N.a.v het boodschappen topic kwam er een andere vraag bij mij op.
Mijn man en ik werken beide, hij is zzp'er in de bouw en werkt fulltime+, ik werk in het onderwijs vier dagen per week (momenteel zwangerschapsverlof). Na aftrek van alle vaste lasten inclusief boodschappen en spaarrekening hebben wij beide éénzelfde bedrag vrij te besteden per maand. Bij mij gaat het chronisch op (kleding, kapper, woon accessoires etc) mijn man houdt vrijwel alles over.
Zijn er meer mensen met deze constructie? Hoe doen anderen dit? Hebben jullie iets te zeggen over elkaars uitgave patroon of blijft dat privé?
Man en ik zijn trouwens tevreden over deze constructie maar ben gewoon benieuwd hoe anderen dit doen...
Bij ons komen onze lonen samen op 1 rekening. Daarvan hou ik van beide evenveel af. De rest stort ik naar mijn of zijn rekening. Ik werk minder, dus ik krijg ook een kleiner bedrag op mijn persoonlijke rekening. Wat we zelf doen met ons eigen geld, daar moeit de ander zich niet mee. We zijn overigens niet getrouwd, maar wel al 5jaar samenwonend.
Wat een vreselijk domme redeneringen maken sommige mensen hieronder zeg. Ik sta verstelt. On topic: mijn vriend en ik werken allebei, maar hij verdient veel meer. We maken allebei iedere maand een bedrag over naar de gemeenschappelijke rekening. Omdat hij meer verdient, draagt hij meer bij aan onze vaste lasten en de kinderen. We hebben allebei nog onze eigen rekeningen met daarop ons 'zakgeld' inderdaad. We komen allebei uit rijke families, dus hebben nog allebei ook veel geld op onze (spaar)rekeningen van erfenissen, giften, e.d.
Wij hebben ook ieder een eigen maandelijks potje, daarvan sparen we ook ieder een eigen deel. Het gaat wel echt puur om eigen uitgaven, dus bij mij vb. kleding, etentje met een vriendin of een bezoekje aan de schoonheidsspecialiste. Woonaccessoires zie ik als een gezamenlijke uitgave en dat gaat dus van de gezamenlijke rekening (meestal kopen we dat soort dingen ook samen). En kapper zien wij ook als vaste lasten. We hebben een thuiskapster die om de zoveel weken structureel komt.
Ohja en door het niet allemaal op 1 hoop te hebben, voelt het wel leuker om van je "eigen geld" een cadeau, uiteten of kleinigheidje te kopen voor de ander.
Wij hebben eenzelfde methode, berekend hoeveel we per persoon willen overhouden. De rest gaat automatisch naar de gezamenlijke rekening waar we alle vaste en variabele gezinskosten van betalen en sparen. Dat van mij gaat ook sneller op dan mijn man, hoewel we ober het algemeen ook persoonlijk nog wat sparen. Hij besteed meer geld in één keer aan dure dingen zoals een mountainbike en ik meer maandelijks aan kleding enzo.
We zijn in gemeenschap van goederen getrouwd, dus eigenlijk zou het verder ook niet uit moeten maken. Maar toch voelt het fijn als je je niet hoeft te "verantwoorden" omdat je iets echt voor jezelf koopt.
Vanaf dat we werken verdienen we gemiddeld gezien ongeveer evenveel, maar mijn man is nu wat uitgelopen vanwege een nieuwe baan en omdat hij 36 uur werkt (ik 32). Toen zijn we met deze verdeling begonnen omdat "zijn" spaargeld anders veel sneller stijgt, voorheen maakten we gewoon hetzelfde bedrag over.
Hij brengt hier veel.meer binnen, maar alles is van ons samen. Wij overleggen/melden altijd wel als we iets "ongebruikelijks" kopen. Maar we zijn geen grote uitgevers en kopen meestal nuttige dingen. En maken er ook geen probleem van als de ander iets wilt.
