Soort van dilemma. Wij hebben al 2 kindjes en hebben die bevallingen ‘samen’ gedaan. Wel met verloskundige uiteraard en in het Z-H. Mijn moeder heeft altijd door laten schemeren graag bij de bevalling te willen zijn. Nu we zwanger zijn van de 3de beginnen we te twijfelen om te vragen of ze bij de bevalling aanwezig wil zijn. Wél op een afstandje. Wil haar zéker niet aan Mn bed tijdens persen enzo. Dit is echt iets wat ik graag samen met Mn partner wil doen.
Wat vinden jullie? Zal ik haar vragen? De band met mijn moeder is de laatste tijd wat beter geworden en ze helpt ook veel met de kinderen. Kan ik zeggen dat de telefoons ingeleverd worden (anders gaat ze mensen bellen/appen dat T geboren is etc) en dat ik haar graag op een afstandje wil. Dat de geboorte zelf echt iets is van Mn partner en mij en wij haar er vanzelf bij zullen vragen als T ‘eruit’ is? T klinkt zo lullig. Maar Mn moeder is behoorlijk opdringerig soms. Dat is de reden dat ik twijfel...
Wil jij het wel.echt? Ik lees toch wat twijfel. Je moet nl doen wat jullie willlen en niet.wat zij wil. Ik heb mijn moeder wel beide keren naast me gehad maar we zijn zo close. Zelfs mijn man vond het fijn (kon hij ook even op adem komen tussendoor hahaha)
Gewoon op je gevoel af gaan. Bij min eerste waren mijn mam en man er bij. Terwijl mijn man eigenlijk niet wilde. Bij de tweede wa mijn moeder er de gehele tijd bij en heeft mijn man vanaf volledige ontsluiting op de gang gewacht. Ik vond het heerlijk maar nu voelen wij elkaar heel goed aan, en heel vreemd maar mijn kids zien hun oma als tweede moeder en zij hun andersom.
Ik zou zeggen, ga op je gevoel af. Persoonlijk heb ik aan mn stiefmoeder gevraagd, mocht de baby voor de keizersnede komen, of zij erbij wil zijn omdat k erg rustig word van haar. Met mijn eigen moeder heb ik geen contact meer, maar ik zou haar er ook niet bij willen hebben, omdat ze dan als een soort supporter naast t bed had gaan staan. Kijk echt naar wat JIJ zelf wil, voel je je er niet prettig bij of twijfel je heel erg? Dan gewoon niet doen, dan is het vervelend voor haar, maar het is JOU bevalling, zij heeft het al een keer gedaan. Zij hoeft t nu niet te doen, jij wel. En als jij je er niet lekker bij voelt, en uit je verhaal te lezen voel je je daar ook niet echt lekker bij, dan zou ik het niet doen. Anders ga je je alleen maar druk zitten maken of ze niet toch stiekem te dichtbij is, met der telefoon bezig is enzov. Dat kan je op zo'n moment niet gebruiken. Ga op je gevoel af en geef dat aan bij haar. Kan ze moeilijk boos om worden toch?
Thuis tijdens de weeen was ze erbij ik vond dat echt heel erg fijn ze maakte thee voor me en soep. Ne de bevalling gelijk mijn moeder gebeld dat ze snel moest komen haha en ze waren er binnen 15 min. Tijdens de bevaling nee doe ik liever met mijn man samen. Al had ik niet veel aan mijn man heb het toch zelf gedaan haha
Bij mijn 1e 2 was ze erbij. Bij de 2e net optijd haha Die bevalling ging ineens vet snel.. Bij de 3e kan ze er niet bij zijn want ze moet op de andere 2 passen met mn vader.
