Nou ging m’n vorige topic over de ontwikkelingen rond de 10 maanden en dat onze dochter sinds 3 maanden niet veel nieuws doet… ze is nu 10 maanden en ja hoor, ze wil ineens los staan. Dus nu toch iets nieuws haha.
Maar, ze doet dit alleen als ik bij haar zit of sta. Dan laat ze zich zo los, staat ze een paar seconden en valt ze om. Ik vang haar dan natuurlijk op. Nu iedere keer als ik bij haar in de buurt ben laat ze los. Ze doet dit alleen bij mij. Op de opvang en bij m’n man blijft ze zich aan de meubels vasthouden. Leuk spelletje misschien, maar ik kan voor m’n gevoel geen kant meer op haha. Want oogcontact = loslaten. En dan met een grote glimlach zie ik haar soms steil achterover gaan.
Is dit herkenbaar? Ik twijfel of ik haar het zelf moet laten uitzoeken zodat ze op haar kont leert vallen of haar moet blijven opvangen zodat ze met vertrouwen stabiel leert los staan.
Tja, ik heb ze nooit laten vallen als dat niet nodig was. Dus met andere woorden, was ik in de buurt en kon ik ze opvangen, deed ik dat. Je zult zien dat je volgende week al weer een heel stuk verder bent. En wat ik ook wel deed, als ze zich los lieten terwijl ze bij mij stonden, dan zette ik ze gewoon bij een bank of ander meubelstuk en liet ik ze dan wel los en liep ik weg om mijn eigen ding te doen. Soms gaan ze dan meteen zitten, maar vaak ook bleven ze daar staan gingen ze lopen. Op die manier leren ze ook heel veel, maar laten vallen en dan ook nog steil achter over als ik er bij was en ze kon vangen heb ik nooit gedaan. In mijn ogen is dat ook helemaal niet nodig. Er komen echt genoeg momenten dat ze vallen als je er niet bent of niet op tijd bij bent.
Na 3 keer vallen durfde mijn dochter niet meer te gaan zitten (dus gillen) 😅 ik laat haar dan even gillen, na een klein poosje ging ze het voorzichtig aan weer proberen. En inmiddels weet ze dat op de billen vallen geen pijn doet.
Ik denk zelf dat je misschien teveel gefocust bent op de ontwikkelingen van je dochter. Laat haar het lekker ontdekken, het hoeft echt niet met zoveel haast en ze heeft een luier om, dus vallen en opstaan is echt niet erg.
Nee hoor je hoeft haar echt niet steeds op te vangen, ze leren stapje voor stapje en het gaat straks steeds vaker wel goed. Vertrouwen groeit vanzelf bij die kleintjes. Alleen als ze hard vallen wel gelijk troosten haha dan weten ze dat je er voor ze bent. Maar ze mogen het echt zelf leren..
Ja ik wil wel dat ze het zelf leert maar ze lijkt het nu echt te doen met het idee dat ik haar toch wel opvang. Voelt zo sneu om haar dan zo te laten vallen. Maarja ze moet het ook leren. Lastig 😅 Maar misschien is het na 1x vallen wel voorbij.
Ik lette in het begin wel goed op maar na een week of 3 ging het eigenlijk heel makkelijk en konden ze goed staan! Dat gaat echt heel snel hoor. Ff volhouden haha
Haha pff ja even volhouden. Als ze het alleen doet als ik erbij zit, voelt het ook zo lullig om het dan te laten gebeuren 😅 Ze houdt het wel steeds langer vol dus gaat misschien wel snel inderdaad.
Nee laten gebeuren als ik zie dat fout gaat heb ik nooot gedaan, ze hoeven geen gat in hun hoofd te vallen tegen de tafel toch. Deze periode is zo snel voorbij! Over een maand staat ze harstikke goed zonder dat je je hart in de keel hebt steeds haha
Nee precies zo denk ik ook hoor Tuurlijk leren ze het door vallen en opstaan en hier vielen zo echt heel vaak haha maar toch die eerste paar weekjes was ik toch zeker wel voorzichtig als ze bij een punt kwamen of een kastje🙏 Toen ik met mijn zoon eens bij de HAP zat kwam daar een moeder binnen met een slapend meisje op haar arm met een megagrote jaap op haar voorhoofd en heel veel bloed. Echt heel sneu
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (20) Verversen