen die tijdens de bevallen zijn weggestuurd door verpleegkundig personeel i.v.m. de corona maatregelen en het waarborgen van de 1,5 m afstand.

  • 3-musketiers

    Mijn moeder liep bij de eerste met mee de verloskamer binnen terwijl ik 10 cm ontsluiting had en ik zei hooo jij mag buiten wachten het idee dat ze bij me naar binnen zou kijken , nee het is mijn moeder en sommige dingen hou ik privé, ook al heeft ze me pampers verschoond het is niet zoals hoe het was, het is van mij en dat wil ik niet met teveel mensen delen zolang het niet hoeft

  • Lama83

    Nee absoluut niet. Gewoon omdat ik me daar heel ongemakkelijk bij zou voelen. Ik geef niet eens borstvoeding als ze ernaast zitten, dus ga dan echt niet met mijn grot open en bloot liggen, kreunend van de pijn.

  • Anonymous93

    Ik ga zonder medische indicatie bevallen in het ziekenhuis (in januari uitgerekend), dit houdt in dat ik in een Geboorte-suite kom te liggen waar ik (als alles goed gaat) 2u na de bevalling weer weg moet zijn (is mij iig vertelt, geen idee hoe dit in de praktijk werkt).
    Ik wil alleen mijn vriend hier bij hebben en niemand anders; dat moment wil ik met z'n tweeën (en later 3-en haha) zijn, visite ontvangen we daarna thuis wel.

    Mochten er complicaties komen en moeten we langer blijven, dan kunnen we nog beslissen of we de ouders in het ziekenhuis al even laten komen, maar liever niet :)

  • Bluumke25

    Bij de eerste is mijn moeder erbij geweest. Ik werd ingeleid en zat de gele dag in mijn eigen wereldje dus vooral mijn vriend vond het wel fijn dat ze erbij was. Had hij tenminste iemand on tegen te praten aangezien hij het heel spannend vond. Tegen mij hoefde hij niks te zeggen want dan kwam er een hormonenbom zijn kant op.
    Mijn moeder heeft ook foto's gemaakt van het miment direct na de bevalling en dat is wel bijzonder om terug te zien.

    Nu ben ik uitgerekend in December dus ik verwacht dat ze er niet bij mag zijn vanwege corona

  • Enjoy2

    Ik wilde graag mijn moeder erbij. Ik ben midden in de corona piek bevallen dus mijn moeder mocht er helaas niet bij zijn

  • JJ888

    Mijn moeder was er bij mijn bevalling wel bij. Ik vond dit erg fijn.. Helaas eindigde dit met een keizersnede dus toen mocht alleen mijn ex mee naar binnen.

  • Charliecharlie

    Ik heb het niet gedaan, omdat ik het echt iets vond van m’n man en mij. Tijdens de weeën thuis is ze nog wel even geweest maar tijdens het laatste stuk niet.

  • nataschjavdb88

    Ik had van de 1e zowel mijn moeder als schoonmoeder erbij, ik was zo in mijn eigen wereldje. Al stond de halve straat naast me bed zou ik het niet door gehad hebben.

  • Mama-Manda

    Hell no!!! Alleen m'n man. Ik wilde absoluut niemand behalve m'n man erbij.
    Moest er niet aan denken om er nog twee moeders bij te hebben, koekeloeren tussen m'n benen tot baby zich aandient. Maar dat is mijn mening hoor. Ik vind het zo een intiem moment.
    Net als bijvoorbeeld sommige mensen hun kinderen erbij willen. Geen haar op mijn hoofd!!! Mijn oudste zou daar ook niet uitgesproken over raken, ik zou de hele dag horen hoe er een baby uit m'n vajayjay gekomen was en nee dat zie ik al helemaal niet zitten 😂😂😂

  • Mamsievan3

    Ik heb bij nummer 1 en 2 mijn moeder er bij gehad. Mijn vader was beide keren in de wachtkamer. Bij de eerste is ze er vanaf begin bij geweest (ben ingeleid dus was een lange dag) helaas ging het na de bevalling niet goed met m’n dochter en dat heeft er geestelijk goed ingehakt bij haar. Ze is toen met spoed meegenomen met de kinderarts en gelukkig ging het gauw goed. Bij nummer 2 was ze al in ziekenhuis met mijn vader en oudste sinds 14:00. En op het moment dat ze net even weg was ging het super snel, dus haar gebeld en ze kwam net optijd binnen daarna ging het slecht met mij dus dat was confronterend voor haar..