Wil de laatste echt met mijn man alleen doen. En dit vind ze prima niet dat ze er invloed op heeft maargoed. De kids mogen ook pas komen als het met mij en de baby goed gaat. Toen mijn zoontje geboren werd was mijn dochter van 21 maanden ook in zkh bij mijn vader. Het ging na de bevalling slecht met mij (1.8 l bloed verloren en spoedoperatie op OK) en wil niet dat de kids dat nu meekrijgen (zijn inmiddels 5 en 4 dan)..
Advies volg je gevoel. Als jij het niet wilt dan niet. En daar heeft zij mee te dealen! Als je het wel wil dan wel..
Bij twijfel nee! Ik zou mijn Moeder er echt niet bij willen hebben gehad. Ons contact is echt prima. Maar nee, er zijn dingen die je graag alleen met je partner wilt doen...
Het hangt ervan af of je met haar goede afspraken kan maken.
Persoonlijk denk ik dat jouw wens centraal staat want jij moet deze enorme prestatie leveren. Dus alleen als jij er zelf wat aan hebt mag iemand erbij zijn vind ik. De gevoelens van die andere persoon (in dit geval je moeder) doen niet terzake, vind ik.
Hier was mijn moeder niet bij de bevalling, ze was bij mijn dochter. Na de bevalling heeft mijn zoon erg lang bloot op mijn buik gelegen. Tegen de tijd dat mijn moeder er was was de baby nog steeds bloot. Papa wilde hem niet aan kleden dus mijn moeder mocht dat doen. Dat vond ze ook wel een hele eer. Zo iets kan natuurlijk ook nog.
Bij twijfel niet doen! Zeker als je het al hebt over telefoon inleveren en op afstand blijven. Dan lijk je het zelf niet te willen.
Mijn moeder was bij de geboorte van de eerste. We hadden maar 1 afspraak: als een van ons het ter plekke toch niet meer wilde, dan ging mijn moeder weg. Ze is uiteindelijk gebleven en zowel mijn man als mijn moeder en ikzelf vonden het een bijzondere ervaring. Bij nummer 2 en 3 was mijn moeder er niet bij overigens.
Ik heb een hele hechte band met mijn moeder (ook met mijn vader), maar de bevalling vonden wij echt iets alleen voor mij en mijn man. Mijn ouders zaten wel de hele dag, in het ziekenhuis, in de wachtkamer. Dat vond ik een heel fijn idee, mocht ik opeens toch de behoefte hebben aan mijn ouders dan waren ze in ieder geval heel dichtbij!
Ik wou mijn mama er ook graag bij en ze heeft ook alles mee kunnen volgen tot aan de bevalling zelf, na een uur persen werd het spoedkeizersnee.. ik vond het zo erg dat ze de baby niet zag geboren worden maar ze was echt een steun tijdens de bevalling zelf.. dit wist ik al op voorhand dus daarmee was mijn keuze snel gemaakt. Mijn vriend was ook een steun maar had bang voor zijn reactie hihi
Ik was zelfs blij dat de kraamzorg er nog niet was🤣 hoe meer mensen hoe irritanter.. maar voor jou zou ik vooral zeggen; bij twijfel niet doen. Je moet niet je moeder willen plezieren hiermee.. als ik het zo lees gaat het je enkel extra stress opleveren (is ze niet toch stiekem aan het appen oid).. en stress zorgt vaak voor een langere ontsluotingsduur.. had dat laatste me dan op zich wel fijn geleken, dat ik de tijd had gehad bewust te zijn dat ik lag te bevallen🙈
Ik moet er ook niet aan denken... de 4e is geboren zonder mn man erbij, als ik had geweten dat hij het niet ging redden zou ik ng liever mn vriendin erbij hebben.... En de band met mn moeder is prima maar zou het niet willen, en gelukkig heeft ze er geen behoefte aan!
Echt niet! Daarom gaat onze zoon ook naar onze buren die een beetje discreet zijn. Ouders bellen we echt alleen in nood. Moet er niet aan denken! Mijn moeder is heel lief, maar dit is iets waar ik met mijn man aan ben begonnen en we maken het ook samen af. Zelfs als mijn man er niet bij zou kunnen zijn doe ik het liever alleen.
