Help wie heeft de tip? Mijn meiden van 3 en 6 jaar zijn totaal verschillend. Mijn oudste heeft en lichte vorm van ADHD. En de middelste vermoedelijk een lichte vorm van autisme. Dit botst behoorlijk met elkaar. Sommige dagen gaat het best goed. En andere dagen vallen ze elkaar de hele tijd lastig. En doen ze elkaar ook pijn. Mijn oudste doet het stiekem en veroorzaakt meestal de ruzie. En mijn jongste beukt er vervolgens volop op in. De jongste is er eerlijk over dat ze dat gedaan heeft, maar mijn oudste liegt erover. Vanochtend zat ik even op de wc en toen hoorde ik een hoop geschreeuw dus ik ging kijken en betrapte ze er op dat ze tegelijkertijd elkaar aan het slaan en knijpen waren. En beide niet stopte totdat ik om de hoek kwam en boos werd.. ik vind dit zo lastig.. hoe leer ik mijn kids om lief tegen elkaar te doen? Moet ik hier hulp bij zoeken? Ik zit een beetje met me handen in het haar.
Wij vochten vroeger ook vaak.. ik sloeg mijn broertje soms zelf echt met stokken en springtouwen enz... hij weet er nu niks meer van zegt hij 🙈.. onze ouders gaven altijd straf en werkten ook met zen tokensysteem (dag niet vechten is een sticker, 15 stickers is samen een leuke activiteit). Maar wij waren pittige kinderen, ook een broertje met Autisme en een met ADHD ertussen..
Het kan goed zijn dat door de combinatie van gedragsproblemen ze elkaar flink irriteren en elkaar totaal niet begrijpen. Er zijn cursussen op hele leuke speelse manier vorm gegeven over hoe om te gaan met een broer of zus met autisme, weet niet vanaf welke leeftijd geschikt. Daarnaast is het wel normaal om te stoeien, vechten en wat ruzie te hebben maar het zou niet frequent zo hard en fysiek moeten zijn. Insteken op wat ze kunnen doen als er iets gebeurt wat ze niet fijn vinden is misschien een optie. Dat ze naar een bepaalde hoek lopen en de ander ze dan met rust moet laten bijv. Maar ook dan is het goed kijken of het niet zo gaat zijn dat de oudste de jongste heel boos maakt en zij dan snel naar de hoek loopt voordat de jongste iets terug kan doen. Zo zijn er vele dingen in te zetten, hulp kan daar zeker bij helpen. Zou je vooral niet schamen om hulp te zoeken. Sterkte!
mijn nichtjes van 10 en 5.. Ohh wat erg continue ruziën om de domste dingen.. Denk het is een zusjes ding. Ik hoor de buurvrouw haar kinderen ook altijd ruzien met elkaar.. 🤭 denk dat je gewoon rustig ze aan moet spreken en anders uit elkaar zetten/straf geven? Hoe moeilijk het ook is denk dat het gewoon erbij hoort. Heeft denk ik ook niks met autisme of ADHD te maken want me zus haar kindjes hebben niks van dat..
Word vast beter naarmate ze ouder worden. Al heeft straks misschien elke leeftijd een soort van nieuwe trigger.. wat je schetst lijkt namelijk enorm op hoe het was tussen mijn zus en mij. We scheelden ook 3 jaar en mijn zus heeft adhd. Nou heb ik volgens mij alleen geen autisme. Wel was ik de "rustige". Mijn zus hong hoog in de boom ik stond op grobd en keek er naar, mijn zus zat altijd onder de blauwe plekken en ik speelde met een kartonnendoos en barbies, mijn zus wal altijd met andere kindjes en in aanwezigheid van mensen, ik was liever alleen en in bijzijn van mensen verlegen en stil. Mijn zus leerde haarzelf van alles aan op handen lopen en radslagen en gevaarlijke truckjes op de rekstok en ik moest er niet aan denken dat te moeten doen.. wij hadden veel ruzzie.. mijn zus klaagde altijd dat ik voor werd getrokken, dat ik met haar moest spelen etz... en ik voelde me ongewenst bij mijn zus en speelde alleen op zolder of mijn kamer, en was ook veel aanhankelijker aan mijn moeder. Mijn zus was daarna wel een soort van voorbeeld voor me wat maakte dat ik op haar wou lijken. Ik wou haar kleding dragen en wou haar spulletjes gebruiken etz... wat ook weer voor ruzzie zorgde... dusja grote zus zijn is ook niet altijd makkelijk en kleine zus zijn even min. Eenmaal ouder werd dat wel weer normaal omdat we beide onze eigen weg wel wat gingen. al zijn we nooit echt close geworden. Op werkelijk elk gebied zijn wij dag en nacht verschil nu nog steeds.