    Nummer 3 (weer ingeleid) heeft ze voor de kinderen gezorgd en heb ik de bevalling alleen met m’n man gedaan. Die bevalling ging perfect en toen is ze meteen met m’n vader en mijn oudste naar ziekenhuis gekomen toen zusje geboren was.

    Heb het heel fijn ervaren dat ze er bij is geweest 2x

  • Wondertje2021

    Mijn moeder is wel bij de bevalling geweest, nouja dat was de bedoeling.. Na 2.5 dag vol weeën eindigde het in een keizersnee en ging uiteraard mijn man mee naar de OK. mocht het op natuurlijke wijze gelukt zijn, dan was ze er tot het eind bij geweest.

  • Gertjuh

    Ik was samen met mijn man, er mocht vanwege corona ook maar 1 iemand bijzijn maar was ook bewuste keuze!

    Vond het heel fijn dat we samen waren en mijn man steunde me echt waar hij kon. Zat ook erg in mijn eigen bubbel ofzo tijdens een wee, hoorde bijv. verpleegkundige wel praten maar liet het tijdens de wee langs me heengaan. Na een wee was ik dan weer even aanspreekbaar.

    Maar ben er heel blij dat ik het zo gekozen heb mee want had er geen behoefte aan dat mensen veel tegen me praatten tijdens de bevalling, was veel te veel bezig met focussen op mijn ademhaling en had geen zin in hele verhalen haha😂

  • Dreamof4

    Hoe graag mijn moeder het ook zou willen en geloof me ze zou ontzettend gelukkig zijn als ze erbij mag zijn....ik kan het niet. Waarom weet ik niet, maar ik wil er zo min mogelijk mensen bij. Alleen ik, mijn partner en de verloskundige. Het is zo'n bijzonder intiem moment tussen de mensen die samen het kindje hebben gemaakt. Ze is natuurlijk als eerste welkom om de kleine te zien, als wij daaraan toe zijn.

  • bloempies

    Mijn moeder is mn 1e bevalling erbij geweest (ik was alleenstaand). En dit vond ik zelf super fijn. Vooral omdat ze mij door en door kent. Ik heb me gewoon op mn gemak gevoelt en gesteund.

    2e bevalling alleen met mn man gedaan. Ik moest er niet aandenken om beide moeders erbij te hebben qua drukte en rekening mee te houden.

  • BoyBoyBoy

    Bij de oudste was mijn moeder er ook bij. Vond ik leuk om haar eens zoiets mee te laten maken. Vond het ook wel prettig, verder maakte ze foto’s en liet mijn vriend en mij goed met rust. Tweede en derde keer niet mijn moeder erbij gehad, maar als ze graag had gewild dan mocht dat uiteraard. Maar ze paste op onze kinderen.
    Schoonmoeder never nooit.
    M’n moeder is toch meer eigen. Je ligt daar wel in je blote kont op de meest intense en mooie momenten van je leven.

  • Amatullaah

    Mijn moeder was er de 1ste 2 keer bij en de laatste niet. Ik vond het heel fijn om haar erbij te hebben, mijn man die vond t niet heel bijzonder ofzo en mijn moeder wist precies wat ik voelde

  • moontje29

    Bij alle 3 mijn bevallingen was ze erbij en zou het niet anders gedaan willen hebben, mijn schoonmoeder woont helaas niet in nl

  • Mama~linda~

    Ik was eerst samen met mijn man. Maar omdat het lang duurde (en nog lang zou gaan duren) hebben we mijn zus gebeld. Dat was een heel waardevolle aanvulling en gaf mijn man ook even wat ruimte (aangezien hij ziekenhuis angst heeft en het medisch werd met alles erop en eraan). En voor tante ook een bijzonder moment. Als het een keizersnede zou worden zou mijn man niet mee durven de ok op en dan had ik mijn moeder erbij willen hebben.