Volg je gevoel! Als jij dit niet wil maar puur voor haar doet zou ik het niet doen! Als je tegen je gevoel in zou gaan kan het je bevalling tegen werken of stagneren! Dat is het laatste wat je wil tijdens je bevalling!
Persoonlijk zou ik naast mijn man nooit een ander dan de verloskundige/ kraamzorg erbij willen! Tijdens de intimiteit met mijn man is er ook niemand bij (en al helemaal niet mijn (schoon) moeder), tijdens de intieme bevalling dus ook niet!
Bij de eerste was mijn moeder erbij. Maar daarna hoefde het van mij ook echt niet meer. Ze was ook bij mijn zus haar eerste en de vergelijkingen hoor ik nog steeds
Meen je?! Wat naar. Dat ze het vergelijkt in haar hoofd oke. Maar dit betekent dat intieme details deelt op ongewenste momenten. Alsof de een beter is dan de ander. Zucht. Sommige begrijpen het niet
Ik zou het niet doen. Je bent tijdens een bevalling niet jezelf. Je partner is ondanks dat het je 3e is toch zenuwachtig en gespannen. Je moeder zal dit al helemaal zijn en dringt zich dan misschien toch te veel op. Misschien zonder dat ze dit door zal hebben. Vraag jezelf af of je echr steun aan der zal hebben of dat je dit zal doen omdat zij dit graag wil... en wil dan straks je schoon moeder er ook niet bij zijn...?!
Ik moet er zelf echt absoluut niet aan denken, maar dat kan voor iedereen weer anders zijn. Ik zou het in ieder geval sowieso niet doen als je alleen haar er blij mee maakt, en niet ook jezelf. Het blijft toch echt jouw bevalling...
Er zou maar 1 reden zijn om je moeder is wie dan ook bij de bevalling te laten: omdat jij dat wilt. Wat is het jouw waard? Wat je moeder wilt zou niet ter discussie moeten staan.
Telefoons inleveren vind ik een beetje kinderachtig. Je kunt gewoon afspreken dat jullie degene zijn die bellen
Als JIJ je moeder er heel erg graag bij wil hebben moet je dat zeker doen. Als je haar vraagt omdat ZIJ het wil zeker niet. Je hebt er niets aan om je tijdens het bevallen steeds druk te moeten maken of ze zich wel gedraagt zoals je van haar gevraagd hebt. Ze zeggen ook wel eens dat je bevalling per extra persoon (buiten je partner) een uur langer duurt.
Mijn band met mijn moeder is super..ze is 2 keer bij mijn bevalling geweest en bij mijn 3e wil ik haar er graag weer bij. Hele fijne steun. Maar ik denk dat dat per persoon heel erg verschilt natuurlijk....
De band met mijn moeder is goed, maar toch wil ik alleen mijn vriend (en vk natuurlijk) erbij hebben. En daarna is mijn dochter de eerste die haar broertje mag zien.
En als ik zo je verhaal lees zou je het meer doen voor haar dan voor jezelf, dus zou ik het niet doen. Je moet je fijn en op je gemak voelen en alleen mensen erbij willen hebben waarbij je je relaxt kan voelen. Als je je gespannen voelt werkt dit ook nog is tegen tijdens het bevallen.
Ik heb het wel gedaan, geen spijt van gehad. Nu weet ik ook dat mijn moeder afstand bewaard en niet veel praat uit spanning. Om die reden heb ik het toegelaten. Ik vond het heel mooi en fijn dat ze er bij was.
Ik denk dat je dit meer doet voor je moeder dan voor jezelf. Terwijl het is JOUW bevalling dus zou je alleen maar elementen (of personen) moeten toevoegen die je helpen makkelijker door de bevalling te komen en niet moeilijker. Misschien is er iets anders waarmee je aan je moeder kan tonen dat je blij bent dat de relatie beter is. Daar zou ik je bevalling niet voor gebruiken.