Tweeverdieners hier- beiden in loondienst en zelfstandig bijberoep. Hebben elks onze eigen zicht- en spaarrekeningen (zakelijk en privé) en een gezamenlijke waarop we maandelijks storten wat nodig is om alle kosten te dekken. Dus wat niet naar de gezamenlijke gaat is spaar- en zakgeld zeg maar🤷🏼♀️
Huwelijkscontract is zuivere scheiding van goederen - vooral zodat bij eventuele zakelijke problemen van 1 partner, de andere gevrijwaard blijft en dus kan ondersteunen. Hoeft dus niet per se uit wantrouwen te zijn wanneer mensen alles gescheiden houden; integendeel;)
Wij zijn ook 2 verdieners. We betalen naar ratio aan de huishoud rekening. Ik ga zelf vaker lunchen of dineren met vriendinnen. Mn man besteld vaak eten als hij alleen thuis is met de meiden en ik aan het werk ben. Ik hecht er vooral waarde aan om mijn eigen vrijheid hierin te hebben 😊
Gewoon uit nieuwsgierigheid: jouw geld gaat dus meer op dan dan van je partner... dat kan..... Ok ..stel over 5 jaar koopt hij van 'zijn overgebleven geld' een camper.... is het dan zijn camper? Of zien jullie het als jullie camper? Of stel... hij laat er een dakkapel van plaatsen... komt dan dan bij de waarde van jullie huis? Of laat hij dan vast leggen dat het zijn dakkapel is?
Je zult het waarschijnlijk wel bizar vinden ( want er zijn immers grotere dingen in een leven en relatie dan geld, het is geen wedstrijd etc), maar als je op huwelijkse voorwaarden bent getrouwd is het antwoord: ja. Onze dakkapel is gefinancierd uit een gift van mijn ouders, giften vallen niet in de beperkte gemeenschap die we hebben, dus die dakkapel is betaald van mijn geld en daarom mijn eigendom. Niet dat dat voor ons een issue is hoor (die dakkapel zit op de studeerkamer die is gebouwd voor het werk van mijn man), maar dat is wel de juridische werkelijkheid.
Waar baseer je dat op? De lijst van aanbrengsten wordt opgemaakt voor het huwelijk. Goederen en zaken die staande huwelijk worden gekocht en betaald door 1 van beide echtelieden, worden niet als gezamenlijk eigendom beschouwd zolang er bewijs is van deze aanschaf/betaling. Dat bewijs kan ook op andere manieren worden geleverd dan via een notariële akte (zij het dat die dwingend bewijs oplevert en je anders te maken hebt met het bewijsvermoeden van de door de echtelieden opgemaakte onderhandse akte of de normale regels van stellen en bewijzen van artikel 150 Rv).
Ik ken genoeg mensen die echt stickertjes overal onder plakken. Koopt iemand een bank? Naamsticker er onder. Zonnepanelen gekocht van 1 salaris? Bij notaris laten vastleggen dat dat deel van 1 iemand is 🤷♀️ Niks fouts of goeds hoor, moet iedereen zelf weten, maar lijkt mij persoonlijk zo’n gedoe
Hier 1 salaris... alle vaste lasten gaan er automatisch af... er wordt gespaard.. en verder vanalles gekocht... boodschappen.. soms kleding.. schoenen... andere dingen... mijn man is absoluut geen big spender... ik ook niet... maar ik regel de dingen van de kids... daar heeft mijn man geen idee van of onze kleuter onderbroeken nodig heeft of dat onze 15 jarige een nieuwe tas nodig heeft... ik hoef niks te overleggen.. niks te vragen... we geven samen ons geld uit. Klaar gaat al ruim 21 jaar goed. Dus heb ik eigen geld? Nee. En mijn man? Ook niet haha
Mijn man is ook zzper in de bouw, ik doe het huis, de kinderen en werk daarnaast 3 ochtende. Wij hebben geen zakgeld. Wij betalen de rekening en alle andere uitgaven gewoon van het gezamelijke geld dat binnenkomt. Zijn geld is mijn geld en andersom.
