Hallo mama’s,
Ik weet niet waar ik moet beginnen.. ik zit er echt doorheen. Mijn dochter van 3 luistert niet, ze doet maar wat ze wil. En daarnaast komt ze elke nacht bij ons en schreeuwt het hele huis wakker als ze naar haar eigen bed moet. Ik zit nu alweer een tijd met haar in de woonkamer.. ik ben moe, ik trek dit gewoon niet meer. Het begon allemaal onschuldig dat ze rond 7 uur bij ons kwam en dan gingen we samen uit bed. Maar dat is dus omgeslagen naar elke nacht en dat werd steeds vroeger, vannacht was ze er al om 2 uur. Wij hebben niet een heel groot bed, 1.40 dus ik lig helemaal in de kronkels. M’n rug is helemaal kapot. Maar doe ik haar naar haar eigen kamer doet ze alsof ze dood gaat. Ze schreeuwt alles bij elkaar, haar zusje van 4 maanden ligt ook te slapen. Ik weet gewoon niet meer wat ik met haar aan moet.. ze was zo’n leuk en lief meisje maar ik herken haar gewoon niet meer terug. Zij denkt dat zij de moeder is.
Herkent iemand dit? Wat moet en kan ik hiermee? Mijn geduld is op en merk dat ik steeds geïrriteerder raak.. kort lontje door weinig slaap. Ik wil gewoon weer normaal kunnen slapen.. mijn baby slaapt super goed dus daar ligt het niet aan..

Alvast bedankt, van een oververmoeide mama 😩

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (30)    Verversen


  • laravt

    Ik denk even hardop na lezen van een aantal reacties, ik weet niet welke babyfoon je hebt? Maar als je er een met camera hebt kun je die misschien omdraaien zodat ze jullie ziet als ze snachts wakker word?
    Heb zelf niet zo'n ding trouwens hoor dus vergeef me als het zo niet werkt.

    Ik zou vooral ook af en toe proberen aan jezelf te denken en wat me time in te lassen al is het 3min mediteren op de badkamer ofzo, zolang jij de rust kan bewaren kan je de rust op haar overbrengen dus als je overloopt en kortere lontjes hebt voelt zij dat ook aan en kan het averechts werken denk ik.

    Iig sterkte! 🍀

  • life1234567

    Matrasje naast je bed leggen?

  • ils2327

    Dit klinkt als een kind dat haar grenzen aan het opzoeken is. En die van jullie ook!🤐
    Niet zozeer jaloezie, maar meer kijken hoe ver ze jullie kan manipuleren zodat ze haar zin krijgt. Dus uitleggen dat ze vanaf nu in haar eigen bedje slaapt en pas naar beneden mag als haar slaaptrainer wakker is. Tot die tijd heel stil zijn, want anders worden de schaapjes/konijntjes - whatever op de slaaptrainer staat - wakker. Beloon goed gedrag. En wees consequent in uitleg en handelingen. Ze moet leren om te slapen in haar eigen bedje.

  • Amatullaah

    Klinkt voor mij als jaloezie.. wat meestal wonderen doen is 1 op 1 aandacht.

    En ik denk soms pick your battles, alle kinderen gaan uiteindelijk op eigen kamer. Als zij zo'n behoefte heeft aan bij jou slapen, laat haar bij jullie slapen. Als dat niet gaat dan een matras in de buurt oid of matras bij haar in de kamer zodat jij bij haar slaapt. Kinderen vertonen zulk gedrag niet zomaar denk ik altijd. Ze wil je iets vertellen.. maar wat is altijd de vraag

  • Mamsievan3

    Ik ben al 8 jaar moe 😂😂😂 Ze zijn 8-6-2 en meid geloof me.. moe blijven we tot ze uit huis zijn.

