Ik heb twee prachtige en lieve dochters. Één van net 3 jaar oud en één van net 1 jaar oud, en ik heb een enorme wens voor een derde kindje. Ik heb mijn wens uitgesproken richting mijn vriend en hij wil absoluut geen derde kindje. Hij zegt dat hij gelukkig is zo met twee dochters en dat ik dat ook moet zijn en dat het goed is zo. Hij vindt het nu met 2 ook best druk en met een derde wordt het nog drukker zegt ie. Ook zei hij de meisjes liggen qua leeftijd dicht bij elkaar, zit precies 2 jaar tussen, ze hebben zoveel aan elkaar en dan hangt de derde er maar wat bij ook hebben ze later misschien wel dezelfde vriendinnen of vriendengroep en de derde hoort er dan niet bij omdat er dan tussen de oudste en jongste teveel leeftijdverschil zit. Hij denkt ook dat het veel te veel gaat kosten 3 kindjes en hij is bang dat hij dan helemaal geen eigen tijd meer heeft.

Ik daarintegen wil heel graag een derde kindje en maak mij over bovenstaande dingen niet druk, maarja we moeten het wel eens worden, ik wil hem zeker niet dwingen maar ik wil mijn kinderwens ook niet opzij zetten, ik ben bang dat ik daar eeuwig spijt van zal hebben, en ik wil niet dat ik hem dat terzijnertijd ga verwijten.

Als ik kijk naar mijn lieve meisjes dan denk ik alleen aan nog meer liefdd van zon klein hummeltje.

Ik heb al van alles geprobeerd om mn vriend over te halen maar niks helpt.

En we zitten met t volgende ik wil niet aan de pil en hij wil niet eerder vrijen tot ik de pil slik, dus op dat vlak gebeurd er nu ook niks terwijl we wel willen.

Herkennen sommige dames dit? Tips? Zijn jullie mannen bijgedraaid?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (86)    Verversen


  • Pixel87

    Ik vond nu achteraf gezien 3 kindjes ook niet ideaal. Bij ons is er heel onverwacht een 4de bijgekomen en ondanks dat hij nog maar 10 maanden is brengt hij zoveel balans. Onze 2 oudste zoons zijn 9 en 7 en spelen heel veel samen. Ze sluiten hun jongere broer van bijna 5 vaak uit. Hij is letterlijk het derde wiel aan de wagen. Nu onze jongste er is speelt onze bijna 5 jarige heel veel met zijn jongere broer. Alles loopt veel beter nu. Veel minder ruzie.
    De overgang naar 4 ging hier ook heel soepel omdat de andere kinderen ouder zijn en naar school gaan. Ik had overdag alleen de baby. ( Belgie dus vanaf 2.5 jaar naar school)
    Vanuit mijn ervaring zou ik zeggen nog even te wachten met een derde en er dan een vierde na te nemen :)

  • mammavaneenmeisje

    Allereerst wat een lastige situatie. Dit zal ongetwijfeld (veel) verdriet, frustratie en onbegrip opleveren. Voor beide kanten zal er wat te zeggen zijn. Zijn zorgen mbt de bovenstaande punten en jouw wens voor een derde kindje. Zoals ik het nu lees staat hij er niet voor open, mogelijk staat hij er in de toekomst wel open voor maar heeft het tijd nodig en vind hij de fase waarin ze nu zitten pittig. Ga open een gesprek met elkaar zonder te verwijten, luister echt naar elkaar en hoor wat de ander zegt. Probeer het op dit moment te laten rusten (en dat is heel erg moeilijk) maar door het continu te benoemen wordt de frustratie en ergernis alleen maar erger.

    Wbt de pil, dat begrijp ik heel erg goed. De hormonen in de pil zijn allerminst fijn. Daarom is het jouw goed recht om aan te geven dat je dit niet wil. Hij kan jou daar toe niet dwingen. Eerlijk gezegd vind ik dat van hem ronduit respectloos. Er zijn meer opties, bijv. een condoom. Dat hij gelijk geen intimiteit wil omdat jij de pil niet wil slikken vind ik een kinderlijke reactie. Hierin is het zijn taak om gewoon op een volwassen manier met jou er uit te komen. Daarin zal hij concessies moeten doen.

    Al met al zal het een vervelende situatie zijn. Mijn tip voor jou en je man:

    • Probeer open te staan voor een open gesprek, waarin je echt luistert, niet verwijt, benoem wat je hem hoort zeggen en probeer er begrip voor te hebben.
    • Voor jou is het belangrijk dat jij je gehoord voelt door je man. Het is belangrijk dat hij jou niet dwingt mbt het slikken van de pil. Hierin zal hij open moeten staan voor jou, echt moeten luisteren waarom je de pil niet wil en zal hij zelf moeten kijken naar het gebruik van condooms.

    In ieder geval heel veel sterkte.