  • 5Kids❤

    Ik heb mijn (ex) schoonmoeder bij de bevalling gehad. Mits zij mij de ruimte gaf, dat deed zij heel netjes. Ze was erg ziek en is dan ook later overleden aan kanker. Ik wou toch uit respect en voor haar graag de mogelijkheid geven om de geboorte van haar kleinkind te zien. We konden ook prima met elkaar opschieten dat is ook wel iets om over na te denken. Nooit jezelf iets dwingen waarbij je niet prettig bij voelt. Haar man (opa) moest wachten op de gang haha dat wou ik dus niet ;).

  • Lama94

    Ik vond het een prachtig moment met zijn tweeën. Mijn man heeft mij zo goed kunnen steunen en we konden mooi zien hoe sterk onze relatie is.
    En het eerste moment dat de kleine op mij lag en mijn man ons kwam knuffelen, zo prachtig.
    Mijn moeder of schoonmoeder erbij zou alleen maar tussen onze samenleving in zitten.

  • Trotsemama<3

    Ik wilde dit intieme moment alleen met mijn partner meemaken. Voor mij was t de eerste x en wilde dit echt samen doen.
    Vandaar gekozen om het zonder moeders te doen. Plus naderhand samen iedereen te kunnen vertellen dat we ouders geworden waren. We hebben dus ook niet verteld dat t begonnen was.

  • Mamivan4

    Ik wou het niet. Ik hou ontzettend veel van mijn moeder. Maar bevallen is een ding tussen mij en mijn man. En mijn moeder had begrip voor. Na ons , was zij ( en mijn vader , de ouders van mijn man leven helaas niet meer ) de eerste wie had mijn man video gebeld om de kleine te mogen zien.

  • Mykha

    Ik wilde m’n moeder er heeeeeeel graag bij hebben, stond in m’n bevalplan dat ze mee zou gaan naar het ziekenhuis etc... maar op het moment zelf moest ik er niets van hebben. Ik zat in een bubbel met m’n ogen stijf dicht en kon niemand hebben. Zelfs m’n man mocht niks zeggen of me aanraken, dat haalde me uit m’n bubbel en dan hield ik de pijn niet meer vol. Dus uiteindelijk was m’n moeder de eerste die kwam toen m’n zoontje geboren was, gevolgd door m’n schoonmoeder (:

  • Mamavanmeisjee

    Ik moet nog bevallen, maar mijn moeder gaat er echt niet bij zijn en schoonmoeder al helemaaaaaal niet. Ik vind t ook echt iets privé en tussen mij en mijn man.
    Daarnaast mag er momenteel sowieso maar 1 iemand bij zijn en dan zou ik toch echt voor je man kiezen ipv je moeder :')

  • Labello

    Haha hier sluit ik me volledig bij aan 😄

  • Massie90

    Ik ben 2x bevallen met mijn mama erbij en zou niet anders willen. Ik had de hand van mijn man vast en hij hielp me met puffen en mijn moeder had handdoeken vast en depte mijn hoofd etc. En mede door haar aanwezigheid was ik heel zen (en natuurlijk door mn man). Ik heb wel eerst besproken met mijn man of hij het ook goed vond. Mijn moeder is wel iemand die niet op de voorgrond zal treden bij een bevalling of het doorknippen van de navelstreng zal overnemen ofzo ;-). Maar je moet 100% doen waar jij je goed bij voelt.

  • Paprikaplantje

    Ik ben erg op mezelf gericht, en kan mij echt niet ontspannen met mijn (schoon) moeder erbij. Ik ben echt alleen op mijn gemak met mijn man. Als je weet dat je wel op je gemak bent bij je (schoon) moeder zou ik niet weten waarom niet. Maar ontspannen kunnen zijn is voor de bevalling echt essentieel.