Al hadden we wel echt liefde voor elkaar.. als er wat was kwam mijn zus voor mij op en als mijn zus verdrietig was zocht ik haar op om te luisteren.
Bij mij thuis werd er geen ruzie gemaakt en ik heb ook niet goed geleerd er mee om te gaan. Als ik ruzie had met mn broer dan werd het in de kiem gesmoord en niks meer mee gedaan. Ik ben een enorme conflictvermijder. Ik weet gewoon niet hoe het moet haha. Ik denk dat je je kinderen ruzie moet kunnen laten maken en zelf de situatie oplossen. Dat je niet wil dat ze vechten dat snap ik. Mss kan je daarin aangeven dat je dat nuet wil en dat ze het op een andere manier 'uitvechten' Mss kan je ook eens kijken wat ze doen als je niet ingrijpt? Mss een beetje gekke aanpak maar ik denk dat ruzie maken juist wel goed is. Om bijvoorbeeld je grenzen aan te kunnen geven.
Zo herkenbaar, wat hier heel goed helpt: als er weer eens een situatie voordoet dat ze elkaar de schuld geven en ik er niet uitkom is dat ik zeg: wie liegt krijgt straf en wie de waarheid spreekt niet..in het begin was het even wennen maar het geruzie is een stuk minder geworden omdat ze weten dat als ze begonnen zijn en daarna ook nog moeten liegen ze straf krijgen. En natuurlijk worden ze er allebei op aangesproken, ook degene die de waarheid sprak.maar dat is minder eg dan straf 😉
Ik heb er zelf als moeder geen ervaring mee, maar ik weet wel dat ik en mijn 4 jaar jongere zusje vroeger ook altijd ruzie hadden. M'n moeder werd er knettergek van. Bij ons was het precies andersom. M'n zusje is behoorlijk assertief en treiterde heel stiekem. Ik was de verlegen, stille. Maar als je mij boos maakte dan kreeg je 'n mep. Inmiddels zijn we de beste maatjes
Mijn kinderen zijn 3 en 5 (jongen en meisje) en vechten elkaar ook de tent uit. Super vermoeiend en net wat jij zegt, oudste doet het stiekem en jongste beukt er meteen op los.. Dat fluisteren is ook enorm herkenbaar....
Ik vind het soms enorm lastig om mee om te gaan en heb geen tip voor je helaas. Maar weet dat je niet de enige bent meis, het is opzich wel normaal gedrag soort van wie is de baas/oudste.. Maar vervelend is het wel. Ik lees mee :)
Lastig want het zijn twee totaal verschillende stoornissen. Ik probeer in mijn werk altijd te kijken wat een ieder nodig heeft, de een lekker buiten en de ander rustig binnen kleuren, of de een boven dansend op een muziekje (of een koptelefoon op beneden) en de ander een boekje lezend. Ik zou vooral kijken hoe je ze daarin kunt bieden wat ze nodig hebben, waardoor ze niet de behoefte hebben elkaar lastig te vallen. Is er genoeg spelmateriaal voor ze beschikbaar waar ze langere tijd iets mee kunnen? En als ze aan tafel zitten, zorgen dat je ze tactisch neerplaatst, en allebei eigen materiaal geeft.
En als je gaat plassen, kijken hoe je ze achterlaat, en misschien verantwoordelijk geven? Ik ga plassen, ik weet dat jij al groot bent, mama vind het fijn als jullie rustig blijven spelen tot ik terug ben, mama weet dat jij dat kan?
En anders dus over twee verdiepingen verdelen, haha ;)
Maar makkelijk is absoluut anders, het is mijn werk, ik heb twee collega's, geen verplichtingen als de was etc, dus ben volledig beschikbaar voor de kinderen.
Ik probeer ze inderdaad te bieden wat ze per kind nodig hebben. We hebben genoeg speelgoed. En ze hebben beide een eigen kamer. Uiteindelijk gaan we de zolder verbouwen (dakopbouw plaatsen) en dan komen er 2 slaapkamers bij. Ook wil ik de keukenmuur nog gaan uitbreken zodat ik meer zicht op ze heb. Mijn oudste dochter speelt de halve dag buiten met de buurt kindjes. Terwijl de jongste rustig aan het spelen of tekenen is. Ze mag ook regelmatig even een filmpje op de computer kijken met een koptelefoon op zodat ze zich even kan afsluiten. Ook hebben we een trampoline in de tuin. Daar spelen ze allebei op en kan de oudste even flink der energie op kwijt. Ook hebben we kwa eet en slaaptijden echt wel vaste tijden voor ze.