  • Marley91

    Ahhh ja héél erg herkenbaar!
    Ik heb er al drie samen met mijn man.
    Ze zijn nu vierenhalf jaar, twee jaar en 9 maandjes oud.
    En ik wil wel nog een vierde kindje.
    Maar mijn man niet...
    We hebben er heel veel samen over gesproken. Echt.
    En met een traan, met soms geschreeuw en soms met een lach.
    Maar mijn man wil echt niet meer.
    En als hij echt niet wil dan laat ik het los. Althans. Dat probeer ik.
    En focus ik me op wat ik al heb.
    Inmiddels heeft mijn man een afspraak staan voor vasectomie in november.
    Ik heb daar echt tranen om gelaten. Tranen met tuiten. Maar nu heb ik er op een gekke manier wel vrede mee.
    Succes!

  • Lama83

    Onze zoon is 11 en dochter 9. Voor onze zoon hadden we nog een doodgeboren zoon (34 weken) en na onze dochter nog een doodgeboren dochter (38 weken). Dit is inmiddels 8 jaar geleden.
    Jarenlang was ik er klaar mee en vond ik deze 2 genoeg. Ook door wat we hadden meegemaakt natuurlijk.
    Echter begin dit jaar begon het te kriebelen. Man zag het niet zo zitten. Vooral door wat er was gebeurd, maar ook het weer opnieuw beginnen stond hij niet om te springen.
    Ik zei dat we maar 1x leven, 'niks' te verliezen hebben en dat ik toch bijna alles doe, want hij zit op zijn werk. Hij moest maar niet zeuren. Na een paar weken zei hij oke.. Ik zei wel dat hij er écht achter moest staan en niet alleen omdat ik het wil. Gelukkig wilde hij het avontuur toch aangaan en vond dat hij mij het gewoon moest geven. Inmiddels ben 18 weken zwanger van een zoon en ondanks dat het spannend blijft kijken we er allemaal naar uit
    Laat het even rusten en probeer het dan over een maand of 2 weer.
    Wij gebruikten als anticonceptie trouwens al 3 jaar Natural Cycles in combinatie met 'voor het zingen de kerk uit'. Dat laatste zouden we niet doen als we ECHT geen kinderen meer zouden willen hoor.. maar toch werkte het al die tijd. Toen we er wél voor gingen was ik de eerste ronde meteen zwanger. En bij de andere zwangerschappen ook altijd erg snel.

  • Lola852

    Hmm, wat een bijzondere reacties hier. Ik vind je helemaal niet egoïstisch overkomen, Marieke. Het is toch niet verkeerd om een derde kind te willen? En als je partner dat absoluut niet wilt, dan snap ik heel goed dat je daar heel verdrietig van kunt worden en even niet weet wat je nu moet doen. Een kinderwens opzij zetten - ook al heb je er al 2 (want ik gok dat de reacties daarom soms wat negatief zijn) - gaat nou eenmaal niet zo makkelijk. Hoe je hier verder uit kunt komen, daar kan ik je helaas niet bij helpen. Het gesprek aan gaan heb je al gedaan. Soms moeten dingen bij mannen ook wat langer landen... Wellicht even de ruimte geven en over een tijdje nog eens proberen? Succes in ieder geval!

  • Idris

    Waarom moet hij van gedachten veranderen en niet jij?
    Een derde kindje moet toch echt een keuze van beide zijn en kan je niet afdwingen door stug geen anticonceptie te willen gebruiken.
    Je kindjes zijn nog hartstikke jong, ik snap je man wel. Zou het voor nu laten rusten, geniet van je twee dochters en bespreek het over een jaar ofzo weer.
    Ik weet hoe sterk de drang voor een kindje kan zijn. Maar verplaats je ook in zijn gevoelens. Ik ben nu wel zwanger van de 3e maar m'n man wilde dat ook echt nog niet toen de jongste nog maar 1 was.
    Sterkte met dit proces maar wil je echt aanraden om dit niet te ver te laten oplopen.

  • Mommyx3

    De jongste is nog maar 1 jaar en de oudste drie. Druk zat ik snap wel dat hij er nu nog niet aan moet denken. Misschien als de jongste wat ouder is lijkt het hem ook leuk. En misschien wel niet... ik denk dat het je relatie gaat kosten als je je zin door zet. Ik bedoel er is nu ook geen sex meer . Je hebt alles geprobeerd maar hij wil nog steeds niet dan zou ik dat accepteren. Je kan niet je zin doordrammen

  • Impiedimpie

    Mijn man wil ook geen derde. Ik zou het wel heel leuk vinden. Direct al vanaf de geboorte van onze tweede. Onze tweede is nu 15 maanden en heb vorige week toch de babyspullen verkocht. We hebben erg weinig opbergmogelijkheden en mijn man vindt het echt te druk. Er zit maar 13 maanden tussen onze 2 kinderen en hij zou echt ongelukkig worden als het op dit moment nog drukker wordt.

    Ik hoop dat hij ooit uit zichzelf begint over een derde. Dan zou ik heeeel erg blij zijn. Misschien probeer ik het over 1 jaar nog 1x aan te kaarten ofzo.

    Maar voor nu is het goed zo.

