Op dit moment zit ik gezellig met mijn 15 maanden oude dochter op de bank. Ze wil niet meer slapen. Voor de zekerheid nog een fles gegeven maar ze wil niet meer slapen, hopelijk straks wel. Reden van deze topic is mijn man. Wij werden beide wakker omdat onze dochter huilde. Zoals bijna altijd ging ik er uit en vraagt hij of hij boven (zolder) kan gaan liggen. Verder geen woord dat het vervelend is dat onze dochter wakker is en dat ik er zoals altijd uit moet. Zo gaat het eigenlijk al sinds haar geboorte. Hij heeft het er vooral heel moeilijk mee dat hij soms wakker wordt snachts en gaat er vanuit dat ik er wel uit ga. Het vervelendste vind ik dat hij vaak bozig doet als hij wakker wordt van onze dochter, terwijl IK er uit ga en hij op zolder verder kan tukken. Hij valt wel vaak langzaam weer in slaap, maar dan nog. Ook sochtends ga ik er meestal uit (man 1 op de 10 ochtenden denk ik). Ik werk 3,5 dag en mij man 4 dagen. Wat denken jullie hiervan, is dit raar van mijn man of zijn er mensen die dit herkennen?
Hier ook alle nachten en huiluurtjes in de avond alleen gedaan en ik zou het zo weer doen. Alle 3 de kinderen ruim een jaar gevoed. Zij lagen ‘s nachts naast mij, dus ik vond het geen probleem. Mijn man ging om 04:00 zijn bed uit voor zijn werk en kwam vaak 18:00/18:30 terug. Weinig ruimte om dan in te springen en Hij kan minder goed tegen weinig slapen dan ik, al waren sommige momenten voor mij ook wel zwaar. Mijn man veranderd echt in een draak van te weinig slaap, dat kon ik er echt niet bij hebben. De oudste sliep na een week door, de middelste pas na 11 maanden (minstens 3x eruit per nacht) en de jongste deed er een half jaar over. Vrijdagnacht en zaterdagnacht ging mijn man nog wel eens voor mij eruit en gaf gekolfde melk. Tenminste, als hij wakker werd. In het weekend tankte ik overdag bij en ging mijn man met de kinderen op pad. Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat ik alles het liefst zelf deed. Kijk eens of je een manier kunt vinden om hier samen een weg in te vinden. Iedereen reageert anders op een nieuwe situatie en vaak zijn er andere dingen die de partner wel kan doen. Maak verwachtingen helder.
Als ik dit lees heb ik geluk met mijn partner. Ja ik doe meer maar hij gaat er net zo goed uit. Eerste 3 weken is mijn partner straks ook vrij en dan word het 50% ik 50% hij erna meer ik en hij een stuk minder.
Ik doe de nachten, ik geef bv en het gaat gewoon sneller als ik het doe. Maar de vroege ochtenden doet mijn man al jaren, wel zo eerlijk toch?! En dan mag ik nog even heerlijk slapen. Als de andere kinderen wakker worden geeft hij ze ontbijt en maakt hij de schooltassen klaar.
Herkenbaar en ik weet niet of het raar is. Ik deed het ook altijd alleen. Dat ging sneller en was het eerder weer rustig voor iedereen. Ik vind het ook wel lekker, speciale uurtjes in de nacht met mijn baby en verder niemand. Misschien heb ik mijn man ook niet de kans gegeven om het te doen. Nu is de jongste alweer 7 en de oudste 14. Ik had geen nacht willen missen.
Of het raar is is een lastig antwoord. Bij ons ging het iig niet zo. Ik gaf borstvoeding dus ik startte altijd. Als de baby daarna binnen een half uur niet sliep dan riep ik de papa en mocht hij komen en het oplossen en ging ik slapen. Helaas met extreem slechte slapers gebeurde dat vaak. Als ik me goed voelde dan wachtte ik langer dan 30 minuten en als ik te moe was riep ik eerder. Smorgens mocht ik vaak blijven liggen. Ik kon en kan veel minder goed tegen weinig slaap dan hij. Als hij te moe was ging hij nog even slapen nadat ik er uit kwam en zo was het over leven. Ik zou zeggen kijk hoe jij het graag zou willen zien en ga daarna het gesprek aan met de papa. Jullie bepalen samen hoe jullie het doen. Niet alleen hij met ik doe gewoon niets.
Als jij je er niet fijn bij voelt moet je dit even aangeven bij hem. Wat maakt het uit wat wij vinden? Bij het ene gezin doet de man alle kosten verzorgen en de vrouw alle huishoudelijke taken zonder dat ze dit een probleem vind. Wat een ander vind, boeit niemand wat toch?