  • nina-k

    Hahaha dat wil ik wel geloven 😂😭

  • Mykha

    Ach die schat… ik herken dit van m’n nichtje. Die was ook 3 toen haar zusje werd geboren en toen elke nacht bed uit en vreselijk huilen als papa of mama niet bij haar kwam liggen. Meestal belandde ze bij haar ouders in bed, echt schatten zijn het. Maar niet handig, dus met een stickersysteem en een mooie knuffel is ze weer in haar eigen bed gaan slapen. Misschien kun je met haar in de winkel een mooi slaapvriendje kopen? En met zo’n slaaptrainer aangeven wanneer ze eruit mag? Wij hebben het bekende schaapje al staan, maar nog niet in gebruik. Maar die schijnt goed te werken. Oogjes van het schaapje gaan open als kindje mag opstaan. Zelf ben ik erg van de liefdevolle aanpak door kind wel altijd te troosten, maar wel consequent bij de regels blijven.

  • nina-k

    Toevallig heb ik net zo’n slaaptrainer bestelt. Ik ben erg benieuwd of het werkt !
    Ik ben ook echt van de liefdevolle aanpak, maar snachts de boel bij elkaar gillen vind ik niet kunnen dus was wel even boos geworden.. vanaf vannacht breng ik haar steeds terug als ze blijft komen. Hopelijk schreeuwt ze niet de hele wijk bij elkaar.
    Beloningssysteem zijn we al mee bezig maar dan met op de wc plassen en poepen, dus dat lijkt me een beetje dubbel? Maar wel een goed idee!

  • Hopefull1990

    Streng en duidelijk zijn. In jouw verhaal lees ik vooral dat zij jou manipuleert en jij er aan toe geeft. Dan wordt het inderdaad erger.

    Laat ze maar schreeuwen en stampvoeten. Zet een beloning (stickers of dergelijke) er tegenover als het beter gaat en vooral niet toegeven. Kom op! Jij bent de ouder/baas. Zij niet..

  • nina-k

    Ik heb dit inderdaad zelf in de hand gehad.. maar als je moe bent en ook nog een klein baby’tje hebt dan geef je net wat sneller toe, zo dat niemand het wakker word. Maarja ik ben nu degene die niet slaapt..

  • Hopefull1990

    Ik snap je precies meid, maar je moet er nu doorheen voor jezelf en de andere, anders wordt het erger en heb je straks helemaal geen slaap meer. Je kunt het😘

  • Dame68

    Duidelijk zijn, zeker weten, maar dat kan ook op een liefdevolle manier. Als er eerst niets aan de hand was en ze dit vertoont nu er een baby is, zou het beter zijn naar de behoeften te kijken dan alleen het in onze ogen vervelende gedrag. En natuurlijk stel je daarbij grenzen, maar ervoor het kind zijn (lees 1:1 aandacht? Nabijheid) wanneer het je echt nodig heeft is heel belangrijk voor de veiligheid van kinderen.

  • Jvb

    Stel duidelijke regels in de nacht en dan echt eindeloos herhalen en volhouden. Geschreeuw moet niets uitmaken voor jouw regels. Je kunt haar gewoon troosten, het hoeft allemaal niet ineens superstreng of boos, maar het moet wel duidelijk zijn: jij slaapt hier en nu is het slaaptijd. Niet beneden gaan zitten in de nacht, niet heen en weer van jullie bed naar haar eigen bed, gewoon 1 regel en die vasthouden. Ze leert nu ook dat zij mag/kan bepalen en dat geschreeuw iets bereikt. Zo geef je haar die controle, en daar is ze nog te klein voor. Ze heeft juist die kaders en begeleiding nodig.
    Overdag zou ik investeren in dingen als steeds twee keuzes bieden en haar zo het gevoel van controle wat geven, consequenties voor stout doen (time out), een duidelijk dagritme, voldoende uitdaging, energie kwijt kunnen, naar buiten, enz.

  • mijn~meisje

    En als je haar in jullie bed laat liggen en je zelf in haar bed gaat liggen dat je zelf nog wel lekker ligt. Een beetje omdenken.

  • Tweede83

    Hier ook een dame die gaat gillen of schreeuwen alleen niet in de nacht. Wel vroeg uit bed kwam en dan ook boos kon worden.