    Ik ben ook niet aan de pil. We doen het met condoom. Man wil zich nog niet laten helpen.. Dus wie weet draait hij ooit nog bij.

  • mijn~meisje

    hier sit er bijna 5 jaar tussen 1 en 2 en tussen 2 en 3 zit 2 jaaar. Dus tussen 1 en 3 zit bijna 7 jaar, Maar dat gaat echt prima samen hoor!! Ze vinden elkaar heel erg lief allemaal.

  • Lispeltuut

    Waarom wil jij niet aan de pil? Als je de hormonen zat bent zijn er andere mogelijkheden.
    Wil je zwanger worden... tja, daar zal je samen achter moeten staan. Ik zou ook geen onbeschermde sex hebben als ik geen kindje wil.

  • Salamandertje

    De insteek dat hij van gedachten moet veranderen vind ik niet correct. Als jij niet aan de pil wilt, dan is dat jouw keuze. Hij kan zich laten helpen, maar dan is het zeker definitief. En jullie zouden ook een condoom kunnen gebruiken.
    Ik denk dat wanneer jij op deze manier blijft denken, dat dit je relatie zal gaan kosten...

  • Jeppie

    Geen tips. Overhalen vind ik in zo'n situatie niet verstandig. Een eventueel derde kindje moet door beide ouders gewenst zijn.
    Hij wil nu zelfs niet vrijen zonder anticonceptie, hoe duidelijk wil je het hebben?
    Hoe moeilijk ook, je zult je hier toch bij moeten neerleggen. In ieder geval voor dit moment.

  • jasmine1988

    Het is toch logisch dat hij niet wil vrijen zonder anticonceptie als hij geen derde kindje wil? Wat bedoel je met 'zelfs' en 'hoe duidelijk wil je het hebben'?

  • Jeppie

    Ik snap je vraag niet zo goed? Ik bedoel precies wat er staat en dat is volgens mij niet voor meerdere uitleg vatbaar. Hij zegt geen derde te willen en gedraagt zich duidelijk ook zo. Geen onbeschermde seks is immers ook geen risico op een zwangerschap.

  • Jasmine1988

    Ik ben het helemaal met je eens hoor. Denk dat ik het anders interpreteerde door 'zelfs'.

  • Mommyx3

    👍🏼 Dit dus

  • Gfnc

    Hier is juist andersom.
    Ik heb een dochter van bijna 10 jaar en me vriend een zoontje van 11 jaar ( die niet mag komen van ze moeder , heel erg voor ons )
    Samen hebben wij zoontje van 9 maanden, me vriend wil heeeeeel graag nog 1 kindje samen.
    Maar ik vind het genoeg zo , mocht zijn zoontje ooit komen hebben we 3 kinderen druk genoeg.
    Overhalen heeft geen zin bij je man .
    Geef het een beetje tijd

  • 2019baby.

    Hier is het andersom ik wil geen kinderen meer oudste is 10 van mijn ex en kleinste is net 1 jaar hij wil graag nog kinderen ik niet. We werken beide fulltime vind het nu al erg dat ik niet zo veel tijd heb met de kinderen. Ik heb hem gezegd dat ik binnen een jaar mijn definitieve antwoord geeft al ben ik zo goed als zeker .. ik zou wel nooit zijn kinderwens afnemen als hij daarom besluit om te gaan dan moet hij gaan maar ik ga er niet aan beginnen als ik er niet 100% aangezien ik alles alleen moet doen met de kinderen en in huis .. wie weet als de kleinste groter is draaid hij nog bij

  • Tweede83

    Wij hebben dit ook gehad. Onze oudste is zeven en de jongste bijna 3. Ik heb al een hele tijd de wens voor een derde baby. Mijn man gaf aan dit niet te willen en is vasthoudend. We hebben er veel over gesproken, hij heeft wel gezien dat zijn besluit mij wel verdriet gaf. We hebben toen gezegd het een half jaar ongeveer te laten rusten. Hij zou nadenken over wel en ik zou nadenken over geen derde baby. Na een tijdje kwam het weer ter sprake.. ik had ook aangegeven dat ik zijn bezwaren wel kon begrijpen, zoals drukker, minder vrije tijd, kosten, timmeren, of ik nog een keizersnede aan kon enz... en uiteindelijk wil hij toch! Onwijs super blij! We gaan het alsnog proberen en hij staat er ook echt achter. Hij vroeg direct de volgende dag aan de oudste of die ook een nieuwe kamer wilde.. Hij liet er geen gras over groeien.. dus nu rustig bezig met de veranderingen in huis.

    Geef hem de tijd. Laat hem merken dat je hem wel kan begrijpen, maar dat hij ook naar jou moet kijken. En mijn ervaring is dat een man het praktisch berederneerd en wij vrouwen meer emotioneel.