Ik doe al ruim 9 jaar alle nachten alleen. En dat is een bewuste ke keuze, dit werkt voor ons. En mijn kids slapen extreem slecht en pas heel laat door. Voor je beeld, ik moet er voor onze jongste (nu 1,5 jaar) zeker 2x per nacht uit en met pech ook een flink lange tijd. Of heul vroeg op (4 a 5 uur). Dus of het gek is bepaal je zelf, wij hebben er afspraken over.
Als aanvulling, ik werk gewoon 36 uur en hij 32 uur.
In eerste instantie zou ik zeggen dat ik het niet raar vind maar jullie werken beide en praktisch even veel. Dan vind ik het wel raar. Maar is dit onbewust altijd zo gegaan? Zo ja, dan is het wel raar dat het je nu stoort. Persoonlijk zou ik kijken naar woe haar het snelste weer in slaap krijgt en zelf weer makkelijk in slaap valt. Ik werk niet en heb dus al 11 jaar gebroken nachten. Is onbewust zo begonnen en altijd zo gebleven. Eerst vanwege de borstvoeding (ik vind het onzin dat een man dan wakker moet worden om een luier te verschonen) en toen omdat ze mij nou eenmaal gewend waren snachts...
Gezien het aantal dagen dat jij werkt en hij zou ik met hem afspreken dat hij bijvoorbeeld 2 a 3 nachten doet (bijv wanneer jij de volgende dag moet werken) en jij dan de andere dagen. Zelf werk ik 2,5 dag en mijn man 5 dagen, bij ons was het dan vaak zo dat hij 2 nachten deed en ik de rest. Bij ons werkt het goed om dit ook echt van te voren af te spreken, niet s nachts over discussiëren 😉
Wij doen het samen. Je hebt al genoeg tips gehad, maar een andere stem / aanpak kan je kindje ook helpen weer verder te gaan slapen. Ook dat verschilt wat werkt, maar mijn man heeft onze zoon soms eerder stil / weer slapend dan ik. En de volgende nacht weer andersom. Alleen daarom al is het fijn om het samen te doen.
Nou bij ons was het echt helemaal 50/50. De eerste weken deden we om en om de nachtflessen, totdat onze zoon door sliep.
Als mijn zoontje nu een keer wakker wordt in de nacht, gaat mijn man er heen. Heel lief en fijn, want ik kom met mijn hoogzwangere buik en bekkenklachten het bed moeilijk uit.
5 jaar lang sta ik altijd snachts op en ik vind dat ook echt pittig hoor mij man word gewoon niet door wakker en zou hem eerst wakker moeten maken geen zin in gedoe . Mischien wel gemak zucht van hem ofso geen idee🤣 toen hij nacht dienst had zij kraamzorg beter boven niet stofzuigen zeg ohja hij word niet wakker en hij word echt niet wakker😁 ze had zo iets nog nooit mee gemaakt. Maar mij man help mij verder overdag kinderen heel goed huishouden eten stofzuigen dweilen noem maar op. Maar meestal moeten vrouwen doen snachts soms wou ook dat ik vend was🤣
Dit is inderdaad iets wat jullie samen gecreeerd hebben. Wij hebben nu 3 kids en hier is het eigenlijk zo dat ik de jongste doe, hij wordt nog vaak wakker snachts. Ik lig samen met hem op zolder. Mijn man doet de andere 2 kids, die slapen gelukkig vaak wel door.
In jouw geval zou ik bij gebroken nachten, van mijn man verwachten dat hij dan wat vaker de ochtenden doet
Je man vraagt of hij boven kan slapen, jij zegt (blijkbaar) ja, en vindt het vervolgens raar dat hij daadwerkelijk boven gaat slapen? Ik val ook heel moeilijk in slaap, mijn man slaapt altijd en overal😄 dus hier gaat hij er ook wat vaker uit. Hij kan in de avond op tijd naar bed, ik niet want dan heb ik plafondstaar-dienst.
Herkenbaar, en ik heb twee kleintjes die nog steeds niet doorslapen. Meermaals over gepraat maar geen succes, ik heb hulp ingeschakeld voor mezelf, huishouden, etc wat voor mij wat aangenamer is geworden.
Thanks voor alle reacties! Ik besef mij inderdaad wel dat ik dit ook zelf in stand hou, door er altijd uit te gaan en er weinig van te zeggen. Ik ben iemand die graag de lieve vrede bewaart door het allemaal zelf te doen. Soms zeg ik er wel wat van, snachts, maar dat is eigenlijk niet het juiste moment natuurlijk. Ik zal toch eens met hem gaan zitten op een rustig moment overdag. Iemand zei dat we bijvoorbeeld kunnen afspreken dat hij 2 nachten doet en ik 5, dit vind ik wel een goed idee. Onze dochter is wel 15 maanden maar voor haar leeftijd (denk ik) nog vaak snachts wakker.