Wij hebben ieder een eigen rekening en een gezamenlijke rekening. We maken maandelijks een vast bedrag of vast deel van ons salaris over voor alle kosten. De rest is voor onszelf om vrij te besteden.
Ik betaal alle vaste lasten mbt huis en kinderen. Mijn partner geeft mij iedere week een vast bedrag als bijdrage aan deze kosten. Wij zijn niet getrouwd, geen samenlevingscontract oid. En ik heb 'ons' huis zelf gekocht. Eind van de rit is het huis van mij en de kids. Daarom betaal ik iets meer. Hij betaald zelf zijn tel, ziektekosten etc. En ik de mijne. We verdienen ongeveer hetzelfde, en houden beide weinig over eind vd maand. Ik heb wel spaargeld, maar dat is mijn eigen geld. En dat blijft waar het is. Ik ben graag onafhankelijk, en hij ook. Ondanks een relatie van 14 jaar en 3 kids samen.
Ik werk niet maar hadden een gezamenlijke rekening, omdamks dat ik alles mocht kopen deed ik dat toch niet. Nu een eigen rekening met "zakgeld" dat werkt veel beter, hij maakt geld over voor de boodschappen en kinderen en wekelijks voor mij :)
Hier alles op een hoop. Vanaf daar krijgen we beide een budget dat vrij te besteden is.
Wij zijn allebei zuinige types. En ik merkte dat ik minder goed voor mijzelf zorgde, als het van onze gezamenlijke rekening kwam. Nu ik dat betaal van mijn eigen geld (en dat er voor bedoelt is), doe ik het wel en zit ik lekkerder in mijn vel. Dit geld is er gewoon echt voor bedoelt en ook om juist het extra steuntje in de rug te zijn. Dit ben ik waard om aan mijzelf te besteden. Het was het ook waard als het op de gezamenlijke rekening bleef staan, maar op deze manier zet ik het meer in (gaat overigens bij beide nooit op)
Wij hebben gezamelijk rekening waar alles van af gaat, maar mij man kan echt niet zo goed omgaan met geld dus ik spaar echt ik beheer beetje het geld als wat wil kopen prima, maar wij hebben sinds 2 maanden gezamelijk rekening ik zag dat 2x aboment betaalde voor ze mobiel dus ik had gebeld betaalde hij al 5 jaar voor ze ex aboment vind zoo dom 😥 dus hij heeft echt mijn steun nodig 🤣hij kom niks te kort.
Mijn man en ik hebben beide ons eigen geld, hij heeft meer als mij omdat hij meer verdient, en hij geeft mij alles en onze kids, ik zie zijn geld niet perse meteen als mijn geld, maar ik weet dst ik alles kan krijgen van hem, hoef er niet eens o m te vragen. Dit werlt prima zo, hij is efbt een auto fan en veel van zijn geld gaat daaraan op, ik vins her allemaal prima, exht dure uitgaves overlegt hij wel, en andersom ook. Ik zou niet wen gezamelijke rekening willen, dit werkt prima zo,
Wij hebben wel een beetje jullie constructie. Ik heb alleen 200 per maand extra omdat ik de kleding voor de kinderen daar van betaal en verjaardagscadeaus. Wanneer er aan het einde vd maand wat over is van onze potjes gaan we lekker uit eten of een dagje weg.
Wij vinden dit prima werken, kopen ook vaak een cadeautje voor elkaar. En ik krijg het ook wel op met kleding, etentjes, spullen voor in huis kapperbezoekjes etc
Ik lees nu een dag mee en ik moet toch iets kwijt. Ik vind een aantal van de reacties best wel negatief en op een bepaalde manier zelfs verwijtend. Het lijkt wel alsof sommige dames hier verantwoording moeten afleggen voor de keuzes die zij maken. Dat lijkt mij niet helemaal de bedoeling van zo'n topic. MarieSophie heeft dit topic waarschijnlijk puur uit nieuwsgierigheid geopend om te zien hoe andere gezinnen het e.e.a. geregeld hebben op financieel gebied. De een voelt zich fijn bij 'alles op één hoop' en de ander houdt een deel graag privé (ik ook!). Ik zie hierin absoluut geen goed of fout, dus laten we wel een beetje vriendelijk blijven tegen elkaar!