    Ik hoop dat jullie er samen uit komen

  • Girlsmommy84

    Heel herkenbaar.... Ik zou ook nog heel graag een 3de willen. Mijn vriend heeft er al 3 en zegt dat ook steeds. Maar ook al hebben we mijn bonuszoon... Ik heb er geen 3 van mezelf. Het is best lastig om me erbij neer te leggen. Lichaam gezien zou een 3de zwangerschap niet verstandig zijn, maar mijn gevoel zegt totaal wat anders. We moeten dit samen doen... Ik ga ook niet meer aan de pil. Vriendlief zou zich laten helpen, doet hij ook niet. Dus elke maand is er toch weer een kansje.....

  • Zara94

    Ik zou me er snel bij gaan neerleggen. Hij geeft aan gelukkig zo te zijn. Je wil toch niet dqt jij toch je zin krijgt en hij wil t eigenlijk niet? Maar ik zou sowieso nooit allerlei dingenuit de kast proberen te halen om hem “over te halen”. Hij moet dit net zo graag willen als jij.

  • Labello

    Je kunt hem niet dwingen. Dus ik zou me er snel bij gaan neerleggen anders blijf je erop hopen. Prijs jezelf gelukkig met 2 fijne kindjes en geniet van wat je hebt, niet van wat je niet hebt.

  • johannesen

    De wens moet er van beide kanten zijn.Vind wel dat aangezien hij geen 3e wil hij dan ook voor anti conceptie moet zorgen,lijkt me nogal tegenstrijdig om de pil te nemen terwijl je een kinderwens hebt.

  • TDL

    De wens moet van beide kanten komen... Maar mss is het handig (je jongste is toch juist 1) om mss een jaar tot een paar jaar te wachten en het er nog eens over te hebben? Meningen kunnen met de tijd veranderen, zo niet, sja, Dan niet?

  • Florien84

    Ik snap je issue. Ik had het hier laatst toevallig met iemand over. Ik wil graag 4 kinderen, mijn man 3. Als hij na de derde echt niet meer wilt dan is het zo. Dan zal ik het accepteren ondanks het verdriet. Ik vind dat een kind door beide ouders gewenst moet zijn en daarnaast moet je rekening houden met de kinderen die er al zijn. Ik wil dat hun met beide ouders opgroeien in 1 huis, in hoeverre zet je dat op het spel als je toch je zin doordrukt. Je zet je gezin op het spel voor een kindje dat er nog niet is, terwijl er al 2 kinderen zijn waar je rekening mee moet houden.

  • MarieSophie

    Eerlijk, ik vind dat jullie beiden, zeker wat betreft anticonceptie ontzettend kinderachtig en onvolwassen doen. Waar ben je op uit? Heel 'per ongeluk' in verwachting raken zodat jij toch je zin hebt? En wat als manlief daarop besluit je te verlaten, of een abortus wil? Is dan wéér je man de boosdoener? Het recht van de nee stemmer is hier het sterkst en terecht. Een kind is geen gebruiksvoorwerp, een kind heb je voor je leven en ik hoop uit liefde geboren niet om vader of moeder te plezieren omdat hij/zij stampvoetend als een klein kind (leuke woordspelling) nog een kind wilde. Prima dat jij niet aan de anticonceptie wil maar wat als man doodleuk voorstelt zich te laten steriliseren, laat mij raden, dan is ook Leiden in last.

    Echt, mijn nekharen gaan overeind bij dit verhaal. Mijn tip, aan de anticonceptie, laat het rusten. En nee is nee.

  • Lispeltuut

    Misschien is ze ook nog wel erg jong

  • Sandujour

    Pittige reactie maar je slaat de spijker op z’n kop. Er zijn naast de pil andere vormen van anticonceptie en indd nee is nee 👏

  • marieke-2018

    Ik reageer kort op joiw bericht. Ik vindt jouw heel betweterig overkomen! Ik ben als jong meisje aan de pil gegaan en 2016 gestopt en in januari 2017 zwanger geraakt van de eerste, aug 2018 gestopt weer met de pil en januari 2019 zwanger geraakt van de tweede. Ik slikte de pil omdat ik een spiraal wat eng vindt en daar heb jij vast een soort antwoord op van dat ik een aansteller ben. Maar ik wil geen pil meer nu ik voel me daar niet goed bij, heeft niks te maken met mijn kinderwens of om mijn vriend te pesten.

  • MarieSophie

    Prima. Dan gaan jullie lekker seksloos door het leven. Jij geen pil, hij geen condoom. Kun je betweterig vjnden of een heel epistel schrijven waarom je niet aan de pil wil maar zeg zelf: jullie klinken als twee verongelijkte pubers.

  • marieke-2018

    Als je geen normale reacties kunt plaatsen hou je dan stil en donder op! Niet iedereen hoeft t met mij eens te zijn en iedereen mag zijn mening geven. Maar om iemand zo de grond in te trappen zoals jij doet met de manier hoe je dingen zegt is.niet nodig. Jij hoeft niet meer oo mijn topics te reageren ook topics die ik in de toekomst plaats zou ik je vriendelijk willen verzoeken om verder te scrollen en mij met rust te laten.