Als mijn man midden in zijn slaap gewekt wordt is hij ook altijd boos en chagrijnig. Net een peuter die chagrijnig is als ie uit z'n middagslaapje komt🤣 Mijn man is zich hier echter wel van bewust en die boosheid reageert hij niet op mij of op de kinderen af. Hij gaat er wel gewoon uit als dat moet.
Jouw man moet zich realiseren dat ook hij 24/7 vader is en dat dit dus ook betekent dat hij 's nachts er wel eens uit moet. Het zou niet uit moeten maken wie werkt en hoeveel. Je bent sámen de ouders van je kinderen. Als het goed is help je elkaar. Op de dagen dat jullie allebei moeten werken spreek je dan af dat het om en om is. En als er iemand de volgende dag 'vrij' is kun je wellicht afspreken dat diegene de nacht voor zijn of haar rekening neemt. Maar het kan niet zo zijn dat het maar steeds op de schouders van één persoon te recht komt. Ga met hem het gesprek en spreek ook uit dat jij verwacht van hem dat hij ook een aantal nachten per week voor jullie dochter gaat zorgen.
Niet herkenbaar, maar is maar net wat je vooraf afspreekt met elkaar denk ik. Ook ik heb altijd gewerkt naast het moederschap en jij zo te lezen dus ook. Hier Is het thuis dus ook gewoon teamwork. Natuurlijk kwam het er in de baby tijd vaker op neer dat ik er snachts uit ging, want ik gaf lang borstvoeding, maar wanneer mn partner onze zoontjes eerder hoorde dan ik pakte hij ze uit bed en verschoonde ze om ze vervolgens aan mij te geven voor het voeden waarna ik ze weer terug deed in bed. Vind het niet samen slapen vanwege een wakker kind (bij de normale baby wakker tijden in de nacht) ook altijd maar vreemd. Ik snap echt heel goed dat het fijn is als tenminste 1 van de 2 uitgerust is, maar naast verzorger en mama/papa ben je toch zeker ook gewoon partners die samen kiezen voor een gezinnetje en de daarbij behorende rol en ongemakken soms. Zou gewoon eens zitten met elkaar en eens kijken of je een beter passende oplossing kunt vinden. Al met al zul je echt wel zien dat je als moeder vaak gewoon net wat meer doet dat was en is hier ook het geval, maar met afspraken kom je en heel eind. Wie weet kan hij 2 nachten van de week op zich nemen. Ben jij alsnog merendeel verantwoordelijk voor de nachten, maar kun je toch soms even bijtanken.
Ik vind dit geen Patnerschap. Een kind neem je samen, tenzij je net zoals ik bam moeder bent, dan doe je het alleen. Maar elke keer als ik zulke verhalen lees, denk ik dat veel moeders het eigenlijk helemaal alleen doen, ook met man. Veel verschil met het bam moederschap zie ik niet echt. Vermoeiend hoor. Ik zou hem er toch eens op aanspreken, anders verandert er nooit wat
Tja, wat is normaal. Maak afspraken die voor jullie werken, praat erover. Toen mijn zoon nog maar 1x per nacht kwam, was hier de afspraak dat mijn man eruit ging en ik de ochtend deed. Ik val namelijk veel moeilijker in slaap en krijg snel depressieve trekjes wanneer ik slaaptekort heb. Mijn man is er beter tegen bestand.
Je zegt het zelf ‘hij gaat er vanuit dat jij opstaat’.. heb je dit al eens besproken met hem? Hem gevraagd of hij ook af en toe eens kan opstaan? Vertelt dat jij moe bent en hoe je je voelt?
Mijn man ging er bijvoorbeeld ook vanuit dat ik opstond en de nachten deed, maar ik vond dit zelf prima zo en dit was onze afspraak. Aangezien ik niet werkte en mijn man om 7u op zijn werk moest staan. Bij de jongste sliep ik apart met de baby en hij stond dan wel op voor de oudste, maar zij was al bijna 3 jaar toen dus dat was zelden.
Ondertussen zijn mijn kinderen 5 en 8 jaar dus nachten zijn er nog zelden of nooit, maar nu hebben wij weer de afspraak dat ik ‘s morgens opsta en de kinderen naar school breng. Hij slaapt uit (want werkt nachten in het weekend) en hij haalt hun dan op van school omdat ik in de namiddag werk.