    Heel consequent geweest, schreeuwen en gillen is bijna weg. Van te voren ook duidelijk uitgelegd wat er zou komen als ze zo hard ging schreeuwen als ze haar zin niet kreeg. Bijvoorbeeld op de gang zitten.
    En een slaaptrainer van ninntje die ze zelf elke avond mocht laten slapen. Eerste paar keer kwam ze nog eerder dan nijntje wakker werd maar dat was even wennen. Gaat al heel lang goed.

    Wat wij merkten is aangeven dat je bepaalde dingen niet wil en hierin wel doorzetten. Voor jullie wel vervelend dat ze gaat schreeuwen midden in de nacht maar zou haar echt terug brengen naar haar eigen bed. Het is echt niet leuk, maar werkt wel. Tenminste hier wel. Zodra ze in de gaten had dat het echt menens was werd het snel minder.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Grenzen stellen en consequent zijn. dat is soms heel lastig maar wel belangrijk. Wij hebben dat ook gehad met onze twee jarige nadat hij een hele periode van ziek zijn achter de rug had. Ook hij ging dan heel hard krijsen en werd niet alleen ons hele huis wakker, maar ook de buren. Komt omdat ze zich bij ons helemaal durven laten gaan. Wij hebben hem toen samen met zijn grote broer uit logeren gestuurd naar mijn ouders, en die hebben hem gewoon in zijn bedje laten liggen en mijn moeder heeft een tijdje zijn handjes vast gehouden. De eerste nacht nadat ze terug kwamen was het ook drama maar ik heb het precies als mijn moeder gedaan, handjes vast gehouden en niet toegeven, hij had het al snel door, en sindsdien slaapt hij gewoon weer in zijn eigen bed. Hij wordt nog wel eens wakker hoor maar dan loop ik er even heen, en ben ik hooguit 10 minuten bezig en daarna slaapt hij weer en kan ik ook weer slapen.
    Je moet het toch een keer doorzetten als logeren geen optie is, zij moet begrijpen dat ze gewoon in haar eigen bed moet slapen en dat het ook niet nodig is zo hard te gaan krijsen want dan wordt de baby ook wakker. Kun je best met een beloningsysteem werken.

    Maar let er ook op dat je ook genoeg tijd voor haar hebt, want een baby slurpt toch ongemerkt best veel tijd op en heb je veel vast (ik althans wel) Je moet dus echt je grenzen gaan aangeven en niet toegeven.

  • Paprikaplantje

    Ik lees een paar dingen:
    1. Er is net een baby bijgekomen in het gezin. Komt ze (positieve) aandacht tekort? Kan je overdag meer 1:1 doen? Bij zo'n verandering is het fijn als ze zich ook erkent voelt denk ik, dan heeft ze misschien minder de behoefte om jullie te "claimen" in de nacht, of recalcitrant gedrag te vertonen overdag.

    2. Je moet je eigen grenzen vaststellen en bewaken, kinderen walsen zo over je grens heen als je even knippert met je ogen. Dus, wil jij haar niet bij jou in bed? Dan dus absoluut sowieso pertinent nooit never niet. Een baby is anders, maar met 3 jaar laat ik ze dus lekker in hun eigen sopje gaar koken. Je hebt uitgelegd wat de bedoeling is, als ze dan niet luistert is dat omdat ze weet dat ze met zulk gedrag toch iets bereikt. Dat moet dus stoppen.
    Ik zou haar iedere keer toch terugleggen. Ik ben dan wel zo'n softie dat ik haar wel zou troosten bijvoorbeeld, maar ik ben wel heel strikt in regels hanteren. Dus uitleggen dat je weet dat het vervelend is, maar dat mama ook moet slapen, en dat ze vanaf nu echt in haar eigen bed gaat slapen.