  • MarieSophie

    Prima. Maar waar precies trap ik je de grond in? Ik beschrijf de feiten. Jullie hebben nu geen seks schrijf je zelf want jij wil niet aan de pil, en echt hoor, dat is je goed recht. Maar je man wil geen condoom gebruiken, en dat recht heeft hij ook. Dus zitten jullie in een impasse.

    Dat is toch gewoon niet leuk?

  • jasmine1988

    Waarom is het kinderachtig dat TO geen pil wil slikken? Het zijn hormonen, die werken niet bij iedereen even prettig uit. Als haar vriend wil vrijen zonder kans op bevruchting dan kan hij een condoom omdoen.

  • Y1607

    De vraag is wat hadden ze eerder voor anticonceptiemiddel? Als dat de pil was,dan is het natuurlijk wel heel flauw dat ze nu opeens geen pil wil.

  • Ja19

    Hey. Ik slikte ook jaren de pil.. Maar ik kreeg ineens een ander doosje (oude pil was helemaal weg uit het assortiment). Huisarts beweerde dat echt alleen het doosje veranderd was. Prima dus. Maar gek genoeg nooit klachten gehad met de oude strips. Nieuwe verspakking? (Dus nieuwe pil). Veel klachten, gewoon echt ziek werd ik daar van. Poos aangekeken met het idee dat het iets anders was. En toen wij een kinderwens hebben gekregen en ik was gestopt, had ik ineens veel minder klachten! Dergelijke allergie voor de pil kan dus wel. Misschien heeft zij daar wel last van. En ja er zijn tal van anti conceptie middelen, maar dat is hun keuze.

    Verder ben ik het wel met je eens! Ze moeten er samen uit komen en niet alleen zij moet een 3e willen en haar zin door drijven. Want je hebt goede punten! 😉

    Maarja, ik heb verder geen adviezen en hier moet je zelf uit komen.

  • Jasmine1988

    Waarom, misschien beviel de pil haar niet.

  • Y1607

    Als dat precies op het moment is dat zij een 3e wil en haar partner niet. Dan snap ik haar man wel.

  • MarieSophie

    Dan laat TO een koperspiraal plaatsen. Of doet meneer een rubbertje of laat zich steriliseren. Dat zijn de opties. Snap wel dat hij nu geen seks wil. Veel te bang voor een kind.

  • Blossom-Rose

    Wanneer ben je gestopt met anticonceptie gebruiken?

  • marieke-2018

    Augustus 2018 toen we voor de tweede gingen.

  • Y1607

    Welke anticonceptie gebruikten jullie na de geboorte van de 2e dan?
    Is dat niet weer een optie?

  • Verrassingspakketje

    Toen onze 2e geboren werd zei ik direct ik wil er nog 1! Mijn man verklaarde mij voor gek! Na alles wat we met deze 2 zwangerschap, bevalling, en de ziekenhuis weken daarna mee hebben gemaakt! Hij wilde NOOOOOIT meer! Na 1 jaar hebben we het er nog eens over gehad. Hij was heel bang geworden en had de angst om mij en een nieuwe baby te verliezen er niet voor over. We hebben het weer even laten rusten. Iets later hebben we samen besloten dat we het bij God neer leggen. We gaan niet plannen (onze eerste 2 kids duurde jaren voor ze kwamen) als we nog een kindje krijgen dan zal God ook wel voor ons zorgen. 1 cyclus later bleek ik zwanger.... er zit straks precies 2 jaar tussen nr 2 en nr 3 (de oudste is nu bijna 7)

  • Lindaaaaaaaa

    Mijn man wilde na 4 weken alweer een 2de haha. N. is nu 13 maand en ene moment kriebelt het wel bij mij , andere moment niet..

    Jullie moeten er samen uitkomen en 1 zou er dan misschien teleurgesteld zijn . Maar een kind is geen product hè, dus echt goed over hebben.
    Ben benieuwd, succes

  • Y1607

    Ik ben van mening dat je echt samen bewust voor een kindje moet gaan. Als je man daar nu niet aan toe is laat het gaan.en begin er over een half jr weer eens over. Over de anticonceptie zijn jullie allebei kinderachtig bezig.ja je man kan een condoom gebruiken. Maar welke anticonceptie gebruikten jullie voor deze discussie?? Als je eerder wel de pil nam dan snap ik je man wel dat je die gewoon weer gebruikt. Want die wil je dan nu opeens niet meer gebruiken? Dat is wel echt chanteren. Dan begrijp ik de reactie van je man ook wel weer.

  • Denelientjes

    Dit dus!