Ik zou het niet doen. Zelf heb ik altijd geleerd bij twijfel niet doen. Bij mn eerste bevalling twijfelde ik ook en toen heb ik dr ook weggestuurd toen ik ging persen. En dat was op dat moment ook goed zo. En deze keer kwam ze toevallig binnen toen ik net ging persen en ze had zoiets kalms over zich heen dat ik gelijk aan me vriend vroeg of ze erbij mocht. Totaal onverwachts en ook deze keer voelde dit het beste op het moment. Je kan ook Miss ander zeggen dat je op het moment zelf kijkt hoe je je voelt. Mijn moeder kan ook behoorlijk opdringerig zijn en wat je zegt mn zoontje was geboren en me moeder maakt meteen foto's en gooit alles op fb. Ik zag dat natuurlijk pas paar uur later en dat was wel dat ik dacht hmm dat had je wel even kunnen overleggen Maargoed.
Ik zou het doen zoals je zelf wilt. Denk goed na als je moeder opdringerig is, kan ze dan op afstand blijven of moet je je aandacht verleggen om haar naar de gewenste afstand te sturen, of het met een vervelend gevoel accepteren dat ze te dichtbij is. Daarnaast is het misschien voor je man ook lastig om er mee om te gaan als je moeder te dicht bij komt, tegen je eigen moeder is het makkelijker spreken als tegen een schoonmoeder (mijn ervaring iig).
Als ik dit zo lees zou ik het beslist niet doen. Juist omdat je al zegt dat ze opdringerig is en jullie op dat moment wel wat anders aan je hoofd hebben. Bovendien is ze dan nog steeds niet bij de bevalling zelf, dus kan ze net zo goed thuis wachten. Scheelt een hoop stress en dan kun je zelf beslissen wanneer je wilt bellen en haar dan laten komen.
Bij mijn eerste bevalling zijn mijn moeder en beste vriendin geweest. Ik had geen relatie meer met de biologische vader van mijn kind. Ik heb de mensen gekozen die er het meeste voor mij waren en met hun dus ook dingen gedeeld die ik bij mijn 2e alleen met mijn man deelde. Toen waren zij er dus ook niet bij. Ik heb ook pas de buiten wereld op de hoogte gesteld op moment dat ik het wilde.
Maar bij mijn beslissingen was er geen moment twijfel. Dat voelde voor de volle 100% vertrouwd en goed. En denk dat je daar voor jezelf de belangrijkste vraag aan jezelf moet stellen. Is het omdat jij zo wil. Of omdat zij het laat doorschemeren?
Het wordt onze eerste kindje samen, maar ik heb een erg sterke band met mijn moeder. En voor mijn man ook een fijne steun, want ook mannen zijn zenuwachtig tijdens de bevalling. En ik heb haar gevraagd om erbij te zijn, dit vond ze een hele eer en erg leuk😊
Als ik dit lees, wil jij je moeder niet zo nodig bij de bevalling maar denk je er over na omdat zij het graag wilt, klopt dat? In dat geval is het vrij simpel (wat mij betreft natuurlijk). Alleen doen wanneer je het zelf fijn zou vinden, niet omdat je moeder het fijn zou vinden.
En is dat op afstand blijven iets wat in de praktijk ook echt kan als ze in de kamer is? Of denk je dat ze toch bij je bed komt staan wanneer je gaat persen? Lijkt mij vreemd als ze daar dan op een afstandje bij staat.
Het is jou bevalling, het is belangrijk dat jij je fijn voelt, doe dus ook wat jou fijn lijkt.