  • Hopeful2020

    Ik heb m'n 3 bevallingen met alleen mijn man gedaan. Ik zou het ook niet anders willen. Moest mijn man om 1 of andere reden er niet bij kunnen zijn, dan was het wel mijn mama die me zou bijstaan. Schoonmoeder nooit van m'n leven, ik krijg al rillingen als ze onverwacht haar hand op m'n zwangere buik legt nu

  • Spencer

    Haha hier zou schoonmoeder ook ongeveer de laatste van de wereld zijn die er bij mocht zijn. Het idee alleen al zou spontaan mijn weeen doen stoppen

  • Hopeful2020

    Haha fantastisch verwoord!

  • Spencer

    Nou ja het is gewoon zo 🤣. Erg genoeg haha

  • Lama94

    Mijn schoonmoeder heeft nooit aan mijn buik gezeten en dat vond ik niet erg ;)
    Het is haar 8e kleinkind dus het bijzondere was er al wel van af voor haar.

  • Hopeful2020

    Ik word soms ongemakkelijk van fysieke aanrakingen buiten mijn eigen kant van de familie. Dus ook zo kussen als groet vind ik niet aangenaam (geen idee waarom..) Dus een aanraking aan m'n zwangere buikje is echt een no-go, dan klap ik helemaal dicht. M'n zus heeft dit ook, nog extremer dan mezelf.

  • Lama94

    Ik houdt er ook echt niet van, het duurde vrij lang voor mijn schoonfamilie dat accepteerde, die zijn vrij knuffelig. Mensen nemen het vaak persoonlijk wanneer je geen knuffel of kus wilt geven. Ik moet ook bij mijn familie, met enkele uitzonderingen, echt een drempel over om een knuffel te geven.
    Ik heb echt moeten leren dat het oké is om mijn grenzen hierin aan te geven.

  • Mamavanmeisjee

    Ik wil zelfs alleen dat ik en mijn man aan mijn buik komen. Gelukkig doet niemand het die ik ken....behalve (ik werk op een kdv) een moeder van een kindje. Dat was zo ongemakkelijk ik wist echt niet wat ik moest doen of zeggen, maar vond t echt niet tof

  • Hopeful2020

    Ik wil ook alleen m'n man en kindjes mogen ook eens voelen. Mijn mama denk daar zelfs niet aan te doen. Ik zit toch ook niet aan schoonmoeders buik om te voelen of haar darmen aan het rommelen zijn??

  • Bloemenleven

    Nou kom maar op hoor! Iedereen mocht hier aan mijn buik voelen, vond ik juist superleuk! Grappig die verschillen :) Ieder z'n voorkeur!

  • Snuitje88

    Bewust gekozen dit moment samen aan te gaan. Wilde ook geen stagiaire ofiets om mij heen. Enkel de VK en assisterende kraamhulp thuis en mijn vriend. Mijn moeder wist wel dat ik die nacht ging bevallen want had haar wel ingelicht. Bij de 2e zal mijn moeder onze zoon ophalen als het zover is. Dus die is dan wel op de hoogte. Mijn schoonmoeder kan emoties niet zo handelen dus beter dat ze nadien het hoort.

  • First-born

    Dit moment vond en vindt ik juist voor ons tweeën. Het is juist een bijzonder moment met je eigen gezin.
    Wij vonden het leuk dat we ze konden bellen dat de kleine er was en hem voor het eerst te bewonderen

  • wendt

    Toen we van de eerste zwanger waren had mijn man zoiets van je moeder is toch bij de bevalling. Maar ik wilde dat niet. Ik vond het iets van ons twee en mijn moeder vond dat ook prima. We hebben ze natuurlijk wel gevraagd om als eerste hun eerste kleinkind te komen bewonderen. Bij de tweede fungeerde ze als oppas van de oudste.

  • Mama-R

    Ik had heel graag ook mijn moeder er bij. Zij is de enige die mij rustig krijgt. Door de corona helaas niet mogelijk. Dus alleen mijn vriend aanwezig.