  • Hopeful2020

    Ik wilde heel graag een 4de toen ons jongste 2j was. Ook omdat anders het leeftijdsverschil te groot zou zijn dacht ik. Mijn man wilde (nog) niet. Ik bracht het af en toe ter sprake maar het was altijd kortaf nee. Ik ben er verdrietig om geweest maar heb dit nooit getoond omdat ik zijn keuze begreep en respecterende. Nu achteraf gezien gelukkig maar dat we er toen niet voor gegaan zijn, want ons dochtertje werd ziek en de zorg zou onmogelijk geweest zijn met een baby erbij. Ik ben nu in verwachting van ons 4de, onze oudste zoon is 8j en de jongsten zal 5j zijn bij de geboorte. En eerlijk, ik vind het veel beter zo. Ze zijn zelfstandig, oudsten helpt mij met kleine klusjes en ze zijn zich heel erg bewust van de baby in mama's buik wat het voor hen ook super leuk maakt

  • Tissie

    Wij waren met zijn drieën thuis en er was eigenlijk altijd een derde wiel aan de wagen. De leeftijden deed er niets toe. Mijn zus is drie jaar ouder, mijn zusje 4 jaar jonger. Mijn zus en zusje hebben langere tijd beter geklikt met elkaar dan ik met mijn zussen. Maar er is ook een periode geweest dat ik hechter was met mijn zus en nu ben ik hechter met mijn zusje.
    Dat mijn zussen hechter met elkaar waren en beter met elkaar klikte was voornamelijk in de kindertijd en mijn zus vond het denk ik wel leuk om over zo'n klein zusje te moederen en mee te spelen. Op oudere leeftijd zag je dat het meer lag aan in welke levensfase we zaten.

    Wat ik erger vond als kind was dat ik "maar" de middelste was. Er was een oudste kind, oudste kleinkind etc. En mijn zusje was het schattigste jongste kind. Jongste kleinkind enz.
    Ik worstelde dus met het middelste kind syndroom😅 Voor mij hopelijk dus geen oneven aantal kinderen🙈

  • BoyBoyBoy

    Ja ervaar ik ook zo vanuit huis. Middelste kind syndroom.
    Daarbij, heb ik meer contact met mijn 6 jaar jongere zusje dan met mijn twee jaar oudere zus. Dat contact is echt verrot.
    Maar wij hebben dus nu zelf ook 3 kinderen. Ik merk aan onze middelste van 2 dat hij die positie van middelste kind wel heel erg lastig vind... nu al.

  • MamaItalia

    Hier omgekeerd mijn man wou een derde en ik niet. Na een jaar ben ik bijgedraaid. Ik begrijp je focus op het leedtijdsverschil. Maar het verschil wil echt niet zeggen dat ze minder hecht zijn. Ik was in het begin ook bang dat mijn derde er een beetje bij zou hangen maar niets is minder waar ze spelen alemaal met elkaar. Zoon is 7, dochter 5 en dochter 2 is 1 jaar. Probeer het te laten rusten. Ik hoop dat je je zin krijgt

  • Latercera

    Wij wilden samen een derde kindje. Het duurde een jaar langer dan gepland dat dat kindje kwam. Achteraf ben ik er alleen maar blij mee dat er meer tijd tussenzat bij de laatste. De oudste maakten haar meer mee. Daarnaast vond ik zelf het hebben van een derde heftiger dan verwacht (gingen ook verhuizen en ik begon aan een tweede nieuwe baan na het verlof). Ik was bijna over de kop gegaan en heb zelfs even spijt gevoeld van de derde omdat ik me zoo miserabel voelde. Uiteindelijk helemaal goed gekomen hoor! Wat ik wil zeggen is dat het juist ook fijn is als de oudste wat ouder zijn, had van mij zelfs nog meer tussen mogen zitten dan de drie jaar. En het is echt iets dat je samen moet doen/willen. Ik was denk ik echt over de kop gegaan als mijn man niet de boel goed had opgepakt dat eerste half jaar na mijn verlof. Succes met de wens en probeer de tijd grens van twee jaar ertussen los te laten.

  • Mybabies

    Mijn man is uiteindelijk bijgedraaid omdat hij zag dat het een groot probleem tussen ons zou blijven als de baby er niet kwam. Maar het is desondanks een groot probleem gebleven voor een heeeeele lange tijd. Hij heeft heel lang het gevoel gehad dat hij eigenlijk geen keus had en dat heeft voor veel afstand tussen ons gezorgd en een zwangerschap waar hij weinig bij betrokken was. En ik wilde bewijzen dat het niet zwaarder zou worden dus heb ik zelf veel te veel op me genomen. De zwangerschap was niet leuk al zijn we nu allemaal dolgelukkig met 3, het is een lange zware weg geweest en het komt nog (2,5 jaar later) regelmatig ter sprake en we zijn nog steeds onze weg terug naar elkaar aan het zoeken. Ik begrijp jou natuurlijk helemaal, ik zat in dezelfde situatie. Maar besef je goed dat als je jouw zin door drukt, dat best grote gevolgen kan hebben. Het is niet “over” enables is niet ineens magisch weer goed, als er een baby in je buik zit. Tenminste, niet bij ons.