In dit verhaal zou ik de rol van jouw man zó kunnen overnemen... Ik kan slecht tegen gebroken nachten, slaap heel moeilijk weer in en baalde ook altijd als er 's nachts een kind wakker werd. Mijn man gaat daar veel relaxter mee om.
In de periode dat ik nog borstvoeding gaf en mijn man wakker werd van de kinderen, haalde hij ze ook uit bed. Bracht ze bij mij en ik legde ze dan weer terug. Mijn man was dan allang weer in dromenland...
En nadat de kinderen geen borstvoeding meer kregen, is mijn man de nachten dus sowieso gaan doen. De kinderen wisten dat ook heel snel, ze riepen niet mama maar papa.
En die ontzettend vroege ochtenden, die verdeelden wij. Maar ik had er dus wel minder dan mijn man... Die kan gewoon beter met minder slaap toe.
Het grote verschil is denk ik wel, dat wij hier afspraken over hebben gemaakt. Het gaat dus niet zozeer om de vraag of iets 'raar is van je man', wél om wat bij jullie past. En er is bij jullie ongemerkt een patroon ontstaan waar jij je niet prettig bij voelt. Tijd voor een gesprek met je man!
Raar om bozig te reageren bij wakker worden midden in de nacht, nee. Raar dat hij zijn verantwoordelijkheid als vader niet neemt, ja. Dit sowieso iets om betere afspraken over te maken en eens voor rond de tafel te gaan zitten wanneer jullie beide wel uitgerust zijn. Maar als je man zo een moeite heeft met slaap misschien ook eens kijken of daar meer mee aan de hand is. Patronen zoals dit ontstaan trouwens vanuit beide, Blijkbaar ging je er vanaf de geboorte al altijd uit (borstvoeding?) waardoor er vanuit hem een bepaalde verwachting is gecreëerd. Logisch dat hij daar niet uit zichzelf iets aan gaat veranderen, hij kan nu lekker slapen. Als jij in zijn positie was zou je waarschijnlijk ook niet zo happig zijn om meer op je te nemen.
Dit is hoe jullie het samen vorm gegeven hebben, als er verder niet over gecommuniceerd wordt, en dat lijkt in die 15 maanden inderdaad zo geweest te zijn, dan is het logisch dat er een patroon ontstaat.
Ik zou het zelf raar vinden als mij man er nooit uit ging en dan op zolder gaat slapen ik ben van ons de gene die dan nog minimaal 1 uur daarna wakker lig maar dat betekend niet dat ik mij man alles in de nacht liet opknappen
Maar of dat voor jullie ook raar is ? Alleen jij kan die vraag beantwoorden maak het bespreekbaar met je man
Ja, dat is raar. Kinderen krijg je samen, en voed je samen op, je werkt bijna de zelfde aantal dagen als je man, dus voor hem geen excuus, ook niet in de nacht.
Ik zou erg boos geworden zijn als mijn man zou zeggen dat hij verder ging slapen op de zolder.
Gelukkig hier goede samenwerking kwa nacht. Als kind huilt dan haalt hij m uit bed, ik voed m, man verschoond hem, en brengt m naar bed. Gezien hij sneller in slaap valt dan ik, want door nacht borst val ik zelf ook snel in slaap, als ik dat niet doe lig ik meestal al een lange tijd wakker.
Ik denk omdat je schrijft dat dit al vanaf het begin zo gaat, dat hij er aan gewend is geraakt. En zolang jij er uit blijft gaan, of er niks over zegt blijft dat zo. Mannen hebben soms even een duidelijk woord nodig. Ze doen het niet allemaal uit hun zelf. Zo zaten wij in het begin ook, mijn man slaapt heel diep en ik heel licht, dus vanzelfsprekend hoor ik haar als eerst en vlieg ik er meteen heen. Tot dat dat normaal werd, en ik dacht nee; ook hij wilde kinderen dus hij mag er ook wel eens uit. We hebben het er over gehad, en hij gaf me gelijk en nu is het 50/50. Veel fijner! Kortom, heb het er met elkaar over :)!
Ik ga er meestal wel uit als het om m’n dochter gaat, omdat die nog borstvoeding krijgt en daarmee vaak ook wel weer rustig wordt. Nog steeds 1x per nacht en soms vaker. Maar als m’n peuterzoon wakker wordt of als m’n dochter net gedronken heeft, gaat m’n man net zo goed wel eens.
Heb wel het idee dat mannen er sowieso slechter tegen kunnen, wakker zijn ‘s nachts. M’n man vindt een nacht met 1x eruit voor kind al redelijk slecht, heeft daar last van.