  • Kleintje2016

    Ik heb vooral gedacht aan wie ik naast me wil hebben als ik verdriet of pijn heb. Natuurlijk mijn man, maar eerlijkheidshalve kwamen we tot de conclusie dat ik meer rust en troost vond bij mijn moeder. Samen hebben we besloten dat ze er bij zou zijn. En dat was goed. Ze heeft moederlijk liefdevol mij toegesproken en mijn hand vastgehouden. En mijn man vond het allemaal best heftig en heeft toch ook zo nu en dan geprobeerd me een lieve kus of knuffel te geven en bij te staan.
    Bij de tweede was mn moeder niet op tijd... En manlief heeft toen vooral dingetjes klaargelegd. Ik zat wel in mn bubbel.
    En nu bij de derde zijn mijn man en ik gewoon 6 jaar verder en vind ik mijn emotionele steun meer bij hem en zal er verder alleen de verloskundige bij zijn.
    Schoonmoeder... zou ik er nooit bij willen hebben. Puur omdat ze mijn behoeftes niet zou begrijpen en ik het vrij gênant zou vinden dat ze me naakt ziet.

  • Mommyx3

    Mijn moeder is bij 2 van de 3 bevallingen geweest. Ik ken dus beide werelden en snap niks van teksten zoals “Wij doen het samen “ of dit is een privé aangelegenheid” ik weet niet van jullie maar ik lig daar met mijn benen wijd verloskundige die in en uitlopen die privé stadium was ik al lang voorbij 😭. Bovendien vind ik het niks romantisch aan bevallen ik had 1 doel en dat was mijn kind uit mijn lichaam krijgen ik zat helemaal in mijn eigen bubbel en het boeide mij echt niet of ik alleen met mijn man was of dat er 5 mensen in de kamer waren. Maargoed dat is persoonlijk. Mijn man viel namelijk bij 2 van de 3 bevallingen flauw 😅 dus ik wou ook een Back up hebben mocht er wat met mij gebeuren, dat Er wel een dierbare was die mij het beste kent kan beslissen indien nodig. Ik kan alleen maar zeggen dat het heel mooi en vertrouwd voelde met zjjn drieeen . En voor mijn
    Moeder was het een hele bijzonder mooie gebeurtenis om haar kleinkinderen (vanaf de zijlijn) geboren zien worden .

  • Yvonne0603

    Je haalt de woorden uit mn mond.. mijn moeder is ook bij mijn 2 bevallingen geweest, niet lullig tegenover mn vriend bedoeld maar mijn moeder is de enige die mij echt rustig krijgt. Zelf wist hij totaal niet wat te doen dus was blij dat mn moeder er ook bij was haha.. en ik begrijp de zinnen ook niet van dit is een moment voor ons 2en, eerste ben ik in t ziekenhuis bevallen nou hoeveel mensen daar in en uit de kamer liepen dan is er niks meer romantisch of iets aan 🙈🙈

  • Beebji

    Ik heb er wel voor gekozen, heb geen partner... Ik vond het heel fijn dat ze er was maar ligt ook aan de band met je moeder/schoonmoeder...

  • Nog-even!

    Ik vond en vind de bevalling echt iets van ons tweeen... Daar wil ik geen anderen bij... Ik vond het in het ziekenhuis al veel te druk om mij heen, met verpleegkundige, co-assistent en vk... En dan praatten ze ook nog met elkaar, zo nu en dan... Daar werd ik echt boos van: dat paste niet in mijn concentratie... Dus ik was heel blij met mijn thuisbevallingen, waar de vk stilletjes op de achtergrond was en mijn man dichtbij me. De kraamverzorgster mocht van mij pas na de bevalling komen. Zo fijn, die rust en ongestoord het zware werk kunnen doen!!

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ik vind dat een bevalling alleen voor jezelf en je partner zijn. Alleen als je het echt wil kun je er iemand anders bij laten. Maar dat moet dan mijns inziens echt bij de aanstaande moeder weg komen. Niet omdat moeder of schoonmoeder dar willen en moeder niet.

    Hier wilde ik mijn moeder er niet bij hebben en dat wilde ze zelf ook niet en gelukkig denkt ze er net zo over als ik. Had ze er anders over gedacht dan had ik het niet gewild en had ze pech gehad.