  • hope07

    Zo ging het hier ook! Ik wilde zoo graag en mijn man echt niet. Zelfs op ruzies uitgelopen.
    We hebben afgesproken het toen te laten rusten voor, geloof 3 maanden. Dus niet meer over hebben, ik zou bedenken hoe het zou blijven bij 2 en hij hoe het zou zijn met 3. Het er steeds over hebben maakte mijn man dol en werkte eigenlijk averechts.
    Na 3 maand waren we beide nog bij ons standpunt. Toen de tijd verder ging en onze dochters wat ouder (zelfstandiger: geen luiers, zelf aankleden, afspraken mee kunnen maken etc) werd het voor mijn man makkelijker en minder hectisch. Hij vond de babytijd zwaar en keek erook op terug alsof we nooit hebben geslapen etc. Als een helse tijd zeg maar.. Na lang praten maar wel op een fijne manier, geen zin doordrammen, begon hij mijn verlangen meer te begrijpen. Uiteindelijk had ook hij de knop om en wilde een 3e😳 Denk wel 2 jaar verder na het 1e moment dat we het over mijn wens voor een 3e hebben gehad.Na 6 mnd zwanger en ons zoontje is morgen 5 wk.
    Blijf praten maar dwing het onderwerp niet op...

  • Shocked3

    Hier beetje hetzelfde verhaal. Wel met nog meer tegenargumenten van manlief. Het ging op een gegeven moment wel tussen ons in staan. Maar na een jaar of 2 heb ik me erbij neergelegd. Dit was het en dat was ook goed. Een derde zou de kers op de taart zijn maar ons niet completer of gelukkiger maken dan we waren. Nu zwanger van nr 3. Leeftijdsverschil is groot, of althans volgens sommigen. Maar bedenk vooral dat samen spelen afhangt van de karakters, niet van leeftijden... Ik merk dat ik het ook heerlijk vind om de oudste 2 zo bewust met de zwangerschap en komst bezig te zien zijn. En als zij op school zitten heb ik tijd voor de frummel. Ook hier heb je voor- en nadelen. En soms loopt het leven gewoon zoals het loopt. Zolang je zelf de 40 nog niet gepasseerd bent heb je ook nog wat tijd. (En zelfs daarna ook nog)

  • hope07

    Hoe oud zijn jullie kinderen? Wat fijn dat er toch nog een 3e komt🥰

  • Shocked3

    8 en 5. Dus best wel een verschil. Maak me er soms wel druk over maar het is ook zoals het is. Denk eerder: zielig voor nr3 omdat ik bang ben dat die er zo buiten valt. Maar voor mezelf merk ik dat het zo fijn is dat de kids groot genoeg zijn om echt zelfstandig dingen te doen (zelfstandig douchen, aankleden, helpen) Moet ook wel eerlijk zeggen dat ik ook de voordelen van 2 kids zie hoor, zeker nu ze groter zijn. Voor alles is wat te zeggen. Belangrijk is denk ik vooral dat je er samen voor gaat: ofwel een zwangerschap ofwel het laten zoals het is. Maar moeilijk hoor! Ik heb er dus 2 jaar over gedaan om het te accepteren, was net zover en toen plotseling zwanger. Was ook echt even schakelen. Hoe staan jullie er nu in?

  • Shocked3

    Hier beetje hetzelfde verhaal. Wel met nog meer tegenargumenten van manlief. Het ging op een gegeven moment wel tussen ons in staan. Maar na een jaar of 2 heb ik me erbij neergelegd. Dit was het en dat was ook goed. Een derde zou de kers op de taart zijn maar ons niet completer of gelukkiger maken dan we waren. Nu zwanger van nr 3. Leeftijdsverschil is groot, of althans volgens sommigen. Maar bedenk vooral dat samen spelen afhangt van de karakters, niet van leeftijden... Ik merk dat ik het ook heerlijk vind om de oudste 2 zo bewust met de zwangerschap en komst bezig te zien zijn. En als zij op school zitten heb ik tijd voor de frummel. Ook hier heb je voor- en nadelen. En soms loopt het leven gewoon zoals het loopt. Zolang je zelf de 40 nog niet gepasseerd bent heb je ook nog wat tijd. (En zelfs daarna ook nog)

  • marieke-2018

    Wat fijn dat je wens in vervulling is gegaan! Gaat t qua leeftijdverschil ook goed? Is de derde geen 5de wiel aan de wagen? Daar is mn vriend ook bang voor omdar onze meisjes zo op elkaar gesteld zijn. Gefeliciteerd nog met jullie kleintje🥰

  • hope07

    Tussen onze dochters zit hetzelfde als bij jullie, 2 jr en 1 mnd. De oudste was net 1 maand 6 en de 2e werd vlak na de geboorte vn hun broertje 4 jaar.
    Ik vind het heerlijk zo! Vond de babytijd van de 2e ook wel pittig met een rondrennende peuter van net 2. Veeeel luiers en slaapjes.. nu gaan de meiden naar school en heb alle tijd voor ons zoontje. De meiden helpen ook heel graag mee, gaat echt makkelijk!

  • N22

    Misschien is het nog een beetje te vroeg. Je kindjes zijn net 3 en net 1 . Dat is vrij pittig misschien en nog zo vers allemaal. Misschien denkt je man er over paar jaar anders over en als de kids eenmaal wat ouder en zelfstandiger zijn en jullie het baby zijn van hun missen. Ik zou het voor even later en er over paar jaar weer over hebben.