  • Momoftwokids

    Eens. Je zou het evt aan elkaar kunnen koppelen. Eerst uitleggen waarom het belangrijk is dat ze in haar eigen bed blijft liggen (oa omdat papa en mana anders niet kunnen slapen en daar chagrijnig van worden). En dan zeggen: Als jij vannacht lekker in je eigen bedje blijft liggen, gaan wij morgen samen koekjes bakken. Bv. Maar stel dat het nog niet gelukt is, dan niet afstraffen door geen aandacht te geven. Dan wel die 1 op 1 aandacht geven (altijd), maar geen koekjes bakken en de volgende dag weer proberen. Nou moet het niet zo zijn dat ze denkt dat jullie altijd koekjes gaan bakken bij een nacht in eigen bed slapen, maar hier vindt dat altijd wel zijn weg. Geef veel complimentjes als het gelukt is, knuffel haar veel (sowieso), bedenk de volgende keer wat anders. Al snel is het hopelijk niet meer nodig, verwacht ze geen "beloning ", behalve veel knuffels en een compliment. Oja en het helpt om om uitleg te geven over de komst van het zusje. Bv: we houden nog net zo veel van jou, maar we moeten ook je zusje voeden/verschonen/.., dus soms moet je even wachten als je iets wilt. Succes!!

  • Nog-even!

    Zo te lezen wordt het tijd dat jij meer zelfvertrouwen krijgt en haar duidelijk laat merken dat jij de moeder bent. Laat je niet meer manipuleren door haar geschreeuw. En bedenk een goede, passende consequentie voor ongehoorzaam gedrag.

    Eigenlijk word je niet moe van je kind, maar van het gedrag dat jij haar toestaat... Dat zij denkt dat zij de moeder is, kan alleen wanneer jij haar in die waan laat

  • Mamasgirls

    Ze is nog steeds leuk en lief, men moet stoppen dit soort fases etc te linken aan het kindje zelf. Bij ieder gedrag hoort een onderliggend probleem, dat probleem uit zich tot wat jij signaleert bij haar. Probeer er achter te komen, praat met haar en negatief gedrag inkaderen niet afstraffen werkt averechts. Ga meer één op één proberen, en in zulke uitbarstingen heeft praten of straffen weinig nut. Tot je dochter proberen te komen is heel belangrijk en op dit moment staan jullie lijn recht tegen over elkaar. Dat het waar is geloof ik meteen maar er is een oorzaak

  • nina-k

    Dat is ze ook zeker! Maar ik probeer er mee te zeggen dat ik haar niet meer herken. Ik weet het dat dit gedrag ook bij een peuter hoort. Ik geef haar geen straf daar ben ik niet zo van. Maar snachts alles bij elkaar schreeuwen om iedereen wakker te maken. Nee dan blijf ik niet altijd een lieve mama. 1 op 1 tijd krijgt ze ook echt genoeg. Als haar zusje op bed ligt overdag dan doen we samen een spelletje of knutselen. Spelen met poppen. Dus ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen! Ze zegt dat ze bang is, dus we laten de slaapkamer deuren al open, nachtlampjes op haar kamer. Licht aan van de douche.

  • mamavananouk

    Ga overdag met haar kijken waar ze bang voor is . Als ze bv de nachtlampjes te weinig licht vindt dan doet ze als ze snachts wakker wordt het grote licht aan . Wat ook kan helpen is een muziekje of radiootje aan.
    Maak overdag duidelijke afspraken. Pas na 6 uur smorgens mag je komen. Maak een visuele klok of zet een lampje ofzo op tijdsklok. Als lampje uit is of aan dan mag ze bij jullie in bed komen.

    Misschien is ze bang voor monsters onder bed , maak dan monster spray dat jullie in de avond onder bed spuiten.

    Probeer haar op de slaap etage te houden en ga niet naar de woonkamer .

  • Sharon

    Is het sinds de geboorte van de kleine?
    Hier overigens ook een bijna driejarige die overal drama van maakt (gelukkig de nachten niet, maar slapen zelf...echt wel dus).
    Je hebt aan het is een fase weinig want je bent doodop wat logisch is dit is zwaar *knuf*.

    Reageert ze op de opvang/psz ook zo? Kan ze eventueel een nachtje bij opa en oma slapen? Een matrasje erbij op haar kamer??

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50