Maar het is niet alsof het voor vrouwen nou altijd zo fijn is, dus vind dat je het er best over kan hebben dat hij ook eens mag gaan.
In de tijd van borstvoeding ging ik, maar voor de rest deed mijn net zo veel als ik. In de nacht zelfs vaker dan ik. Nu nog.... ik ben degene die het vaakst uit mag slapen😬
Heel onherkenbaar! Bij ons is het andersom 😊. Ik heb sinds kort oordoppen op maat dus m’n vriend hoort de kinderen eerder. Ze zijn ook wel wat ouder dus t gaat meestal om 1x in de vroege ochtend. In de borstvoedingstijd deed ik het al hielp m’n vriend vaak wel de eerste na htvoeding mee met verschonen
Ik zou zeker het gesprek hierover aangaan met je man.
Mijn man doet de fles van 23u en ik ga er in de nacht uit. Hij hoort ze ook niet, ik wel. Zo verdelen we het. Gaat de nachtvoeding eraf dan is de 23u voeding weer voor mij. Hij helpt mij tijdens het eten en bij het naar bed gaan van de andere kinderen. Als ik weer ga werken bekijken we dan weer hoe het is. Hij helpt me vaak. Ben ik vrij doe ik het meest met de kinderen. Heb ik late dienst dan heeft hij ook geen keus om alles alleen te moeten doen. En dat gebeurt geregeld. Ik krijg daar nooit gemopper van. Moest wel wennen dat hij het dan op zijn manier doet.. ik herken het wel dat hij in de nacht de kinderen niet hoort. Maar maak ik hem wakker dan sputtert hij heus wel, maar komt wel z'n bed uit. Gelukkig gebeurt dit bijna nooit.
Ik vind dat je dit met hem moet bespreken. En ja het is beroerd dat het ten koste gaat van z'n nachtrust. Maar ook van die van jou.
Hier gaan we er eigenlijk allebei uit mocht ze wakker worden. Mijn vriend werkt veel wisselende diensten dus we kijken vaak wie er eerder uit moet en die blijft dan meestal liggen, maar als ze wakker word en een van ons pakt haar bij zich slaapt ze meteen verder dus als ze wakker word slaapt ze bij ons verder. Ook werkt mijn vriend om het weekend andere weekend is hij vrij dan slapen wij beide een dag uit. Als mijn man ergens anders zou gaan slapen als onze dochter wakker word in de nacht zou ik echt boos worden het is ook zijn kind. Zou er toch eens over hebben met hem als ik jou was.
Ik zou dat raar vinden. Ik ben zelf heel slecht in snachts op staan en het duurt zeker 'n uur voordat ik weer slaap. Als er snachts een fles gegeven moet worden doet eigenlijk altijd mijn man dat. Hij heeft er geen moeite mee en slaapt daarna direct weer in. Ik ben wel degene die vroeg op staat, want dat vind hij weer lastiger. En als er iets met de oudste is (slaapt heel onrustig, heeft veel nachtmerries) dan los ik dat op. We hebben gevonden voor ons werkt, maar zeker niet eentje doet alles en de ander niks.
Ik ga er ook 9 van de 10 keer uit, maar dat is vooral omdat ik bij elk klein geluidje wakker word. Mijn man hoort het ook gewoon vaak niet. Wij leggen onze dochter tussenin. No way dat ik midden in de nacht beneden ga zitten. We hebben hier gewoon 1 bed en daar slapen mijn man en ik samen in. We hebben nog nooit 1 nacht apart geslapen. Ik zou ook echt heel kwaad worden als hij mij maar liet zitten. Gelukkig gebeurt dat hier dus nooit. Onze dochter slaapt vaak snel verder als ze tussenin ligt
Ik ben er altijd uit gegaan . Ik werk drie dagen en hij vier. Geen problemen mee. Ik gaf twee keer een jaar bv dus was dan toch de Sjaak . Dus dat eerste jaar niet eens over nagedacht om hem te vragen er ook uit te gaan. Zijn we beiden wakker . Zinloos dus . Ook daarna ben ik er altijd uit gegaan .
Wij verdelen het. Als ik volgende dag vrij ben ga ik er uit en als ik volgende dag moet werken gaat hjj er uit. Weekenden doet hij sochtends hem zodat ik langer kan blijven liggen (werk om het weekend)
Ja, ik vind dat raar. Wij hebben t altijd samen gedaan en afgewisseld. Momenteel geef ik bv aan onze baby en daarvoor ga ik er vanzelfsprekend uit, maar als er wat met de andere kinderen is, dan gaat hij nu. Bij geef bv verdeelden we t ook altijd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (47) Verversen