  • marieke-2018

    Klopt maar steeds 2 jaar ertussen lijkt me mooi, liggen ze qua leeftijd nog redelijk bij elkaar qua spelen enzo

  • Wonderful-life

    Dit zou ik echt loslaten... die leeftijdsgrens. Dat zet er zo veel druk op. Geeft veel meer kans op een derde als je dit los laat en je man meer de ruimte geeft

  • Paperdoll

    Jullie moeten het allebei willen anders stopt het..
    ik heb ook heel lang nog wel een derde gewild, maar voor mijn man was het eerder nee. Nu sinds eind vorig jaar ben ik volledig gedraaid. Nu ben ik heel blij dat hij nee zei. Ik moet er niet meer aan denken weer zo’n baby’tje erbij. 😅 Het is goed zoals het is.

    Oh en dat laatste over die anticonceptie, vind ik niet netjes van jou. Dat noem ik afpersing.. ‘ geen seks, want ik krijg geen derde kindje..’

    Je kan in ieder geval anticonceptie gebruiken tot jullie SAMEN beslist hebben.

  • Caroline27

    Nou man mag ook wel condoom gebruiken als hij zo graag wilt vrouwen moeten zich maar vol stoppen met troep wel makkelijk voor man. Mijn man wil ook zich niet laten helpen ook geen condoom gebruiken dus ik moet echt aan pil dat vind ik ook niet netjes van de man 😬

  • marieke-2018

    Zeker en ik dwing hem ook niet maar hij dwingt mij nu wel om mijn wens opzij te zetten.

    Ik wil sowieso niet aan de pil, rommel is het. Waarom zou ik dat spul in mijn lichaam stoppeb hij kan ook een condoom omdoen maar dat vindt ie niet fijn. Dus niet alles bij mij neerleggen.

  • Y1607

    Hij dwingt jou niet je wens opzij te zetten. Hij is niet toe aan nog een kindje. Jij dwingt hem daarentegen wel.

  • Wonderful-life

    Sorry.... maar omdat hij geen derde wil, dwingt hij jou niet ik het opzij te zetten. Voor een derde zijn er echt twee nodig die dit willen. Het is ontzettend pijnlijk en moeilijk als je een kinderwens hebt, die je in duigen ziet vallen. Maar het is oneerlijk om je man hier “de schuld” van te geven. Zijn wens om geen derde te willen is net zo belangrijk als jouw wens om er wel 1 te willen.
    Geef het de tijd meid... mijn man wilde heel graag een vierde, ik absoluut niet. Ik was er boos om, ruzie hebben we er om gehad, maar met de tijd en rust is het bij ons goed gekomen. Nummer 4 is ruim 2 jaar oud. Een kindje hoort gewenst te zijn bij beide ouders, gun je man en jullie eventuele derde kindje dit.

  • Paperdoll

    Ik zou dan toch nog is voorstellen om voor nu dan condooms te gebruiken. Als het voor hem natuurlijk al beslist is en hij absoluut geen derde wil, dan kan hij zich laten steriliseren. En dan is de keuze aan jou of het je relatie niet waard is om jou wens voor een derde opzij te zetten.

  • BoyBoyBoy

    Hier moest hij wel bijdraaien. Onze jongste zoon is een verdwaald zaadje.. Maar als dat niet was gebeurd dan hadden we geen derde kindje gehad.
    Maar ook na een derde krijg je het gevoel van gemis, het “uitgebroed” zijn, zoals hier al eerder over gesproken wordt. Is denk ik de natuur 😅

  • marieke-2018

    Ohhh wat een geluk!! Ja dat denk ik ook. Maar ik weet nu al avsoluut geen 4 kindjes te willen (tenzij de 3de eeb tweeling zou zijn dan heeft t zo moeten zijn) dus ik zou dat gemis wel aan kunnen en relativeren.

  • Nog-even!

    Ja, en onze derde is inmiddels bijna 5 Er is altijd hoop. Geduld, gesprek en jouw verlangen net zo serieus nemen als zijn "nee", zijn de sleutelwoorden

  • marieke-2018

    Oh wat fijn! Jouw man is dus wel bijgedraaid. Inderdaad, ik neem hem ook echt serieus maar ik vindt ook dat mijn wens serieus genomen moet worden. En ik weet zeker als hij bijdraaid en hij ontmoet zijn 3de kindje dat hij zijn twijfels van eerst vergeten is en geen spijt zal hebben. Ik zal wel spijt kunndn gaan krijgen op den duur en het hem verwijten, hoeft niet maar kan wel gebeuren en dat wil ik ook niet.

  • Nog-even!

    Voor mij was duidelijk: fijn dat het voor jou compleet voelt, maar dat betekent dat ik met een incompleet gezin moet leven... Het heeft 3 jaar geduurd, voor hij zag dat mijn verdriet daarover niet wegging.... En toen de knop omging, was hij bijna enthousiaster dan ik

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50