    Mijn advies is altijd, doe waar jij je fijn bij voelt en laat je door niemand onder druk zetten ook al zeuren ze nog zo hard. Het is jouw/jullie bevalling en jullie moeten er met een goed gevoel op terug kunnen kijken.

  • dennenboom

    Ik denk dat je vooral naar persoonlijkheid ook moet kijken, mijn moeder is bijvoorbeeld snel ik paniek, die zou ik er absoluut niet bij willen hebben. Mijn schoonmoeder was heel beledigd toen ze er pas de laatste weken achter kwam dat ze er niet bij mocht zijn (ging er automatisch vanuit dat dat wel mocht). Zij is bevallen met de hele familie (7 man) er bij.. Mij niet gezien 😂. Maar ik zou het dan wel weer omgekeerd een mooi idee vinden om bij je dochter haar bevalling te zijn. Als de band beter was en dus minder paniekerig zou ik het wel graag willen. Jij moet bevallen, jij moet lekker in een bubbel zitten, hoe meer je je op je gemak voelt hoe sneller het vorderd en meer pijnstilling word aangemaakt. Zijn dit mensen die je belt zodra je je slecht voelt? Zijn dit mensen waardoor je graag verzorgd wilt worden? Zijn dit mensen met een rustige en positieve vibe? Allemaal dingen om in overweging te nemen.

  • Vlindermoeder

    De eerste keer was mijn moeder er per ongeluk bij. Dat vond ik zo fijn dat ik aan mijn man heb gevraagd of hij het goed vond als mijn moeder er bij een volgende bevalling ook bij zou zijn. Mijn bevallingen liepen zo snel, dat ik weinig van iedereen gemerkt heb haha! Met name met persen vond ik het fijn om iemand extra te hebben.

  • Jojo91

    Ik heb een hele goede band met mijn moeder. Toch wil ik haar niet bij de bevalling. Mijn moeder is te empatisch en zou medelijden met me hebben waardoor ik meer pijn zou ervaren.

    Los daarvan vind ik het zelf ook echt iets voor mijn man en mij om samen te doen.

  • Nummer-5.

    Dit is precies hoe ik me er ook bij voel

  • mammavaneenmeisje

    Nee, ik wil absoluut mijn (schoon)moeder niet bij mijn bevalling. Je wil je (schoon)moeder er toch ook niet bij hebben als het kleintje verwerkt mag worden? Nee hoor, deze privé aangelegenheid/ bevalling wil ik alleen met mijn man delen.

  • Joep95

    Ja, mijn moeder was er bij. Ze is kraamverzorgster en heeft al veel baby's geboren zien worden. Ik wilde dus ook graag dat ze haar kleinkind geboren zag worden. Liep totaal anders, dikke stress want er kwam geen ontsluiting en de baby moest er uit. Uiteindelijk keizersnede geworden. Toen mijn man achterbleef was mijn moeder er. Toen mijn dochter net geboren was ook. Dat was super fijn!

    Ik had wel van te voren met haar afgesproken dat als ik het niet fijn vond dat ze er bij was, ik dat zou zeggen en dan zou ze gaan. ;-)

  • Vreugdedansje

    Oh vreselijk die stress, wel fijn dat je moeder er ook voor je man kon zijn!

    Dat is inderdaad ook een goed idee, als ik het toch niet meer zie zitten dat ze dan gaan. Mijn man wilt het heel graag en onze moeders ook, ik ben degene die ontzettend twijfelt.

  • Joep95

    Ja dat was wel de gedachte die mij rust gaf als ik even twijfelde. Heb het meerdere malen duidelijk aangegeven van te voren dus ze wist dat het kon gebeuren. Dus dat zou ik je als tip mee geven.

    Enne, ik kijk positief terug op bovenstaand scenario hoor. Gewoon op je af laten komen en daarna lekker baby knuffelen. 😍

  • madelief_10

  • Vreugdedansje

    Ik zie geen berichtje, er ging iets mis denk ik 🤭

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50