Wij hebben 1 rekening waar alles op- en afgaat. Op dit moment brengt mijn man meer binnen maar ook een tijd gehad dat ik dat deed. Wie er meer opmaakt, houden wij niet bij. Waarschijnlijk ik.
Bij ons komen beide lonen op 1 rekening. Ik werk in de zorgsector dus mijn ort gaan naar een aparte rekening. Die gebruik ik voornamelijk voor kleding en kapper voor mijzelf maar koop er ook wel dingen voor mijn man van. Verder 2 spaarrekeningen waarvan 1 met verschillende spaarpotjes. We hebben geen eigen rekening dus kunnen beide overal bij.
Wij zijn ook getrouwd hebben allebei onze eigen rekening en spaarrekening en ook een gezamelijke rekening en spaarrekening. Mijn salaris gaat naar onze spaarrekening en daar krijgen we allebei zakgeld vanaf. Zijn geld gaat op de lopende gezamenlijke rekening en daar worden alle vaste lasten, telefoon en sportschool kosten etc vanaf gehaald. Dus met ons zakgeld kopen we dingen die we graag zelf willen, voor mij vaak kleding en voor hem bijv. Playstation spelletjes oid.. Dingen zoals shampoo en dagcreme ofzo doe ik wel van de gezamenlijke rekening. Als ik graag een keer iets extras zou willen zou het ook niet erg zijn. Ik heb nu bijv door de zwangerschap een grotere maat over, als ik dan 2 broeken en een shirt zou willen kopen in een maatje groter tot ik mijn eigen maat weer heb zou hij ook niet moeilijk doen als ik het van de gezamenlijke rekening doe. Zolang je dat soort dingen gewoon goed met elkaar overlegd is er niks aan de hand :)
Hier ongeveer eenzelfde constructie. Allebei het salaris op een eigen rekening; een vast bedrag per maand naar de gezamenlijke rekening. Wat over is, is voor jezelf. Maar heel strikt zijn we daarin niet.
Beide salarissen op een hoop gooien vind ik zo onverstandig.
Goed punt. Wij maken ook niet allebei hetzelfde bedrag over naar de gezamenlijke rekening, maar hetzelfde percentage van ons inkomen. Onze inkomens liggen niet heel ver uit elkaar, dus zo groot is het verschil niet.
Met een percentage houd je alsnog een verschil. Kun je niet beter allebei hetzelfde bedrag over houden op je eigen rekening, dan ben je pas echt gelijk aan elkaar. Scheelt natuurlijk dat jullie inkomens niet ver uit elkaar liggen, maar waarom je 'eigen' geld niet gelijk stellen.
Wij deden voorheen hetzelfde bedrag overmaken naar de gezamenlijke rekening, nu houden we juist hetzelfde bedrag over. Ik vind dat het wel oké is als je niet hetzelfde overhoudt (maar wel genoeg) als de een heel veel moeite in een promotie met loonsverhoging steekt bijv. Ik vind het wel anders als je er gezamenlijk de keuze maakt dat 1 van de 2 minder gaat werken.
Hier word dat ook gedaan. Als het aan mijn vriend had gelegen dan hadden we dit niet meer gedaan. Maar ik wilde dat wel zelf omdat ik anders al het geld op ga maken. & als ik dan een keer een extra truitje koop is dit van ‘m’n eigen geld’.
Wel doen we de grote dingen van de gezamenlijke rekening. 2 keer in het jaar goed even kleren aanschaffen. Wanneer nodig is extra broek, schoenen etc.
& buiten dat sponseren we elkaar nog geregeld met extra dingentjes van de gezamenlijke rekening.
Wij krijgen allebei ons salaris + bijdrage van onze ouders op onze eigen rekening. Daarvan maken we iedere maand een vast bedrag over naar onze gezamenlijke rekening voor huur, boodschappen, internet, alles omtrent ons kind, etc. Wat er overblijft van ons salaris is voor onszelf. Ik betaal hiervan onder andere de kapper, kleding, mijn telefoonabonnement, de sportschool, etc. Het gaat niet iedere maand helemaal op, maar wel nagenoeg. Sparen is nooit echt iets geweest waar ik goed in ben. 😂 Mijn vriend geeft zijn 'zakgeld' uit aan ongeveer hetzelfde eigenlijk; kapper, kleding, telefoon, hockey, ... Hij maakt ook veel op dus. Hij mag doen met zijn geld wat 'ie wil en hetzelfde geldt voor mij. Maar af en toe ontglipt hem toch een 'J*zus, heb je nou wéér een nieuw rokje gekocht?' o.i.d. 😂
Wij doen dit ook👌🏻 Werken beide niet volledig en zijn dus beide aan t werk en beide bij de kids.. we vinden dat we evenveel verdienen kwa geld, ik verdien veeeeeeeel meer dan hij (ik ook onderwijs) dus werken ook wij met zakgeld.. maar wat we daar beide mee doen is ook lekker aan onszelf.. zoals jij het hebt eigenlijk😂 haha..
Zakgeld heb ik niet nodig... ik ben geen kind. We leven samen van één salaris, met één rekening. We gebruiken wat we nodig hebben. Dat wordt niet afgewogen of vergeleken met elkaar. We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen omdat we elkaar vertrouwen. Ook in de financiën.... Met grote uitgaven overleggen we natuurlijk: we zijn een team.
Nou ik weet niet hoe jij zakgeld interpreteert, maar het heeft niks te maken met vertrouwen of wat je allemaal benoemd.. het heeft ook te maken met een team zijn en gemeenschap van goederen trouwen.. wij gunnen elkaar namelijk evenveel, ook al verdient de een veel meer geld dan de ander.. we zijn gelijk in alles wat we doen, dus krijgen we evenveel vrij te besteden waar de ander even lekker geen zeggenschap over heeft.. heerlijk dat we elkaar dit als team gunnen👌🏻
Hihi... ik ben financieel 100% afhankelijk van mijn man. Heerlijk.
En hij is in een aantal zaken 100 % afhankelijk van mij.
Geld is maar geld.....het is een ruilmiddel. Niet meer dan dat. Er zijn echt grotere dingen in het leven en in een relatie ... het leven is gelukkig geen wedstrijd. Tenminste.. bij ons thuis niet. Ik heb mijn man nog nooit horen zeggen: mijn geld.
Gezamenlijke rekening waar de salarissen op gestort worden en waar alle rekeningen van betaald worden. We roken beide dus we krijgen “sigaretten”geld en een “zakcentje” op onze eigen rekeningen
Wij hebben eigen rekeningen waarop het salaris wordt gestort en maken allebei (hetzelfde) bedrag over naar de gemeenschappelijke rekening. Ik vind het prettig dat we allebei een eigen spaarpotje hebben. Natuurlijk overleggen we wel als we iets groots doen met het eigen geld (auto kopen, opleiding volgen, studieschuld afbetalen...).
Getrouwd in gemeenschap van goederen en maar 1 betaalrekening en 1 spaarrekening van ons samen. Leuk om hier te lezen dat meer mensen dit nog hebben. Voel me soms de ‘enige’ die dit zo regelt en krijg hier ook vaker commentaar op, terwijl het vanuit vroeger juist “normaal”. Is
Twee inkomens, 1 gezamenlijke rekening, overblijfselen voor eigen uitgaven. We bemoeien ons niet met elkaars uitgaven. We sparen ook evenveel voor gezamenlijke doeleinden. Heerlijk, geen bemoei over geld, geen ruzie en gezeik. Ik betaal wel iets meer van mijn eigen geld, omdat ik 300 euro meer verdien per maand. Wel zo netjes.
We zijn 15 jaar samen. Doen dit sinds samenwonen, nu zo’n 10 jaar.
Wij alles op één hoop en kopen naar 'eer en geweten'. Mijn man heeft werkkleding dus minder privé kleding nodig dan ik.. Hij vind het denk ik nog belangrijker dan ik dat ik er netjes bij loopt..
ik geef ook meer uit, heb ook meer nodig dus beiden vinden het prima. M'n man gaat weer vaker naar de kapper, maar hij vind het wel heel mooi als ik eens per jaar coupe soleil neem dus dat uitgaven dan 'scheef' zijn? Wel fijn dat het niet zo heel strak biljft.
Wij hebben zeker zeggenschap over elkaars uitgavenpatroon: juist ook omdat wij grote/dure doelstellingen hebben zijn we wel wat strenger op uitgaven van onszelf: elkaar bekritiseren eigenlijk nooit nodig daardoor: beiden het doel duidelijk voor ogen
Wij hebben een gezamenlijke rekening en spaarrekening. Hier storten we maandelijks, na rato inkomen, geld op. We houden dan beide nog geld over op ons eigen rekening waar ons eigen kosten van af gaan, te denken aan: zorgverzekering, telefoonabonnement, auto verzekeringen, tanken etc. Ook kopen we hier kleding van en sparen we beide nog apart. Het is zeker niet zo dat als mijn geld op is, dat hij geen kleding voor mij betaald of andersom. Zijn geld is net zo goed mijn geld als het mijne van hem. Voor ons werkt dit zo goed!
Wij kennen hier geen jouw of mijn geld. Wij vinden dat we beiden gelijkwaardig zijn, en onze identiteit hang niet af van wat we zijn maar wie we zijn. Dat de een dan toevallig wat meer verdient dan de ander doet niet ter zake. Wij zijn van mening dat als je je leven met elkaar wilt delen, waarom dan ook niet je geld en goed? Samen draag je de lasten, maar ook de voordelen als het financieel mee zit. Daarbij ijkt het me ook erg ingewikkeld als je steeds constructies moet verzinnen wie wat betaalt en hoeveel als het inkomen ongelijk is.
Het enige wat ik nog zou kunnen begrijpen als je toch je financiën niet wilt delen, is dat als je echt met iemand te maken hebt die een gat in de hand heeft. Dan zou ik me kunnen voorstellen dat je dan bijvoorbeeld wanneer alles betaald is, dat je dan datgene wat overblijft onder elkaar verdeelt en dat je dan naar believen er mee kunt doen wat je wilt doen. Degene die dan wil sparen kan dan sparen en de ander heeft de vrijheid oom het geld naar believen te delen. Dat zou ik in zo'n situatie wel doen als het echt blijkt dat het uitgavepatroon zo sterk van elkaar verschilt. Maar hier is daar geen sprake van dus wij hebben gezamenlijke financiën en op zekere hoogte kunnen we doen en laten wat we willen. Grote uitgaven worden wel overlegt maar hier hebben we nog nooit ruzie gehad om geld.
Dit dus. Ik snap het ook niet, Wel lasten delen maar niet de rest. Ik vind als je voor elkaar kiest , je inderdaad ook het geld op 1 hoop kan gooien om dezelfde reden als jou! Hier dus 1 rekening en 1 gezamenlijke rekening. En 2 spaar rekeningen aan vast voor mijn 2 zoontjes uit eerdere huwelijk. Mijn huidige partner vind dat deze bij ons horen en betaalt er net zo lief aan mee. Heerlijk dat hij zo denkt en we in alles 1 zijn samen
Na 17 jaar samen te zijn, drie kinderen en een huwelijk verder is mijn geld zijn geld en andersom. Alles op een grote hoop. We sparen een mooi bedrag per maand. Maken wekelijks geld over naar een rekening wat wij de week rekening noemen waarvan we beide tanken, boodschappen doen etc. Grote aankopen overleggen we eigenlijk altijd. Maar we zijn beide niet zo moeilijk als we iets uitgeven. Denken altijd met goede verstand na
We zijn al jaren in gemeenschap van goederen getrouwd. Hier komt alles op één gezamenlijke rekening binnen en daar wordt dan ook alles van betaald. We hebben al jaren geen eigen betaalrekeningen meer. Die zijn namelijk niet gratis en als die rekeningen amper gebruikt worden, is het toch zonde.
In jullie geval is het wel verstandig een en ander gescheiden te houden. Hij heeft immers een eigen bedrijf. Echter, betalingen voor het huis lijkt mij niet alleen voor jouw rekening te hoeven komen. Grote aankopen worden in overleg gedaan.
Wij storten maandelijks een bedrag naar onze gezamenlijke rekening en hebben daaraan ook een spaarrekening gekoppeld. Deze bedragen zijn wel naar rato van inkomen, want ik werk een stuk meer dan hij. Daarnaast houden wij allebei een deel van ons salaris over op onze privé rekening. Hiervan betalen we een aantal eigen rekeningen en er blijft een stukje vrij te besteden over. We kunnen daarmee zelf bepalen wat we doen (sparen of uitgeven). Dit werkt prima voor ons!
Mijn man heeft heel erg de neiging om impuls aankopen te doen. Ik beheer mijn eigen en zijn rekening. Wat overblijft na de vaste lasten verdeel ik over meerdere online spaarpotjes. Ik heb een speciaal spaarpotje voor hem gemaakt voor zijn hobby uitgaves. Ik heb eigenlijk geen 'zakgeld' maar ik koop haast nooit wat zomaar. Voordat ik iets koop zijn er meestal meerdere maanden overheen gegaan voordat ik eindelijk over ga tot het kopen van iets. Het voelt soms wel alsof ik zijn rekening plunder op het moment dat ik bijna al zijn geld van de rekening haal.
Wij hebben ook een gezamelijke rekening, mijn man verdient wel meer dan mij, ik werk deeltijds, dit compenseert wel in de kost voor opvang voor ons dochtertje, wij komen zo het beste overeen, mijn geld is zijn geld en omgekeerd. Als er iets wordt uitgegeven vraag ik het wel even na, alsook als er geld van de rekening word gehaald 🙂
Wij hebben één betaalrekening. Daar komt alles op binnen, en betalen we alles van. Hij doet niet moeilijk als ik kleding ga shoppen of nieuwe boeken koop, ik doe niet moeilijk over nieuwe schaatsen en hardloopschoenen. Denk dat we redelijk evenwichtig zijn in uitgaven, ik meerdere kleinere uitgaven, hij minder maar duurdere uitgaven.
Zelfde constructie, mijn geld is altijd op, betaal er ook dingen voor de kinderen van, dan kan ik het helemaal zelf bepalen zonder dat iemand uit gaat rekenen voor hoeveel geld ik kleding of zo gekocht heb.. Vind het gewoon prettiger zo.. Ja en hij spaart dan dus meer, maar goed als er een dure aanschaf zoals een nieuwe auto moet komen zal hij daar ook meer aan meebetalen..
Wij hebben ook een gezamelijke rekening, mijn man verdient wel meer dan mij, ik werk deeltijds, dit compenseert wel in de kost voor opvang voor ons dochtertje, wij komen zo het beste overeen, mijn geld is zijn geld en omgekeerd. Als er iets wordt uitgegeven vraag ik het wel even na, alsook als er geld van de rekening word gehaald 🙂
We zetten €50 pm apart als zakgeld. Als ik uit eten ga met vriendinnen gebruik ik dat bijv. Verder gaat alles op de gezamelijke rekening en daar geven we allebei gewoon vrij van uit. Grote bedragen in overleg.
Wij hebben ook een gezamelijke rekening, mijn man verdient wel meer dan mij, ik werk deeltijds, dit compenseert wel in de kost voor opvang voor ons dochtertje, wij komen zo het beste overeen, mijn geld is zijn geld en omgekeerd. Als er iets wordt uitgegeven vraag ik het wel even na, alsook als er geld van de rekening word gehaald 🙂
Bij ons gaat het ook ongeveer hetzelfde. Maar waarom zou jij alle woonaccessoires betalen? Hij geniet er toch ook van als het huis mooi is. En de kapper is zonder kleuren en krullen eens in de zoveel tijd toch echt wel een moeten, dus hiervan zou ik niet alles zelf betalen. Hier geeft mijn man juist meer uit, aan technische hebbedingetjes, games en zo. Wij betalen kleren, kapper, woonaccessoires van ons gezamelijke geld. Kijk als je een keer echt iets overbodigs koopt zou ik zeggen doe het lekker van je eigen budget, maar de basis zou ik persoonlijk anders doen. Het geld wat wij vrij te besteden hebben per maand heb ik niets te zeggen over mijn mans deel. Overige zaken zullen wij bespreken wanneer het een redelijk groot bedrag is.
Man geeft niets om de woon accessoires en ik moet bekennen dat ik regelmatig wat nieuws koop (lampje, kussentje, dat wisselt hier per seizoen) dus dat betaal ik zelf. Idem dito voor de kapper, daar zit ik elke 7/8 weken, vandaar!
Leuk om te lezen hoe iedereen het doet! Ben ook benieuwd of wij het in de loop der jaren misschien nog wijzigen!
Wij doen het op dezelfde manier, krijgen allebei zelfde bedrag vrij te besteden. Wel echt privé dingen, geen dingen voor het huis zoals woon accessoires. Die zijn gezamenlijk. Wij overleggen ook echt niet met elkaar wat we doen met dat geld. Dat is gewoon echt voor ons zelf.
Wij sparen ook nog los van elkaar (en samen). Maar dit komt omdat mijn vriend bijvoorbeeld zzp is en een eigen auto heeft. En ik een auto van de zaak, hij moet dus wat meer sparen daarvoor. Om te zorgen dat we beide ook daarvan kunnen kopen wat we willen hebben we het op deze manier gedaan.
Alles komt bij ons op 1 rekening, al sinds voor we getrouwd waren. Als we iets groots kopen, doen we dat in overleg. Kleinere dingen worden alleen even genoemd, maar zijn meestal geen probleem.
Bij ons is alles 1 pot. En als we iets willen kopen, overleggen we dat met elkaar. Het zou wrss wel anders zijn als de ene veel meer koopt dan de andere. Al moet ik zeggen dat mijn man ook wel vaak duurdere dingen koopt dan ik.. maar hij heeft ook wel veel meer loon dus ja 🤷🏻♀️
Hier worden grotere privé uitgaven ook wel overlegd, kapper of schoonheidsspecialiste overleg ik bijvoorbeeld niet maar een nieuwe bril bijvoorbeeld weer wel. Terwijl het wel privé geld is, maar toch...
Wij doen het eigenlijk hetzelfde. De salarissen komen binnen op de gezamenlijke rekening. We sparen ook gezamenlijk. Daarnaast er gaat iedere maand eenzelfde bedrag naar allebei onze privérekeningen voor privé-uitgaven. Dat is bedoeld voor alles wat geen betrekking heeft op de gezamenlijke huishouding en de kinderen maar op jezelf.
Over wat je wel en niet doet van dat geld van je privérekening heeft de ander niets te zeggen. Wij hebben gekozen voor iedere maand hetzelfde geldbedrag voor beiden, en niet iedere maand een bijdrage op de gezamenlijke rekening. Ik verdien met parttime werken bijna 2 keer zoveel als mijn man met een fulltime baan. Maar wij werken allebei even hard en verdelen de zorgtaken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (81) Verversen