Ik lees zo veel twijfel, en dan wil je dat ze afstand houdt terwijl ze erg opdringerig is, je band is beter, maar blijkbaar niet geweldig.. Ik zou het alleen doen als het echt goed voelt, je kunt haar ook als eerste bellen en als eerste bij de kleine laten als jullie nog in het ZH zijn, maar dan kun je je tijdens de bevalling gewoon ontspannen en bestaat er geen kans dat jij je aan haar gaat storen
Ik zou haar gewoon uitnodigen vanaf het begin. Haar wel duidelijk maken dat als je haar er niet meer bij wilt op de dag zelf dat ze ook daadwerkelijk weg gaat.
Hier mijn moeder erbij gehad vanaf moment dat me vliezen waren gebroken en wee opwekkers kreeg (inleiding). Uiteindelijk eindigde dit in een spoedkzs maar ze is vanaf begin tot eind op me wezen wachten. Vond zelf heel gerust stellend omdat mijn toenmalige partner zelf de stress niet aan kon
Je eigen gevoel volgen, ik zit nu in hetzelfde dilemma. Ze is bij mn zoon geweest en vond het geweldig mooi. Wat ik snap. Toen was mn relatie met de vader al slecht en ik was 20. Nu zijn mn leven en relatie anders en goed dus wil ik het eigenlijk alleen met mn vriend doen, vind het wel naar om haar dit te vertellen. Ze gaf al een hint laatst, een collega vroeg er om zei ze. De band met mn moeder is wel altijd goed geweest etc. Ik ga toch voor mijn gevoel kiezen, ik wil dit doen met mn vriend. Succes met je keuze, hoop dat je eruit komt zonder teveel gedoe en schuld gevoel. Bespreek het ook goed met je partner. Liefs !
Als ik het zo lees zou ik het niet doen. Bij de eerste bevalling was mijn moeder erbij maar bij de tweede wilde ik dit niet dus ook niet gevraagd. Mijn moeder zou het zelf nooit vragen. Bij de volgende wil ik het weer alleen doen met manlief.
Door de manier waarop je schrijft zou ik het afraden. Als je moeder er alleen op een afstandje bij mag zijn, dan wordt het een beetje een kijkdoos haha!
Door omstandigheden is mijn moeder eigenlijk een beetje per ongeluk bij de bevalling geweest, maar ik vond het heerlijk! Juist omdat zij weet hoe het is om te bevallen. De volgende keer mag ze er weer bij zijn. Aan mijn bed.
Mijn moeder is bij alle 3 mijn bevallingen geweest maar wel echt omdat ik dit wilde, je moet het alleen doen als je het zelf wilt en je er prettig bij voelt
Ik weet niet of ik het goed lees, maar als ik je zo 'hoor', dan wil je je moeder erbij vragen omdat ZIJ dat wil en omdat jij je schuldig voelt, omdat ze veel voor je doet. Ik lees niet dat JIJ het graag wil, omdat je haar steun fijn vindt. Het klinkt eerder of het je juist extra stress bezorgt. In dat geval zou ik haar niet vragen, maar gewoon vasthouden aan jullie eerdere beslissing bevallingen samen te willen doen.
(En het is JOUW bevalling, dus als je haar er wel ZELF bij wilt hebben, maar dan met restricties, dan mag je dat ALTIJD vragen!!!! Als zij dat niet ziet zitten, is dat aan haar en is ze er simpelweg niet bij)
Ik lees veel argumenten waarom het leuk is voor je moeder en eigenlijk geen waarom het fijn is voor jou. Ik zou het niet doen, voor mij is de bevalling bij uitstek een moment waarop ik alleen met mezelf bezig wil zijn. Het is al super als ze kort na de bevalling als eerste een belletje krijgt en mag komen kijken toch?
Ja meer voor haar. Ze heeft moeilijke periode gehad en weet dat dit echt iets zou zijn om naar uit te kijken voor haar.
Ontspannen zou ik wel kunnen, maar wel als ze ‘iets’ verder weg staat zeg maar. Niet aan Mn hoofdeinde zeg maar 🙈 Ben nogal op mezelf en weet van de vorige bevallingen dat ik erg aan mijn partner hang..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (68) Verversen