Wat herkenbaar! Ik zit ook met mijn handen in het haar. Oudste is 8 en doet het ook stiekem. Fluistert de jongste van 3 in het oor. De jongste is normaal, maar laat niet met zich sollen en vecht op volle kracht terug en neemt deze slechte eigenschappen steeds meer over helaas. Bij de oudste gaat het dus op school helemaal goed, maar thuis grote problemen. Wij hebben hulp ingeschakeld. Ook omdat de oudste negatieve gedachten had (er niet willen zijn bijv.) en met name uit school zich moest afreageren. Schoolmaatschappelijk werk denkt aan autisme, maar mogen dat niet zeggen. We zijn doorverwezen naar een instelling die hem nu heeft getest. We wachten nog op de uitslag hiervan. En op basis daarvan kijken ze naar wat hij nodig heeft en hoe wij eventueel dingen anders moeten doen.
Ik kijk als een berg op tegen vakanties. Hele dagen politie zijn.... Waarom kunnen ze nou nooit eens gewoon doen met elkaar?!! Ja, hooguit 5 minuten en dan begint het feest weer.
Zo herkenbaar dat fluisteren. Mijn oudste fluistert de middelste ook dingen in het oor. Bijvoorbeeld dat ze stiekem snoepjes moet pakken. De middelste doet dat dan. En dan betrap ik ze dat ze samen snoepjes zitten te eten. Vervolgens zegt de oudste dat zij het niet was. Dat haar zusje de snoepjes gepakt heeft. En aan haar heeft gegeven en gezegd had dat het mocht.. op het moment dat de oudste dat zegt word de middelste boos op de oudste. In dit soort situaties krijgen ze beide straf. Of spreek ik ze er samen op aan. En nu zit er een slotje op de snoepkast.
Als de oudste elke keer begint, moet je die dan niet aanpakken? Even los van of ze ADHD/autisme hebben of niet?
Beide diagnoses hebben duidelijke regels, kaders en dus ook duidelijke consequenties nodig. Blijkbaar voelt de oudste genoeg ruimte en voelen ze zich zodanig onrustig dat ze dit doen. Daarbij liegt ze erover.
Je hoeft ze niet te leren lief tegen elkaar te doen, je moet ze afleren wat ze juist niet mogen doen. Dan komt het andere vanzelf. Misschien blijkt bij het opgroeien dat ze elkaars types niet zijn en nooit goede vriendinnen/zussen worden. Dat is prima, als ze elkaar maar niet de hersens inslaan.
Klopt, probleem aanpakken waar het begint. Het lastige is alleen dat dit heel stiekem gaat. En als ik niet met eigen ogen gezien heb dat zij begon kan ik daar op dat moment niks mee. En krijgen ze dus beide straf. Als ik het wel gezien heb grijp ik daar natuurlijk gelijk op in.
Ik zou een heel serieus gesprek met de oudste voeren om duidelijk te maken dat jij dit stiekeme gedrag niet accepteert. En ook wat dit voor de jongste betekent: ze is niet veilig in haar eigen huis.... Dat mag gewoon niet.
Wat betreft de ruzie: dit eventueel positief bekrachtigen. Een dag geen ruzie is een sticker en 7 dagen geen ruzie is 7 stickers en dan een leuk presentje/uitje/etc
Ik zou in iedergeval een duidelijke consequentie/straf op vechten zetten. En die ook telkens uitvoeren na zo'n situatie. En leer de jongste dat ze jou erbij roept ipv erop te slaan. Beloon haar er ook voor als ze dat doet. (Met een compliment bv)
Ja ik ben nog opzoek naar een goede straf. Nu moeten ze beide naar hun kamer. En daarna sorry tegen elkaar zeggen en een handje geven. Maar deze straf lijkt nog niet genoeg indruk te maken om het ook echt niet meer te doen.
ik moest dat vroeger ook altijd bij mijn zus en broer. Mijn sorry was nooit oprecht en ik kreeg een hekel aan de ander aan hand of kus geven. Ik zei sorry omdat het moest niet omdat ik spijt had. Nu weet ik niet hoe het wel beter kan maar ik weet dat dit bij ons vroeger ook niet werkte. Hier sta ik bij mijn oudste ook vooral stil wat sorry zeggen inhoud. Dus wat spijt betekend en wat dat doet met de ander. Misschien kun je is aan je kids, vragen hoe ze het graag weer goed zouden willen maken. Dan komt er een antwoord vanuit hun ipv gemaakt door een ander
Kijk naar wat ze het leukst vinden, en haal dat weg. Zitten ze graag achter een beeldscherm? Dan kan dat die dag niet meer als ze gevochten hebben. En andersom ook he, beloon ze als het een hele dag goed ging, samen voorlezen, samen thee met een chocolaatje drinken. Je kan het ook uitbreiden, bij 5 dgn gezelligheid gaan we nr de dierentuin oid (maar absoluut wel sneu als de een het dam voor de ander verpest, dus misschien niet de juiste manier!)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen